ლინგვისტთა აზრით, სუაჰილურ ენაზე X საუკუნიდან ლაპარაკობენ, დამწერლობა კი ამ ენას XVI საუკუნიდან აქვს. ვინც სუაჰილური ენის შესწავლას იწყებს, მალე ხვდება, რომ ბევრი სიტყვა არაბულს ჰგავს. მართლაც სიტყვათა ლექსიკური მარაგის 20 პროცენტი არაბული წარმოშობისაა, ხოლო სიტყვათა უმეტესობა აფრიკული ენებიდანაა აღებული. გასაკვირი არ არის, რატომ იყენებდნენ საუკუნეების მანძილზე სუაჰილური ენისთვის არაბულ დამწერლობას.

კრაპფი იყო პირველი, რომელმაც სუაჰილური ენისთვის არაბულის ნაცვლად ლათინური შრიფტი გამოიყენა. ერთ-ერთი მიზეზი, რის გამოც მან უარი თქვა არაბული შრიფტის გამოყენებაზე, ის იყო, რომ „არაბული ანბანი მორიგ სირთულეს შეუქმნიდა ევროპელებს“, რომლებიც მოგვიანებით სუაჰილის სწავლას შეეცდებოდნენ. მეორე მხრივ, „ლათინური ანბანის ცოდნა ადგილობრივთ ევროპული ენების შესწავლას გაუადვილებდა“. არაბული შრიფტი გამოიყენებოდა წლების მანძილზე; ბიბლიის გარკვეული მონაკვეთებიც უკვე დაბეჭდილი იყო ამ შრიფტით.