ბიოლოგიური და ქიმიური იარაღი. ბაქტერიოლოგიურ ომში გამოიყენება როგორც მომაკვდინებელი ბაქტერიები, ისე ვირუსები. მათი მაგალითებია ციმბირული წყლულის ბაქტერია და ყვავილის ვირუსი. ყვავილის ვირუსი განსაკუთრებით საშიშია, რადგან ადვილად გადამდებია. გარდა ამისა, არსებობს ისეთი ქიმიური იარაღის საშიშროებაც, როგორიცაა მომწამლავი გაზი. ეს მომწამლავი ნივთიერებები მრავალი სახით გვხვდება და მიუხედავად იმისა, რომ ათწლეულების მანძილზე ისინი აკრძალულად ითვლებოდნენ, ამას მათი გამოყენებისთვის ხელი არ შეუშლია.

შეძლო თუ არა ამ საშიშმა იარაღმა და იმ საშიშროებამ, რომელიც მას თან სდევს, ხალხში იმ რეაქციის გამოწვევა, რომელსაც ნობელი წინასწარმეტყველებდა — რომ „უკან დაიხევდნენ და თავის ჯარს დაითხოვდნენ“? პირიქით, ხალხი უფრო მეტად ძრწის იმ აზრზე, რომ ერთ დღესაც ეს იარაღი შეიძლება გამოიყენონ — და შესაძლოა ის არაპროფესიონალების ხელშიც კი მოხვდეს. ათ წელზე მეტი ხნის წინ აშშ-ში შეიარაღება-განიარაღების მაკონტროლებელი დაწესებულების (U.S.Arms Control and Disarmament Agency) უფროსმა განაცხადა: „ფაქტობრივად, ყველას, ვისაც საშუალო სკოლაში ქიმიის საგანი გაუვლია, ნებისმიერ გარაჟში შეუძლია ქიმიური იარაღის შექმნა“.

[სურათები 7 გვერდზე]

ქიმიური იარაღის შემზარავი ძალა საყოველთაოდ ცნობილი გახდა, როდესაც 1995 წელს ტოკიოს ერთ-ერთ მეტროში მომწამლავი გაზი, ზარინი, გაუშვეს.

[საავტორო უფლება]

Asahi Shimbun/Sipa Press