მათ შეასრულეს იეჰოვას ნება

იესო ნახულობდა დროს ბავშვებისთვის

იესოს სამწელიწად-ნახევრიანი მსახურება დასასრულს უახლოვდებოდა. მალე ის იერუსალიმში უნდა შესულიყო და აუტანელი წამებით მომკვდარიყო. მან კარგად იცოდა, რაც მოხდებოდა, ვინაიდან მოწაფეებს ეუბნებოდა: „კაცის ძე გადაცემულ იქნება კაცთა ხელში, მოკლავენ მას“ (მარკოზი 9:31).

რასაკვირველია, იესო ისურვებდა, რომ დარჩენილ დროში — ყოველ დღეს, ყოველ საათს, ყოველ წუთს — რაც შეიძლება მეტი მოესწრო. მის მოწაფეებს ჯერ კიდევ ესაჭიროებოდათ ყურადღების მიქცევა. იესო ხედავდა, რომ ისინი კვლავაც მკაცრ შეგონებას საჭიროებდნენ ისეთ საკითხებთან დაკავშირებით, როგორიცაა: თავმდაბლობა და ცდუნების მუდმივი საშიშროება (მარკოზი 9:35–37, 42–48). მათ აგრეთვე ესაჭიროებოდათ მითითებები ქორწინებასთან, გაყრასა და დაუქორწინებლობასთან დაკავშირებით (მათე 19:3–12). იესომ იცოდა, რომ მალე უნდა მომკვდარიყო და ეჭვგარეშეა, ყოველივეს მოკლედ და კონკრეტულად უხსნიდა. იესოს ბევრი დრო არ ჰქონდა, ამიტომაც ის, რაც მან შემდგომში გააკეთა, უფრო მეტად ღირშესანიშნავია.

იესო სიხარულით იღებს ბავშვებს

ბიბლიური ცნობა ამბობს: „მოჰყავდათ მასთან ბავშვები, რათა შეხებოდა მათ“. როდესაც მოწაფეებმა ეს დაინახეს, მაშინვე უკმაყოფილება გამოთქვეს. შესაძლოა ისინი ფიქრობდნენ, რომ იესოს არ ეკადრებოდა ან ძალიან დაკავებული იყო, ბავშვებისთვის რომ ყურადღება მიექცია. წარმოიდგინეთ მოწაფეების გაოცება, როდესაც იესო გაუწყრა მათ! „გამოუშვით ბავშვები და ნუ დაუშლით ჩემთან მოსვლას, ვინაიდან მაგათნაირებისაა ღვთის სასუფეველი. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც ბავშვივით არ მიიღებს ღვთის სასუფეველს, ვერ შევა შიგ“, — უთხრა იესომ მათ (მარკოზი 10:13–15).

იესო საუცხოო თვისებებს ხედავდა ბავშვებში. ისინი, ჩვეულებრივ, ცნობისმოყვარენი და მიმდობნი არიან. ისინი უჯერებენ მშობლებს და სხვა ბავშვებს მათზე არაფერს ათქმევინებენ. ბავშვებს ყოველთვის აქვთ ახლის ათვისებისა და სწავლის სურვილი, რაც მისაბაძია მათთვის, ვისაც სურს ღვთის სამეფოში შესვლა. როგორც იესომ თქვა: „მაგათნაირებისაა ღვთის სასუფეველი“ (შეადარეთ მათე 18:1–5).

მაგრამ იესო ბავშვებს მხოლოდ თვალსაჩინო მაგალითისთვის არ იყენებდა. სახარების ცნობა ნათლად უჩვენებს, რომ იესოს ნამდვილად უყვარდა მათთან ყოფნა. მარკოზი გვამცნობს, რომ იესო „მოეხვია მათ, ხელები დაასხა და აკურთხა ისინი“ (მარკოზი 10:16). მხოლოდ მარკოზის სახარებაშია ნათქვამი, რომ იესომ სითბო გამოავლინა მათ მიმართ და „მოეხვია მათ“a. იესოს ასეთმა მოქმედებამ გადააჭარბა იმათ მოლოდინს, რომლებმაც ბავშვები იესოსთან იმიტომ მიიყვანეს, რომ უბრალოდ „შეხებოდა“ მათ.

რა მნიშვნელობა ჰქონდა იესოს მიერ ბავშვებზე ‘ხელების დასხმას’? ეს არ ნიშნავდა ნათლობის მსგავს რაიმე რელიგიურ რიტუალს. თუმცა, ზოგ შემთხვევაში, თავზე ხელების დაწყობა ნიშნავდა რაიმე დანიშვნის მიცემას, ზოგჯერ უბრალოდ კურთხევას ნიშნავდა (დაბადება 48:14; საქმეები 6:6). ასე რომ, იესომ შეიძლება უბრალოდ აკურთხა ბავშვები.

ნებისმიერ შემთხვევაში მარკოზი სიტყვისთვის „კურთხევა“ (კატეულოგეო) ძლიერ ფორმას იყენებს, რომელიც ინტენსიურ ძალაზე მიუთითებს. ეს ნიშნავს, რომ იესომ მგზნებარედ, გულთბილად და სიყვარულით აკურთხა ბავშვები. აშკარაა, რომ იესო ბავშვებს მძიმე ტვირთად არ მიიჩნევდა.

გაკვეთილი ჩვენთვის

იესო ბავშვებსაც და უფროსებსაც ისე ეპყრობოდა, რომ არც აშინებდა და არც ამცირებდა მათ. ერთი ცნობარი ამბობს, რომ „იესო ალბათ, უღიმოდა და მხიარულად უცინოდა მათ“. გასაკვირი არ არის, რომ ნებისმიერი ასაკის ადამიანი მასთან თავს მშვიდად და თავისუფლად გრძნობდა. იესოს მაგალითზე დაფიქრებით შეგვიძლია ვკითხოთ საკუთარ თავს: „მიცნობენ გულისხმიერ ადამიანად? ხომ არ ვფიქრობ, რომ ძალიან დაკავებული ვარ და სხვების საქმეებითა და საზრუნავით ვერ დავინტერესდები?“. ხალხის მიმართ გულწრფელი ინტერესის გამოვლენა აღგვძრავს, იესოს მსგავსად ყოველივე ვიღონოთ მათ დასახმარებლად. სხვები იგრძნობენ ჩვენს გულწრფელ ინტერესს და მოგვიახლოვდებიან (იგავნი 11:25).

როგორც მარკოზის სახარება გვიჩვენებს, იესოს სიამოვნებდა ბავშვებთან ყოფნა. როგორც ჩანს, ის დროს ნახულობდა, რომ მოთამაშე ბავშვებისთვის თვალყური ედევნებინა, რადგან ერთ-ერთ თვალსაჩინო მაგალითად ბავშვების თამაში მოიყვანა (მათე 11:16–19). შესაძლოა, ზოგი ბავშვი, რომელიც იესომ აკურთხა, ძალიან პატარა იყო, რომ მიმხვდარიყო, თუ ვინ იყო იესო და რის შესახებ ასწავლიდა. მაგრამ იესო მათთვის გამოყოფილ დროს დაკარგულად არ თვლიდა. მას უყვარდა ბავშვები და ამიტომაც უთმობდა მათ დროს. შესაძლებელია, ბევრი ბავშვი, რომლებსაც იესო თავისი მსახურების დროს ხვდებოდა, მოგვიანებით მის სიყვარულს იმით გამოეხმაურა, რომ მისი მოწაფე გახდა.

იესომ ბავშვებს თავისი სიცოცხლის უკანასკნელი კვირების განმავლობაში, ყველაზე კრიტიკულ პერიოდშიც გამოუყო დრო და ცხადია, ჩვენც შეგვიძლია გადატვირთული განრიგის მიუხედავად გამოვყოთ მათთვის დრო. განსაკუთრებით ყურადღებიანები უნდა ვიყოთ უმამო ბავშვების მიმართ, რომლებიც საჭიროებენ ამას. მართლაც, ყველა ბავშვი მხნევდება, როდესაც მათ მიმართ ვინმე ყურადღებას იჩენს. იეჰოვას სურვილია, რომ შეძლებისდაგვარად გამოვავლინოთ მათდამი სიყვარული და დავეხმაროთ მათ (ფსალმუნი 9:35).

[სქოლიოები]