მარიხუანას მალე დავანებე თავი, მაგრამ ექვსი თვე დამჭირდა, თამბაქოს წევა რომ მიმეტოვებინა. ერთ დღეს იეჰოვას მოწმემ, რომელიც ბიბლიას მასწავლიდა, მკითხა, რა იყო ჩემი ცხოვრების აზრი. ამ კითხვამ ძალიან დამაფიქრა. მანამდე არაერთხელ ვცადე, წევისთვის თავის დანებება, მაგრამ ამაოდ. ახლა კი გადავწყვიტე, სანამ სიგარეტზე ხელი წამიცდებოდა, მანამდე მელოცა და არა მოწევის შემდეგ. 1993 წელს კონკრეტული დღე ავირჩიე, როცა წევას თავს დავანებებდი. იეჰოვას დახმარებით მას შემდეგ სიგარეტისკენ აღარც კი გამიხედავს.

ხშირად თვალცრემლიანი შევღაღადებდი იეჰოვას დახმარებისთვის. პირველ ხანებში ჯერ სიგარეტს მოვწევდი ხოლმე და შემდეგ ვამბობდი, რომ ეს ჩემი ბოლო ღერი იქნებოდა, მერე კი იეჰოვას ვთხოვდი დახმარებას. მოწმემ, რომელიც ბიბლიას მასწავლიდა, დამანახვა, რამდენად მნიშვნელოვანი იყო, სიგარეტის აღებამდე მელოცა;