Мұсаның 1-жазбасы
37 Жақып әкесінің жатжерлік ретінде тұрған Қанахан жерінде тұрып жатты+.
2 Жақып жөнінде:
Он жеті жасында Жүсіп+ әкесінің әйелдері Балха мен Зилпаның ұлдарымен+ бірге қой бағып жүрді+. Бірде бозбала Жүсіп ағаларының жаман іс-әрекеттері туралы әкесіне айтып берді. 3 Исраил басқа ұлдарынан+ гөрі Жүсіпті жақсы көретін, өйткені ол қартайған шағында сүйген перзенті еді. Ол Жүсіпке ерекше киім* тіктіріп берді. 4 Әкелері Жүсіпті өздеріне қарағанда көбірек жақсы көретінін байқағанда, бауырлары оны жек көріп, онымен жылы сөйлесе алмады.
5 Бірде Жүсіп түс көріп, бауырларына айтып бергенде+, олар оны одан бетер жек көріп кетті. 6 Жүсіп оларға былай деген еді: “Мен бір түс көрдім, тыңдаңыздаршы. 7 Егіндікте бәріміз бау байлап жүр екенбіз. Бір кезде менің байлаған бауым тік тұра қалды. Ал сіздердің бауларыңыз менікін қоршап алып, оған иіліп тағзым етті+”. 8 Сонда ағалары: “Сен не, бізге патша болып, үстемдік етпексің бе?”+— деп, оны көрген түсі мен айтқан сөзі үшін бұрынғыдан бетер жек көріп кетті.
9 Бұдан кейін Жүсіп тағы бір түс көріп, оны да бауырларына айтып берді. “Мен тағы бір түс көрдім. Бұл жолы күн мен ай және он бір жұлдыз маған иіліп тағзым етіп жатыр екен”+,— деді ол. 10 Жүсіп бұл түсін ағаларына айтқандай, әкесіне де айтып берді. Сол кезде әкесі: “Бұл не түс? Сонда мен де, анаң да, ағаларың да алдыңа келіп, жерге дейін иіліп тағзым етпекпіз бе?”— деп жекіп тастады. 11 Жүсіптің айтқандарын естігенде, ағаларының бойын қызғаныш биледі+. Ал әкесі оның сөздерін көңіліне түйіп алды.
12 Бір жолы Жүсіптің ағалары әкесінің қойларын Сихемнің+ маңына жаюға кеткен еді. 13 Кейінірек Исраил Жүсіпке былай деді: “Ағаларың малды Сихемнің маңында жайып жүр, мен сені соларға жіберейін деп едім”. Сонда Жүсіп: “Жақсы, барайын”,— деп жауап берді. 14 “Ендеше, ағаларыңның жағдайын біліп, малдың да жайын көріп келе ғой”,— деп, әкесі оны Хеброн+ аңғарынан Сихемге жіберді. 15 Жүсіп дала кезіп жүріп, бір кісіге жолықты. Ол: “Не іздеп жүрсің?”— деп сұрады. 16 “Мен ағаларымды іздеп жүрмін. Олардың қайда мал бағып жүргенін білмейсіз бе?”— деді Жүсіп. 17 Әлгі кісі: “Олар бұл жерден кетіп қалды. Олардың: —Дотанға барайық,— деп жатқандарын құлағым шалып қалған”,— деді. Сөйтіп, Жүсіп ағаларының соңынан барып, оларды Дотаннан тапты.
18 Ағалары Жүсіпті алыстан көріп, қастарына жеткенше, оның көзін құртудың амалын қарастырды. 19 Олар бір-біріне былай десті: “Қараңдар, әлгі түс көргіш келе жатыр+. 20 Жүріңдер, оны өлтірейік. Сосын құдықтардың біріне тастайық та, жыртқыш аңға жем болды дейік. Сонда оның түстерімен не болатынын көрерміз”. 21 Рубен+ мұны естігенде, Жүсіпті олардың қолынан құтқармақ болып: “Оны өлтірмей-ақ қояйық”+,— деді де, 22 артынан: “Қан төгіп қайтесіңдер+?! Оны айдаладағы мына құдыққа тастай салыңдар, бірақ оған қол салмаңдар+”,— деп қосты. Осылай ол Жүсіпті бауырларынан арашалап қалып, әкесіне қайтармақ еді.
23 Жүсіп қастарына келгені сол еді, ағалары оның үстіндегі ерекше киімін шешіп алып+, 24 өзін құдыққа тастады. Бұл кезде оның іші бос, суы жоқ болатын.
25 Содан олар тамақтанбақ болып жерге жайғасты. Қараса, Ғалақат жақтан ысмағұлдықтардың+ керуені келе жатыр екен. Олар түйелеріне ладан, бальзам, шайырлы қабықтар артып+, Мысырға кетіп бара жатқан еді. 26 Сонда Яһуда бауырларына: “Інімізді өлтіріп тастап, қылмысымызды жасырғаннан не пайда+?! 27 Оған қол салмай-ақ қояйық, одан да ысмағұлдықтарға сатып жіберейік+. Қанша дегенмен қандас* бауырымыз ғой”,— деді. Бұған бәрі келісті. 28 Содан мадияндық+ саудагерлер қастарынан өтіп бара жатқанда, олар Жүсіпті құдықтан шығарып, ысмағұлдықтарға 20 күміс ақшаға сатып жіберді+. Ал саудагерлер Жүсіпті Мысырға алып кетті.
29 Біраз уақыттан соң Рубен әлгі құдыққа барып қараса, ішінде Жүсіп жоқ екен. Сонда ол киімінің өңірін айыра жыртып, 30 бауырларының қасына қайта келіп: “Бала жоқ, енді қайттім?!”— деп налыды.
31 Кейін олар бір текені сойып, қанына Жүсіптің киімін малып алды. 32 Сөйтіп, оның ерекше киімін әкелеріне беріп жіберіп: “Мынаны тауып алдық. Бұл ұлыңыздың киімі емес пе екен, көріңізші”+,— деп сұратты. 33 Әкесі оны танып: “Мынау ұлымның киімі ғой! Ол жыртқыш аңға жем болыпты-ау! Жүсіпті шынымен-ақ жыртқыш аң жарып тастапты!”— деп зарлады. 34 Жақып киімінің өңірін жыртып, азалы киім алып, оны беліне байлады да, ұлын жоқтап, көп күн жылады. 35 Ұл-қыздарының бәрі келіп, оны жұбатпақ болды. Бірақ ол: “Ұлымды жоқтап, қайғырған күйі көрге*+ кіремін!”— деп жұбанғысы келмеді. Осылай әкесі зар жылап, ұлын жоқтай берді.
36 Ал мадияндықтар Жүсіпті Мысырға алып барып, Потифарға сатып жіберді. Ол перғауынның сарай қызметкері+ әрі бас қорғаушысы+ болатын.