Мұсаның 1-жазбасы
24 Ыбырайым жасы ұлғайып, қартайған еді. Ехоба оны барлық жағынан жарылқап келді+. 2 Бірде Ыбырайым өзінің бар шаруасын басқаратын бас қызметшісіне+ былай деді: “Өтінем, қолыңды жамбасымның астына қойып*, 3 көк пен жерді жаратқан Құдай Ехобаның алдында ант бер: сен ұлыма әйелді мен тұрып жатқан Қанахан елінің қыздарынан алып бермейсің+. 4 Қайта, менің туған жерімдегі туыстарыма+ барып, ұлым Ысқаққа қалыңдықты сол жақтан әкелесің”.
5 Сонда қызметшісі одан: “Егер қалыңдық маған еріп бұл жерге келгісі келмесе, не істейін? Ұлыңызды өзіңіз тастап шыққан елге+ апарайын ба?”— деп сұрады. 6 Ыбырайым былай деп жауап берді: “Ұлымды ол жерге апарушы болма+. 7 Мені әкемнің үйінен, туыстарымның жерінен алып шыққан+ көктің Құдайы Ехоба маған: —Осы жерді+ сенің ұрпағыңа+ беремін,— деп ант еткен болатын+. Ол сенің алдыңнан өз періштесін жібереді+, сондықтан сол жерден+ ұлыма қалыңдық алып келесің. 8 Егер қыз саған еріп келгісі келмесе, маған берген антыңнан босайсың. Бірақ ұлымды ол жаққа апарушы болма!” 9 Сонда қызметшісі Ыбырайымның жамбасының астына қолын қойып, осының бәрін орындауды ант етті+.
10 Сөйтіп, қызметшісі қожайынынан он түйе мен неше түрлі құнды сыйлықтар алып, жолға шықты. Ол Месопотамиядағы Нахор қаласына аттанды. 11 Сол жерге жеткенде, түйелерді қала сыртындағы бір құдық басына шөгерді. Бұл әйелдер су алуға келетін кешкі мезгіл еді. 12 Сонда қызметші былай деп дұға етті: “Уа, қожайынымның Құдайы Ехоба, өтінем, бүгін жолымды оңғарып, қожайыным Ыбырайымға айнымас сүйіспеншілігіңді көрсете көр. 13 Міне, мен құдық басында тұрмын, қала қыздары су алуға келе жатыр. 14 Олардың біріне мен: —Құмыраңды еңкейтші, су ішіп алайын,— дегенде, ол: —Ішіңіз, түйелеріңізді де суарып берейін,— десе, онда қызметшің Ысқаққа таңдаған қалыңдығың сол болсыншы. Бұдан қожайыныма айнымас сүйіспеншілік көрсетіп тұрғаныңды білейін”.
15 Ол дұғасын аяқтамай жатып-ақ, құмырасын иығына қойып, қаладан Рабиға шықты. Бұл Мылқаның+ ұлы Бетуелдің қызы+ болатын. Ал Мылқа Ыбырайымның бауыры Нахордың+ әйелі еді. 16 Рабиға өте сұлу әрі еркекпен жақындаспаған пәк қыз болатын. Ол құдық басына қарай төмен түсіп, құмырасын суға толтырып, кері қайтып бара жатты. 17 Қызметші жылдам оның алдынан жүгіріп шығып: “Құмыраңнан бір ұрттам су берші”,— деп сұрады. 18 Рабиға дереу иығындағы құмырасын қолына алып: “Іше қойыңыз, мырза”,— деп, оған су берді. 19 Ол ішіп болған кезде, қыз: “Мен түйелеріңізді де шөлдері қанғанша суарып берейін”,— деді де, 20 құмырадағы суын бірден астауға құйды. Қыз су алу үшін құдыққа қайта-қайта жүгіріп, оның түйелерін суарып жатты. 21 Ал қызметші болса оған үн-түнсіз таңырқай қарап, Ехоба сапарымды оңғарды ма, жоқ па деп ойланып тұрды.
22 Түйелер су ішіп болған соң, қызметші салмағы жарты шекел* болатын мұрынға тағатын алтын сырға мен салмағы он шекел болатын екі алтын білезік алып, 23 былай деді: “Айтшы, сен кімнің қызысың? Әкеңнің үйінде бізге түнеп шығатын орын табыла ма?” 24 Ол: “Мен Нахордың Мылқадан туған ұлы Бетуелдің қызымын”+,— деп жауап берді де, 25 артынан: “Бізде сабан да, мол жем де бар, түнейтін орын да табылады”,— деп қосты. 26 Сонда қызметші жерге бас ұрып Ехобаға тағзым етіп: 27 “Менің қожайыным Ыбырайымның Құдайы Ехоба мадақталсын! Ол қожайыныма айнымас сүйіспеншілік пен адалдық танытуда. Ехоба мені қожайынымның бауырларының үйіне алып келді”,— деді.
28 Сонда қыз болған жайттың бәрін айтпақ болып шешесінің үйіне жүгіріп кетті. 29 Рабиғаның Лабан есімді ағасы бар еді+. 30 Ол қарындасының мұрнындағы сырғасы мен қолындағы білезіктерін көріп, сондай-ақ оның “әлгі кісі маған осылай да осылай деді” деген сөздерін естіп, құдық басында түйелерінің жанында тұрған сол адамға жүгіріп барды. 31 Ол бара салысымен: “Ехоба жарылқаған адам, менімен жүріңіз. Далада тұрып қалмаңыз. Мен сізге үй, ал түйелеріңізге орын даярлап қойдым”,— деді. 32 Әлгі кісі оған еріп үйіне келді. Ол* түйелердің жүгін түсіріп, оларға сабан мен жем берді. Сосын әлгі кісі мен оның қасындағы адамдарға аяқ жуатын су әкелді. 33 Алдарына ас қойылғанда, қызметші: “Мен келген шаруамды айтпайынша, дәм татпаймын”,— деді. Сонда Лабан: “Онда шаруаңызды айтыңыз”,— деді.
34 Қызметші былай деп сөзін бастады: “Мен Ыбырайымның қызметшісімін+. 35 Ехоба қожайынымды молынан жарылқап, қой, ірі қара, күміс пен алтын, құл мен күң, түйе мен есек беріп, зор байлыққа кенелтті+. 36 Сондай-ақ қожайынымның әйелі Сара қартайған шағында оған ұл туып берді+. Қожайыным өзінде бардың бәрін соған қалдырмақ+. 37 Ол маған ант бергізіп: —Сен ұлыма әйелді мен тұрып жатқан Қанахан елінің қыздарынан алып берме+. 38 Қайта, менің әкемнің үйіне, туған-туыстарыма барып+, ұлыма қалыңдықты сол жақтан әкел+,— деді. 39 Бірақ мен қожайыныма: —Егер қалыңдық менімен келгісі келмесе, не істейін+?— дегенімде, 40 ол: —Мен Ехобаға мойынсұнып жүргендіктен+, ол сенімен бірге періштесін жіберіп+, сапарыңды оңғарады. Сөйтіп, ұлыма қалыңдықты менің туған-туыстарымнан, әкемнің+ үйінен әкелесің. 41 Егер туыстарыма барғанда, саған қыздарын бермесе, онда берген антыңнан босайсың+,— деді.
42 Мен бүгін құдық басына келгенімде, дұға етіп: —Уа, қожайынымның Құдайы Ехоба, жолымды оңғарар болсаң, 43 міне, мен құдық басында тұрмын. Су алуға келген қызға+: “Құмыраңнан кішкене су ішейінші”,— деп сұрағанымда, 44 ол маған: “Ішіңіз, түйелеріңізді де суарып берейін”,— десе, онда қожайынымның ұлына, Ехоба, өзің таңдаған қалыңдығың сол болсыншы,— дедім+.
45 Дұғамды іштей айтып болмай жатып-ақ, қаладан иығында құмырасы бар Рабиға шықты. Ол құдық басына қарай төмен түсіп, су тартып ала бастады. Мен одан: —Маған ішетін су берші,— деп сұрағанымда+, 46 ол дереу иығындағы құмырасын қолына алып: —Іше қойыңыз+, түйелеріңізді де суарып берейін,— деді. Сөйтіп, мен су ішіп алдым, ол түйелерімді де суарып берді. 47 Одан: —Кімнің қызысың?— деп сұрағанымда, ол: —Мен Нахордың Мылқадан туған ұлы Бетуелдің қызымын,— деп жауап берді. Сонда мен оның мұрнына сырға, қолдарына білезік салдым+. 48 Сосын жерге бас ұрып Ехобаға тағзым еттім де, қожайыным Ыбырайымның Құдайы Ехобаны мадақтадым+. Өйткені ол қожайынымның ұлына қалыңдық іздеп келген мені тікелей оның бауырының қызына алып келді. 49 Ал енді менің қожайыныма айнымас сүйіспеншілік пен адалдық көрсеткілеріңіз келсе, оны маған айтыңыздар, ал олай болмаса, оны да айтыңыздар. Сонда мен не әрі қарай жүремін, не кері қайтамын+”.
50 Лабан мен Бетуел бұған былай деп жауап қатты: “Бұл Ехобаның ісі екен. Біз сізге “иә” не “жоқ” деп айта алмаймыз. 51 Міне, Рабиға алдыңызда, оны алып кете беріңіз. Ехоба айтқандай, ол қожайыныңыздың ұлына әйел болсын”. 52 Ыбырайымның қызметшісі мұны ести сала, жерге бас ұрып Ехобаға тағзым етті. 53 Кейін өзімен әкелген күміс, алтын әшекейлер мен киім-кешектерді шығарып, Рабиғаға сыйлады. Ағасы мен анасына да қымбат сыйлықтар жасады. 54 Бұдан соң қызметші мен оған еріп келгендер дастарқан басында ішіп-жеп, сол жерде түнеп қалды.
Таңертең тұрғанда, қызметші: “Қожайыныма қайта оралуыма рұқсат етіңіздер”,— деді. 55 Қыздың ағасы мен анасы: “Қызымыз қасымызда, ең болмағанда, он күн болсын. Сосын барар”,— деді. 56 Бірақ қызметші: “Ехоба жолымды оңғарғандықтан, енді жолдан қалдырмай, мені қожайыныма жіберіңіздер”,— деп рұқсат сұрады. 57 Бұған олар: “Онда қызды шақырып, өзінен сұрайық”,— деді. 58 Сосын Рабиғаны шақырып: “Мына кісімен барасың ба?”— деп сұрағанда, ол: “Иә, барамын”,— деп жауап берді.
59 Содан олар қарындасы Рабиғаны+ және оның сүтанасын*+ Ыбырайымның қызметшісі мен оның адамдарымен бірге шығарып салып жатып, 60 Рабиғаға: “Қарындасымыз, сен сан мыңдаған ұрпақтың анасы болғайсың! Үрім-бұтағың өздерін жек көретіндердің қалаларын* иемденсін+!”— деп бата берді. 61 Бұдан соң Рабиға мен қызметші қыздары тұрып, түйелерге мініп, әлгі кісінің соңынан ілесті. Осылайша қызметші Рабиғаны алып, жолға шықты.
62 Ал Ысқақ Негев+ жерінде тұрып жатты. Ол Бегер-Лахай-Рой+ жақтан қайтып келген болатын. 63 Кешке қарай ойланып-толғану+ үшін елсіз далаға шыққан ол қараса, бір керуен келе жатыр екен. 64 Рабиға Ысқақты көріп, тез түйеден түсті. 65 Ол қызметшіден: “Далада бізге қарсы жүріп келе жатқан ана кісі кім?”— деп сұрағанда, ол: “Бұл — менің қожайыным”,— деді. Сонда Рабиға орамалын алып, басын жапты. 66 Қызметші Ысқаққа сапары қалай болғанын түгел айтып берді. 67 Бұдан кейін Ысқақ Рабиғаны анасы Сараның шатырына кіргізіп+, оған үйленді. Ысқақ оны қатты ұнатып+, анасының қазасынан кейін көңіліне жұбаныш тапты+.