„როცა დაამთავრებენ დამოწმებას, უფსკრულიდან ამომავალი მხეცი შეებრძოლება მათ, სძლევს და დახოცავს. მათი გვამები დიდი ქალაქის მთავარ ქუჩაზე ეყრება. ამ ქალაქს, სადაც მათი უფალიც გააკრეს ბოძზე, სულიერი გაგებით, სოდომი და ეგვიპტე ჰქვია. ხალხები, ტომები, ენები და ერები უყურებენ მათ გვამებს სამ-ნახევარი დღე და არ დაამარხვინებენ გვამებს სამარხში. დედამიწის მკვიდრნი ხარობენ მათი სიკვდილის გამო და მხიარულობენ, ერთმანეთს ძღვენს გაუგზავნიან, რადგან ეს ორი წინასწარმეტყველი ტანჯავდა დედამიწის მკვიდრთ“ (გამოცხადება 11:7—10).

20. რას წარმოადგენს „უფსკრულიდან ამომავალი მხეცი“?

²⁰ „გამოცხადებაში“ მოყვანილი 37 შემთხვევიდან ამ მუხლში პირველად არის მოხსენიებული მხეცი. თავის დროზე ჩვენ დაწვრილებით ვისაუბრებთ ამ და სხვა მხეცებზე. ამჯერად მხოლოდ იმას აღვნიშნავთ, რომ „უფსკრულიდან ამომავალი მხეცი“ სატანის მიზანს ემსახურება და მოქმედ პოლიტიკური სისტემას განასახიერებსb (შეადარეთ გამოცხადების 13:1; დანიელის 7:2, 3, 17).

21. ა) როგორ ისარგებლეს მდგომარეობით „ორი მოწმის“ მტრებმა? ბ) რაზე მიუთითებდა ის, რომ „ორი მოწმის“ გვამი დაუმარხავი იყო? გ) როგორ უნდა განვსაზღვროთ სამ-ნახევარი დღის ხანგრძლივობა? (იხილეთ სქოლიო)

²¹ ერები 1914—1918 წლებში პირველ მსოფლიო ომში იყვნენ ჩაბმული. მძლავრობდა ნაციონალისტური სულისკვეთება, რითაც 1918 წლის გაზაფხულზე „ორი მოწმის“ მტრებმა ისარგებლეს. მათ თავიანთი მიზნებისთვის გამოიყენეს ქვეყნის სამართლებრივი ორგანოები, რომ ბიბლიის მკვლევართაგან პასუხისმგებელი პირები ანტისახელმწიფოებრივი აგიტაციის ცრუ ბრალდებით დაეპატიმრებინათ. ბიბლიის მკვლევართა ერთგული თანამსახურები გაოგნებულები დარჩნენ. სამეფო საქმე თითქმის შეჩერდა. თითქოს ჩაკვდა სამქადაგებლო საქმიანობა. ბიბლიურ დროში დიდ სირცხვილად ითვლებოდა, თუ მკვდარს სამარხში არ დაასვენებდნენ (ფსალმუნი 79:1—3; 1 მეფეები 13:21, 22). ამგვარად, „ორი მოწმის“ დაუმარხავად დატოვება მათ შერცხვენას ნიშნავდა. პალესტინის ცხელ კლიმატში გარეთ დატოვებული გვამი სამ-ნახევარ დღეში ნამდვილად აყროლდებოდაc (შეადარეთ იოანეს 11:39). წინასწარმეტყველებაში აღწერილი ეს დეტალი მიუთითებს სირცხვილზე, რისი ატანაც „ორ მოწმეს“ მოუწევდა. ზემოხსენებულ დაპატიმრებულ ძმებს საქმის გასაჩივრებისას თავდებით გათავისუფლებაზეც კი უარი უთხრეს. ისინი იმდენ ხანს „ეყარნენ“, რომ „აყროლდნენ“ „დიდი ქალაქის“ მკვიდრთა თვალწინ. რას განასახიერებდა „დიდი ქალაქი“?

22. ა) რა არის დიდი ქალაქი? ბ) პრესა სამღვდელოებასთან ერთად რა სიხარულით შეხვდა „ორი მოწმის“ დადუმებას? (იხილეთ ჩარჩო)

²² იოანე გვეხმარება ამის უკეთ გაგებაში. ის ამბობს, რომ იესო იქ გააკრეს ბოძზე. ჩვენ მაშინვე იერუსალიმი გვახსენდება. იოანე იმასაც ამბობს, რომ ამ დიდ ქალაქს სოდომი და ეგვიპტე ჰქვია. იერუსალიმს უწმინდურების გამო ერთხელ უკვე ეწოდა სოდომი (ესაია 1:8—10; შეადარეთ ეზეკიელის 16:49, 53—58). ეგვიპტე კი, როგორც პირველი მსოფლიო მპყრობელი, ზოგჯერ ამ ქვეყნიერებას განასახიერებს (ესაია 19:1, 19; იოელი 3:19). ამგვარად, ამ დიდი ქალაქით წარმოდგენილია წაბილწული „იერუსალიმი“, რომელიც თითქოს ღმერთს ემსახურება, მაგრამ სოდომივით უწმინდური და ცოდვილია, და „ეგვიპტესავით“ სატანის ქვეყნიერების ნაწილია. ის განასახიერებს ქრისტიანულ სამყაროს, ორგული იერუსალიმის თანამედროვე ორეულს, ორგანიზაციას, რომლის წევრებიც ხარობდნენ „ორი მოწმის“ დადუმებით, რომელთა ქადაგებაც მოსვენებას უკარგავდა მათ.

„ორი მოწმის“ აღდგომა

23. ა) რა განიცადა „ორმა მოწმემ“ სამ-ნახევარი დღის შემდეგ და რა გავლენა მოახდინა ამან მათ მტრებზე? ბ) როდის შესრულდა გამოცხადების 11:11, 12-სა და ეზეკიელის წიგნში ჩაწერილი წინასწარმეტყველება ველზე დაყრილ ძვლებზე, რომლებსაც იეჰოვამ სუნთქვა ჩაუდგა?

²³ ღვთის ხალხის ძაგებაში სამღვდელოებას პრესაც შეუერთდა. ერთ გაზეთში ნათქვამი იყო: « „დასრულებული საიდუმლო“ დასრულდა». ეს ყველაფერი შორს იყო ჭეშმარიტებისგან! „ორი მოწმე“ მკვდარი არ დარჩენილა. ჩვენ ვკითხულობთ: «სამ-ნახევარი დღის შემდეგ შევიდა მათში სიცოცხლის სული ღვთისგან, ფეხზე დადგნენ და თავზარი დასცეს თავიანთ მხილველებს. ციდან მოისმინეს დიდი ხმა, რომელმაც უთხრა მათ: „ამოდით აქ“. ღრუბელში ავიდნენ ზეცად და მათი მტრები უყურებდნენ მათ» (გამოცხადება 11:11, 12). ამგვარად, მათაც იგივე განიცადეს, რაც ეზეკიელის მიერ ხილვაში ნანახმა ველზე დაყრილმა ძვლებმა. იეჰოვამ სუნთქვა ჩაუდგა ამ ძვლებს და გააცოცხლა, რაც იმის მაჩვენებელი იყო, რომ ისრაელი ბაბილონის 70 წლიანი ტყვეობის შემდეგ ხელახლა დაიბადებოდა (ეზეკიელი 37:1—14). „ეზეკიელისა“ და „გამოცხადების“ წიგნებში ჩაწერილი ეს ორი წინასწარმეტყველება 1919 წელს შესრულდა, როცა იეჰოვამ თავის მკვდარ მოწმეებს სიცოცხლე და ძალა დაუბრუნა.

24. როდის დაუბრუნდა სიცოცხლე „ორ მოწმეს“ და როგორ იმოქმედა ამან მათ რელიგიურ მოწინააღმდეგეებზე?

²⁴ მართლაც რა თავზარდამცემი იყო ეს მათი მდევნელებისთვის! გვამებს სიცოცხლე დაუბრუნდა და „ორი მოწმე“ კვლავ ამოქმედდა. ეს დიდი დარტყმა იყო სამღვდელოებისთვის, რადგან ქრისტიანები, რომლებიც მათი ბრალდებით მოხვდნენ ციხეში, კვლავ თავისუფლებით სარგებლობდნენ; მოგვიანებით მათ ყველა ბრალდება მოუხსნეს. სამღვდელოებას კიდევ უფრო დიდი თავზარი დასცა 1919 წლის სექტემბერში, სიდარ-პოინტში (ოჰაიო, აშშ) ჩატარებულმა ბიბლიის მკვლევართა კონგრესმა. ამ კონგრესზე საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ ახალგათავისუფლებულმა პრეზიდენტმა ჯ. ფ. რუტერფორდმა კონგრესის დელეგატები წაახალისა გამოცხადების 15:2-სა და ესაიას 52:7-ზე დაფუძნებული მოხსენებით „აუწყეთ სამეფოს შესახებ“. იოანეს კლასმა კვლავ დაიწყო „წინასწარმეტყველება“, ანუ საჯაროდ ქადაგება. ისინი თანდათანობით იკრებდნენ ძალებს და უშიშრად ამხელდნენ ქრისტიანული სამყაროს თვალთმაქცობას.