ფირკოვიჩმა უამრავი ხელნაწერი შეაგროვა და 1859 წელს გადაწყვიტა, ეს უდიდესი კოლექცია საიმპერატორო ბიბლიოთეკისათვის შეეთავაზებინა. 1862 წელს ალექსანდრე II–ის დახმარებით ბიბლიოთეკამ მის შესაძენად უზარმაზარი თანხა — 125 000 რუბლი — გადაიხადა. და ეს იმ დროს, როცა ბიბლიოთეკის წლიური ბიუჯეტი 10 000 რუბლს არ აღემატებოდა! ახალ შენაძენში შედიოდა ცნობილი „პეტერბურგის კოდექსი“ (B 19^A). ის თარიღდება 1008 წლით და უძველესია ებრაული წერილების სრულ ხელნაწერთა შორის. ერთმა მეცნიერმა აღნიშნა, რომ «„პეტერბურგის კოდექსი“, ალბათ, ბიბლიის უმნიშვნელოვანესი ხელნაწერია, რადგან სწორედ ის უდევს საფუძვლად ებრაული ბიბლიის მეცნიერულად შემოწმებული თანამედროვე გამოცემების უმეტესობას» (იხილეთ ჩარჩო მე–13 გვერდზე).

მაგალითად, „ბიბლია ჰებრაიკა შტუტგარტენსია“ და კიტელის „ბიბლია ჰებრაიკა“, რომლებსაც იყენებდა ბიბლიის ახალი ქვეყნიერების თარგმანის კომიტეტი, დაფუძნებულია „პეტერბურგის კოდექსზე“. მათში ტეტრაგრამატონი, ანუ ღვთის სახელი, 6 828–ჯერ არის გამოყენებული.