მაგრამ ვერ იპოვეს და ქალაქის გამგებლებთან გაემართნენ, თან «იასონი და რამდენიმე ძმა წაათრიეს . . . ყვირილით: „ამათ ქვეყანა ყირაზე დააყენეს და აქაც მოვიდნენ“» (საქმეები 17:5, 6).

თესალონიკე, რომელიც მაკედონიის დედაქალაქი იყო, გარკვეული დამოუკიდებლობით სარგებლობდა. ქალაქს ჰქონდა თვითმმართველობის უფლება, მმართველობას კი ახორციელებდა სახალხო ანუ მოქალაქეთა საბჭო, რომელიც ქალაქის საქმეებს თავად წყვეტდა. „ქალაქის გამგებლები“ ანუ „პოლიტარქები“b მაღალჩინოსნები იყვნენ, რომელთაც ევალებოდათ წესრიგის შენარჩუნება და ისეთი ვითარების თავიდან არიდება, რაც რომაელების აღშფოთებას გამოიწვევდა და ქალაქს თვითმმართველობის უფლებას დააკარგვინებდა. ამიტომ, ქალაქის გამგებლები არ დაუშვებდნენ იმას, რომ აყალმაყალის ამტეხთ სიმშვიდე დაერღვიათ.