იოანე განსაკუთრებულ დავალებას ასრულებდა, ამიტომ შესაძლოა თავის მომავალს სულ სხვაგვარად წარმოიდგენდა. რას იფიქრებდა, რომ ციხეში უფრო მეტ დროს გაატარებდა, ვიდრე მსახურებაში. მიუხედავად ამისა, იოანე სიცოცხლის ბოლომდე სიხარულს ინარჩუნებდა.

იოანემ შეიძლება იცოდა, რომ მისი მსახურება დიდხანს არ გაგრძელდებოდა, მაგრამ, ალბათ, ვერ წარმოიდგენდა, რომ ასე უეცრად დასრულდებოდა ყველაფერი (იოან. 3:30). ახ. წ. 30 წელს, იესოს ნათლობიდან ექვსი თვის შემდეგ, მეფე ჰეროდეს ბრძანებით იოანე დააპატიმრეს, თუმცა მას არ შეუწყვეტია სიმართლის ლაპარაკი (მარ. 6:17—20). ცვლილებების მიუხედავად იოანე სიხარულს არ კარგავდა, რადგან ძირითადი ყურადღება სულიერზე ჰქონდა გადატანილი.