სტუმრად კამერუნში

კამერუნის პირველი მკვიდრნი იყვნენ ბაკას ტომის ხალხები, იგივე პიგმეები. მე-16 საუკუნის დასაწყისში აქ პორტუგალიელები ჩამოვიდნენ. რამდენიმე საუკუნის შემდეგ ჩრდილოეთ კამერუნი მუსლიმანებმა, კერძოდ ფულანებმა დაიპყრეს. დღესდღეობით ქვეყნის მოსახლეობის 40 პროცენტი ქრისტიანია, 20 პროცენტი მუსლიმანი, დანარჩენი 40 პროცენტი კი ტრადიციული აფრიკული რელიგიის მიმდევარი.

სოფლებში ხალხი განსაკუთრებული სტუმართმოყვარეობით გამოირჩევა. სტუმრებს გულთბილად ეპატიჟებიან სახლში და წყალსა და საჭმელს სთავაზობენ. ასეთ გულთბილ მიწვევაზე უარის თქმა მასპინძლის შეურაცხყოფად აღიქმება, თანხმობა კი — პატივისცემად.

საუბარი მისალმებითა და ამბების გამოკითხვით იწყება. ისიც კი ნორმალურად ითვლება, რომ მათი შინაური ცხოველების მდგომარეობით დაინტერესდეთ. «დამშვიდობებისას „კარგად ბრძანდებოდეს“ თქმა საკმარისი არ არის, — გვიყვება ადგილობრივი მკვიდრი ჯოზეფი. — მასპინძელი ხშირად სტუმარს საუბარ-საუბარში გზამდე აცილებს და იქ ემშვიდობება. თუ ამგვარი წესით არ გააცილეს, ადამიანმა შეიძლება იფიქროს, რომ არ იყო სასურველი სტუმარი».

ზოგჯერ მეგობრები საჭმელს საერთო თეფშიდან ერთად ჭამენ ხელით. კამერუნელებისთვის ეს ერთიანობის ნიშანია. ამას ხშირად მეგობრებს შორის დაკარგული ურთიერთობის აღდგენის ნიშნად აკეთებენ. ფაქტობრივად, ეს ტრადიცია ამბობს: „ჩვენ შორის უკვე მშვიდობაა“.