მაგრამ მათეს 24:3, 27, 37, 39-ში მათემ გამოიყენა სხვა სიტყვა, არსებითი სახელი, „პა·როუ·სიʹა“, რომელიც სხვა სახარებებში არ გვხვდება. რადგანაც ბიბლიის წერა ღვთის მიერ იყო შთაგონებული, რატომ აღძრა მან მათე, რომ სახარების ბერძნულად წერის დროს სწორედ ეს ბერძრული სიტყვა ჩაეწერა ამ მუხლებში? რას ნიშნავს ეს და რატომ უნდა გვსურდეს ამის გაგება?

11. ა) რას ნიშნავს „პა·როუ·სიʹა“? ბ) რომელი მაგალითები გვეხმარება იოსებ ფლავიუსის ნაწერებიდან, რომ გავიგოთ „პა·როუ·სიʹა“-ს მნიშვნელობა? (იხილე სქოლიო).

¹¹ სიტყვა „პა·როუ·სიʹა“-ს ზუსტი მნიშვნელობა არის „თანდასწრება“. ვაინის „ახალი აღთქმის სიტყვების განმარტებითი ლექსიკონი“ ამბობს: „პაროუსია, . . . სიტ[ყვასიტყვით], თანდასწრება, „პარა“ — „თან“ და „ოუსია“ — „არის“ (ნაწარმოებია ზმნიდან, „ეიმი“ — ყოფნა), მიუთითებს როგორც მოსვლაზე, აგრეთვე ამის შედეგად თან დასწრებაზე. მაგალითად, პაპირუსის წერილში ქალბატონი საუბრობს თავისი „პაროუსიის“ აუცილებლობის შესახებ გარკვეულ ადგილზე, რათა იზრუნოს საკუთრებასთან დაკავშირებულ საკითხებზე“. სხვა ლექსიკონები განმარტავს, რომ „პა·როუ·სიʹა“ მიუთითებს ‘მმართველის ვიზიტზე’. ამიტომ, ეს მხოლოდ მოსვლას არ შეეხება, არამედ თანდასწრებასაც, რომელიც მოსვლიდან მოყოლებული გრძელდება. საინტერესოა, რომ მოციქულების თანამედროვე ებრაელმა ისტორიკოსმა, იოსებ ფლავიუსმა, სწორედ ამ მნიშვნელობით გამოიყენა „პა·როუ·სიʹა“a.

12. თავად ბიბლიის რომელი მაგალითები გვეხმარება, რომ დავრწმუნდეთ „პა·როუ·სიʹა“-ს მნიშვნელობაში?

¹² „თანდასწრების“ მნიშვნელობას ნათელს ჰფენს უძველესი ლიტერატურა, მაგრამ ქრისტიანებს განსაკუთრებით აინტერესებთ, თუ ღვთის სიტყვა როგორ იყენებს სიტყვა „პა·როუ·სიʹა“-ს. პასუხი იგივეა — თანდასწრება. ამას პავლეს წერილებიდან ვხედავთ. მაგალითად, ფილიპელებს მან მისწერა: „როგორც ყოველთვის იყავით მორჩილნი, არა მარტო ჩემი ყოფნისას [თანდასწრებისას, აქ], არამედ უფრო მეტად ახლა, ჩემი არყოფნის დროს. . . იღვაწეთ თქვენს სახსნელად“. ის აგრეთვე ლაპარაკობს მათთან ყოფნის შესახებ, რომ, შესაძლოა, პავლეს ‘კვლავ მისვლით [თანდასწრებით (პა·როუ·სიʹა), აქ]’ ისინი ხარობდნენ (ფილიპელთა 1:25, 26; 2:12). სხვა თარგმანებში ვკითხულობთ „კვლავ თქვენთან ყოფნით“ (Weymouth; New International Version); „როცა კვლავ თქვენთან ვარ“ (Jerusalem Bible; New English Bible); და „როცა კვლავ თქვენს შორის გეყოლებით“ (Twentieth Century New Testament). მეორე კორინთელთა 10:10, 11-ში პავლემ ‘პირადად ყოფნა [თანდასწრება, აქ]’ დაუპირისპირა ‘არყოფნას’. ამ მაგალითებიდან ნათლად ჩანს, რომ ის არ საუბრობდა თავის მიახლოებასა და მისვლაზე; მან სიტყვა „პა·როუ·სიʹა“ თანდასწრების მნიშვნელობით გამოიყენაb (შეადარე 1-ლი კორინთელთა 16:17, აქ). მაგრამ, რა შეიძლება ითქვას იესოს „პა·როუ·სიʹა“-ს მითითებებზე? აქვს თუ არა მათ მისი ‘მოსვლის’ მნიშვნელობა, თუ ხანგრძლივი დროის განმავლობაში თანდასწრებას ნიშნავს?

13, 14. ა) საიდან ვასკვნით, რომ „პა·როუ·სიʹა“ გრძელდება დროის განმავლობაში? ბ) რა შეიძლება, ითქვას იესოს „პა·როუ·სიʹა“-ს ხანგრძლივობაზე?

¹³ პავლეს დროს მცხოვრებ სულითცხებულ ქრისტიანებს აინტერესებდათ იესოს „პა·როუ·სიʹა“. მაგრამ პავლე აფრთხილებდა, რომ ‘არ შეძრულიყო მათი გონება’. პირველად უნდა გამოჩენილიყო „ურჯულოების კაცი“, რომელიც, როგორც დამტკიცდა, არის ქრისტიანული სამყაროს სამღვდელოება. პავლე წერდა, რომ ‘მისი მოსვლა [თანდასწრება, აქ] იქნებოდა სატანის მოქმედებით, ყოველგვარი ყალბი ძალით, ნიშნებითა და სასწაულებით’ (2 თესალონიკელთა 2:2, 3, 9). ცხადია, რომ ‘ურჯულოების კაცის’ „პა·როუ·სიʹა“, ანუ თანდასწრება, არ ყოფილა წამიერი მოსვლა; ის უნდა გაგრძელებულიყო მთელი დროის მანძილზე, რომლის დროსაც ყალბი ნიშნები წარმოიშვებოდა. რატომ არის ეს მნიშვნელოვანი?

¹⁴ განვიხილოთ ამ მუხლის წინამდებარე მუხლი: „გამოჩნდება ურჯულო, რომელსაც უფალი იესო გაანადგურებს თავის ბაგეთა სულით და განაქარვებს თავისი მოსვლის [თანდასწრების, აქ] გამოცხადებით“. როგორც ‘ურჯულოების კაცის’ თანდასწრება უნდა ყოფილიყო გარკვეული დროის მანძილზე, მსგავსად იესოს თანდასწრება განსაზღვრული დროის განმავლობაში იქნებოდა და ამის აპოგეა ურჯულო ‘დაღუპვის ძის’ განადგურება უნდა ყოფილიყო (2 თესალონიკელთა 2:8).