ქრისტეს რჯული
„ვარ. . . ქრისტეს რჯულიერი“ (1 კორინთელთა 9:21).
1, 2. ა) როგორ შეიძლებოდა ადამიანთა მრავალი შეცდომის თავიდან აცილება? ბ) რის სწავლა ვერ შეძლო ქრისტიანულმა სამყარომ იუდაიზმის ისტორიიდან?
„არც ადამიანებს და არც მთავრობებს არაფერი უსწავლიათ ანუ არ უმოქმედიათ ისტორიის პრინციპებიდან გამომდინარე“. ასეთი აზრი გამოთქვა მე-19 საუკუნის გერმანელმა ფილოსოფოსმა. ნამდვილად, ადამიანთა ისტორიის გზა შეიძლება, აიწეროს, როგორც „უგუნურების სვლა“, საზარელი შეცდომებისა და გარდამტეხი პუნქტების სერია, რომელთაგანაც უმეტესობის თავიდან აცილება შესაძლებელი იქნებოდა, თუ ადამიანები წარსულის შეცდომებზე სწავლას შეეცდებოდნენ.
2 წარსულის შეცდომებზე სწავლის მსგავსი უარყოფა ხაზგასმულია ღვთიური რჯულის ამ განხილვაში. იეჰოვა ღმერთმა მოსეს რჯული შეცვალა უკეთესით — ქრისტეს რჯულით. მაგრამ ქრისტიანული სამყაროს წინამძღოლებმა, რომლებიც ირწმუნებიან, რომ სხვებს ასწავლიან ამ რჯულს და რჯულის თანახმად ცხოვრობენ, ვერ შეძლეს, რამე ესწავლათ ფარისეველთა უაღრესად დიდი უგუნურებისგან. ასე რომ, ქრისტიანულმა სამყარომ დაამახინჯა და შეურაცხყო ქრისტეს რჯული, ზუსტად ისე, როგორც იუდაიზმმა მოსეს რჯული. როგორ გახდა ეს შესაძლებელი? უპირველესად, მოდი, თვითონ ქრისტეს რჯული განვიხილოთ — რა არის, ვის მართავს და როგორ, და რით განსხვავდება მოსეს რჯულისგან. შემდეგ განვიხილავთ, თუ როგორ შეურაცხყო ის ქრისტიანულმა სამყარომ. დაე, ამგვარად ვისწავლოთ ისტორიისგან და სასარგებლო ავითვისოთ!
ახალი კავშირი
3. რა აღთქმა წარმოთქვა იეჰოვამ ახალი კავშირის დადებასთან დაკავშირებით?
3 იეჰოვას გარდა ვის შეეძლო, გაეუმჯობესებინა სრულყოფილი რჯული? მოსეს რჯულის კავშირი იყო სრულყოფილი (ფსალმუნი 18:8). მიუხედავად ამისა, იეჰოვამ წარმოთქვა აღთქმა: „აჰა, დადგება ჟამი. . . და ახალ აღთქმას დავუდებ ისრაელის სახლს და იუდას სახლს. არა ისეთ აღთქმას, რომელიც დავუდევი მათ მამა-პაპას“. ათი მცნება — მოსეს რჯულის ბირთვი — დაწერილი იყო ქვის ფილებზე. მაგრამ ახალ კავშირზე იეჰოვა ამბობდა: „წიაღში ჩავუდებ მათ ჩემს რჯულს და გულზე დავაწერ“ (იერემია 31:30–33).
4. ა) რომელი ისრაელია შეყვანილი ახალ კავშირში? ბ) სულიერი ისრაელის გარდა, კიდევ ვინ ემორჩილება ქრისტეს რჯულს?
4 ვინ იქნებოდა ახალ კავშირში, ანუ აღთქმაში, შეყვანილი? რასაკვირველია, ეს არ იქნებოდა პირდაპირი გაგებით ‘ისრაელის სახლი’, რომელმაც უარყო ახალი კავშირის შუამდგომელი (ებრაელთა 9:15). არამედ, ეს ახალი „ისრაელი“ იქნებოდა ‘ღვთის ისრაელი’, სულიერი ისრაელი (გალატელთა 6:16; რომაელთა 2:28, 29). სულითცხებული ქრისტიანების ამ პატარა ჯგუფს მოგვიანებით უნდა შეერთებოდა ყოველი ერის წარმომადგენელი „უამრავი ხალხი“, რომელსაც იეჰოვასადმი თაყვანისმცემლობის სურვილი ექნებოდა (გამოცხადება 7:9, 10; ზაქარია 8:23). თუმცა არ მონაწილეობენ ახალ კავშირში, ესენიც უნდა დაქვემდებარებოდნენ რჯულს (შეადარე ლევიანნი 24:22; რიცხვნი 15:15). როგორც „ერთი ფარა“, ‘ერთი მწყემსის’ ხელმძღვანელობით, ყველა უნდა ყოფილიყო „ქრისტეს რჯულიერი“, როგორც ამას პავლე მოციქული წერდა (იოანე 10:16; 1 კორინთელთა 9:21). პავლე ახალ კავშირს, ანუ აღთქმას, უწოდებდა ‘უმჯობეს აღთქმას’. რატომ? ერთი მხრივ, იმიტომ, რომ ის დაფუძნებულია შესრულებულ აღთქმებზე და არა მომავლის აჩრდილზე (ებრაელთა 8:6; 9:11–14).
5. რა არის ახალი კავშირის მიზანი და რატომ ექნება წარმატება?
5 რა არის ამ კავშირის მიზანი? წარმოშვას მეფეთა და მღვდელთა ერი მთელი კაცობრიობის საკურთხებლად (გამოსვლა 19:6; 1 პეტრე 2:9; გამოცხადება 5:10). მოსეს რჯულის კავშირს ამ გაგებით არასოდეს წარმოუშვია ასეთი ერი, რადგან მთელი ისრაელი ისე აჯანყდა, როგორც ერთი კაცი, და დაკარგა ამის შესაძლებლობა (შეადარე რომაელთა 11:17–21). ახალი კავშირი მაინც, უსათუოდ, წარმატებულია რადგან დაკავშირებულია სავსებით განსხვავებული რჯულის ნიმუშთან. რა მხრივ არის განსხვავებული?
თავისუფლების რჯული
6, 7. როგორ იძლეოდა ქრისტეს რჯული მეტ თავისუფლებას, ვიდრე მოსეს რჯული?
6 ქრისტეს რჯული არაერთხელ უკავშირდება თავისუფლებას (იოანე 8:31, 32). მას უწოდებენ ‘თავისუფალი ხალხის რჯულს’ და ‘თავისუფლების სრულყოფილ რჯულს’ (იაკობი 1:25; 2:12, აქ). რასაკვირველია, ადამიანთა შორის ნებისმიერი თავისუფლება პირობითია. მიუხედავად ამისა, რჯული გვთავაზობს გაცილებით მეტ თავისუფლებას, ვიდრე მისი წინამორბედი მოსეს რჯული. როგორ?
7 ერთი მხრივ, არავინ დაბადებულა ქრისტეს რჯულის ქვეშევრდომად. ისეთ ფაქტორებს, როგორიცაა რასა ან დაბადების ადგილი, გადამწყვეტი მნიშვნელობა არა აქვს. ჭეშმარიტი ქრისტიანები საკუთარი ნებით ირჩევენ გულში რჯულისადმი მორჩილების უღელს. ასეთი მოქმედებით ისინი ხვდებიან, რომ ესაა საამური უღელი, მსუბუქი ტვირთი (მათე 11:28–30). თუ გახსოვს, მოსეს რჯულის დანიშნულება იყო, ადამიანისთვის ესწავლებინა, რომ ცოდვილია და აუცილებლად ესაჭიროება გამომსყიდველური მსხვერპლი (გალატელთა 3:19). ქრისტეს რჯული ასწავლის, რომ მესია მოვიდა, საკუთარი სიცოცხლით გადაიხადა გამომსყიდველური ფასი და გზა გაგვიხსნა ცოდვისა და სიკვდილის საშინელი ბატონობისგან თავისუფლებისაკენ! (რომაელთა 5:20, 21). ამის გამოსაყენებლად ‘რწმენა უნდა გამოვავლინოთ’ ამ მსხვერპლის მიმართ (იოანე 3:16).
8. რას შეიცავს ქრისტეს რჯული და მის თანახმად ცხოვრებისთვის, რატომ არ არის საჭირო კანონის ასობით წესის გაზეპირება?
8 ‘რწმენის გამოვლენა’ ნიშნავს ქრისტეს რჯულის თანახმად ცხოვრებას. ეს აგრეთვე ქრისტეს ყოველი მცნებისადმი მორჩილებასაც ნიშნავს. ნუთუ ეს იმას ნიშნავს, რომ ვალდებული ვართ, დავიზეპიროთ ასობით კანონი და წესი? არა. თუმცა მოსემ, ძველი კავშირის შუამავალმა, დაწერა მოსეს რჯული, იესოს, ახალი რჯულის შუამავალს, ერთი სიტყვაც არ დაუწერია. ამის ნაცვლად, ის ცხოვრობდა ამ რჯულით. სრულყოფილი ცხოვრებით მან თავის მიმდევრებს ნიმუში მისცა (1 პეტრე 2:21). შესაძლოა, ადრინდელი ქრისტიანების თაყვანისმცემლობა ამიტომაც იყო მოხსენიებული, როგორც ‘გზა’ (საქმეები 9:2; 19:9, 23; 22:4; 24:22). მათთვის ქრისტეს რჯული ნაჩვენები იყო ქრისტეს ცხოვრებით. ადამიანს ქრისტესთვის რომ მიებაძა, ამ კანონს უნდა დამორჩილებოდა. მათი ძლიერი სიყვარული მის მიმართ ნიშნავდა, რომ რჯული ნამდვილად მათ გულებში იყო ჩაწერილი, როგორც ნაწინასწარმეტყველები იყო (იერემია 31:32; 1 პეტრე 4:8). ვინც სიყვარულის გამოა მორჩილი, არასოდეს იგრძნობს თავს დაჩაგრულად — ეს მეორე მიზეზია იმისა, თუ რატომ ეწოდება ქრისტეს რჯულს ‘თავისუფალი ხალხის რჯული’.
9. რა არის ქრისტეს რჯულის არსი და რა მხრივ შეიცავს ეს რჯული ახალ მცნებას?
9 თუ სიყვარული მოსეს რჯულში მნიშვნელოვანი იყო, ქრისტეს რჯულში ძირითად არსს წარმოადგენს. ამგვარად, ქრისტეს რჯული შეიცავს ახალ მცნებას — ქრისტიანებს უნდა ჰქონდეთ თავგანწირული სიყვარული ერთიმეორის მიმართ. მათ ქრისტეს მსგავსი სიყვარული უნდა გამოავლინონ; იესომ მეგობრების გულისთვის მზადყოფნით დადო საკუთარი სიცოცხლე (იოანე 13:34, 35; 15:13). მაშასადამე, შეიძლება ითქვას, რომ ქრისტეს რჯული თეოკრატიის უფრო დიდებული გამომხატველია, ვიდრე მოსეს რჯული იყო. როგორც ამ ჟურნალის ერთ-ერთ წინა გამოცემაში იყო აღნიშნული: „თეოკრატია ღმერთის მმართველობაა; ღმერთი სიყვარულია; მაშასადამე, თეოკრატია სიყვარულით მმართველობაა“.
იესო და ფარისევლები
10. როგორ განსხვავდებოდა იესოს სწავლება ფარისეველთა სწავლებისგან?
10 გასაოცარი არაა, რომ იესო იმდროინდელ იუდეველ რელიგიურ წინამძღოლებს დაუპირისპირდა. ‘თავისუფლების სრულყოფილი რჯული’ ძალიან შორს იყო მწიგნობართა და ფარისეველთა გონებისგან. ისინი ცდილობდნენ, კონტროლი გაეწიათ ხალხისთვის ადამიანთა მიერ გამოგონილი წესებით. მათი სწავლება უმოწყალო, საბრალმდებლო, ნეგატიურ სწავლებად იქცა. მისგან მკვეთრი სხვაობით, იესოს სწავლება უაღრესად წამახალისებელს და სასარგებლოს წარმოადგენდა! იესო იყო პრაქტიკული და ეხებოდა რეალურ საჭიროებებსა და საზრუნავს. ის ასწავლიდა უბრალოდ და ნამდვილი გრძნობით, იყენებდა ყოველდღიური ცხოვრების მაგალითებს და ღვთის სიტყვის ავტორიტეტს. ამის გამო „ხალხი გაოცებული დარჩა მისი მოძღვრებით“ (მათე 7:28). დიახ, იესოს სწავლება შეეხო მათ გულს!
11. როგორ ცხადყო იესომ, რომ მოსეს რჯული კეთილგონივრულობითა და მოწყალებით უნდა ყოფილიყო გამოყენებული?
11 იმის ნაცვლად, რომ მოსეს რჯულისთვის უფრო მეტი წესები დაემატებინა, იესომ აჩვენა, თუ როგორ უნდა გამოეყენებინათ იუდეველებს რჯული ცხოვრებაში — კეთილგონივრულობითა და მოწყალებით. მაგალითად, გაიხსენე ის შემთხვევა, როდესაც იესოს მიუახლოვდა სისხლის დენით დატანჯული ქალი. მოსეს რჯულის თანახმად, ყოველი, ვისაც ის მიეკარებოდა, უწმინდური გახდებოდა, ამგვარად, მას არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გაევლო მრავალ ხალხში! (ლევიანნი 15:25–27). მას ისე ძალიან სურდა განკურნება, რომ გაკვეთა ხალხის ბრბო და იესოს ტანისამოსს შეეხო. ქალს სისხლის დენა მაშინვე შეუწყდა. უსაყვედურა თუ არა იესომ მას რჯულის დარღვევისთვის? არა; პირიქით, მან იგრძნო მისი სასოწარკვეთილი მდგომარეობა და ნათლად აჩვენა რჯულის უდიდესი მცნება — სიყვარული. იესომ თანაგრძნობით უთხრა მას: „ასულო, შენმა რწმენამ გიხსნა, წადი მშვიდობით და მორჩენილი ხარ შენი სენისაგან“ (მარკოზი 5:25–34).
იძლევა თუ არა ქრისტეს რჯული პირადი არჩევნის საშუალებას?
12. ა) რატომ არ უნდა ვივარაუდოთ, რომ ქრისტეს რჯული ყოველივეს ნების დამრთველია? ბ) რა ცხადყოფს, რომ მრავალი კანონების დაწესებამ გამოიწვია თავდასაძვრენი საშუალებები?
12 უნდა დავასკვნათ თუ არა, რომ, რადგანაც ქრისტეს რჯული ‘თავისუფლებისაა’, ყოველივეს ნების დამრთველია იმ საკითხებში, რომლებშიც ფარისევლები თავიანთი ზეპირი გადმოცემებით ადამიანთა მოქმედებებს მკაცრ საზღვრებს უდებდნენ? არა. კანონთა სისტემები დღეს ცხადყოფენ, რომ, ხშირად, რაც უფრო მეტი კანონია, ადამიანები პოულობენ თავის დასაძვრენ საშუალებებსa. დედამიწაზე იესოს ცხოვრების დროს ფარისეველთა კანონების სიმრავლე უბიძგებდა ადამიანებს, ეძებნათ თავის დასაძვრენი საშუალებები, დაუდევრად შესრულებული საქმეები მოკლებული იყო სიყვარულს და ავითარებდა საკუთარ თვალში სამართლიანობას, რათა შინაგანი გახრწნილება შენიღბულიყო (მათე 23:23, 24).
13. რატომ არის ქრისტეს რჯული მოქმედებისთვის უფრო ამაღლებული ნორმების ნაყოფის მქონე, ვიდრე ნებისმიერი კოდექსი?
13 ამისგან განსხვავებით, ქრისტეს რჯული არ ასწავლის მსგავს თვალსაზრისს. სინამდვილეში, რჯულისადმი მორჩილება დაფუძნებულია იეჰოვას მიმართ სიყვარულსა და ისეთ მორჩილებაზე, რაც გამოიხატება სხვების მიმართ ქრისტეს თავგანწირული სიყვარულისადმი მიბაძვით, რისი შედეგიც ფორმალური კანონით დაშვებული კოდექსის მიყოლის ნაცვლად, ყოფაქცევის მაღალზნეობრივი ნორმებია. სიყვარული არ ეძებს თავის დასაძვრენ საშუალებებს; გვაფრთხილებს, რომ არ გავაკეთოთ საზიანო, რასაც კანონით დაშვებული კოდექსი აშკარად არ კრძალავს (იხილე მათე 5:27, 28). ამგვარად, ქრისტეს რჯული გვინერგავს სურვილს, რომ სხვებისთვის კარგი გავაკეთოთ — გამოვავლინოთ გულუხვობა, სტუმართმოყვარეობა და სიყვარული — რასაც ვერც ერთი ფორმალური კანონი ვერ გვაიძულებდა (საქმეები 20:35; 2 კორინთელთა 9:7; ებრაელთა 13:16).
14. როგორი გავლენა ჰქონდა ქრისტეს რჯულის თანახმად ცხოვრებას პირველი საუკუნის ქრისტიანულ კრებაზე?
14 რადგან ადრინდელი ქრისტიანული კრების წევრები ქრისტეს რჯულის თანახმად ცხოვრობდნენ, თბილი, მოსიყვარულე ატმოსფეროთი ტკბებოდნენ, რაც შედარებით თავისუფალი იყო მკაცრი, მსჯავრისდამდები და თვალთმაქცი მოქმედებებისგან, რომლებიც ასე გავრცელებული იყო იმდროინდელ სინაგოგებში. კრებების ახალ წევრებს ნამდვილად უნდა ჰქონოდათ ისეთი გრძნობა, რომ ცხოვრობდნენ ‘თავისუფალი ხალხის რჯულით’!
15. რომელია ის ზოგიერთი მცდელობა, რომლებსაც იყენებდა სატანა ქრისტიანული კრების გასახრწნელად?
15 მაგრამ სატანას მაინც დიდი სურვილი ჰქონდა ქრისტიანული კრება შიგნიდან გაეხრწნა, ზუსტად ისე, როგორც ისრაელი ერი გახრწნა. პავლე მოციქული გაფრთხილებას იძლეოდა, რომ მოვიდოდნენ მგლის მსგავსი ადამიანები, რომლებიც ‘უკუღმართად ილაპარაკებდნენ’ და დაჩაგრავდნენ ღვთის სამწყსოს (საქმეები 20:29, 30). პავლეს ბრძოლა უწევდა იუდაიზმის მიმდევრებთან, რომლებიც ცდილობდნენ, ქრისტეს რჯულის პირობითი თავისუფლება გაეცვალათ მოსეს რჯულისადმი დამონებაში, რომელიც ქრისტეში ასრულდა (მათე 5:17; საქმეები 15:1; რომაელთა 10:4). ბოლო მოციქულის სიკვდილის შემდეგ, ასეთი განდგომილებისთვის გზა უკვე ფართოდ გაიხსნა. ასე რომ, გახრწნილება ფართოდ გავრცელდა (2 თესალონიკელთა 2:6, 7).
ქრისტიანული სამყარო ბილწავს ქრისტეს რჯულს
16, 17. ა) როგორი ფორმა მიიღო გახრწნილებამ ქრისტიანულ სამყაროში? ბ) როგორ შეუწყო ხელი კათოლიკური ეკლესიის კანონებმა დამახინჯებულ წარმოდგენას სექსზე?
16 ქრისტიანული სამყაროს არაერთ ფორმაში გახრწნილება ისევე გაბატონდა, როგორც იუდაიზმში. ქრისტიანული სამყაროც ცრუ მოძღვრებებისა და დაცემული ზნეობის მსხვერპლი გახდა. და სწორედ მისმა მცდელობამ, დაეცვა სამწყსო გარე ზეგავლენისგან, წმინდა თაყვანისმცემლობის მცირე ნასახიც კი ამოჭამა. მკაცრი და არაბიბლიური კანონები უფრო და უფრო მატულობდა.
17 კათოლიკურ ეკლესიას პირველი ადგილი უჭირავს საეკლესიო კანონების შექმნაში. ეს კანონები, ძირითადად, სქესობრივ ურთიერთობებთან დაკავშირებულ საკითხებში იქნა დამახინჯებული. ერთ-ერთი წიგნი (Sexuality and Catholicism) აღნიშნავს: ეკლესიამ შთანთქა სტოიციზმის ბერძნული ფილოსოფია, რომელიც ეჭვით უყურებდა ნებისმიერი სახის სიამოვნებას. ეკლესიამ დაიწყო იმის სწავლება, რომ სქესობრივი კავშირით სიამოვნების მიღება, მათ შორის, ბუნებრივი, ცოლ-ქმრული, კავშირით, იყო ცოდვა (დაუპირისპირე იგავნის 5:18, 19). სექსი, როგორც ირწმუნებოდნენ, მხოლოდ გამრავლებისთვის იყო და სხვა არაფრისთვის. ამგვარად, ეკლესიის კანონი მსჯავრს სდებდა ჩასახვის საწინააღმდეგო ნებისმიერ საშუალებას, როგორც ძალიან სერიოზულ ცოდვას და ზოგჯერ მრავალწლიან მონანიებას მოითხოვდა. გარდა ამისა, სამღვდელოებას ეკრძალებოდა დაქორწინება, იმ ედიქტის თანახმად, რომლის ნაყოფიც არის უზომო და უკანონო სქესობრივი აღვირახსნილობა, მათ შორის ბავშვების გაუპატიურება (1 ტიმოთე 4:1–3).
18. რა შედეგი მოჰყვა საეკლესიო კანონების გამრავლებას?
18 როდესაც ეკლესიის კანონთა რიცხვმა იმატა, შეკრეს წიგნებად. წიგნებმა ბნელში მოაქცია ბიბლია და მისი ადგილი დაიკავა (შეადარე მათე 15:3, 9). იუდაიზმის მსგავსად, კათოლიციზმმა უნდობლობა გამოუცხადა ქვეყნიერების ლიტერატურას და მასში საშიშროებას ხედავდა. ამგვარად, ეს თვალსაზრისი იქამდე მივიდა, რომ ვერ გაითვალისწინა ბიბლიის გონივრული რჩევა (ეკლესიასტე 12:12; კოლასელთა 2:8). იერონიმმა, ახალი წელთაღრიცხვით მე-4 საუკუნის საეკლესიო მწერალმა, წამოიძახა: „ო, უფალო, თუ კიდევ მექნება ქვეყნიური წიგნები, ან წავიკითხავ მათ, ეს შენი უარყოფა იქნება“. დროთა განმავლობაში ეკლესიამ თავის თავზე აიღო წიგნების ცენზურა — თვით ისეთი წიგნებისაც, რომლებიც ქვეყნიურ საკითხებზე იყო. ამგვარად, მე-17 საუკუნის ასტრონომი გალილეო, დაგმეს, რადგან იმის ნაწერებში იხსნებოდა, რომ დედამიწა მზის გარშემო მოძრაობს. ეკლესია ყველაფერში იჩემებდა საბოლოო ძალაუფლებას თვით ასტრონომიულ საკითხებშიც — საბოლოოდ, ასეთმა მოქმედებამ ძირი გამოუთხარა ბიბლიის მიმართ რწმენას.
19. როგორ შეუწყო ხელი მონასტრებმა მკაცრ ავტორიტარულობას?
19 საეკლესიო წესების დადგენა აყვავდა მონასტრებში, სადაც ბერები, რომლებმაც უარყვეს საკუთარი თავი, წუთისოფლისგან განცალკევებით ცხოვრობდნენ. კათოლიკური მონასტრების უმრავლესობა მიჰყვებოდა „წმინდა ბენედიქტეს წესდებას“. აბატი (ტერმინი, რომელიც წამოვიდა სიტყვა „მამის“ არამეული შესატყვისიდან) აბსოლუტური ძალაუფლებით მმართველობდა (შეადარე მათეს 23:9). თუ ბერი ღებულობდა მშობლებისგან საჩუქარს, აბატს უნდა გადაეწყვიტა ბერი მიიღებდა მას თუ სხვა ვინმე. გარდა იმისა, რომ მსჯავრს სდებდა ვულგარულობას, ერთ-ერთი წესდება კრძალავდა უბრალო ლაქლაქსა და ხუმრობებს და ამბობდა: „არც ერთმა მოწაფემ არ უნდა ისაუბროს მსგავს საკითხებზე“.
20. რა ცხადყოფს, რომ პროტესტანტიზმმაც შეუწყო ხელი ისეთ ავტორიტარულობას, რომელიც საღვთო წერილიდან არ გამომდინარეობდა?
20 პროტესტანტიზმმა, რომელიც ცდილობდა, ჩაეტარებინა რეფორმა კათოლიციზმის არაბიბლიური ექსცესების წინააღმდეგ, ძალიან მალე, დაიწყო მის მსგავსად მკაცრი წესების დაწესება, რომლებიც არ იყო ქრისტეს რჯულზე დაფუძნებული. მაგალითად, მოწინავე რეფორმატორს, ჟან კალვინს, უწოდეს „განახლებული ეკლესიის კანონმდებელი“. ის ჟენევაში ხელმძღვანელობდა უთვალავი მკაცრი წესით, რომლებსაც ახორციელებდნენ „უხუცესები“, რომელთა „თანამდებობაც“, კალვინის აზრით, იყო „ზედამხედველობა თითოეული ადამიანის ცხოვრებაზე“ (დაუპირისპირე 2 კორინთელთა 1:24). ეკლესია აკონტროლებდა ფუნდუკებს და აწესებდა, თუ როგორი საუბარი იყო ნებადართული. ისეთი დანაშაულისთვის, როგორიცაა არასერიოზული სიმღერა და ცეკვა, დაწესებული იყო მკაცრი ჯარიმაb.
ქრისტიანული სამყაროს შეცდომებზე სწავლა
21. როგორი იყო ქრისტიანობის ტენდენციის ‘დაწერილისგან გადახვევის’ საერთო შედეგი?
21 დაიცვა თუ არა ამ წესებმა და კანონებმა ქრისტიანული სამყარო გახრწნილებისგან? მან სრულიად საწინააღმდეგო შედეგი გამოიღო! დღეს ქრისტიანული სამყარო დაყოფილია ასობით სექტად, რომლებშიც ბატონობს უკიდურესი სიმკაცრიდან დაწყებული უზომო მიმტევებლობამდე მისული წესები. ყოველი მათგანი, ასე თუ ისე, ‘გადავიდა დაწერილს’, და დაუშვა, რომ ადამიანურმა აზროვნებამ უხელმძღვანელოს სამწყსოს და შეეწინააღმდეგოს ღვთიურ რჯულს (1 კორინთელთა 4:6).
22. რატომ არ ნიშნავს ქრისტეს რჯულის დასასრულს ქრისტიანულ სამყაროში არსებული მრავალი მანკიერება?
22 მაგრამ მთელი ისტორიის მანძილზე ქრისტეს რჯულის წინააღმდეგ მოქმედებას წარმატება არ მოჰყოლია. იეჰოვა ღმერთი ადამიანებს არასოდეს დართავს ნებას, აღმოფხვრან ღვთიური რჯული. ქრისტიანული რჯული დღეს საკმაოდ ძლიერია ჭეშმარიტ ქრისტიანთა შორის და მათთვის უდიდესი უპირატესობაა მის თანახმად ცხოვრება. მაგრამ ღვთიური რჯულის წინააღმდეგ იუდაიზმისა და ქრისტიანული სამყაროს მოქმედებების განხილვის შემდეგ, დროული იქნება შეკითხვა: „როგორ შეგვიძლია ვიცხოვროთ ქრისტეს რჯულის თანახმად, ისე, რომ ღვთის სიტყვის წამბილწველი ადამიანური აზროვნებისა და იმ წესების მახეში არ გავებათ, რომლებიც ძირს უთხრიან ღვთიური რჯულის ნამდვილ მნიშვნელობას? როგორი გაწონასწორებული თვალსაზრისი უნდა ჩაგვაგონოს ქრისტეს რჯულმა დღეს?“ ამ შეკითხვებს უპასუხებს შემდეგი სტატია.
[სქოლიოები]
a ფარისევლებს დიდი პასუხისმგებლობა ეკისრებოდათ იმისთვის, რაც დღეს იუდაიზმში არსებობს, ასე რომ, არაა გასაკვირი, რომ იუდაიზმი დღესაც თავის დასაძვრენ საშუალებებს ეძებს შაბათთან დაკავშირებით დამატებულ უამრავ შეზღუდვებში. მაგალითად, იუდეველ ორთოდოქსალების საავადმყოფოს სტუმარი შეამჩნევს, რომ შაბათს ლიფტი ავტომატურად ჩერდება ყოველ სართულზე, რათა მგზავრმა არ ჩაიდინოს ცოდვით აღსავსე „საქმე“ და არ მიაჭიროს თითი ლიფტის ღილაკს. ზოგი ორთოდოქსალი ექიმი რეცეპტს ისეთი მელნით წერს, რომელიც რამდენიმე დღეში ქრება. რატომ? მიშნა წერას განსაზღვრავს როგორც „საქმეს“, ხოლო „წერა“ განიმარტება როგორც ხანგრძლივი ნიშანი.
b სერვეტი, რომელიც კალვინის თეოლოგიურ თვალსაზრისებზე კამათობდა, ძელზე გაკრული დაწვეს, როგორც ერეტიკოსი.
როგორ უპასუხებდი?
◻ რა არის ქრისტეს რჯულის ძირითადი არსი?
◻ რით განსხვავდებოდა ქრისტეს სწავლების მეთოდი ფარისევლების მეთოდისგან.
◻ როგორ გამოიყენა სატანამ მკაცრი წესების დაკანონების მისწრაფება ქრისტიანული სამყაროს გასახრწნელად?
◻ რომელია ქრისტეს რჯულის თანახმად ცხოვრების ზოგიერთი დადებითი გავლენა?
[სურათი 24 გვერდზე]
იესო კეთილგონივრულობითა და მოწყალებით იყენებდა მოსეს რჯულს.