მაგალითად, დაახლოებით 1970 წლიდან ფილიალი რეგულარულად იღებდა სამქადაგებლო ანგარიშებს მდინარე სეპიკთან მდებარე ერთ-ერთი შორეული სოფლიდან, თუმცა ძმებმა არ იცოდნენ, რომელი სოფლიდან იგზავნებოდა ეს ანგარიშები, კონკრეტულად ვინ უგზავნიდა მათ და რომელ კრებას მიეკუთვნებოდა ეს ადამიანი. ფილიალიდან სთხოვეს სარაიონო ზედამხედველს, ძმა მაიკ ფიშერს, რომ ეს ამბავი გაერკვია.

„სოფლამდე რომ მიმეღწია, ათი საათი მოტორიანი კანოეთი ვიმგზავრე კოღოებით სავსე ჯუნგლების ვიწრო მდინარეებზე, — ყვება მაიკი. — ბოლოს, საღამო ხანს, როგორც იქნა, შევხვდი იმ იდუმალებით მოცულ ადამიანს, რომელიც ანგარიშებს აგზავნიდა ფილიალში. როგორც გაირკვა, ეს მამაკაცი წლების წინ სხვაგან ცხოვრობდა და კრებიდან გარიცხული იყო. ის დაბრუნებულიყო თავის სოფელში, მოენანიებინა ცოდვები და ქადაგება დაეწყო. ამ სოფლის 30 მაცხოვრებელი თავს უკვე იეჰოვას მოწმეს უწოდებდა და ზოგიერთი მათგანი უკვე მზად იყო, მონათლულიყო. ამ მონახულებიდან მალე ეს მომნანიე მამაკაცი კვლავ კრების წევრი გახდა, ფილიალმა კი ამ მხარეში ჯგუფის არსებობა ოფიციალურად სცნო“.

[სურათი 115 გვერდზე]

მაიკ ფიშერი მდინარე სეპიკზე