5. რა არის მიუღებელი ჭეშმარიტი ქრისტიანებისთვის?

⁵ მოყვასთან ომი — რაშიც ასე ხშირად ებმებოდნენ ხშირ შემთხვევაში ეგრეთ წოდებული ქრისტიანები და რაც, ძირითადად, XX საუკუნის განმავლობაში ვითარდებოდა — ჭეშმარიტი ქრისტიანებისთვის მიუღებელია (იაკობი 4:1—4). მართალია, ეს უკანასკნელნიც ომობენ; ომობენ ღვთის შეურაცხმყოფელი მოძღვრების წინააღმდეგ, მაგრამ ეს ომი ადამიანებს ზიანს კი არ აყენებს, არამედ ეხმარება. განსხვავებული რელიგიური მრწამსის გამო სხვების დევნა ან ნაციონალისტურ საფუძველზე ფიზიკური ზიანის მიყენება სასტიკად ეწინააღმდეგება ჭეშმარიტი ქრისტიანობის ნორმებს. „თუ თქვენის მხრივ შესაძლებელია, — აფრთხილებდა პავლე რომაელ ქრისტიანებს, — ყველა ადამიანთან მშვიდობიანად იყავით“ (რომაელთა 12:17—19; 2 ტიმოთე 2:24, 25).

რატომ არის „ჟამი ომისა“?

7, 8. ა) რის დროდ მიიჩნევენ დღევანდელობას იეჰოვას მოწმეები, მიუხედავად იმისა, რომ მშვიდობისმოყვარენი არიან? ბ) რა არის ქრისტიანების ძირითადი საბრძოლო იარაღი?

⁷ მიუხედავად იმისა, რომ იეჰოვას მოწმეები მშვიდობისმოყვარენი არიან, ისინი დღევანდელობას ‘ომის ჟამად’ მიიჩნევენ. რა თქმა უნდა, არა პირდაპირი გაგებით ომის, რადგან წინააღმდეგ შემთხვევაში, სხვებისთვის ბიბლიური ცნობის მახვილით გაცნობა ღვთის მოწვევის, „მსურველმა უსასყიდლოდ აიღოს სიცოცხლის წყალი“, საწინააღმდეგო იქნებოდა (გამოცხადება 22:17). არავინ ატანს ვინმეს ძალას, რელიგია შეიცვალოს! იეჰოვას მოწმეების ომი მხოლოდ სულიერია. პავლე წერდა: „ჩვენი საბრძოლო იარაღი ხორციელი არ არის, არამედ არის ღვთიური ძლიერება სიმაგრეთა დასანგრევად“ (2 კორინთელთა 10:4; 1 ტიმოთე 1:18).

⁸ ‘ჩვენი საბრძოლო იარაღებიდან’ მთავარია „სულის მახვილი, რომელიც არის ღვთის სიტყვა“ (ეფესელთა 6:17). ამ მახვილს ძალზე დიდი ძალა აქვს. „ღვთის სიტყვა არის ცოცხალი, მოქმედი და ყოველგვარ ორლესულ მახვილზე უფრო ბასრი, და აღწევს სიმშვინველისა და სულის, სახსართა და ტვინთა გაყოფის ადგილამდე, და სჯის გულის აზრებსა და ზრახვებს“ (ებრაელთა 4:12). მისი გამოყენებით ქრისტიანები ‘ღვთის შემეცნების საწინააღმდეგო ზრახვებსა და ყოველ აღმართულ სიმაღლეს’ ამხობენ (2 კორინთელთა 10:5). ის ღვთის მსახურებს საშუალებას აძლევს, გამოააშკარაონ ცრუ სწავლებები, მავნე ჩვევები და ფილოსოფიები, რომლებიც ღვთის სიბრძნის ნაცვლად — ადამიანურს ირეკლავენ (1 კორინთელთა 2:6—8; ეფესელთა 6:11—13).

9. რატომ არ უნდა მოვდუნდეთ ცოდვილი ხორცის წინააღმდეგ ბრძოლაში?

⁹ სულიერი ომის კიდევ ერთ მხარეს ცოდვილი ხორცის წინააღმდეგ ბრძოლა წარმოადგენს. ქრისტიანები ბაძავენ პავლეს, რომელიც წერდა: „ვთრგუნავ და ვიმონებ ჩემს სხეულს, რათა სხვებს რომ ვუქადაგებ, მე თვითონ უღირსი არ დავრჩე“ (1 კორინთელთა 9:27). მოციქულმა კოლასელ ქრისტიანებს შემდეგი დარიგება მისცა: „მოაკვდინეთ თქვენი მიწიერი ასოები: სიძვა, უწმიდურობა, ვნება, ბოროტი გულისთქმა და ანგარება, რაც კერპთმსახურებაა“ (კოლასელთა 3:5). ბიბლიის მწერალი იუდა ქრისტიანებს მოუწოდებდა: „იღწვოდეთ რწმენისათვის, რომელიც ერთხელ წმიდებს გადაეცა“ (იუდა 3). რატომ უნდა მოვიქცეთ ამგვარად? ამ კითხვაზე პასუხს პავლე გვაძლევს: „თუ ხორციელად ცხოვრობთ, სიკვდილი არ აგცდებათ, ხოლო თუ სულით აკვდინებთ ხორციელ საქმეებს, იცოცხლებთ“ (რომაელთა 8:13). საჭიროა, გავითვალისწინოთ ეს ნათელი განაცხადი და არ მოვდუნდეთ ცუდი მიდრეკილებების წინააღმდეგ ბრძოლაში.