მაგალითად, ალბერტ აინშტაინი დარწმუნებული იყო, რომ სამყაროს დასაწყისი ჰქონდა, და სურვილი გამოთქვა, „გაეგო, თუ როგორ შექმნა ღმერთმა სამყარო“. მაგრამ მას არ სწამდა ღმერთი, როგორც პიროვნება; ის ლაპარაკობდა კოსმოსურ „რელიგიურ გრძნობაზე, რომელსაც არ ახასიათებს დოგმები და წარმოდგენები ადამიანის მსგავს ღმერთზე“.

იცით, რომ უპიროვნო მიზეზისადმი ასეთი რწმენა ძალიან ჰგავს აღმოსავლური რელიგიების შეხედულებებს? აღმოსავლეთში მრავალს სწამს, რომ ბუნება თავისით გაჩნდა. ეს იდეა გამოიხატება ბუნების აღმნიშვნელ ჩინურ იეროგლიფებშიც კი, რომლებიც სიტყვასიტყვით ნიშნავს: „თავისით ჩნდება“ ან „თვითარსებული“. აინშტაინი ფიქრობდა, რომ კოსმოსურ რელიგიურ გრძნობას, რომელიც მას ჰქონდა, კარგად განმარტავდა ბუდიზმი. ბუდას აზრით, მნიშვნელოვანი არ იყო, მონაწილეობდა თუ არა შემოქმედი სამყაროსა და ადამიანების შექმნაში. არც სინტოიზმი ხსნის, თუ როგორ გაჩნდა ბუნება; მის მიმდევრებს სწამთ, რომ ღმერთები მკვდრების სულები არიან, რომლებსაც ბუნებასთან შერწყმა შეუძლიათ.