როგორ დაფაზეა საუბარი ლუკას 1:63-ში?

▪ ლუკას სახარებიდან ვიგებთ, რომ ზაქარიასთან მეგობრები მივიდნენ და ჰკითხეს, რა დაერქმიათ მისი ახალშობილი ვაჟისთვის. ზაქარიამ «ხის დაფა მოითხოვა და დაწერა: „იოანე ჰქვია“» (ლუკა 1:63). ერთი ნაშრომის თანახმად, „დაფად“ ნათარგმნი ბერძნული სიტყვა ნიშნავს „ხის პატარა ნაჭერს, რომელიც ცვილით იყო დაფარული“. ხის დაფის უსწორმასწორო ზედაპირს ცვილით ასწორებდნენ და ზედ წკირით წერდნენ. ასეთ დაფაზე შესაძლებელი იყო ნაწერის წაშლა, მისი ზედაპირის ახალი ცვილით დაფარვა და ხელახლა დაწერა.

ერთ წიგნში აღნიშნულია: „პომპეის ფერწერული ნამუშევრები, რომის იმპერიის სხვადასხვა ნაწილში ნაპოვნი სკულპტურები და სხვა ნიმუშები, რომლებიც ეგვიპტიდან ადრიანეს კედლამდე [ბრიტანეთის ჩრდილოეთი ნაწილი] ჩატარებული არაერთი გათხრის შედეგად იქნა აღმოჩენილი, ცხადყოფს, რომ ასეთი დაფები საკმაოდ გავრცელებული იყო“. ცვილით დაფარული დაფები შეიძლებოდა ჰქონოდა ნებისმიერს — ვაჭრებს, სახელმწიფო მოხელეებს და პირველი საუკუნის ზოგ ქრისტიანსაც კი (Reading and Writing in the Time of Jesus).

[სურათი 11 გვერდზე]

სკოლის მოსწავლის ცვილით დაფარული დაფა, ახ. წ. II საუკუნე

[საავტორო უფლება]

By permission of the British Library