12, 13. რატომ არ უნდა გაგვაკვირვოს იმან, რომ ჩვენი მდგომარეობა ან პასუხისმგებლობები დროდადრო შეიცვლება?

¹² თუმცა ღვთის ორგანიზაციაში ჩვენი პასუხისმგებლობები შეიძლება დროთა განმავლობაში შეიცვალოს. განვიხილოთ იესოს მაგალითი. თავიდან ის მარტო იყო იეჰოვასთან (იგავ. 8:22). შემდეგ მისი დახმარებით ღმერთმა შექმნა სხვა სულიერი ქმნილებები, ფიზიკური სამყარო და ბოლოს ადამიანი (კოლ. 1:16). მოგვიანებით იესომ ახალი დავალება მიიღო — ის უმწეო ბავშვად უნდა დაბადებულიყო და დედამიწაზე ეცხოვრა (ფილ. 2:7). მსხვერპლად სიცოცხლის გაღების შემდეგ იესო ზეცაში დაბრუნდა როგორც სულიერი ქმნილება და 1914 წელს ღვთის სამეფოს მეფე გახდა (ებრ. 2:9). თუმცა მისი მდგომარეობა კიდევ შეიცვლება. ათასწლიანი მმართველობის შემდეგ იესო იეჰოვას გადასცემს თავის სამეფოს, „რათა ღმერთი იყოს ყველაფერი ყველასთვის“ (1 კორ. 15:28).

¹³ მსგავსად მოსალოდნელია, რომ ჩვენი მდგომარეობა და პასუხისმგებლობები დროდადრო შეიცვლება. ხშირად მიზეზი შეიძლება ჩვენ მიერ მიღებული გადაწყვეტილებები იყოს. მაგალითად, დაქორწინება, შვილების ყოლა ან მოგვიანებით ცხოვრების გამარტივება და სრული დროით მსახურების დაწყება. თითოეულ ამ გადაწყვეტილებას თავისი დადებითი მხარეები და გარკვეული პასუხისმგებლობები აქვს. მდგომარეობის შეცვლამ ან შეიძლება შეზღუდოს ჩვენი მსახურება, ან მეტის გაკეთების შესაძლებლობა მოგვცეს. მნიშვნელობა არა აქვს, ახალგაზრდები ვართ თუ ხანში შესულები, კარგი ჯანმრთელობა გვაქვს თუ სუსტი, იეჰოვა ყოველთვის ითვალისწინებს, რის გაკეთებას შევძლებთ საუკეთესოდ მის მსახურებაში. ის იმაზე მეტს არ მოგვთხოვს, ვიდრე შეგვიძლია, და ძალიან აფასებს ყველაფერს, რასაც ვაკეთებთ (ებრ. 6:10).

16, 17. რას იღებს მხედველობაში მოკრძალებული ადამიანი, როცა სულიერ წინსვლაზე ფიქრობს?

¹⁶ მოკრძალება არ ნიშნავს, რომ არ უნდა ვისწრაფოთ კრებაში სხვა პასუხისმგებლობებისკენ ან არ უნდა მივიღოთ ისინი. წმინდა წერილები მოგვიწოდებს, რომ წინ წავიწიოთ სულიერად (1 ტიმ. 4:13—15). მაგრამ ეს მაინცდამაინც არ ნიშნავს ახალი დავალების ან პასუხისმგებლობის მიღებას. იეჰოვას დახმარებით ჩვენ შეგვიძლია წინ წავიწიოთ სულიერად იმის მიუხედავად, თუ ახლა რა გვავალია. ჩვენ შეგვიძლია დავხვეწოთ ღვთისგან ბოძებული უნარი და მეტი კარგი საქმე გავაკეთოთ.