მიუხედავად წარსულისა, ჩვენც შეგვიძლია მოვიდრიკოთ ჭეშმარიტი ღვთის, იეჰოვას, წინაშე და პატივისცემა გამოვავლინოთ მის და მისი სიტყვის, ბიბლიის, მიმართ. ზემოთ მოხსენიებული ნიკოლასი ასე მოიქცა. ის ამბობს: „თუმცა ნარკოტიკების გამოყენებისა და გამუდმებული ლოთობის გამო ცხოვრება აწეწილი მქონდა, მაინტერესებდა ბიბლია და მინდოდა, რომ ჩემს ცხოვრებას აზრი მისცემოდა. ბოლოს იეჰოვას მოწმეებთან დავიწყე ურთიერთობა, შევიცვალე ცხოვრების წესი და ჭეშმარიტებას ჩავეჭიდე“.

ნიკოლასი ბავშვობიდანვე ვერ იტანდა ხელმძღვანელობას. მაშინაც კი, როდესაც გაიგო ღვთის სიტყვიდან მომდინარე ჭეშმარიტება, ეს სისუსტე არ აძლევდა იმის საშუალებას, რომ უფრო მეტი ეკეთებინა იეჰოვასთვის მსახურებაში. მისთვის ამის დაძლევა უბრალო საქმე არ იყო, მაგრამ დროთა განმავლობაში შეძლო. როგორ? „ორი გულისხმიერი უხუცესის დახმარებით, — ამბობს ნიკოლასი, — ვაღიარე, რა ნაკლიც მქონდა და დავიწყე საღვთო წერილზე დაფუძნებული მათი გულთბილი რჩევების გათვალისწინება“ შემდეგ დასძენს: „თუმცა დროდადრო ვცხარდები ხოლმე, მაგრამ უკვე დავიოკე ჩემი მოჯანყე ბუნება“.