ამ დროს უფროსი ვაჟი მინდორშია. იესო მის შესახებ ამბობს: «შინისაკენ მიმავალს, სახლს როცა უახლოვდებოდა, მუსიკისა და ცეკვის ხმა შემოესმა. ერთ მსახურს დაუძახა და ჰკითხა, რა ხდებაო. მან უპასუხა, შენი ძმა მოვიდა და მამაშენმა ნასუქი მოზვერი დაუკლა, რადგან ჯანმრთელი დაუბრუნდაო. ის კი განრისხდა და არ უნდოდა შიგნით შესვლა. მამამისი გამოვიდა და ეხვეწებოდა, შემოდიო. მან მიუგო: „ამდენი წელია მონასავით გემსახურები, შენი მცნება არასდროს დამირღვევია, შენ კი ერთი თიკანიც არ მოგიცია, რომ მეგობრებთან მემხიარულა. მაგრამ როგორც კი მოვიდა ეგ შენი ვაჟი, რომელმაც მთელი შენი ქონება მეძავებში გაფლანგა, ნასუქი მოზვერი დაუკალი“» (ლუკა 15:25—30).

ვის აქვს უფროსი ვაჟის მსგავსი დამოკიდებულება და ვინ განსჯის იესოს იმის გამო, რომ გულმოწყალებას და ყურადღებას ავლენს უბრალო ხალხისა და ცოდვილების მიმართ? ესენი მწიგნობრები და ფარისევლები არიან. იესომ ეს მაგალითი სწორედ ამიტომ მოიყვანა. რა თქმა უნდა, ყველა, ვინც უკმაყოფილოა იმის გამო, რომ ღმერთი გულმოწყალებას ავლენს, კარგად უნდა დაფიქრდეს, რის სწავლება სურს ახლა მათთვის იესოს.

იესო არაფერს ამბობს იმის შესახებ, თუ საბოლოოდ როგორ იქცევა უფროსი ვაჟი. თუმცა ბიბლიიდან ვიგებთ, რომ იესოს სიკვდილისა და აღდგომის შემდეგ „რწმენას უამრავი მღვდელიც იღებდა“ (საქმეები 6:7). შესაძლოა ამ მღვდლებს შორის ისინიც იყვნენ, ვინც იესოს მიერ გზასაცდენილ ვაჟზე მოყვანილი ეს შთამბეჭდავი მაგალითი თავისი ყურით მოისმინა. დიახ, ასეთი ადამიანებიც კი მოეგნენ გონს, მოინანიეს და ღმერთს დაუბრუნდნენ.