16. ა) რა დანიშნულება ჰქონდა ცოდვისგან განსაწმენდელ და დანაშაულის გამოსასყიდ მსხვერპლებს? ბ) რით განსხვავდებოდნენ ისინი ყოვლადდასაწველი მსხვერპლისგან?

¹⁶ მსხვერპლები, რომლებიც ცოდვების ან რჯულის დარღვევის გამო პატიების სათხოვნელად იწირებოდა, ცოდვისგან განსაწმენდელი და დანაშაულის გამოსასყიდი მსხვერპლები იყო. მიუხედავად იმისა, რომ ეს შესაწირავებიც სამსხვერპლოზე იწვებოდა, ისინი განსხვავდებოდა ყოვლადდასაწველი მსხვერპლისგან, რადგან ამ შემთხვევაში მთლიანი ცხოველი არ იწირებოდა ღვთისთვის, არამედ მხოლოდ ქონი და სხეულის გარკვეული ნაწილები. დანარჩენი ბანაკის გარეთ გაჰქონდათ ან ზოგჯერ მასში მღვდლებსაც ედოთ წილი. ეს სხვაობა მნიშვნელოვანია. ყოვლადდასაწველი მსხვერპლი აღევლინებოდა როგორც ძღვენი, ღმერთთან მისასვლელად. ამიტომაც მთლიანად მხოლოდ ღვთისთვის იწირებოდა. საინტერესოა, რომ, ჩვეულებრივ, ყოვლადდასაწველი მსხვერპლი ცოდვისა და დანაშაულის გამოსასყიდი მსხვერპლების შემდეგ იწირებოდა, რაც იმის მაჩვენებელი იყო, რომ შემცოდველისგან ღვთის მიერ ძღვნის მისაღებად ცოდვის მიტევება იყო საჭირო (ლევიანნი 8:14, 18; 9:2, 3; 16:3, 5).

¹⁸ დანაშაულის გამოსასყიდი მსხვერპლის მნიშვნელობა და დანიშნულება ნათლად ჩანს ლევიანნის მე-5 და მე-6 თავებში. ადამიანს შეიძლებოდა უნებლიედ შეეცოდა. მიუხედავად ამისა, მისი დანაშაული მიმართული იქნებოდა თანამოძმის ან იეჰოვა ღმერთის წინააღმდეგ. ამიტომაც საჭირო იყო ამ ცუდი საქმის გამოსწორება. მოხსენიებულია რამდენიმე სახის ცოდვა. ზოგი პირადი ხასიათის ცოდვა იყო (5:2—6), ზოგი — „უფლის სიწმინდეთა მიმართ“ (5:14—16) და ზოგიც, თუმცა მთლად უნებლიედ არ იყო ჩადენილი, მაგრამ ცუდი სურვილებისა თუ ხორცის უძლურებით იყო გამოწვეული (6:1—3). ასეთი ცოდვების აღიარების შემდეგ შემცოდველს უნდა აენაზღაურებინა მიყენებული ზარალი და მხოლოდ მაშინ შეეძლო იეჰოვასთვის დანაშაულის გამოსასყიდი მსხვერპლის შეწირვა (ლევიანნი 6:4—7).