მიენდეთ იეჰოვას სიტყვას

„ვიმედოვნებ შენი სიტყვით“ (ფსალმუნები 118:42).

1. რისი თქმა შეგიძლიათ 118-ე ფსალმუნის დამწერის ვინაობასა და სულისკვეთებაზე?

იეჰოვას სიტყვა 118-ე ფსალმუნის დამწერისთვის ძალიან ძვირფასი იყო. ეს ფსალმუნი, შესაძლოა, იუდას უფლისწულმა ხიზკიამ შეადგინა. ღვთის შთაგონებით დაწერილ ამ საგალობელში გამოხატული გრნობები შეესაბამება იმ სულისკვეთებას, რომელიც ხიზკიას იუდაზე მეფობის დროს ჰქონდა; ის ‘მიწებებული იყო უფალზე’ (4 მეფეთა 18:3—7). ერთი რამ ნათელია: ამ ფსალმუნის დამწერი სულიერს იყო მოწყურებული (მათე 5:3).

2. რა არის 118-ე ფსალმუნის თემა და როგორ არის ეს ფსალმუნი შედგენილი?

² ასმეთვრამეტე ფსალმუნის ძირითადი აზრი ის არის, თუ რამდენად ძვირფასია ღვთის სიტყვა ანუ ცნობაa. როგორც ჩანს, ფსალმუნმომღერალმა ადვილად დამახსოვრების მიზნით, ფსალმუნი ანბანური თანამიმდევრობით დაალაგა. მისი 176 მუხლი თანამიმდევრულად ებრაული ანბანის მიხედვით არის განლაგებული. ებრაულ დედანში ფსალმუნის 22 სტროფიდან თითოეული 8 სტრიქონისგან შედგება; ეს სტრიქონები კი ერთი და იმავე ასოთი იწყება. ამ ფსალმუნში ლაპარაკია ღვთის სიტყვასა და კანონებზე, შეხსენებებსა და გზებზე, ბრძანებებსა და წესდებებზე, მცნებებსა და სამართლიან განაჩენებზე, სიტყვებსა და წესებზე. იეჰოვას ძველი და თანამედროვე მსახურების შემთხვევებზე დაფიქრებამ უფრო ღრმად უნდა ჩაგვახედოს ამ ღვთის შთაგონებით დაწერილი სიმღერის არსში და გაგვიძლიეროს მადლიერება წერილობითი სახით არსებული ღვთის სიტყვის, ბიბლიის, მიმართ.

დაემორჩილეთ ღვთის სიტყვას და იყავით ბედნიერნი

3. ახსენით, თუ რას ნიშნავს, ადამიანი იყოს უბიწო, და მოიყვანეთ მაგალითი.

³ ნამდვილი ბედნიერება ღვთის კანონის თანახმად სიარულზეა დამოკიდებული (ფსალმუნები 118:1—8). თუ ამგვარად ვიქცევით, იეჰოვა ‘უბიწოებად’ ჩაგვთვლის (ფსალმუნები 118:1). უბიწოდ სიარული სრულყოფილებას კი არ ნიშნავს, არამედ იმის მაჩვენებელია, რომ მთელი გულით ვცდილობთ ღვთის ნების შესრულებას. „ნოე მართალი, უბიწო კაცი იყო თავის მოდგმაში“, რადგან ის „ღმერთის გზით დადიოდა“. ეს ერთგული პატრიარქი და მისი ოჯახი წარღვნას გადაურჩნენ, რადგან ნოე იეჰოვას ნების თანახმად ცხოვრობდა (დაბადება 6:9; 1 პეტრე 3:20). მსგავსად ამისა, ამ წუთისოფლის აღსასრულის დროს ჩვენი გადარჩენა დამოკიდებულია ‘ღვთის ბრძანებათა დაცვასა’ და ამგვარად ღვთის ნების შესრულებაზე (ფსალმუნები 118:4).

4. რაზეა დამოკიდებული ჩვენი ბედნიერება და წარმატება?

⁴ იეჰოვა არასოდეს მიგვატოვებს, თუ ‘განვადიდებთ მას გულის სიწრფელით და მის წესებს დავიცავთ’ (ფსალმუნები 118:7, 8). ღმერთს არ მიუტოვებია ისრაელთა წინამძღოლი იესო ნავეს ძე, რომელმაც ყურად იღო რჩევა, ‘არ განეშორებინა რჯულის წიგნი დღე და ღამ, რათა დაეცვა აღსასრულებლად ყველაფერი, რაც იქ ეწერა’. ამის გამო იყო ის წარმატებული და ამან შეაძლებინა მას, გონივრულად ემოქმედა (იესო ნავეს ძე 1:8). სიცოცხლის ბოლოს იესო ნავეს ძე კვლავაც განადიდებდა ღმერთს და შეეძლო ისრაელებისთვის შეეხსენებინა: „შეიცანით მთელი თქვენი გულითა და მთელი თქვენი სულით, რომ არც ერთი სიტყვა არ გაცუდებულა ყველა იმ სასიკეთო სიტყვიდან, რაც თქვენზე უთქვამს უფალს, თქვენს ღმერთს“ (იესო ნავეს ძე 23:14). იესო ნავეს ძისა და 118-ე ფსალმუნის დამწერის მსგავსად, იეჰოვას განდიდებითა და მისი სიტყვისადმი მინდობით ჩვენც შეგვიძლია ბედნიერნი და წარმატებულნი ვიყოთ.

იეჰოვას სიტყვა სიწმინდის შენარჩუნებაში გვეხმარება

5. ა) ახსენით, თუ როგორ შეიძლება სულიერი სიწმინდის შენარჩუნება. ბ) რა დახმარების მიღება შეუძლია ახალგაზრდას, რომელმაც სერიოზული ცოდვა ჩაიდინა?

⁵ ჩვენ შევძლებთ სულიერი სიწმინდის შენარჩუნებას, თუ ღვთის სიტყვის თანახმად მოვიქცევით (ფსალმუნები 118:9—16). ეს ასეა იმ შემთხვევაშიც, როდესაც მშობლები კარგ მაგალითს არ გაძლევენ. ხიზკიას მამა კერპთაყვანისმცემელი იყო, მაგრამ თავად ხიზკიამ ‘განიწმინდა თავისი გზა’, შესაძლოა, კერპთაყვანისმცემელთა გავლენისგან. დავუშვათ, დღეს ღვთის ახალგაზრდა მსახური სერიოზულ ცოდვას სჩადის. მონანიება, ლოცვა, მშობლებისა და მოსიყვარულე ქრისტიანი უხუცესების დახმარება შეაძლებინებს მას, მოიქცეს ხიზკიას მსგავსად და ‘განიწმინდოს თავისი გზა და დაიცვას ღვთის მცნებები’ (იაკობი 5:13—15).

6. რომელმა ქალებმა ‘განიწმინდეს თავიანთი გზები და ღვთის სიტყვა დაიცვეს’?

⁶ რახაბმა და რუთმა, თუმცა 118-ე ფსალმუნის დაწერამდე დიდი ხნით ადრე ცხოვრობდნენ, შეინარჩუნეს სიწმინდე. რახაბი ქანაანელი მეძავი იყო, მაგრამ თავისი რწმენის გამო ის ცნობილი გახდა, როგორც იეჰოვას თაყვანისმცემელი (ებრაელები 11:30, 31). მოაბელმა რუთმა დატოვა თავისი ღმერთები, ემსახურებოდა იეჰოვას და ასრულებდა ისრაელებისთვის მიცემულ კანონებს (რუთი 1:14—17; 4:9—13). ეს ორი არაებრაელი ქალი ‘ღვთის სიტყვას იცავდა’ და წილად ხვდათ ჩინებული პატივი, გამხდარიყვნენ იესო ქრისტეს წინაპრები (მათე 1:1, 4—6).

7. რა მხრივ დაგვიტოვეს სულიერი სიწმინდის შენარჩუნების კარგი მაგალითი დანიელმა და სხვა სამმა ებრაელმა?

⁷ ‘სიყრმიდანვე ადამიანის გულისწადილი ბოროტებისკენ არის მიდრეკილი’, მაგრამ ახალგაზრდებს შეუძლიათ სატანის მმართველობის ქვეშ მყოფ ამ გახრწნილ წუთისოფელშიც კი წმინდა გზებით იარონ (დაბადება 8:21; 1 იოანე 5:19). ბაბილონის ტყვეობაში ყოფნისას დანიელმა და სხვა სამმა ებრაელმა ახალგაზრდამ ‘დაიცვეს ღვთის სიტყვა’. მაგალითად, მათ თავი არ გაიუწმინდურეს „სამეფო ულუფით“ (დანიელი 1:6—10). ბაბილონელები ჭამდნენ უწმინდურ ცხოველებს, რომელთა ჭამაც, მოსეს კანონთა კრებულის თანახმად, აკრძალული იყო (ლევიანები 11:1—31; 20:24—26). ისინი ყოველთვის არ უშვებდნენ დაკლული ცხოველებიდან სისხლს და ისე ჭამდნენ მათ, რითაც სისხლთან დაკავშირებით ღვთის კანონს არღვევდნენ (დაბადება 9:3, 4). ამიტომაც გასაკვირი არ არის, რომ ის ოთხი ებრაელი არ ჭამდა მეფის ულუფიდან. იმ ღვთისმოშიშმა ახალგაზრდებმა სულიერი სიწმინდე შეინარჩუნეს და ამგვარად შესანიშნავი მაგალითი დაგვიტოვეს.

ღვთის სიტყვა ერთგულების შენარჩუნებაში გვეხმარება

8. რის სურვილი და რა ცოდნა უნდა გვქონდეს იმისათვის, რომ ჩავწვდეთ ღვთის კანონებს და დავიცვათ ისინი?

⁸ იეჰოვასადმი ერთგულება რომ შევინარჩუნოთ, მნიშვნელოვანია გვიყვარდეს ღვთის სიტყვა (ფსალმუნები 118:17—24). თუ ღვთის შთაგონებით ფსალმუნის დამწერის მსგავსნი ვიქნებით, მთელი გულით ვისურვებთ, გავიგოთ ღვთის კანონების „საოცრებები“. ჩვენ ყოველთვის გვენდომება იეჰოვას „სამართალი“ და გამოვავლენთ მისი „მცნებებისადმი“ სიყვარულს (ფსალმუნები 118:18, 20, 24). მიუხედავად იმისა, თუ როდის მივუძღვენით თავი იეჰოვას, განვივითარეთ „წმინდა სიტყვიდან მომდინარე სუფთა რძისადმი სწრაფვა“? (1 პეტრე 2:1, 2). საჭიროა გვესმოდეს ძირითადი ბიბლიური სწავლებები, რათა შევძლოთ ჩავწვდეთ ღვთის კანონებს და დავიცვათ ისინი.

9. როგორ უნდა მოვიქცეთ, როდესაც ადამიანთა მოთხოვნები და ღვთის კანონი ერთმანეთს ეწინააღმდეგება?

⁹ ჩვენ შეიძლება ძალიან გვიყვარს ღვთის მცნებები, მაგრამ რას ვიზამდით, თუ გარკვეული მიზეზების გამო „მთავარნი“ ჩვენ წინააღმდეგ ილაპარაკებდნენ? (ფსალმუნები 118:23, 24). ხშირად ცდილობენ დღეს ხელისუფლების მქონე პირები, გვაიძულონ, რომ ქვეყნის კანონები ღვთის კანონებზე მაღლა დავაყენოთ? რას ვიზამთ, თუ ადამიანთა მოთხოვნები და ღვთის ნება ერთმანეთს ეწინააღმდეგება? ღვთის სიტყვისადმი დიდი სიყვარული იეჰოვასადმი ერთგულების შენარჩუნებაში დაგვეხმარება. იესო ქრისტეს მოციქულების მსგავსად, რომლებსაც დევნიდნენ, ჩვენც ვიტყვით: „ღმერთს უნდა დავემორჩილოთ, როგორც მმართველს, და არა ადამიანებს“ (საქმეები 5:29).

10, 11. აჩვენეთ, თუ როგორ შეგვიძლია ყველაზე რთულ მდგომარეობაშიც კი შევინარჩუნოთ იეჰოვასადმი ერთგულება.

¹⁰ ყველაზე რთულ მდგომარეობაშიც კი ჩვენ შეგვიძლია იეჰოვასადმი ერთგულება შევინარჩუნოთ (ფსალმუნები 118:25—32). თუ გვინდა, რომ ღვთისადმი ერთგულება შევინარჩუნოთ, სწავლისთვის მზად უნდა ვიყოთ და ღვთისგან დარიგებების მისაღებად მთელი გულით ვილოცოთ. აგრეთვე უნდა ავირჩიოთ «გზა ჭეშმარიტებისა [„ერთგულებისა“, აქ]» (ფსალმუნები 118:26, 30).

¹¹ ხიზკიამ, რომელმაც შესაძლოა 118-ე ფსალმუნი დაწერა, „ერთგულების გზა“ აირჩია. ის ასე მოიქცა, მიუხედავად იმისა, რომ ირგვლივ ცრუ თაყვანისმცემლები ჰყავდა და შეიძლება სამეფო კარზე დასცინოდნენ კიდეც. როგორც ჩანს, ამ მდგომარეობაში ყოფნის გამო ‘ნაღველმა დაადნო მისი სული’ (ფსალმუნები 118:28). მაგრამ ხიზკია ღმერთზე მინდობილი კარგი მეფე იყო და „სწორს აკეთებდა იგი უფლის თვალში“ (4 მეფეთა 18:1—5). თუ ღმერთს მივენდობით, ჩვენც გავუძლებთ განსაცდელებს და ღვთისადმი ერთგულებას შევინარჩუნებთ (იაკობი 1:5—8).

იეჰოვას სიტყვა გამბედაობას გვაძლევს

12. როგორ შეგვიძლია გამოვიყენოთ ფსალმუნების 118:36, 37?

¹² ღვთის სიტყვის ხელმძღვანელობის მიყოლა გამბედაობას გვაძლევს, რაც განსაცდელებთან გასამკლავებლად გვჭირდება (ფსალმუნები 118:33—40). ჩვენ თავმდაბლად ვეძიებთ იეჰოვას დარიგებებს, რათა „მთელი გულით“ შევძლოთ მისი კანონების დაცვა (ფსალმუნები 118:33, 34). ფსალმუნმომღერალივით ჩვენც ვთხოვთ ღმერთს: „ჩემი გული შენი შეხსენებებისკენ მიდრიკე და არა მოგებისკენ“, უსამართლო მოგებისკენ (ფსალმუნები 119:36, აქ [118:36]). მოციქულ პავლესავით ჩვენ ‘ყველაფერში პატიოსნად ვიქცევით’ (ებრაელები 13:18). თუ სამუშაოზე უფროსი ჩვენგან უპატიოსნოდ მოქმედებას მოითხოვს, ჩვენ გამბედაობა უნდა მოვიკრიბოთ და ღვთის მითითებებისამებრ მოვიქცეთ; იეჰოვა კი ყოველთვის აკურთხებს ამგვარ მოქმედებას. ღმერთი გვეხმარება, ვაკონტროლოთ ნებისმიერი ცუდი მიდრეკილება. ამიტომ მოდი ვილოცოთ: „მოარიდე თვალი ჩემი ამაოების ცქერას“ (ფსალმუნები 118:37). არასოდეს უნდა მივიჩნიოთ სასურველად ნებისმიერი ამაო რამ, რაც ღმერთს სძულს (ფსალმუნები 96:10). სხვა ყველაფერთან ერთად, ეს აღგვძრავს, მოვერიდოთ პორნოგრაფიასა და სპირიტიზმს (1 კორინთელები 6:9, 10; გამოცხადება 21:8).

13. როგორ მიიღეს იესოს მოწაფეებმა, რომლებსაც დევნიდნენ, საჭირო გამბედაობა, რათა გაბედულად ექადაგათ?

¹³ ღვთის სიტყვის საფუძვლიანი ცოდნა გულდაჯერებულობას გვაძლევს, რათა გაბედულად ვიქადაგოთ (ფსალმუნები 118:41—48). ჩვენ გაბედულება გვჭირდება იმისათვისაც, რომ ‘პასუხი გავცეთ ჩვენს მაგინებელს’ (ფსალმუნები 118:42). ზოგჯერ შეიძლება ისეთივე მდგომარეობაში აღმოვჩნდეთ, როგორშიც იესოს მოწაფეები, რომლებსაც დევნიდნენ და რომლებიც ლოცულობდნენ: „იეჰოვა . . . ძალა მიეცი შენს მონებს, შენი სიტყვა მთელი გამბედაობით ილაპარაკონ“. რა იყო შედეგი? „ყველა წმინდა სულით აღივსო და ღვთის სიტყვას გაბედულად ლაპარაკობდნენ“. იგივე უზენაესი უფალი გვაძლევს ჩვენც გამბედაობას, რათა მისი სიტყვა გაბედულად ვილაპარაკოთ (საქმეები 4:24—31).

14. რა დაგვეხმარება პავლესავით გაბედულად ქადაგებაში?

¹⁴ თუ „ჭეშმარიტების სიტყვა“ გვეყვარება და ‘მარადის დავიცავთ ღვთის რჯულს’, გვექნება გამბედაობა, რათა ყოველგვარი შიშის გარეშე ვიქადაგოთ (ფსალმუნები 118:43, 44). ღვთის დაწერილი სიტყვის გულმოდგინედ სწავლა საშუალებას მოგვცემს, ‘ვილაპარაკოთ მეფეთა წინაშე ღვთის მოწმობებზე’ (ფსალმუნები 118:46). აგრეთვე ლოცვა და იეჰოვას წმინდა სული დაგვეხმარება, საჭირო სიტყვები სათანადოდ ვთქვათ (მათე 10:16—20; კოლოსელები 4:6). პირველ საუკუნეში პავლე მმართველთა წინაშე გაბედულად ლაპარაკობდა ღვთის შესახებ. მაგალითად, მან უქადაგა რომის გამგებელ ფელიქსს, რომელიც „ისმენდა, რასაც ის [პავლე] ქრისტე იესოსადმი რწმენაზე ამბობდა“ (საქმეები 24:24, 25). პავლემ აგრეთვე უქადაგა გამგებელ ფესტუსსა და მეფე აგრიპას (საქმეები 25:22—26:32). იეჰოვას დახმარებით ჩვენც შევძლებთ გაბედულად ქადაგებას და არასოდეს ‘შეგვრცხვება სასიხარულო ცნობის გამო’ (რომაელები 1:16).

ღვთის სიტყვა გვანუგეშებს

15. როგორ შეიძლება ღვთის სიტყვამ გვანუგეშოს, როდესაც სხვები დაგვცინიან?

¹⁵ იეჰოვას სიტყვა ყოველთვის გვანუგეშებს (ფსალმუნები 118:49—56). ცხოვრებაში დგება მომენტები, როდესაც განსაკუთრებით გვჭირდება ნუგეშისცემა. ჩვენ, იეჰოვას მსახურები, გაბედულად ვლაპარაკობთ, მაგრამ „ამპარტავანნი“ ანუ ისინი, ვინც ღვთის მიმართ ქედმაღლურად მოქმედებენ, ზოგჯერ ‘დაგვცინიან მეტისმეტად’ (ფსალმუნები 118:51). ასეთ ვითარებაში ლოცვისას შეიძლება გავიხსენოთ ღვთის სიტყვაში მოცემული დადებითი აზრები და ამგვარად ‘დარდი გავიქარვოთ’ ანუ ნუგეში ვპოვოთ (ფსალმუნები 118:52). ლოცვა-ვედრებისას შეიძლება ბიბლიაში მოცემული კანონი ან პრინციპი გაგვახსენდეს, რომელიც გვანუგეშებს და სტრესულ სიტუაციაში გამბედაობას მოგვცემს.

16. დევნის მიუხედავად, რას არ აკეთებენ ღვთის მსახურები?

¹⁶ კადნიერი ადამიანები, რომლებიც ფსალმუნმომღერალს დასცინოდნენ ისრაელები — ღვთისადმი მიძღვნილი ერის წარმომადგენლები იყვნენ. რა სამარცხვინოა! მათგან განსხვავებით, დაე ჩვენ არასოდეს გადავუხვიოთ ღვთის კანონიდან (ფსალმუნები 118:51). ნაცისტური გერმანიის მხრიდან დევნის ან წლების განმავლობაში სხვა მსგავსი მოპყრობის დროს ღვთის ათასობით მსახურმა არ გადაუხვია ბიბლიაში მოცემული კანონებიდან თუ პრინციპებიდან (იოანე 15:18—21). იეჰოვასადმი მორჩილება დამამძიმებელი როდია, რადგან მისი წესები მანუგეშებელი ‘სიმღერებია ჩვენთვის‘ (ფსალმუნები 118:54; 1 იოანე 5:3).

ვიყოთ მადლიერნი იეჰოვას სიტყვისათვის

17. რისკენ აღგვძრავს ღვთის სიტყვისთვის მადლიერება?

¹⁷ ღვთის სიტყვისათვის მადლიერებას ამ სიტყვის დაცვით გამოვხატავთ (ფსალმუნები 118:57—64). ფსალმუნმომღერალმა ‘პირობა დადო, რომ დაეცვა იეჰოვას სიტყვები’ (აქ) და ‘შუაღამისას დგებოდა ღვთის სადიდებლად მისი მართალი განსჯების გამო’. თუ ღამე გვეღვიძება, კარგი შესაძლებლობა გვეძლევა ამ დროს ლოცვაში ღვთის მიმართ მადლიერება გამოვხატოთ (ფსალმუნები 118:57, 62). ღვთის სიტყვის დიდად დაფასება აღგვძრავს, ვეძიოთ ღვთიური სწავლებები, რაც ‘იეჰოვას მოშიშთა’ ანუ იმ ხალხის ‘თანაზიარს’ გვხდის, რომლებსაც ღვთისადმი მოკრძალებული შიში აქვთ (ფსალმუნები 118:63, 64). ვის შეუძლია სხვა უკეთესი საზოგადოების პოვნა?

18. როგორ პასუხობს იეჰოვა ჩვენს ლოცვებზე, როდესაც ‘ბოროტები საბელებივით გარს შემოგვერტყმიან’?

¹⁸ მთელი გულით ლოცვისას, როდესაც იეჰოვას თავმდაბლად ვთხოვთ, გვასწავლოს, ‘გულს ვულბობთ’ (აქ) მას, რადგან მისთვის მოსაწონ სიტყვებს ვეუბნებით. ჩვენ განსაკუთრებით უნდა ვილოცოთ მაშინ, როდესაც ‘ბოროტები საბელებივით გარს შემოგვერტყმიან’ (ფსალმუნები 118:58, 61). იეჰოვას შეუძლია დაჭრას აკრძალვების საბელები და გაგვათავისუფლოს, რათა სამეფოს შესახებ ქადაგება და მოწაფეების მომზადება შევძლოთ (მათე 24:14; 28:19, 20). ეს არაერთხელ დადასტურდა იმ ქვეყნებში, რომლებშიც ჩვენი საქმიანობა აიკრძალა.

გვწამდეს ღვთის სიტყვის

19, 20. როგორ შეიძლება იყოს ‘კარგი ის, რომ ვეწამოთ’?

¹⁹ ღვთისადმი და მისი სიტყვისადმი რწმენა განსაცდელების ატანასა და მისი ნების შესრულებაში გვეხმარება (ფსალმუნები 118:65—72). მიუხედავად იმისა, რომ ამპარტავანნი ჩირქს სცხებდნენ მას, ფსალმუნმომღერალი მღეროდა: „კარგია ჩემთვის, რომ ვეწამე“ (ფსალმუნები 118:66, 69, 71). როგორ შეიძლება, რომ იეჰოვას მსახური ეწამებოდეს და ეს კარგი იყოს?

²⁰ განსაცდელების დროს ჩვენ, ეჭვგარეშეა, მთელი გულით მივმართავთ იეჰოვას ლოცვით და ამგვარად უფრო ვუახლოვდებით მას. ამ დროს შეიძლება უფრო მეტ დროს ვუთმობთ ღვთის წერილობითი სახით მოცემულ სიტყვას და მეტ ძალისხმევას ვახმართ მასში მოცემული რჩევების გამოყენებას. ეს კი ბედნიერებას გვმატებს. მაგრამ რა შეიძლება ითქვას იმ შემთხვევასთან დაკავშირებით, როდესაც განსაცდელებისას არასასურველ თვისებებს, მაგალითად, მოთმინების ნაკლებობასა და სიამაყეს ვავლენთ? მხურვალე ლოცვითა და ღვთის სიტყვისა თუ წმინდა სულის დახმარებით, დავძლევთ ასეთ სისუსტეებს და უფრო მეტად შევიმოსებით „ახალი პიროვნებით“ (კოლოსელები 3:9—14). გარდა ამისა, განსაცდელების ატანისას რწმენა გვინმტკიცდება (1 პეტრე 1:6, 7). პავლემ განსაცდელები თავის სასარგებლოდ გამოიყენა, რადგან მათ გამო ის უფრო მეტად გახდა იეჰოვაზე დამოკიდებული (2 კორინთელები 1:8—10). ვიყენებთ თუ არა განსაცდელებს იმისათვის, რომ მათ ჩვენზეც დადებითად იმოქმედოს?

ყოველთვის მივენდოთ იეჰოვას

21. რა ხდება, როდესაც ღმერთი არცხვენს ამპარტავნებს?

²¹ ღვთის სიტყვა იმის მტკიცე საფუძველს გვიქმნის, რომ მივენდოთ იეჰოვას (ფსალმუნები 118:73—80). თუ ნამდვილად ვენდობით ჩვენს შემოქმედს, არ შევრცხვებით. მაგრამ სხვათა ქმედების გამო ნუგეში გვჭირდება და შეიძლება ვილოცოთ: „შერცხვეთ ამპარტავნებს“ (ფსალმუნები 118:76—78). როდესაც იეჰოვა არცხვენს ასეთებს, აშკარა ხდება მათი ბოროტი საქმეები და განიწმინდება ღვთის წმინდა სახელი. შეგვიძლია დარწმუნებულნი ვიყოთ, რომ ღვთის ხალხის მდევნელები ვერაფერს მიაღწევენ. მაგალითად, მტრებმა ვერასოდეს მოსპეს იეჰოვას მოწმეები, რომლებიც მთელი გულით ენდობიან ღმერთს, და ვერც ვერასოდეს მოსპობენ მათ (იგავები 3:5, 6).

22. რა გაგებით იყო ფსალმუნმომღერალი „კვამლში დაკიდებული ტიკივით“?

²² დევნის დროს ღვთის სიტყვა გვიძლიერებს ღვთისადმი ნდობას (ფსალმუნები 118:81—88). იმ ამპარტავანი ადამიანების გამო, რომლებიც მას დევნიდნენ, ფსალმუნმომღერალი „კვამლში დაკიდებული ტიკივით“ (აქ) გრძნობდა თავს (ფსალმუნები 118:83, 86). ბიბლიურ დროში ტიკებს წყლის, ღვინისა და სხვა სითხეების ჩასასხმელად იყენებდნენ. თუ ცარიელ ტიკებს ცეცხლთან ახლოს ისეთ ოთახში დაკიდებდნენ, რომელშიც კვამლი სათანადოდ არ გადიოდა გარეთ, ისინი იჭმუჭნებოდა. რთულ მდგომარეობაში ყოფნის ან დევნის გამო თქვენც „კვამლში დაკიდებული ტიკივით“ ხომ არ გიგრძნიათ თავი? თუ დიახ, მიენდეთ იეჰოვას და ილოცეთ: „შენი წყალობით მაცოცხლე და დავიცავ მოწმობებს შენი პირისას“ (ფსალმუნები 118:88).

23. მოკლედ აღნიშნეთ, რა განვიხილეთ ფსალმუნების 118:1—88-ში და რა კითხვა შეიძლება დავუსვათ საკუთარ თავს ფსალმუნების 118:89—176-ის განხილვის მოლოდინში?

²³ ას მეთვრამეტე ფსალმუნის პირველი ნახევრის განხილვიდან დავინახეთ, რომ იეჰოვა სიყვარულიდან გამომდინარე სიკეთეს ავლენს თავისი მსახურების მიმართ, რადგან ისინი ენდობიან მის სიტყვას და ძალიან უყვართ მისი წესები, მცნებები და კანონები (ფსალმუნები 118:16, 47, 64, 70, 77, 88). ღმერთს სიამოვნებს, როდესაც მისი ერთგულები მის სიტყვებს იცავენ (ფსალმუნები 118:9, 17, 41, 42). ამ გამომაცოცხლებელი ფსალმუნის მეორე ნახევრის შესწავლის მოლოდინში შეგიძლიათ ჰკითხოთ საკუთარ თავს: ნამდვილად ვაძლევ იეჰოვას სიტყვას იმის საშუალებას, რომ გზა გამინათოს?

[სქოლიოები]

დაე ღვთის სიტყვამ გაგინათოთ გზა

‘სიტყვა შენი სინათლეა ჩემი ბილიკისთვის’ (ფსალმუნები 118:105).

1, 2. რა შემთხვევაში გაგვინათებს გზას იეჰოვას სიტყვა?

იეჰოვას სიტყვა გზას გაგვინათებს, თუ მას ამის საშუალებას მივცემთ. სულიერი სინათლით რომ ვისარგებლოთ, საჭიროა გულმოდგინედ ვისწავლოთ ღვთის სიტყვა და გამოვიყენოთ მასში მოცემული რჩევები. მხოლოდ მაშინ შევძლებთ ფსალმუნმომღერლის გრძნობების გაზიარებას, რომელიც წერდა: „ლამპარია ჩემი ფეხისთვის სიტყვა შენი და სინათლე — ჩემი ბილიკისათვის (ფსალმუნები 118:105, სსგ).

² მოდი ახლა განვიხილოთ ფსალმუნების 118:89—176. ამ მუხლებში, რომლებიც 11 სტროფად არის დაყოფილი, საკმაოდ მდიდარი ინფორმაციაა მოცემული. ეს ინფორმაცია მარადიულ სიცოცხლემდე მიმყვან გზაზე დარჩენაში დაგვეხმარება (მათე 7:13, 14).

რატომ უნდა გვიყვარდეს ღვთის სიტყვა?

3. როგორ ცხადყოფს ფსალმუნების 118:89, 90, რომ ღვთის სიტყვაზე ვართ დამოკიდებული?

³ ღვთის სიტყვისადმი სიყვარული სულიერი სტაბილურობის საწინდარია (ფსალმუნები 118:89—96). ფსალმუნმომღერალი მღეროდა: «უკუნისამდე, უფალო, შენი სიტყვა დაფუძნებულია ზეცაში . . . დაამყარე ქვეყანა და დგას [„მყარად დააფუძნე დედამიწა, რომ იდგეს“, აქ]» (ფსალმუნები 118:89, 90). ღვთის სიტყვით, რომელიც „დაფუძნებულია ზეცაში“, ციური სხეულები აბსოლუტური სიზუსტით მოძრაობენ თავიანთ ორბიტებზე და დედამიწა მყარად არის დაფუძნებული, რათა მარადიულად იდგეს (იობი 38:31—33; ფსალმუნები 103:5). ჩვენ დამოკიდებულნი ვართ იეჰოვას პირიდან გამომავალ ყოველ სიტყვაზე; რასაც ღმერთი თავისი განზრახვის შესასრულებლად იტყვის, ‘წარმატებით’ დაგვირგვინდება (ესაია 55:8—11).

4. რის გაკეთება შეუძლია ღვთის სიტყვის სიყვარულს მათთვის, ვინც გაჭირვებას იტანს?

⁴ ფსალმუნმომღერალს ‘ღვთის რჯული რომ არ ჰყვარებოდა, თავის გაჭირვებაში დაიღუპებოდა’ (ფსალმუნები 119:92, აქ [118:92]). ის გაჭირვებაში უცხოელების მიერ კი არ იყო ჩაგდებული, არამედ რჯულის დამრღვევი ისრაელების მიერ, რომლებსაც სძულდათ ფსალმუნმომღერალი (ლევიანები 19:17). მაგრამ მან გაუძლო გაჭირვებას, რადგან უყვარდა ღვთის რჯული. კორინთში მოციქული პავლე იყო „საფრთხეში ცრუ ძმებს შორის“; შესაძლოა ამ „ძმებში“ იყვნენ «„უაღმატებულესი“ მოციქულები», რომლებიც მის დადანაშაულებას ცდილობდნენ (2 კორინთელები 11:5, 12—14, 26). მაგრამ პავლე სულიერად გადარჩა, რადგან ღვთის სიტყვა უყვარდა. ჩვენ გვიყვარს იეჰოვას სიტყვა და მის შესაბამისად ვცხოვრობთ; ამიტომ გვიყვარს ჩვენი ძმებიც (1 იოანე 3:15). წუთისოფლის მხრიდან გამოვლენილ სიძულვილს არ შეუძლია დაგვავიწყოს ღვთის არც ერთი დარიგება. მარადიულად იეჰოვას მსახურების მოლოდინში ჩვენს ძმებთან სიყვარულით გაერთიანებულნი განვაგრძობთ იეჰოვას ნების შესრულებას (ფსალმუნები 118:93).

5. როგორ ეძიებდა ასა იეჰოვას?

⁵ იეჰოვასადმი ერთგულების გამომხატველ ლოცვაში შეიძლება ვამბობთ: „შენი ვარ; მიხსენი, რადგან შენს ბრძანებებს ვეძიებდი!“ (ფსალმუნები 118:94). მეფე ასა ეძიებდა ღმერთს და იუდაში განდგომილება აღმოფხვრა. ასას მეფობის მე-15 წელს (ძვ. წ. 963) თავი მოიყარეს იუდას მცხოვრებლებმა და „აღთქმა დადეს, რომ ეძიათ უფალი“. ღმერთმა მათ „აპოვნინა თავი და უბოძა მათ სიმშვიდე ყოველი მხრიდან“ (2 ნეშტთა 15:10—15). ამ მაგალითმა განახლებული ძალებით ღვთის ძიებისკენ უნდა აღძრას ყველა, ვინც ქრისტიანულ კრებას ჩამოშორდა. ღმერთი აკურთხებს და დაიცავს მათ, ვინც მის მსახურებთან ურთიერთობას განაახლებს.

6. რა დაგვიცავს სულიერი ზიანისგან?

⁶ იეჰოვას სიტყვა გვაძლევს სიბრძნეს, რომელსაც შეუძლია სულიერი ზიანისგან დაგვიცვას (ფსალმუნები 118:97—104). ღვთის მცნებები მტერზე გონიერებს გვხდის. თუ ყურად ვიღებთ შეხსენებებს, წვდომის უნარი გვექნება და ‘მისი ბრძანებების დაცვა მოხუცებზე მეტად საზრიანს გაგვხდის’ (ფსალმუნები 118:98—100). თუ იეჰოვას სიტყვები ‘თაფლზე მეტად ატკბობს ჩვენს სასას’, შევიძულებთ და მოვერიდებით „სიცრუის ყოველ გზას“ (ფსალმუნები 118:103, 104). ეს დაგვიცავს სულიერი ზიანისგან, როდესაც ამ ბოლო დღეებში ამპარტავან, სასტიკ და უღვთო ადამიანებს შევხვდებით (2 ტიმოთე 3:1—5).

ლამპარი ჩვენი ფეხისთვის

7, 8. რის გაკეთება გვმართებს იმისათვის, რომ ფსალმუნების 118:105-ში ჩაწერილი სიტყვები ჩვენც შეგვეხოს?

⁷ ღვთის სიტყვა სულიერი სინათლის უშრეტი წყაროა (ფსალმუნები 118:105—112). ცხებული ქრისტიანები ვართ თუ მათი თანამსახური „სხვა ცხვრების“ წარმომადგენლები, ვამბობთ: „ლამპარია ჩემი ფეხისთვის სიტყვა შენი და სინათლე — ჩემი ბილიკისათვის“ (იოანე 10:16; ფსალმუნები 118:105, სსგ). ღვთის სიტყვა ლამპარივით გზას გვინათებს, რათა სულიერად არ წავბორძიკდეთ და არ დავეცეთ (იგავები 6:23). მაგრამ ჩვენ თავად უნდა მივცეთ იეჰოვას სიტყვას იმის საშუალება, რომ ლამპარი იყოს ჩვენი ფეხისთვის.

⁸ ჩვენც ისეთივე მტკიცენი უნდა ვიყოთ, როგორც 118-ე ფსალმუნის დამწერი. მას გადაწყვეტილი ჰქონდა, რომ ღვთის მცნებებიდან არ გადაეხვია. „დავიფიცავ და ავასრულებ, — თქვა მან, — შენს [იეჰოვას] მართალ განსჯებს“ (ფსალმუნები 118:106). მოდი ყოველთვის გვახსოვდეს, თუ რა დიდი მნიშვნელობა აქვს ბიბლიის რეგულარულად შესწავლასა და ქრისტიანულ შეხვედრებში მონაწილეობას.

9, 10. საიდან ვიცით, რომ იეჰოვასთვის მიძღვნილმა ადამიანებმაც კი შეიძლება ‘გადაუხვიონ მის ბრძანებებს’, მაგრამ როგორ შეგვიძლია ამის თავიდან არიდება?

⁹ ფსალმუნმომღერალს ‘ღვთის ბრძანებებიდან არ გადაუხვევია’, მაგრამ ეს შეიძლება დაემართოს იეჰოვასთვის მიძღვნილ ადამიანს (ფსალმუნები 118:110). მეფე სოლომონმა ღვთის ბრძანებებს გადაუხვია, თუმცა იეჰოვასთვის მიძღვნილი ერის წარმომადგენელი იყო და თავიდან ღვთის მიერ ბოძებული სიბრძნის შესაბამისად მოქმედებდა. „ისიც აცთუნეს უცხოელმა ქალებმა“ და ცრუ ღმერთებისადმი თაყვანისცემა დააწყებინეს (ნეემია 13:26; 3 მეფეთა 11:1—6).

¹⁰ ‘მონადირე’, სატანა, მრავალ მახეს გვიგებს (ფსალმუნები 90:3). მაგალითად, ღვთის ყოფილი თაყვანისმცემელი შეიძლება ეცადოს, რომ სულიერი სინათლიდან განდგომილების სიბნელეში გადაგვიყვანოს. თიატირას ქრისტიანთა შორის იყო ‘ქალი იეზაბელი’; ეს შესაძლოა მიუთითებდეს ისეთ ქალთა ჯგუფის არსებობაზე, რომლებიც სხვებს კერპთაყვანისმცემლობასა და უზნეოდ ცხოვრებას ასწავლიან. იესო არ იწყნარებდა მსგავს ბოროტებას და ის არც ჩვენ უნდა შევიწყნაროთ (გამოცხადება 2:18—22; იუდა 3, 4). ამიტომ მოდი ლოცვაში იეჰოვას დახმარება ვთხოვოთ, რათა მისი ბრძანებებიდან კი არ გადავუხვიოთ, არამედ ღვთიურ სინათლეში დავრჩეთ (ფსალმუნები 118:111, 112).

ღვთის სიტყვით გადარჩენილნი

11. ფსალმუნების 118:119-ის თანახმად, როგორია ბოროტების შესახებ ღვთის თვალსაზრისი?

¹¹ ღვთის წესებს თუ არ გადავუხვევთ, ღმერთი გადაგვარჩენს (ფსალმუნები 118:113—120). ჩვენ არ ვიწონებთ ‘უგულოებს’, ისევე როგორც იესოს არ მოსწონს ნელთბილი ადამიანები, რომლებიც დღეს აცხადებენ, რომ ქრისტიანები არიან (ფსალმუნები 119:113, აქ [118:113]; გამოცხადება 3:16). ჩვენ მთელი გულით ვემსახურებით იეჰოვას; ამიტომ ის არის ჩვენი „თავშესაფარი“ და მხსნელი. იეჰოვა ‘მოსრავს ყოველს’, ვინც სიცრუესა თუ ხრიკებს მიმართავს და ასეთი სახით ‘განუდგება მის წესებს’ (ფსალმუნები 118:114, 117, 118; იგავები 3:32). ფსალმუნების 118:119-ის თანახმად, ორიგინალის მიხედვით, ღმერთი ასეთ ბოროტებს მიიჩნევს უსარგებლო მინარევებად, რომელსაც ძვირფას მეტალებს, მაგალითად ოქროსა და ვერცხლს, აშორებენ (იგავები 17:3). დაე ყოველთვის გვიყვარდეს ღვთის შეხსენებები, რადგან ნამდვილად არ გვინდა, რომ ბოროტებთან გასანადგურებლად გამიზნულ ნარჩენებს შორის ვიყოთ!

12. რატომ არის იეჰოვასადმი შიში მნიშვნელოვანი?

¹² „თრთის შენი შიშით სხეული ჩემი“, — თქვა ფსალმუნმომღერალმა (ფსალმუნები 118:120). თუ გვინდა, რომ ღმერთმა გადაგვარჩინოს, როგორც თავისი მსახურები, საჭიროა მისადმი ჯანსაღი შიში გამოვავლინოთ და თავი ავარიდოთ იმას, რაც მას არ მოსწონს. იეჰოვასადმი ასეთმა შიშმა აღძრა იობი, რომ წრფელად ეცხოვრა (იობი 1:1; 23:15). ღვთისადმი შიში შეგვაძლებინებს, ნებისმიერი მდგომარეობის მიუხედავად, ყოველთვის ღვთისმოსაწონად მოვიქცეთ. ამისათვის კი რწმენით უნდა ვილოცოთ (იაკობი 5:15).

რწმენით ლოცვა

13—15. ა) რატომ ვართ დარწმუნებულნი, რომ ჩვენი ლოცვები შესმენილი იქნება? ბ) რა შეიძლება მოხდეს, თუ არ ვიცით, რაზე ვილოცოთ? გ) აღნიშნეთ, თუ როგორ შეიძლება დაუკავშირდეს ლოცვაში ჩვენი ‘გამოუთქმელი ოხვრა’ ფსალმუნების 118:121—128-ს.

¹³ რწმენით შეგვიძლია ვილოცოთ, რომ ღმერთი ჩვენ სასარგებლოდ იმოქმედებს (ფსალმუნები 118:121—128). ფსალმუნმომღერლის მსგავსად დარწმუნებულნი ვართ, რომ ჩვენი ლოცვები შესმენილი იქნება. რატომ? იმიტომ, რომ გვიყვარს ღვთის მცნებები „ოქროზე და ბაჯაღლოზე მეტად“. გარდა ამისა, ‘ღვთის ყველა ბრძანებას სწორად მივიჩნევთ’ (ფსალმუნები 118:127, 128).

¹⁴ იეჰოვა ისმენს ჩვენს თხოვნებს, რადგან რწმენით ვლოცულობთ; აგრეთვე გულმოდგინედ ვასრულებთ მის ბრძანებებს (ფსალმუნები 64:3). მაგრამ როგორ უნდა მოვიქცეთ, როდესაც რთულ მდგომარეობაში აღმოვჩნდებით და არ ვიცით, რაზე ვილოცოთ? მაშინ „სული გვშუამავლობს გამოუთქმელი ოხვრით“ (რომაელები 8:26, 27). ასეთ შემთხვევებში ღმერთი თავის სიტყვაში მოცემულ იმ აზრებს მიიჩნევს ლოცვებად, რომლებიც ჩვენს მოთხოვნილებებს შეესაბამება.

¹⁵ საღვთო წერილში მრავალი ლოცვა და აზრია მოცემული, რომლებიც ჩვენს ‘გამოუთქმელ ოხვრასთან’ არის დაკავშირებული. მაგალითად, განვიხილოთ ფსალმუნების 118:121—128. აქ გამოხატული აზრები შეიძლება ჩვენს მდგომარეობას შეესაბამებოდეს. მაგალითად თუ გვეშინია, რომ არ მოგვატყუონ, შეიძლება ღმერთს დახმარება ფსალმუნმომღერალივით ვთხოვოთ (მუხლები 121—123). დავუშვათ, ძალიან რთული გადაწყვეტილება გვაქვს მისაღები. მაშინ ჩვენ შეიძლება ვილოცოთ, რომ იეჰოვას სული დაგვეხმაროს, გავიხსენოთ და გამოვიყენოთ მისი შეხსენებები (მუხლები 124, 125). თუმცა ‘გვძულს ყოველი გზა სიცრუისა’, მაინც საჭიროა ღმერთს დახმარება ვთხოვოთ, რათა არ ავყვეთ ცდუნებას და მისი კანონები არ დავარღვიოთ (მუხლები 126—128). თუ ბიბლიას ყოველდღიურად ვკითხულობთ, იეჰოვასადმი ლოცვისას შეიძლება მსგავსი დამხმარე ადგილები გაგვახსენდეს.

იეჰოვას შეხსენებებიდან მიღებული დახმარება

16, 17. ა) რატომ გვჭირდება ღვთის შეხსენებები და როგორ უნდა ვუყურებდეთ მათ? ბ) როგორ შეიძლება გვიყურებდნენ სხვები, მაგრამ სინამდვილეში რა არის მნიშვნელოვანი?

¹⁶ თუ გვსურს, რომ ჩვენი ლოცვები შესმენილ იქნეს და ღვთის მოწონებით ვსარგებლობდეთ, საჭიროა ყურად ვიღოთ ღვთის ‘მოწმობანი’ ანუ, ბიბლიის დედნის მიხედვით, შეხსენებები (ფსალმუნები 118:129—136). ჩვენ არასრულყოფილები ვართ, რის გამოც გვესაჭიროება იეჰოვას ჩინებული შეხსენებები, რათა გაგვახსენდეს მისი დარიგებები და მცნებები. ცხადია, მადლობლები ვართ სულიერი სინათლისთვის, რომელიც ღვთის სიტყვების ყოველი ახალი ახსნისას იღვრება (ფსალმუნები 118:129, 130). აგრეთვე მადლობლები ვართ იმისათვის, რომ იეჰოვამ ‘სახე მოგვაშუქა’ ანუ მოწონებით გვიყურებს, თუმცა სხვების მიერ მისი კანონების დარღვევის გამო „ცრემლთა ნაკადები გადმოგვდის თვალთაგან“ (ფსალმუნები 118:135, 136; რიცხვნი 6:25).

¹⁷ დარწმუნებულნი ვართ, რომ კვლავაც ღვთისმოსაწონები ვიქნებით, თუ ყურად ვიღებთ მის მართალ შეხსენებებს (ფსალმუნები 118:137—144). ფსალმუნების 118:138-ში ებრაული ტექსტის თანახმად ნათქვამია: „შენი შეხსენებების დაცვა გვიბრძანე სიმართლითა და აღმატებული ერთგულებით“. ამიტომ ჩვენ, ღვთის მსახურებს, უნდა გვესმოდეს, რომ იეჰოვას აქვს უფლება, ჩვენი ყურადღება მიაპყროს თავის მართალ შეხსენებებს და მოელოდეს, რომ შევასრულებთ მის მოთხოვნებს. ფსალმუნმომღერალი ხომ იცავდა ღვთის მცნებებს, მაშ, რატომ თქვა: „მცირე ვარ და მოძულებული“? (ფსალმუნები 118:141). როგორც ჩანს, ის მიუთითებდა იმაზე, თუ როგორ უყურებდნენ მას მტრები. თუ ყოველთვის მტკიცედ ვიდგებით სიმართლის მხარეს და კომპრომისზე არ წავალთ, სხვებმა შეიძლება სიძულვილით დაგვიწყონ ყურება. მაგრამ სინამდვილეში მნიშვნელოვანი ის არის, რომ იეჰოვამ გვიყუროს კეთილგანწყობით იმის გამო, რომ მისი მართალი შეხსენებების თანახმად ვცხოვრობთ.

მშვიდად და უსაფრთხოდ

18, 19. რა შედეგები მოაქვს ღვთის შეხსენებების დაცვას?

¹⁸ ღვთის შეხსენებების დაცვა მასთან ახლო ურთიერთობას გვინარჩუნებს (ფსალმუნები 118:145—152). ჩვენ ყურად ვიღებთ იეჰოვას შეხსენებებს და ამიტომ ვიცით, რომ შეგვიძლია მთელი გულით მოვუხმოთ და მოველოდეთ, რომ ის შეისმენს ჩვენს სათხოვარს. ჩვენ შეიძლება ვიღვიძებთ ‘გარიჟრაჟამდე’ და დახმარებისთვის ვუხმობთ იეჰოვას. ეს მართლაც კარგი დროა ლოცვისთვის! (ფსალმუნები 118:145—147). ღმერთი ჩვენთანაც ახლოს არის, რადგან ვერიდებით ცუდ საქციელს და მის სიტყვას ჭეშმარიტებად მივიჩნევთ, როგორც ამას იესო აკეთებდა (ფსალმუნები 118:150, 151; იოანე 17:17). იეჰოვა ღმერთთან ურთიერთობა გვაძლებინებს ამ საშინელებებით სავსე წუთისოფელში და გადაგვატანინებს დიდ ომს — არმაგედონს (გამოცხადება 7:9, 14; 16:13—16).

¹⁹ ჩვენ დიდ პატივს ვცემთ ღვთის სიტყვას, რის გამოც ნამდვილად უსაფრთხოდ ვართ (ფსალმუნები 118:153—160). ბოროტებისგან განსხვავებით, ჩვენ იეჰოვას ‘მოწმობებისგან [შეხსენებებისგან] არ ვუხვევთ‘. ჩვენ გვიყვარს იეჰოვას ბრძანებანი და ამიტომ სიყვარულიდან გამომდინარე მისი სიკეთის წყალობით უსაფრთხოდ ვართ (ფსალმუნები 118:157—159). იეჰოვას შეხსენებები გვეხმარება, ამა თუ იმ სიტუაციაში გაგვახსენდეს, თუ რას მოითხოვს ღმერთი ჩვენგან. მეორე მხრივ, ღვთის ბრძანებები არის მითითებები და ჩვენ გვესმის, რომ შემოქმედს აქვს უფლება მოგვითითოს და გვიხელმძღვანელოს. ვიცით, რომ ‘დასაბამი [„არსი“, აქ] ღვთის სიტყვისა ჭეშმარიტებაა’ და ღვთისგან დამოუკიდებლად არ შეგვიძლია ჩვენი ნაბიჯების წარმართვა, რის გამოც სიამოვნებით ვიღებთ ღვთის ხელმძღვანელობას (ფსალმუნები 118:160; იერემია 10:23).

20. რატომ გვაქვს „დიდი მშვიდობა“?

²⁰ იეჰოვას კანონების სიყვარულს დიდი მშვიდობა მოაქვს (ფსალმუნები 118:161—168). დევნა ვერ გვართმევს შეუდარებელ „ღვთის მშვიდობას“ (ფილიპელები 4:6, 7). ძალიან ვაფასებთ იეჰოვას მართალ განსჯებს და ამისათვის ხშირად — „დღეში შვიდგზის“ — ხოტბას ვასხამთ მას (ფსალმუნები 118:161—164). „დიდია მშვიდობა შენი რჯულის მოყვარულთა, და არ არსებობს მათთვის დაბრკოლება“, — მღეროდა ფსალმუნმომღერალი (ფსალმუნები 118:165). თუ იეჰოვას რჯული გვიყვარს და ვიცავთ მის კანონებს, ვინმეს მოქმედების ან სხვა მიზეზების გამო სულიერად არ დავბრკოლდებით.

21. რომელი ბიბლიური მაგალითები გვიჩვენებს, რომ არ უნდა დავბრკოლდეთ კრებაში წამოჭრილი პრობლემების გამო?

²¹ ბიბლიაში მოხსენიებულმა მრავალმა ადამიანმა არაფერს მისცა იმის საშუალება, რომ დიდი ხნით დაებრკოლებინა ისინი. მაგალითად, ქრისტიანი გაიუსი არ დაბრკოლდა დიოტრეფეს უღვთო მოქმედებით, არამედ ‘ჭეშმარიტებაში დადიოდა’ (3 იოანე 1—3, 9, 10). პავლე მოუწოდებდა ქრისტიან ქალებს, ევოდიასა და სინტიქეს, ‘ერთი აზრი ჰქონოდათ უფალში’, რადგან, როგორც ჩანს, მათ შორის პრობლემა წამოიჭრა. ალბათ, მათ დაეხმარნენ პრობლემის მოგვარებაში და ამ ქალებმა იეჰოვასადმი ერთგულად მსახურება განაგრძეს (ფილიპელები 4:2, 3). ამიტომ არ უნდა დავბრკოლდეთ, თუ კრებაში რაიმე პრობლემა წამოიჭრება. მოდი მთელი ყურადღება იეჰოვას ბრძანებების დაცვისკენ მივმართოთ და გვახსოვდეს, რომ ‘ყველა ჩვენი გზა მის წინაშეა’ (ფსალმუნები 118:168; იგავები 15:3). თუ ამგვარად მოვიქცევით, ვერაფერი წაგვართმევს სამუდამოდ „დიდ მშვიდობას“.

22. ა) რა კურთხევა გვექნება იმ შემთხვევაში, თუ ღმერთს ვემორჩილებით? ბ) როგორ უნდა ვუყურებდეთ მათ, რომლებმაც ქრისტიანული კრება დატოვეს?

²² თუ ყოველთვის იეჰოვას დავემორჩილებით, გვექნება პატივი, მარადიულად განვადიდოთ ის (ფსალმუნები 118:169—176). ღვთის წესდებათა შესაბამისად ცხოვრების შედეგად არა მარტო სულიერი უსაფრთხოება გვექნება, არამედ კვლავაც ‘წარმოვთქვამთ ღვთის ქებას’ (ფსალმუნები 118:169—171, 174). ეს უდიდესი კურთხევა, რომელიც კი შეიძლება ამ უკანასკნელ დღეებში გვქონდეს. ფსალმუნმომღერალს სურდა, ეცოცხლა და განედიდებინა იეჰოვა, მაგრამ რაღაც უცნობი მიზეზის გამო ის ‘დაკარგული ცხვარივით დაბნეულად’ გრძნობდა თავს (ფსალმუნები 118:175, 176). ზოგიერთებს, რომლებმაც ქრისტიანული კრება დატოვეს, შეიძლება კვლავაც უყვართ ღმერთი და მისი განდიდება სურთ. ამიტომ ძალ-ღონეს ნუ დავიშურებთ მათ დასახმარებლად, რათა ამ ადამიანებმა კვლავ ჰპოვონ სულიერი უსაფრთხოება და განიცადონ სიხარული, რომელიც ღვთის ხალხთან ერთად იეჰოვას განდიდებას მოაქვს (ებრაელები 13:15; 1 პეტრე 5:6, 7).

მარადიული სინათლე ჩვენი ბილიკისთვის

23, 24. რა სარგებლობა მოგიტანათ 118-ე ფსალმუნმა?

²³ ფსალმუნების 118-ე თავი შეიძლება სხვადასხვა სახით იყოს სარგებლობის მომტანი. მაგალითად, მისი დახმარებით უფრო მეტად მივენდობით ღმერთს, რადგან ამ ფსალმუნიდან ჩანს, რომ ნამდვილი ბედნიერება ‘უფლის რჯულში სიარულს’ მოაქვს (ფსალმუნები 118:1). ფსალმუნმომღერალი შეგვახსენებს, რომ ‘ღვთის სიტყვის დასაბამი [არსი] ჭეშმარიტებაა’ (ფსალმუნები 118:160). ამან ღვთის მიერ წერილობითი სახით მოცემული მთელი სიტყვისადმი მადლიერების გრძნობა უნდა გაგვიძლიეროს. 118-ე ფსალმუნზე დაფიქრებამ უნდა აღგვძრას, გულმოდგინედ ვისწავლოთ საღვთო წერილი. ფსალმუნმომღერალი არაერთხელ მიმართავდა ღმერთს თხოვნით: „მასწავლე წესდებანი შენი“ (ფსალმუნები 118:12, 68, 135). ის აგრეთვე ღმერთს სთხოვდა: „კეთილი აზრი და გაგება მასწავლე, რადგან ვირწმუნე შენი მცნებანი“ (ფსალმუნები 118:66). კარგია, ჩვენც მსგავსი სახით ვილოცოთ.

²⁴ ღვთიური სწავლება საშუალებას გვაძლევს, ახლო ურთიერთობა გვქონდეს იეჰოვასთან. ფსალმუნმომღერალი საკუთარ თავს არაერთხელ უწოდებს ღვთის მსახურს. ის იეჰოვას ეუბნება: „შენი ვარ“ (ფსალმუნები 118:17, 65, 94, 122, 125; რომაელები 14:8). რა დიდი პატივია ვემსახუროთ იეჰოვას და განვადიდოთ ის, როგორც მისმა ერთ-ერთმა მოწმემ! (ფსალმუნები 118:7). ემსახურებით ღმერთს სიხარულით, როგორც სამეფოს მაუწყებელი? თუ დიახ, იეჰოვა კვლავაც მხარს დაგიჭერთ და გაკურთხებთ, თუ ყოველთვის მიენდობით მის სიტყვას და მას თქვენი ბილიკების განათების საშუალებას მისცემთ.