როგორ შეგვიძლია სიფხიზლის შენარჩუნება

9. რატომ არის ასე მნიშვნელოვანი ბიბლიის შესწავლა ქრისტიანული პუბლიკაციების დახმარებით?

⁹ ქრისტიანული პუბლიკაციების დახმარებით საღვთო წერილის გულმოდგინე შესწავლა აღვივებს სულიერ სიფხიზლეს. ასეთი შესწავლა მოგვამზადებს მსახურებისთვის, დაგვეხმარება მრავალი კრიზისის შესახვედრად და გვიჩვენებს გზას მარადიული ბედნიერებისკენ (იგავნი 8:34, 35; იაკობი 1:5–8). შესწავლა უნდა იყოს საგულდაგულო და პროგრესული (ებრაელთა 5:14–6:3). რეგულარულად მიღებულ კარგ საზრდოს შეუძლია დაგვეხმაროს სიფხიზლისა და მზადყოფნის შენარჩუნებაში. მას შეუძლია აგვარიდოს მოდუნებულობა, რომელიც შესაძლოა ცუდი კვების ნიშანი იყოს. ჩვენ არანაირი მიზეზი არ გვაქვს არასაკმარისი სულიერი კვებისა და მოდუნებულობისთვის, რადგან ღმერთი უხვად უზრუნველგვყოფს სულიერი საზრდოთი ცხებული ‘ერთგული და გონიერი მონის’ მეშვეობით (მათე 24:45–47). პირადი და ოჯახური შესწავლის საშუალებით სულიერი საზრდოს რეგულარული მიღება ერთ-ერთი მეთოდია სიფხიზლისა და ‘რწმენაში სიჯანსაღის’ შესანარჩუნებლად (ტიტე 1:13).

10. როგორ გვეხმარება ქრისტიანული კრებები და პატარა თუ დიდი კონგრესები სულიერი სიფხიზლის შენარჩუნებაში?

¹⁰ სულიერი სიფხიზლის შენარჩუნებაში ქრისტიანული კრებები და პატარა თუ დიდი კონგრესები გვეხმარება. ისინი აღგვძრავს და შესაძლებლობას გვაძლევს ‘ერთმანეთის სიყვარულისა და კეთილი საქმეებისთვის წასახალისებლად’. განსაკუთრებით იმიტომ უნდა ვიკრიბებოდეთ რეგულარულად, რომ ‘ვატყობთ იმ დღის მოახლოებას’. ის დღე ახლა მართლაც ახლოა. ეს არის «უფლის დღე», როცა ის გაამართლებს თავის უზენაეს ხელისუფლებას. თუ ის დღე ნამდვილად მნიშვნელოვანია ჩვენთვის — რაც მართლაც ასე უნდა იყოს — ჩვენ არ „მივატოვებთ ჩვენს შესაკრებელს“ (ებრაელთა 10:24, 25; 2 პეტრე 3:10).

11. რატომ შეიძლება ითქვას, რომ ქრისტიანული მსახურება არსებითად მნიშვნელოვანია სულიერი სიფხიზლისთვის?

¹¹ ქრისტიანულ მსახურებაში მთელი გულით მონაწილეობის მიღება არსებითად მნიშვნელოვანია სულიერი სიფხიზლისთვის. კეთილი ცნობის რეგულარული და გულმოდგინე ქადაგება სიფხიზლეს გვინარჩუნებს. ჩვენი მსახურება მრავალ შესაძლებლობას გვთავაზობს ღვთის სიტყვის, მისი სამეფოსა და განზრახვების შესახებ ადამიანებთან საუბრისთვის. სიამოვნების მომგვრელია კარდაკარ დამოწმება, განმეორებით მონახულებებზე წასვლა და ისეთი პუბლიკაციების საშუალებით ბიბლიის საშინაო შესწავლის ჩატარება, როგორიცაა „მარადიულ სიცოცხლემდე მიმყვანი შემეცნება“. ძველი ეფესოს უხუცესებს შეეძლოთ დაემოწმებინათ, რომ პავლე ასწავლიდა მათ „საჯაროდ თუ სახლებში“ (საქმეები 20:20, 21). რასაკვირველია, იეჰოვას ზოგ მოწმეს ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სერიოზული პრობლემები აქვს, რომლებიც, გარკვეულწილად, ხელის შემშლელია მსახურებაში, მაგრამ ისინი ნახულობენ საშუალებებს, მოუთხრონ სხვებს იეჰოვასა და მისი მეფობის შესახებ და ასე მოქმედებით დიდ სიხარულს იძენენ (ფსალმუნი 144:10–14).

12, 13. რომელი მიზეზებით უნდა მოვერიდოთ ჭამა-სმაში გადამეტებულ გატაცებას?

¹² სულიერი სიფხიზლის შენარჩუნებაში დაგვეხმარება გადამეტებული გატაცებების არიდება. თავისი თანდასწრების მოხსენიებისას იესომ მოუწოდა მოციქულებს: „გაფრთხილდით, არ დამძიმდეს თქვენი გული ღრეობით, ლოთობითა და სიცოცხლეზე ზრუნვით, და იმ დღემ არ გიწიოთ მოულოდნელად. ვინაიდან ის, როგორც მახე, დაეცემა ყველა მკვიდრს მთელი დედამიწის ზურგზე“ (ლუკა 21:7, 34, 35). ღორმუცელობა და ლოთობა სრულიად ეწინააღმდეგება ბიბლიის პრინციპებს (მეორე რჯული 21:18–21). იგავნის 23:20, 21-ში ნათქვამია: „ნუ იქნები ღვინის მსმელებსა და ხორცის მთქვლეფავებს შორის; რადგან ლოთი და მთქვლეფავი გაღარიბდება, ხოლო თვლემა ძონძებით შემოსავს კაცს (იგავნი 28:7).

¹³ მაგრამ, იმ შემთხვევაშიც კი, თუ გადამეტებულ სმა-ჭამას ასეთ დონემდე არ მიუღწევია, მას შეუძლია ძილი მორიოს ადამიანს და ზარმაცი და ღვთის ნების შესრულების უგულებელმყოფელიც კი გახადოს. ბუნებრივია, ჩვენ გვექნება საზრუნავი ოჯახურ ცხოვრებასთან, ჯანმრთელობასა და სხვა მრავალ რამესთან დაკავშირებით. მაგრამ ჩვენ ბედნიერები ვიქნებით, თუ სამეფოს ინტერესებს პირველ ადგილზე დავაყენებთ ჩვენს ცხოვრებაში და ვირწმუნებთ, რომ ჩვენი ზეციერი მამა ყოველივეთი უზრუნველგვყოფს (მათე 6:25–34). სხვაგვარად, ‘ის დღე’ გვეწევა „როგორც მახე“, შესაძლოა, როგორც ფარული ხაფანგი, რომელიც მოულოდნელად დაგვიჭერს ან ისეთი ხაფანგების მსგავსად შეგვიტყუებს, რომლებიც იტყუებს და შემდეგ იპყრობს მიამიტ ცხოველებს. ეს არ მოხდება, თუ შევინარჩუნებთ სიფხიზლეს და სრულად შევიგნებთ, რომ ‘უკანასკნელი ჟამის’ პერიოდში ვცხოვრობთ (დანიელი 12:4).

14. რატომ უნდა ვიყოთ მუდამ გულწრფელ ლოცვაში?

¹⁴ სულიერი სიფხიზლისთვის კიდევ ერთი დახმარება არის გულწრფელი ლოცვა. თავის დიდებულ წინასწარმეტყველებაში იესო კვლავ მოუწოდებდა: „ყოველჟამს იფხიზლეთ და ილოცეთ, რათა შეგეძლოთ ყოველგვარ ამ მოსახდენთაგან თავის დაღწევა და წარდგომა კაცის ძის წინაშე“ (ლუკა 21:36). დიახ, მოდი ვილოცოთ, რომ ყოველთვის ვიყოთ იეჰოვას მხარეზე და ვისარგებლოთ მოწონებული მდგომარეობით, როცა იესო, კაცის ძე, მოვა ამ ბოროტი სისტემის გასანადგურებლად. ჩვენს სასიკეთოდ და თანამორწმუნეების სასიკეთოდ, რომლებისთვისაც ვლოცულობთ, ‘ფხიზლად უნდა ვიყოთ ლოცვაში’ (კოლასელთა 4:2; ეფესელთა 6:18–20).

ყველანაირად შეინარჩუნე სიფხიზლე!

19. როგორ უნდა ვუყურებდეთ მოწაფეებად ადამიანების მომზადებასთან დაკავშირებულ ჩვენს საქმიანობას?

¹⁹ თუ იეჰოვასადმი მიძღვნილები ვართ, დაე ნურასდროს დაგვაძინებს მცდარი მსჯელობა. ეს სიფხიზლის შენარჩუნების დროა, ღვთის წინასწარმეტყველებისადმი რწმენის გამოვლენისა და ‘ყველა ხალხისგან მოწაფეებად ადამიანების’ მომზადებასთან დაკავშირებული დავალების შესრულების დროა (მათე 28:19, 20). ახლა, როცა ეს სისტემა თავის საბოლოო აღსასრულის წინაშე დგას, შეუძლებელია, რომ იესო ქრისტეს ხელმძღვანელობით იეჰოვა ღმერთისადმი მსახურებასა და აღსასრულის მოსვლამდე მთელ მსოფლიოში ‘სასუფევლის შესახებ სახარების’ ქადაგებაზე დიდებული უპირატესობა გვქონდეს (მათე 24:14; მარკოზი 13:10).

20. რა მაგალითი დაგვიტოვეს ქალებმა და იესო ნავეს ძემ და რას ცხადყოფს მათი მოქმედება ჩვენთვის?

²⁰ იეჰოვას ხალხიდან ზოგი ემსახურება მას ათწლეულების, შესაძლოა, მთელი სიცოცხლის განმავლობაში. და სულ ახალი მიღებულიც რომ გვქონდეს ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობა, დაე ებრაელი მამაკაცის, სახელად ქალების მსგავსნი ვიყოთ, რომელიც ბოლომდე „უფლის ერთგული იყო“ (მეორე რჯული 1:34–36). ეგვიპტის მონობიდან ისრაელის გათავისუფლების შემდეგ ცოტა ხანში ის და იესო ნავეს ძე საკმაოდ მზად იყვნენ აღთქმულ მიწაზე შესასვლელად. მაგრამ უფროსი თაობის ისრაელებს ძირითადად არ ჰქონდათ რწმენა და მათ უდაბნოში მოუწიათ 40 წლის გატარება, სადაც მოკვდნენ. მთელი ამ დროის განმავლობაში ქალები და იესო ნავეს ძე მათთან ერთად იტანდნენ გაჭირვებას, მაგრამ აღთქმულ მიწაზე საბოლოოდ ეს ორი მამაკაცი შევიდა (რიცხვნი 14:30–34; იესო ნავეს ძე 14:6–15). თუ ბოლომდე ‘იეჰოვას ერთგულნი ვიქნებით’ და სულიერ სიფხიზლეს შევინარჩუნებთ, ჩვენ ღვთის აღთქმულ ახალ ქვეყნიერებაში შესვლით გავიხარებთ.

21. რას მოვესწრებით, თუ სულიერ სიფხიზლეს შევინარჩუნებთ?

²¹ ფაქტები ნათლად ამტკიცებს, რომ ჩვენ აღსასრულის პერიოდში ვცხოვრობთ და რომ იეჰოვას დღე ახლოა. ახლა დაძინებისა და ღვთის ნების შესრულების უგულებელყოფის დრო არ არის. ჩვენ მხოლოდ მაშინ ვიქნებით კურთხეულნი, თუ სულიერ სიფხიზლეს შევინარჩუნებთ და იეჰოვას ქრისტიანი მსახურების ამოსაცნობ სამოსელს დავიცავთ. დაე მივიღოთ გადაწყვეტილება — ‘ვიფხიზლოთ, ვიდგეთ რწმენაში და ვაჟკაცურად და ძლიერად ვიყოთ’ (1 კორინთელთა 16:13). დაე თითოეული ჩვენგანი უდრეკი და გაბედული იყოს, როგორც იეჰოვას მსახური. მაშინ ჩვენც ვიქნებით მათ შორის, რომლებიც მზად იქნებიან იეჰოვას დიდი დღის დარტყმისთვის და ერთგულად იმსახურებენ სიფხიზლის დამცველ ბედნიერ ადამიანთა რიგებში.