პატიმრების სულიერი გათავისუფლება
„თქვენ გელოდებით“. „ეს რამდენიმე ღამეა, თქვენი მოსვლა მესიზმრება“. „გმადლობთ, რომ დანიშნეთ პიროვნება, რათა რეგულარულად მოგვინახულოს“. „გვინდა მადლიერება გამოვხატოთ ყოველი კურთხევისთვის, რასაც დაუმსახურებლად ვღებულობთ იეჰოვასგან და მისი ორგანიზაციისგან, აგრეთვე დროულად მოწოდებული სულიერი საზრდოსთვის“.
რა მიზეზი არსებობდა ამ სამადლობელი სიტყვებისთვის? ეს არის მექსიკის სხვადასხვა ციხეებში მყოფი პატიმრების რამდენიმე გამონათქვამი. ისინი აფასებენ იეჰოვას მოწმეების მიერ მათდამი გამოვლენილ ყურადღებას, რომელიც ციხეშიც კი ათავისუფლებს მათ სულიერად. მექსიკაში 42 ციხეა, სადაც იეჰოვას მოწმეები პატიმართა სულიერ საჭიროებებს ემსახურებიან. ამ ადგილებს ეწოდება „საზოგადოებრივი რეაბილიტაციის ცენტრი“ (Centro Readaptación Social). ამ ციხეებიდან ზოგში ქრისტიანული შეხვედრებიც კი ტარდება რეგულარულად ძალიან კარგი შედეგებით. მაგალითად, ერთ-ერთი უახლესი ანგარიშის თანახმად, ამ ადგილებში შეხვედრებს დაახლოებით 380 პიროვნება ესწრებოდა. ამ დროისთვის საშუალოდ 350 ბიბლიური შესწავლა ტარდებოდა. ოცდაჩვიდმეტი პიროვნება ქადაგების დასაწყებად მომზადდა, 32-მა კი იეჰოვას მიუძღვნა თავი და ეს წყალში მონათვლით დაასიმბოლოვა.
როგორ სრულდება სამუშაო
როგორ ასრულებენ იეჰოვას მოწმეები ამ ადგილებში თავიანთ სამქადაგებლო სამუშაოს? პირველად ისინი მიდიან პასუხისმგებელ მოხელეებთან, რათა ციხეში შესასვლელად წერილობითი ნებართვა სთხოვონ, და უხსნიან მისვლის მიზანს — ასწავლონ პატიმრებს, როგორ გაიუმჯობესონ ცხოვრების წესი და ემსახურონ ღმერთს მისთვის მოსაწონი გზით.
უფროსები ყოველთვის ნებართვას იძლევიან. ეს მოხელეები აფასებენ პატიმრებისთვის შეთავაზებულ ბიბლიურ სწავლებას. ციხის უფროსები ხედავენ, რომ იეჰოვას მოწმეები ემორჩილებიან ასეთი ადგილებისთვის დადგენილ უსაფრთხოების წესებს. პატიმრების მოსანახულებლად მოსულ ამ მსახურებს ისინი ნებას რთავენ, რომ შეხვედრების ჩასატარებლად გამოიყენონ კაბინეტები, სასადილოები და სახელოსნოები. ერთ-ერთ ციხეში მოწმეებს იმის ნებაც კი მიეცათ, რომ აეშენებინათ პატარა სამეფო დარბაზი, როგორც ეს სამხრეთ-აღმოსავლეთი მექსიკის მიმომსვლელი ზედამხედველის მიერ ნაამბობი შემდეგი შემთხვევიდან ჩანს.
«ათას ცხრაას ოთხმოცდათერთმეტი წლის დასაწყისში შევუდექით ციხის მონახულებას ტეუანტეპეკში (ოახაკა), სადაც დიდი სულიერი შიმშილი აღმოვაჩინეთ. მალე ჩვენ ბიბლიის 27 შესწავლა დავიწყეთ. პატიმრების ინტერესის მხედველობაში მიღებით, დაიგეგმა კრების ხუთი შეხვედრა. ერთმა პატიმარმა, რომელმაც იეჰოვასადმი დიდი სიყვარული გამოავლინა, ციხის ტერიტორიაზე პატარა სამეფო დარბაზის აშენება გადაწყვიტა, რათა შეხვედრების ჩასატარებლად ადგილი ჰქონოდათ. ის მივიდა ციხის უფროსთან და ნებართვა სთხოვა; უფროსობამ დიდად შეუწყო ხელი. 1992 წლის დეკემბრის დასაწყისში ექვსი პატიმარი კეთილი ცნობის მაუწყებლად მომზადდა. თვალსაჩინო წარმატებების შედეგად მიღებულ იქნა ზომები ციხეში გახსენების საღამოს ჩასატარებლად. ჩვენ ციხის უფროსს ნებართვა ვთხოვეთ სიმბოლოების — პურისა და ღვინის — შესატანად და ოთხსაათიანი მოლაპარაკების შემდეგ მივიღეთ იგი.
ისე მოხდა, რომ 1993 წლის 3 აპრილს (გახსენების საღამოს ზეიმობამდე სამი დღით ადრე) რამდენიმე პატიმარი გაათავისუფლეს. ერთ-ერთმა მათგანმა, რომელიც მაუწყებელი იყო, გათავისუფლებაზე საბუთების მიღების შემდეგ ითხოვა ციხის უფროსთან დალაპარაკება, რათა ნებართვა აეღო, დარჩენილიყო, სანამ გახსენების საღამოს ზეიმი ჩაივლიდა. ამან ნამდვილად გააკვირვა უფროსი, რადგან ეს არ არის უბრალო თხოვნა, მაგრამ იქ, ციხეში, გახსენების საღამოზე დასწრებისადმი პატიმრის დიდი ინტერესის მხედველობაში მიღებით, მან ნება დართო. გახსენების საღამოს ესწრებოდა 53 პიროვნება, რომლებსაც პროგრამის დასასრულს სიხარულის ცრემლები წამოუვიდათ. ჩვენ შევთანხმდით ამ ჯგუფისთვის დაგვერქვა „თავისუფალი სერესო“, ვინაიდან სულიერი გაგებით ისინი თავისუფლები არიან».
ამ ადგილებში იეჰოვას მოწმეების შრომა დიდად დაფასებულია. ასეთი გამასწორებელი სახლებიდან ერთ-ერთში პასუხისმგებელი პიროვნება საჯაროდ უწევს რეკომენდაციას იეჰოვას მოწმეთა შეხვედრებზე დასწრებას, როგორც „თერაპიას“ პატიმრების სწრაფი რეაბილიტაციისთვის.
წარმატებული რეაბილიტაციური პროგრამა
იეჰოვას მოწმეთა საქმიანობას მრავალი პატიმრის სრული რეაბილიტაცია მოჰყვა. თუმცა მართალია, რომ ხშირად ციხეში მყოფნი გათავისუფლების შემდეგ კვლავ დანაშაულებრივ ცხოვრებას უბრუნდებიან, ისინი, ვინც გულწრფელად ღებულობენ ღვთის სიტყვის ცნობას, სრულიად იცვლებიან. მათი გარდაქმნა გვახსენებს პავლე მოციქულის სიტყვებს: „ვერც მეძავნი. . . ვერც მპარავნი, ვერც ხარბნი, ვერც ლოთნი, ვერც მლანძღველნი, ვერც მტაცებელნი ვერ დაიმკვიდრებენ ღვთის სასუფეველს. ასეთი იყო ზოგიერთი თქვენგანი. მაგრამ განიბანეთ, მაგრამ წმიდა გახდით, მაგრამ გამართლდით ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს სახელით და ჩვენი ღვთის სულით“ (1 კორინთელთა 6:9–11).
მათ პიროვნებაში შესამჩნევი ცვლილება აშკარავდება, როცა ისინი თავიანთ გრძნობებს გამოხატავენ. მიგელმა, რომელიც ქალაქის სახელით წოდებულ კამპეჩეს ციხეში ზის, ეს ასეთნაირად გამოხატა: „დღეს მე სიხარულით შემიძლია ვთქვა, რომ საკუთარ თავს ვთვლი სხვა ცხვრების რიცხვში, რომლებსაც მე-2 პეტრეს 3:13-სა და მათეს 5:5-ში ჩაწერილი იმედი აქვთ“. ხოსემ, რომელიც კამპეჩეს შტატში არსებულ კობენის ციხეშია, შენიშნა: „მიუხედავად იმისა, რომ პატიმარი ვარ და ჩემი დანაშაული შეიძლება მეტად სერიოზული იყოს, მე მესმის, რომ იეჰოვა ძალიან მოწყალეა და ისმენს ჩემს ლოცვა-მუდარას. მას შეუძლია მაპატიოს ცოდვები და მომცეს შესაძლებლობა, დარჩენილი სიცოცხლე ღვთის სამეფოს შესახებ კეთილი ცნობის ქადაგებაში გავატარო. მადლობა ჩვენს უხუცესებს დროისთვის, რომელსაც ციხეში ჩვენს მოსანახულებლად გამოყოფენ, რათა ღვთის სამეფოს აღთქმებიდან სარგებლობა ვნახოთ. რა სასიამოვნო კურთხევებია! განა შემიძლია ვთქვა, რომ პატიმარი ვარ? არა, იეჰოვამ მომცა სულიერი თავისუფლება, რაც მესაჭიროებოდა“.
რა არის ის, რაც მკვლელებს, მოძალადეებს, ომის გამჩაღებლებს, ქურდებსა და სხვებს სწორი ცხოვრების წესის მქონე ქრისტიანებად გარდაქმნის? ამ მამაკაცების მაგალითიდან გამომდინარე, ეს არის ღვთის სიტყვის გარდამქმნელი ძალა და ჭეშმარიტად ღვთისმოშიშ ხალხთან კარგი ურთიერთობა. მასატლანის (სინალოა) გამასწორებელ სახლში დაპატიმრებული ტიბურსიოს შემთხვევა ამ რეაბილიტაციური პროგრამის წარმატებას ცხადყოფს. ის იჯდა კონკორდიას ციხეში (სინალოა), სადაც ფიცხი ხასიათის გამო პრობლემები ჰქონდა. მისი მეუღლე იეჰოვას მოწმე იყო და ტიბურსიო ძალიან ცუდად ეპყრობოდა მას, მაშინაც კი, როცა მის სანახავად მიდიოდა ციხეში. მეუღლე მომთმენი იყო და განაგრძობდა მის მონახულებას, ამიტომ ტიბურსიომ სთხოვა, მიეტანა მისთვის წიგნი „შენ შეგიძლია მარადიული ცხოვრება სამოთხეში დედამიწაზე“, რომლის შესწავლაც პირადად დაიწყოa. შემდეგ სთხოვა, რომ ვინმე მისულიყო ციხეში მასთან შესასწავლად. მან იწყო სულიერი წარმატებების მიღწევა და სხვებისადმი მისი დამოკიდებულება უკეთესობისკენ იცვლებოდა. ის გადაყვანილი იქნა მასატლანის ციხეში, სადაც ბიბლიის შემსწავლელი ჯგუფი არსებობს და ამჟამად მაუწყებელია. ის ამბობს: „ახლა ჩემს მეუღლესთან, ბავშვებთან და პატიმარ ამხანაგებთან ერთად მე დიდად მადლობელი ვარ, რომ შემიძლია ბიბლიური ჭეშმარიტებები მოვისმინო აქ იმ იმედით, რომ ახლო მომავალში გავთავისუფლდები და შევძლებ ყველა კონგრესსა და კრების შეხვედრაზე დასწრებას“.
კონრადოც ძლიერ მადლიერია ცვლილებებისთვის, რომელთა მოხდენაც მან შეძლო ცხოვრებაში. მას ქორწინებაში ისეთი პრობლემები ჰქონდა, რომ ცოლმა მიატოვა. ამიტომ დამშვიდებას ნარკოტიკებში ეძებდა. დროთა განმავლობაში მან ნარკოტიკებით ვაჭრობა დაიწყო. ის დააკავეს და პატიმრობა მიუსაჯეს მარიჰუანისა და კოკაინის პარტიის გემით ტრანსპორტირებისთვის. ციხეში იყო ჯგუფი, რომელიც იეჰოვას მოწმეებთან ბიბლიას სწავლობდა, და ის მიწვეულ იქნა მათთან ერთად შესასწავლად. თავის გრძნობებს ის ამგვარად გამოხატავს: „ჩემზე დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა ორგანიზებულმა მეთოდმა, რომლითაც შეხვედრები ტარდებოდა, პუბლიკაციების დახმარებით გამოკვლევის პროგრამამ და ფაქტმა, რომ ყველაფერი ბიბლიაზე იყო დაფუძნებული. მე დაუყოვნებლივ ვითხოვე ბიბლიის შესწავლა და დავიწყე შეხვედრებზე დასწრება“. ეს იყო 1993 წლის იანვარში. ამჟამად კონრადო აღარაა ციხეში და ქრისტიანულ კრებაში აგრძელებს წინსვლას.
ისლას მარიასი
მექსიკაში არის საშინელი ციხე, რომელიც ისლას მარიასად წოდებულ ოთხ კუნძულს მოიცავს. პატიმრებს შეუძლიათ იმოძრაონ საკატორღო კუნძულების მთელ მიდამოში, სადაც ისინი არიან პატიმრობაში. იქ ზოგი ცოლთან და ბავშვებთან ერთად ცხოვრობს.
ჩამოყალიბდა პატარა კრება. სამი მასატლანელი ძმა იქ თვეში ერთხელ მიემგზავრებოდა, რათა დახმარებოდნენ შეხვედრების ჩატარებაში, ლიტერატურით მომარაგებასა და გამხნევებაში. ზოგჯერ მათ მოსანახულებლად სარაიონო ზედამხედველი მიდის. დამსწრეთა საშუალო რიცხვი 20–25 კაცია. იქ ოთხი მონათლული და ორი მოუნათლავი მაუწყებელია. მიმომსვლელი ზედამხედველი იტყობინება, რომ „ზოგი კვირაობით შეხვედრებზე დასასწრებად ფეხით 17 კილომეტრს გადის და უნდა იჩქაროს შეხვედრის დატოვება, რათა გამოძახებისთვის დაბრუნდეს. სწრაფი სიარულით უკან დაბრუნებას ორ საათზე მეტი სჭირდება“. ერთ-ერთმა ძმამ, რომელმაც ჭეშმარიტება იმ ციხეში შეიცნო, ამას წინათ თქვა: „ადრე მაინტერესებდა მალე გამოსვლა, ახლა კი დაე იეჰოვას ნებით იყოს ეს, რადგანაც ნებისმიერ შემთხვევაში მე აქ, შიგნით, ბევრი სამუშაო მაქვს გასაკეთებელი“.
ჩვენ მოხარულები ვართ იმის დანახვით, რომ ჭეშმარიტება თავის ძალას ავლენს გულწრფელი ადამიანების გასათავისუფლებლად, რომლებიც ეძებენ საშუალებას, რომ ასიამოვნონ იეჰოვას. თორმეტზე მეტი ადამიანი იმათგან, ვინც ციხეში გაიგო ჭეშმარიტება, გათავისუფლდა, მოინათლა და ახლა პატიოსან ცხოვრებას ეწევა, როგორც ღვთის მსახური, ზოგი კრების უხუცესიც კი გახდა. ძალა, რომელიც ბიბლიას აქვს გულების განსაკურნავად და ადამიანების გამოსასწორებლად, ნათლად ვლინდება. როგორც კი ეს მამაკაცები, რომლებიც ბოროტმოქმედებისთვის იყვნენ დაპატიმრებულები, დაადგნენ ღვთის სიტყვის სინათლის გზას, მათ გამოსცადეს ნამდვილი თავისუფლება, რომელსაც იესო დაგვპირდა, როცა თქვა: „შეიცნობთ ჭეშმარიტებას და ჭეშმარიტება გაგათავისუფლებთ თქვენ“ (იოანე 8:32; ფსალმუნი 118:105).
[სქოლიოები]
a გამოქვეყნებულია საგუშაგო კოშკის, ბიბლიისა და ტრაქტატების საზოგადოების მიერ.
[სურათი 23 გვერდზე]
ციხეში გაგებულმა ქრისტიანულმა ჭეშმარიტებებმა მრავალს მოუტანა სარგებლობა.