Мұсаның 1-жазбасы

41 Арада екі жыл өткенде, перғауын түс көрді+. Түсінде ол Ніл өзенінің жағалауында тұр екен. 2 Өзеннен қоңды, жақсы жеті сиыр шығып, жағалауда жайылып жүрді+. 3 Бұдан кейін өзеннен ұсқынсыз, арық жеті сиыр шықты да, жағада жүрген әлгі қоңды сиырлардың қасына келді. 4 Сөйтіп, ұсқынсыз, арық сиырлар қоңды, жақсы сиырларды жеп қойды. Сол кезде перғауын оянып кетті.

5 Перғауын қайтадан ұйықтап кетіп, тағы да түс көрді. Түсінде бір сабақтан дәндері толық, әдемі жеті масақ өсіп шығыпты+. 6 Содан кейін шығыстың ыстық желіне күйіп кеткен жіңішке жеті масақ өсіп шықты. 7 Осы жіңішке масақтар дәндері толық, ірі жеті масақты жұтып қойды. Осы кезде перғауын оянып кетіп, бұның түс екенін білді.

8 Таңертең мазасы кеткен перғауын Мысырдың сиқыршылықпен айналысатын абыздары мен данышпандарының бәрін шақыртып, көрген түстерін айтып берді. Бірақ ешқайсысы перғауынның түстерін жорып бере алмады.

9 Сол кезде бас шарапшы перғауынға былай деді: “Бүгін мен күнәмді мойындаймын. 10 Бірде перғауын қызметшілеріне ашуланып, мені және бас наубайшыны бас қорғаушының түрмесіне жапқан болатын+. 11 Сол жерде жатып, бір түнде екеуміз де түс көрдік. Әр түстің өзіндік мағынасы бар екен+. 12 Түрмеде бізбен бірге бір еврей жігіті болды. Ол бас қорғаушының қызметшісі еді+. Оған түсімізді айтып едік+, екеуміздікін де жорып берді. 13 Бәрі сол жігіт айтқандай болып, мен қайтадан бұрынғы қызметіме оралдым, ал наубайшы бағанаға ілінді+”.

14 Сонда перғауын Жүсіпті тез арада түрмеден+ алып келуді бұйырды+. Жүсіп сақал-мұртын алып*, киімін ауыстырып, перғауынның алдына келді. 15 Перғауын оған: “Мен түс көрдім, бірақ оны ешкім жорып бере алмай отыр. Ал сен айтылған түсті жори алады деп естідім”,— деді+. 16 Бұған Жүсіп: “Түс жоритын — мен емес. Оны перғауынға жақсылыққа жорып беруші — Құдай”,— деді+.

17 Перғауын Жүсіпке түсін былай деп айта бастады: “Түсімде мен Ніл өзенінің жағалауында тұр екенмін. 18 Өзеннен қоңды, жақсы жеті сиыр шығып, жағалауда жайылып жүрді+. 19 Бұдан кейін әлжуаз, өте ұсқынсыз, арық жеті сиыр шықты. Мен бүкіл Мысыр елінде ешқашан мұндай ұсқынсыз сиыр көрген емеспін. 20 Содан осы арық, сұрқы жаман сиырлар әлгі жеті қоңды сиырды жеп қойды. 21 Бірақ олардың семіз сиырларды жеп қойғаны білінген жоқ, өйткені бұрынғысынша ұсқынсыз, арық күйлерінде қала берді. Сол кезде мен оянып кеттім.

22 Кейін тағы бір түс көрдім. Түсімде бір сабақтан дәндері толық, әдемі жеті масақ өсіп шығыпты+. 23 Содан соң қураған әрі шығыстың ыстық желіне күйіп кеткен жіңішке жеті масақ өсіп шықты. 24 Осы жіңішке масақтар дәндері толық масақтарды жұта бастады. Мен түсімді сиқыршылықпен айналысатын абыздарға+ айтып едім, ешқайсысы да оны жорып бере алмады+”.

25 Сонда Жүсіп перғауынға мынаны айтты: “Перғауынның екі түсінің де мағынасы бір. Шынайы Құдай не істегелі жатқанын перғауынға білдіріп отыр+. 26 Жеті жақсы сиыр жеті жылды білдіреді. Жақсы жеті масақ та жеті жылды білдіреді. Екі түстің мағынасы бірдей. 27 Қоңды сиырлардан кейін шыққан арық, сұрқы жаман сиырлар жеті жылға меңзейді. Ал қауызы бос әрі шығыстың ыстық желіне күйіп кеткен жеті масақ жеті жыл ашаршылықты білдіреді. 28 Осылайша, жаңа айтқанымдай, шынайы Құдай не істегелі жатқанын перғауынға білдіріп отыр.

29 Бүкіл Мысыр жерінде жеті жыл бойы молшылық болады. 30 Содан кейін осы молшылықты ұмыттыратын жеті жылдық жұт келіп, жердің тоз-тозын шығарады+. 31 Ашаршылықтың өте ауыр болатыны соншалық — оның алдында болған молшылықтың ізі де қалмайды. 32 Перғауынның түсті екі рет көргені шынайы Құдайдың бұл істі нақты шешіп қойғанын әрі жақын арада жүзеге асыратынын білдіреді.

33 Сондықтан перғауын бір ақылды да дана кісіні тауып, Мысыр елін басқаруды соған тапсырсын. 34 Сондай-ақ перғауын жеті жыл молшылық кезінде Мысыр жеріндегі астықтың бестен бір бөлігін жинап отыру үшін бүкіл елде бақылаушылар тағайындасын+. 35 Олар алдағы молшылық жылдары астық жинап, әр қалада перғауынның қарамағында болатын азық қорын жасап, оны сақтап қойсын+. 36 Бұл азық Мысыр елін жайлайтын жеті жылдық жұт кезінде ел мен малды аман сақтайтын қор болады+”.

37 Бұл ұсыныс перғауынға да, оның барлық қызметшісіне де ұнады. 38 Сонда ол қызметшілеріне: “Құдай рухы қонған осы кісіден артық біреуді таба аламыз ба?”— деді. 39 Сосын Жүсіпке: “Мұның бәрін саған Құдай білдіріп тұр екен, ендеше сендей ақылды да дана ешкім жоқ. 40 Бүкіл сарайымды сенің қарамағыңа беремін, барша халқым да айтқаныңды бұлжытпай орындайды+. Тек патша тағында отырған мен ғана сенен жоғары боламын”,— деді. 41 Сосын сөзін жалғап: “Міне, мен сені бүкіл Мысыр елінің үстінен билік етуге қоямын”+,— деп айтты. 42 Сөйтті де, қолындағы мөрлі жүзігін шешіп, Жүсіптің қолына кигізді. Ал үстіне сапалы зығыр матадан киім кигізіп, мойнына алтын алқа тақты. 43 Сондай-ақ оны патшаның екінші күймесіне мінгізіп, жұртқа оның алдынан құрмет көрсетіп: “Әбрек!”*— деп айғайлауға әмір етті. Осылайша перғауын бүкіл Мысыр елін оның билігіне берді.

44 Содан кейін ол Жүсіпке: “Перғауын менмін, бірақ бүкіл Мысыр елінде сенің рұқсатыңсыз бірде-бір адам қыбыр етпейтін* болады”,— деді+. 45 Содан ол Жүсіпке Сафнат-Па-ниах деген ат қойып, әйелдікке Әсенетті+ әперді. Әсенет Он* қаласының абызы Потифердің қызы еді. Сөйтіп, Жүсіп Мысыр елін аралауға кірісті+. 46 Ол Мысыр патшасы перғауынның алдына келгенде* отызда+ еді.

Жүсіп перғауынның алдынан шыққан соң, бүкіл Мысыр елін аралап шықты. 47 Жеті жыл молшылық кезінде жер ағыл-тегіл өнім берді. 48 Жүсіп жеті жыл бойы Мысыр жерінде астық жинап, оны қалаларда сақтады. Әр қалада оның төңірегіндегі танаптан жиналған астық сақталды. 49 Осылай ол теңіз жағасындағы құм қиыршықтарындай мол астық қорын жинап алды. Оның көптігі сонша — өлшеу мүмкін болмай, ақырында, есеп жүргізу тоқтады.

50 Жұт басталғанға дейін, Он қаласының абызы Потифердің қызы Әсенет Жүсіпке екі ұл туып берді+. 51 Жүсіп: “Құдай менің шеккен бар азабымды және әкемнің үй ішін ұмыттырды”,— деп, тұңғыш ұлына Манаса*+ деген есім берді. 52 Ал екіншісін: “Құдай қасірет шеккен елімде+ ұрпағымды көбейтті”,— деп, атын Ефрем*+ қойды.

53 Сонымен, Мысыр еліне молшылық әкелген жеті жыл аяқталып+, 54 Жүсіп айтқандай, жеті жылдық жұт келді+. Барлық елде ашаршылық басталды, бірақ Мысыр жері наннан тапшылық көрмеді+. 55 Ақыр соңында, мысырлықтар да аштыққа ұшырап, нан сұрап перғауынға жалына бастады+. Перғауын оларға: “Жүсіпке барыңдар. Ол не айтса, соны істеңдер”,— деді+. 56 Аштық бүкіл жер бетін жайлады+. Мысырда да аштық үдей түскендіктен, Жүсіп қамбаларды ашып, мысырлықтарға астық сатуға кірісті+. 57 Жүсіптен астық сатып алу үшін, Мысырға басқа елдерден де адамдар келіп жатты, өйткені жержүзіне жайлаған ашаршылық үдеп тұрған еді+.