რამ უბიძგა მიანმაში გადასვლისკენ 43 წლის იტალიელ საიმონსა და მის 37 წლის მეუღლეს, ანას, რომელიც ახალი ზელანდიიდანაა? ანა გვპასუხობს: „ეს 2013 წლის წელიწდეულის დამსახურებაა“. საიმონი კი დასძენს: „მიანმაში მსახურება დიდი პატივია. აქ ცხოვრება ბევრად ადვილია, ამიტომ შემიძლია უფრო მეტი დრო დავუთმო იეჰოვას მსახურებას. სასიამოვნოა იმის შეგრძნება, რომ იეჰოვა ზრუნავს თავის მსახურებზე, რომლებიც სხვა ქვეყანაში გადადიან“ (ფსალმ. 121:5). ანა ამბობს: „ასეთი ბედნიერი არასდროს ვყოფილვარ. უბრალოდ ვცხოვრობთ, ამიტომ ქმართან უფრო მეტ დროს ვატარებ, რამაც უფრო დაგვაახლოვა ერთმანეთთან. გარდა ამისა, კარგი მეგობრები შევიძინეთ. ხალხს აკვიატებული აზრები არა აქვს იეჰოვას მოწმეებზე და ბევრი ინტერესს ავლენს“. რამდენად დიდია ინტერესი?

ანა გვიყვება: „ერთხელ ბაზარში ერთ სტუდენტ გოგონას ვუქადაგე და შეხვედრაზე შევთანხმდით. მომდევნო შეხვედრაზე ის მეგობართან ერთად მოვიდა. სხვა დროს უფრო მეტი მეგობარი მოიყვანა, მოგვიანებით კი მათი რიცხვი კიდევ გაიზარდა. დღეს ხუთ მათგანს ბიბლიას ვასწავლი“. საიმონი ამბობს: „აქაურები მეგობრულები და ცნობისმოყვარეები არიან. ბევრი ავლენს ჭეშმარიტებისადმი ინტერესს. უბრალოდ დრო არ გვყოფნის, რომ ყველას სათანადო ყურადღება მივაქციოთ“.

გამოეხმაურებით მოწვევას?

50 წელს გადაცილებული ავსტრალიელი წყვილი როდნი და ჯენი, თავიანთ ქალ-ვაჟთან, დენიკასა და ჯორდანთან ერთად მიანმაში 2010 წლიდან მსახურობს. როდნი ამბობს: „ჩვენზე შთაბეჭდილება მოახდინა იმან, რომ აქ მცხოვრები ხალხი სულიერს იყო მოწყურებული. ყველა ოჯახს ვურჩევდი მიანმასნაირ ტერიტორიაზე მსახურებას. მიხარია, რომ აქ მსახურებამ ჩემი ოჯახი კიდევ უფრო დააახლოვა იეჰოვასთან. ბევრი ახალგაზრდა მხოლოდ ტელეფონზე, მანქანაზე, სამსახურზე და სხვა რამეებზე ფიქრობს, ჩვენი შვილები კი ახალი სიტყვების სწავლით არიან დაკავებულები, რომლებიც მსახურების დროს გამოადგებათ. აგრეთვე სწავლობენ მათთან მსჯელობას, ვისთვისაც ბიბლია უცხო წიგნია; ადგილობრივ ენაზე ამზადებენ კომენტარებს, რომ კრების შეხვედრებში მონაწილეობა მიიღონ, და სხვა სულიერი საქმეებით არიან დაკავებულები“.

37 წლის ოლივერი, რომელიც შეერთებული შტატებიდანაა, გვიხსნის, თუ რატომ ურჩევს სხვებს ასეთი სახის მსახურებაში მონაწილეობას. „კარგი შედეგები მომიტანა, როცა იეჰოვას მსახურებისთვის ჩემთვის კომფორტული გარემო დავტოვე. სხვა ქვეყანაში მსახურებამ უფრო თავდაჯერებული გამხადა და ნებისმიერ სიტუაციაში იეჰოვაზე მინდობა მასწავლა. იმ და-ძმების გვერდით მსახურებამ, რომელთაც მანამდე საერთოდ არ ვიცნობდი, მაგრამ რწმენა გვაერთიანებდა, დამანახვა, რომ ასეთი ერთობა მხოლოდ ღვთის ორგანიზაციაში არსებობს“. დღეს ოლივერი და მისი მეუღლე ანა კვლავაც ერთგულად აგრძელებენ ჩინურენოვან ჯგუფში მსახურებას.

ავსტრალიელი და ტრეიზელი, რომელიც 52 წლისაა, მიანმაში 2004 წლიდან მსახურობს. ის ამბობს: „ვისაც საშუალება აქვს, ვურჩევ, იქ გადავიდეს საქადაგებლად, სადაც ამის დიდი საჭიროებაა. თავად დავრწმუნდი, რომ, თუ სურვილი გაქვს, იეჰოვა აუცილებლად აკურთხებს შენს ძალისხმევას. ასეთ ცხოვრებაზე ვერც კი ვიოცნებებდი. იმაზე აზრიანი და კმაყოფილების მომტანი ცხოვრება მაქვს, ვიდრე წარმოვიდგენდი“.