„როცა აიღო გრაგნილი, ოთხი ცოცხალი არსება და ოცდაოთხი უხუცესი დაემხვნენ კრავის წინაშე, თითოეულს ქნარი და საკმევლით სავსე ოქროს თასები ჰქონდა. საკმეველი წმინდათა ლოცვებს ნიშნავს“ (გამოცხადება 5:8). ქერუბიმების მსგავსი ოთხი ცოცხალი არსების მსგავსად 24 უხუცესი იესოს ძალაუფლების აღიარების ნიშნად ქედს იხრის მის წინაშე. მაგრამ ქნარები და საკმევლით სავსე თასები მხოლოდ ამ უხუცესებს უჭირავთa და მხოლოდ ისინი მღერიან ახალ სიმღერას (გამოცხადება 5:9). ამგვარად ისინი ჰგვანან „ღვთის [წმინდა] ისრაელს“, 144 000-ს, რომლებსაც ქნარებიც უჭირავთ და ახალ სიმღერასაც მღერიან (გალატელები 6:16; კოლოსელები 1:12; გამოცხადება 7:3—8; 14:1—4). გარდა ამისა, როგორც ნაჩვენები იყო, ეს 24 უხუცესი ზეცაში მღვდლებად მსახურობენ, რისი პირველსახეც ძველად ისრაელში მღვდლების მოვალეობის შესრულება იყო, როდესაც ისინი კარავში საკმეველს უკმევდნენ იეჰოვას. მღვდლობამ ძალა მაშინ დაკარგა, როცა ღმერთმა იესოს „წამების ბოძზე მილურსმვით“ გააუქმა მოსეს კანონი (კოლოსელები 2:14). რა დასკვნის გამოტანა შეგვიძლია აქედან? როგორც ხილვიდან ჩანს, ცხებული ‘მძლეველები’ თავიანთ უმთავრეს მოვალეობას ასრულებენ, როგორც „ღვთისა და ქრისტეს მღვდლები“, რომლებიც „მასთან ერთად იმეფებენ ათას წელს“ (გამოცხადება 20:6).

16. ა) ვინ შევა იმ წმინდათაწმინდაში, რომლის პირველსახეც ისრაელის წმინდათაწმინდა იყო? ბ) რატომ უნდა ‘აკმიონ საკმეველი’ ცხებულმა ქრისტიანებმა?

¹⁶ მღვდელმთავარი იესო ქრისტე კი, რომლის პირველსახეც ისრაელი მღვდელმთავარი იყო, 144 000 თანამღვდელთან ერთად შედის ზეციერ წმინდათაწმინდაში, იეჰოვას სამყოფელში (ებრაელები 10:19—23). ოღონდ ეს მღვდლები, რომლებიც 24 უხუცესით არიან წარმოდგენილი, ვერ შევლენ ზეციერ წმინდათაწმინდაში, თუ არ ‘აკმევენ საკმეველს’, ანუ მუდმივად არ აღავლენენ იეჰოვასადმი ლოცვა-ვედრებას (ებრაელები 5:7; იუდა 20, 21; შეადარეთ ფსალმუნის 141:2).

[გვერდი 86 დათმობილი აქვს სურათს]