16. ა) ვის უსწორდებოდნენ განსაკუთრებული სიძულვილით ქრისტიანული სამყაროს წინამძღოლები? ბ) რა ხდებოდა შუა საუკუნეების ქრისტიანულ სამყაროში? გ) მოუღო ბოლო განდგომილებას პროტესტანტულმა აჯანყებამ ანუ რეფორმაციამ?

¹⁶ თუმცა თავი ღვთის სამწყსოს მწყემსებად მოჰქონდათ, ქრისტიანული სამყაროს სასულიერო და საერო პირები განსაკუთრებული სიძულვილით უსწორდებოდნენ ყველას, ვინც ხალხს ბიბლიის კითხვისკენ მოუწოდებდა ან მათ არაბიბლიურ საქციელს ამხელდა. ისინი დევნიდნენ იან ჰუსსა და ბიბლიის მთარგმნელ უილიამ ტინდალს და ბოლოს წამებით მოკლეს კიდეც. სიბნელით მოცულ შუა საუკუნეებში, კათოლიკური ინკვიზიციის დროს, განდგომილებამ უმაღლეს წერტილს მიაღწია. უმოწყალოდ უსწორდებოდნენ ყველას, ვინც ეჭვქვეშ აყენებდა ეკლესიის მოძღვრებებსა და უფლებამოსილებას; ათასობით ეგრეთ წოდებული ერეტიკოსი წამებით მოკლეს, ბევრი მათგანი ბოძზე დაწვეს. ასე ცდილობდა სატანა, დაუყოვნებლივ გაენადგურებინა ნებისმიერი, ვინც ქალით წარმოდგენილი ღვთის ორგანიზაციის შთამომავლობას მიეკუთვნებოდა. პროტესტანტების აჯანყების ანუ რეფორმაციის დროს, რომელიც 1517 წლიდან დაიწყო, მრავალი პროტესტანტული ეკლესია მსგავსი შეუწყნარებლობის სულს ავლენდა. მათაც მიუძღოდათ ბრალი სისხლის ღვრაში, რადგან აწამებდნენ ღვთისა და ქრისტეს ერთგულ მსახურებს. მათ მართლაც „დაღვარეს წმინდათა. . . სისხლი“ (გამოცხადება 16:6; შეადარეთ მათეს 23:33—36).

როდესაც 1918 წელს იესომ შემოწმება დაიწყო, ქრისტიანული სამყაროს სამღვდელოება დამსახურებულად გაასამართლა. ისინი არა მხოლოდ დევნიდნენ ღვთის ხალხს, არამედ საშინელ სისხლის ღვრაშიც მონაწილეობდნენ, რადგან მხარს უჭერდნენ პირველი მსოფლიო ომის დროს ერთმანეთის წინააღმდეგ მებრძოლ ხალხს (გამოცხადება 18:21, 24). მაშინ სამღვდელოება იმედს ამყარებდა ადამიანთა მიერ დაარსებულ ერთა ლიგაზე. 1919 წელს ქრისტიანულმა სამყარომ და ზოგადად ცრუ რელიგიამ ღვთის კეთილგანწყობილება დაკარგა.

[სურათი 31 გვერდზე]

ქრისტიანული სამყარო დამნაშავეა საშინელ სისხლის ღვრაში, რადგან დევნიდა და ხოცავდა ყველას, ვინც თარგმნიდა, კითხულობდა ან ვისაც უბრალოდ ჰქონდა ბიბლია.