-
თუ შემოქმედი მზრუნველია, რატომაა ამდენი ტანჯვა?არსებობს მზრუნველი შემოქმედი?
-
-
წინა ცხოვრებაა ტანჯვის მიზეზი?
დედამიწის მრავალ ნაწილში ადამიანებს სწამთ, რომ ტანჯვის მიზეზი პიროვნების წარსულია, ანუ ახლანდელი ტანჯვა წინა ცხოვრებაში ჩადენილის სასჯელია. „ჩვენ ყველა იმიტომ ვიტანჯებით, რომ შებოჭილები ვართ კარმით, რადგანაც დაბადებიდანვე ყველა წარსული კარმის მძიმე ტვირთს ვატარებთ“a. ეს შეხედულება დასავლეთის კულტურაში ძენის შემომტანმა ფილოსოფოსმა დაისეც ტ. სუზუკიმ გაავრცელა. „კარმის კანონი“ ჩამოაყალიბეს ინდუსმა ბრძენებმა, რომლებიც ცდილობდნენ, აეხსნათ ადამიანის ტანჯვა. მაგრამ გონივრულია ან მართლა დამაკმაყოფილებელია მათი ახსნები ტანჯვასთან დაკავშირებით?
ერთმა ბუდისტმა ქალმა თქვა: „ვფიქრობდი, რომ უაზრობა იყო, მეტანჯა წინა ცხოვრების გამო, რომლის შესახებაც არავითარი წარმოდგენა არ მქონდა. ეს ბედისწერად უნდა ჩამეთვალა“. ტანჯვის ასეთმა ახსნამ ის ვერ დააკმაყოფილა. შეიძლება ასეთი ახსნა არც თქვენ გეჩვენებათ გონივრულად. თუმცა, შესაძლებელია, წარმოდგენა მეორედ დაბადების შესახებ თქვენთან გავრცელებული არ არის, მას საფუძვლად უდევს სწავლება, რომელიც მთელ ქრისტიანულ სამყაროსა და სხვა რელიგიებშიც გვხვდება — სწავლება, რომ ადამიანს აქვს უკვდავი სული, რომელიც სხეულის სიკვდილის შემდეგაც განაგრძობს სიცოცხლეს. როგორც ამბობენ, ტანჯვა ამ „სულთანაა“ დაკავშირებული — ან სიცოცხლის განმავლობაში ან სიკვდილის შემდეგ.
ეს შეხედულებები ფართოდაა გავრცელებული, მაგრამ არსებობს მათი ჭეშმარიტების დამამტკიცებელი რამე საბუთი? განა გონივრული არ არის, ასეთ მნიშვნელოვან საკითხებში შემოქმედის თვალსაზრისით ვიხელმძღვანელოთ? ადამიანის შეხედულებები და მტკიცე რწმენა შეიძლება მცდარი იყოს, მაგრამ, როგორც უკვე დავინახეთ, ღვთის სიტყვები სანდოა.
როგორც წინა თავში იყო აღნიშნული, ჩვენი პირველი მშობლების ცოდვამ კაცობრიობას თავს დაატეხა ყველაზე საშინელი ტრაგედია — სიკვდილი. შემოქმედმა ადამი გააფრთხილა: „როგორც კი... [იურჩებ, ანუ შესცოდავ], მოკვდებიო“ (დაბადება 2:17; 3:19). ღმერთს არ უთქვამს, რომ ადამს უკვდავი სული ჰქონდა; ადამი იყო ადამიანი. ბიბლიური ენით ეს ნიშნავს, რომ ადამი თვითონ იყო სული. ასე რომ, როცა ის მოკვდა, მოკვდა სული, სახელად ადამი. სიკვდილის შემდეგ ის არც არაფერს გრძნობდა და არც იტანჯებოდა.
ჩვენი შემოქმედი არც ემხრობა და არც ეთანხმება სწავლებებს კარმაზე, გარდასახვასა და უკვდავ სულზე, რომელიც შეიძლება მომდევნო ცხოვრებაში დაიტანჯოს. მაგრამ თუ გავიგებთ, რა მოჰყვა ადამის ცოდვას, უკეთ გავერკვევით, რატომ არსებობს დღეს ტანჯვა.
-
-
თუ შემოქმედი მზრუნველია, რატომაა ამდენი ტანჯვა?არსებობს მზრუნველი შემოქმედი?
-
-
a კარმას ხსნიან, როგორც „წარსული საქმეების გავლენას ადამიანის მომავალ სიცოცხლეებზე, ანუ გარდასახვებზე“.
-