თუმცა მას დამაიმედებელი ცნობაც გადასცა: „ნუ ჩავარდება [იობი] საფლავში [კაცობრიობის საერთო სამარე], ვიპოვე გამოსასყიდი! განუახლდეს ხორცი ახალგაზრდობის დროინდელზე მეტად და დაუბრუნდეს ახალგაზრდული ძლიერება“ (იობი 33:24, 25). ეს სიტყვები იობს იმედს ჩაუსახავდა გულში. მას მეტად აღარ მოუწევდა ტანჯვა. თუ მოინანიებდა, ღმერთი მიიღებდა მის გამოსასყიდს და ტანჯვისგანაც გაათავისუფლებდა.a

იობმა თავმდაბლურად მიიღო შენიშვნა და მოინანია (იობი 42:6). როგორც ჩანს, იეჰოვამ მიიღო იობის გამოსასყიდი, რითაც იობის შეცდომა დაიფარა; ღმერთს ამით იმის შესაძლებლობაც მიეცა, რომ გამოეჯანმრთელებინა იობი და ეკურთხებინა. „იეჰოვამ იობის ბოლო წლები პირვანდელზე მეტად აკურთხა“ (იობი 42:12—17). წარმოიდგინეთ, რა შვებით ამოისუნთქებდა იობი, როცა სხვა კურთხევებთან ერთად განიკურნებოდა კიდეც და „ახალგაზრდობის დროინდელზე მეტად“ განუახლდებოდა ხორცი.

ღვთისთვის შეწირული იობის გამოსასყიდი სრულფასოვანი არ იყო, რადგან ის მაინც არასრულყოფილი დარჩა და ბოლოს მოკვდა.