მშობლიური მისიონერული ტერიტორიის მონახულება

ქრისტიანული კრებების ჯგუფს, რომლის მოსანახულებლადაც მე დავდივარ, პორტუგალიიდან ჩინეთამდე მივყავარ — ყოველ შემთხვევაში, ასე გამოდის. თუმცა მე და ჩემს მეუღლეს, ოლივს, არასოდეს დაგვიტოვებია ბრიტანეთი.

ჩვენ დავდივართ იეჰოვას მოწმეთა მზარდი უცხოენოვანი კრებების მოსანახულებლად, რომლებიც მთელ ქვეყანაშია მიმოფანტული. საფრანგეთის ნორმანდიის სანაპიროდან დაახლოებით 20 კილომეტრით დაშორებული კუნძულ ჯერზიდან, სადაც პორტუგალიური ჯგუფი გვყავს, ინგლისის ჩრდილოეთით მდებარე ქალაქ სანდერლენდამდე, სადაც ჩინურ ენაზე მოლაპარაკე დაინტერესებული ადამიანების მოსანახულებლად დავდივართ, ვმონაწილეობთ წარმატებულ, სულიერად მდიდარ მრავალენოვან ტერიტორიაზე მსახურებაში. როგორ მივიღეთ ეს უჩვეულო დანიშნულება? და რა ხდება ჩვენს მშობლიურ მისიონერულ ტერიტორიაზე? ნება მიბოძეთ, აგიხსნათ.

მე და ოლივი დაახლოებით 20 წელია მიმოსვლითი საქმით ვართ დაკავებული და ყოველკვირა სხვადასხვა კრებების მოსანახულებლად დავდივართ. ჩვენ მოვიარეთ მთელი ბრიტანეთი — ჩრდილოეთიდან სამხრეთამდე, აღმოსავლეთიდან დასავლეთამდე, — ახლახანს კი ხმელთაშუა ზღვის კუნძულ მალტაზე მცხოვრებ ქრისტიან ძმებთან ჩავედით, სადაც განსაკუთრებული ქრისტიანული სტუმართმოყვარეობით მიგვიღეს (შეადარე საქმეები 28:1, 2). მალტაზე გატარებული სამი წლის შემდეგ დავფიქრდით, თუ სად გვექნებოდა შემდეგი დანიშნულება. გვეგონა, რომ მოვინახულებდით ინგლისის სოფლებს, და ამ შესაძლებლობისთვის განვეწყვეთ. როგორ გაგვაოცა ჩვენმა დანიშნულებამ — გვემსახურა ამ ახალ რაიონში, რომელშიც 23 სხვადასხვა ენაზე მოლაპარაკე ჯგუფები და კრებები შედიოდა!

ჩვენ გვაფიქრებდა ის, თუ როგორ გავართმევდით თავს. მალტაზე მიღებული გამოცდილების გარდა, არასოდეს გვქონია ახლო ურთიერთობა სხვადასხვა წარმოშობისა და კულტურის ხალხთან. ნამდვილად შევძლებდით იმათ გამხნევებას, რომელთაც თითქმის არ გაეგებოდათ ინგლისური ენა? როგორ უნდა გვქონოდა ურთიერთობა სხვა ენების ცოდნის გარეშე? რა იქნებოდა საჭმელთან და სხვადასხვა ადათ-წესებთან დაკავშირებით? ვიქნებოდით საკმაოდ შემგუებლები? ასეთი კითხვები მოგვდიოდა აზრად, როცა ლოცვით ვწონიდით მაკედონიურ მოწოდებაზე პასუხის გაცემას (საქმეები 16:9, 10; 1 კორინთელთა 9:19–22).

ენობრივი ბარიერის გადალახვა

„თავიდან გამოუსადეგრობას ვგრძნობდი, რადგან ენები არ ვიცოდი, — ხსნის ოლივი. — არ მესმოდა, როგორ უნდა დავხმარებოდი დებს. შემდეგ გამახსენდა წყვილი, რომელმაც ბიბლია შეგვასწავლა, და მათი გამხნევება — არასოდეს გვეთქვა უარი დავალებაზე. მათ გვასწავლეს, რომ იეჰოვა არასოდეს მოგვთხოვს იმას, რისი გაკეთებაც არ შეგვიძლია“. ასე რომ, ორივემ მზადყოფნით მივიღეთ დავალება.

ფიქრის შემდეგ ვხედავთ, რომ სხვა ენის უცოდინრობა გვეხმარება, ყველას ერთნაირად მოვეპყროთ. მაგალითად, ყოველკვირა სხვადასხვა ენაზე ჩატარებულ შეხვედრებზე დასწრებამ დაგვანახა, რას გრძნობდნენ ძმები, როცა ინგლისურ ენოვან შეხვედრებზე ყოფნა უწევდათ, მაშინ როცა ნათქვამიდან ცოტა თუ გაეგებოდათ. ჩვენ მართლა კარგი მომზადება გვიწევს შეხვედრებისთვის, რომ წარმოდგენილის აზრს ჩავწვდეთ. შეხვედრაზე ოლივი ყოველთვის პასუხობს ერთ კითხვაზე მაინც. პასუხს ის ინგლისურად ამზადებს, ერთი და კი უთარგმნის და მთელ თარგმანს ფონეტიკურად უწერს. ის აღიარებს, რომ კომენტარის მისაცემად ხელს, ცოტა არ იყოს, ყოყმანით იწევს. ზოგჯერ მისი მცდელობები სიცილს იწვევს. მაგრამ ეს არ აშინებს. „ვიცი, ძმები აფასებენ ჩემს მცდელობას, — ამბობს ის. — ფაქტობრივად, ჩემს მიერ პასუხების გაცემა ენის ბევრად უფრო კარგ მცოდნეებს ახალისებს, მონაწილეობა მიიღონ შეხვედრების დროს“.

ჩემთვის მოხსენებების წარმოთქმაც არაჩვეულებრივია, რადგან ყოველი წინადადების შემდეგ თარჯიმანს უნდა დავუთმო დრო. ძალიან ადვილად შეიძლება დავკარგო აზრთა მთელი ჯაჭვი. მივხვდი, რომ მჭირდება მასალაზე მეტი ყურადღების გამახვილება და მისი საკმაო შემოკლება. მაგრამ ეს სიამოვნებას მანიჭებს.

ჩვენი მრავალფეროვანი მსახურება

ბრიტანეთის მრავალ ქალაქში უცხო ენებზე მოლაპარაკე ხალხი მიმოფანტულია — ერთ ქუჩაზე შეიძლება ცხოვრობდეს ორი ადამიანი, სხვების მოსაძებნად კი რაღაც მანძილი უნდა გაიარო. მაგრამ, როცა მათ საკუთარ ენაზე ესალმები და რეაქციას ხედავ, გრძნობ, რომ ღირს ამის გაკეთება. თუ ძმა, რომელთანაც ვთანამშრომლობ, ცნობას სამეფოს შესახებ მობინადრეს მის საკუთარ ენაზე სთავაზობს, გამოხმაურება ხშირად უსაზღვრო აღფრთოვანებას იწვევს.

სინამდვილეში, უცხოენოვან ტერიტორიაზე მსახურება ერთ-ერთი ყველაზე აღმაფრთოვანებელია სამეფოს მსახურებაში გატარებული 40 წლის მანძილზე მიღებული გამოცდილებიდან. ზრდის პოტენციალი უზარმაზარია. არავითარი ეჭვი არ არსებობს, რომ მრავალი ადამიანი ჭეშმარიტებას ბევრად უფრო სწრაფად და უფრო ღრმა მადლიერების გრძნობით იგებს, როცა მშობლიურ ენაზე სწავლობს (საქმეები 2:8, 14, 41). გულის ამაჩუყებელია შეხვედრის ბოლოს სიხარულით აცრემლებული ძმებისა და დების დანახვა, რომლებმაც, ზოგ შემთხვევაში, პირველად შეძლეს მთელი პროგრამის მოსმენა და გაგება.

კარდაკარ ქადაგებისას ვცდილობთ, შესავალი მაინც გავაკეთოთ მობინადრის ენაზე, თუმცა ზოგჯერ რაღაც სიძნელესაც კი ვიქმნით. მაგალითად, გუჯარათი მობინადრის საყოველთაოდ მიღებული მისალმებაა „კემჩო“, რაც, უბრალოდ, „გამარჯობას“ ნიშნავს. როგორც ჩანს, ერთხელ გამოთქმა შემეშალა და ისე გამოვიდა, თითქოს რეკლამას ვუკეთებდი ყავის ცნობილ სახეობას. მიუხედავად ამისა, ერთ ოჯახში ცოლ-ქმარს გაეღიმა, როცა გუჯარათულად მივესალმე. მათ მაშინვე შეგვიპატიჟეს და გულთბილად შემოგვთავაზეს ყავა — ეს არ იყო რამე არასწორი გამოთქმის გამო. აღმოჩნდა, რომ ისინი ნათესავებად ეკუთვნოდნენ რამდენიმე იეჰოვას მოწმეს ჯგუფიდან, რომლის მონახულებაც გვქონდა, და ამ წყვილმა ჭეშმარიტებისადმი ნამდვილი ინტერესი გამოავლინა.

ინგლისურ ენაზე მოლაპარაკე ერთი და წლების მანძილზე ხშირად უტოვებდა ჟურნალებს ჩინურ ენაზე მოლაპარაკე ქალბატონს. ხანდახან ის ბიბლიის უფასო საშინაო შესწავლას სთავაზობდა, მაგრამ უარს ღებულობდა. ერთ დღეს მას გაჰყვა და, რომელიც ჩინურს სწავლობდა, და ქალბატონს შესთავაზა ამ ენაზე გამოცემული წიგნი „შენ შეგიძლია მარადიული ცხოვრება სამოთხეში დედამიწაზე“, რომელიც დაინტერესებულმა მობინადრემ სიამოვნებით აიღოa. ახლა, როცა საკუთარ ენაზე ჰქონდა წიგნი, ის ბიბლიის შესწავლაზე დათანხმდა. ყველა ეს ცვლილება ქალბატონის საკუთარ ენაზე ნათქვამმა რამდენიმე სიტყვამ გამოიწვია.

სხვადასხვაგვარი კულტურები

ჩვენ არ გვესმოდა, რომ ზოგ კულტურაში მამაკაცებს არ მოსწონთ, როცა მათი ცოლები გვიან საღამოს მარტო გამოდიან გარეთ. ეს ძალიან უძნელებს ბევრ დას საღამოობით ჩატარებულ შეხვედრებზე დასწრებას. ზოგ აზიელ მოსახლეს სწამს, რომ ახალგაზრდა ქალები, რომლებიც დაუქორწინებლობას ირჩევენ და სახლში ცხოვრებას განაგრძობენ, ოჯახს არცხვენენ. ერთი ახალგაზრდა დის მამამ თავის მოწამვლა მოინდომა, როცა გოგონამ უარი თქვა, ცოლად გაჰყოლოდა ოჯახის მიერ შერჩეულ პიროვნებას. დიახ, რის მოთმენაც ასეთ დებს უწევთ, სავსებით საოცარია! მიუხედავად ამისა, ნამდვილად სასწაულია, როცა ხედავ, როგორ ზეგავლენას ახდენს ჭეშმარიტება ოჯახურ ცხოვრებაზე და როგორ შთაბეჭდილებას ტოვებს მშობლებზე იეჰოვასადმი დების ურყევი ერთგულება.

ამ დანიშნულებაში მონაწილეობის მისაღებად რაღაც ცვლილებების მოხდენა დაგვჭირდა. მიმოსვლითი საქმის დაწყებამდე ინგლისში მომზადებულ უბრალო საჭმელს ვჭამდი, ახლა კი უკეთესს, სუნელ-სანელებლიან საჭმელს ვჭამ. ვნანობთ, რომ მრავალი წელი გავუშვით ხელიდან, ვიდრე ასეთი ნაირ-ნაირი საჭმელებით დატკბობას დავიწყებდით — დაწყებული უმი თევზით და დამთავრებული კერით შეზავებული კერძით.

დიდი იმედის მომცემი პერსპექტივები

ნათლად ჩანს, რომ უცხოენოვანი ტერიტორიების მრავალმხრივი აყვავების დროა. ამჟამად უფრო და უფრო მეტი პუბლიკაციაა ხელმისაწვდომი სხვადასხვა ენაზე. იეჰოვას კურთხევას გრძნობ, როცა ახალი კრებები ყალიბდება. სხვა ენების მცოდნე ძმები შორიდან მოდიან დასახმარებლად.

განსაკუთრებული მაგალითია სამეფოს კეთილ ცნობაზე გამოხმაურება საფრანგეთში. ბოლო წლებში ბრიტანეთში ზაირიდან და აფრიკის სხვა ქვეყნებიდან წამოსული ფრანგულად მოლაპარაკე მრავალი ემიგრანტი ჩამოდის. როცა ლონდონში პირველი ფრანგულენოვანი კრება ჩამოყალიბდა, სამეფოს დაახლოებით 65 მაუწყებელი გაერთიანდა. ერთი წლის შემდეგ რიცხვმა უცებ აიწია 117-მდე და აქედან 48 სრული დროით პიონერად მსახურობს. მზარდ ინტერესზე საზრუნავად მალე მეორე კრება დაარსდა. ახლა შესაძლებელია მეტი ყურადღების დათმობა დაინტერესებულებისთვის, რომელთაგანაც 1995 წელს გახსენების საღამოს ზეიმს 345 დაესწრო. სკოლა გალაადის ადრინდელი კურსდამთავრებულები, რომლებიც ბენინში, კოტ-დ’ივუარში, მაროკოსა და ზაირში მსახურობდნენ, ახლა თავიანთ გამოცდილებას ამ მზარდ ტერიტორიაზე საზრუნავად იყენებენ და გამოხმაურებაც საოცარია.

ერთხელ ფრანგულენოვანი კრების მონახულებისას ბიბლიის შესწავლაზე წავედით ახალგაზრდა აფრიკელ ქალთან. წამოსვლა რომ დავაპირეთ, მან ხვეწნა დაგვიწყო: „გთხოვთ, არ წახვიდეთ. ცოტა ხანს კიდევ დარჩით“. მას, უბრალოდ, მეტის გაგება უნდოდა. მან პირველ საუკუნეში მცხოვრები ლიდია გამახსენა (საქმეები 16:14, 15).

ჩვენი პირველი სამუშაო იმაში შედგებოდა, რომ დავხმარებოდით პატარა უცხოენოვან ჯგუფებს და კრებებად გვექცია ისინი. იქ, სადაც ძმები ყოველკვირეულად კრების წიგნის შესწავლას ატარებდნენ, მათთვის შემოვიღეთ შემოკლებული თეოკრატიული სამსახურის სკოლის ჩატარება თვეში ერთხელ. ეს მათ სამქადაგებლო საქმიანობისას აზრის უკეთ გამოთქმაში ეხმარება. შემდეგ ისინი თანდათანობით მუშაობენ იმაზე, რომ ყოველკვირეულად კრების ხუთივე შეხვედრა მოეწყოს. ჩვენ უკვე გვყავს ჩინურ (კანტონური), ფრანგულ, გუჯარათულ, იაპონურ, პორტუგალიურ, პენჯაბურ, ტამილურ და უელსურ ენებზე მოლაპარაკე ახალი კრებები.

ვხარობდით აგრეთვე უპირატესობით — დავსწრებოდით ყრუ ძმების შეხვედრებს. ნამდვილად გულის ამაჩუყებელია, როცა უყურებ ძმებს, რომლებიც ხელებით მღერიან. იმაზე ფიქრით, რომ მსახურებაში ისინი ჟესტებით ლაპარაკობდნენ, მე აღფრთოვანებული ვიყავი მათი ასეთი მცდელობით — მონაწილეობა მიეღოთ სამეფოს შესახებ ქადაგებაში. არიან აგრეთვე თარჯიმნები იმათთვის, ვინც ყრუცაა და ბრმაც. როგორც ჩანს, იეჰოვა ამოწმებს, რომ არავინ იქნას გამოტოვებული.

განსაკუთრებული სათხოვარი რომ გვქონოდა, ის იგივე იქნებოდა, რაც იესოს ჰქონდა: „ევედრეთ სამკლის უფალს, რომ წარმოგზავნოს მუშაკნი თავის სამკალში“ (მათე 9:38). ჩვენი მრავალი ძმა ღებულობს კრების ტერიტორიაზე არსებული ეთნიკური ჯგუფების ენის სწავლის გამოწვევას. თუმცა ჩვენ სასწაულებრივად არ გვეძლევა სხვადასხვა ენებზე ლაპარაკის უნარი, იეჰოვა, უდავოა, გზას უხსნის მსახურებას ამ მშობლიურ მისიონერულ ტერიტორიაზე — ტერიტორიაზე, რომელიც მზად არის მკისთვის (იოანე 4:35, 36) (მოგვითხრო კოლენ სეიმურმა).

[სქოლიოები]