បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម
ប៉មយាម
បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត
ខ្មែរ
  • គម្ពីរ
  • សៀវភៅផ្សេងៗ
  • កិច្ចប្រជុំ
  • ជំរឿនបណ្ដាជន ៣៥:១១
    គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
    • ១១ ដូច្នេះ ចូរ​ជ្រើស​រើស​ក្រុង​ខ្លះ​ដែល​ស្រួល​ធ្វើ​ដំណើរ ទុក​ធ្វើ​ជា​ក្រុង​ពំនាក់ ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​សម្លាប់​គេ​ដោយ​អចេតនា អាច​រត់​ទៅ​ជ្រក​កោន។+

  • ជំរឿនបណ្ដាជន ៣៥:២២-២៥
    គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
    • ២២ ​«​‹ប៉ុន្តែ ក្នុង​ករណី​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ច្រាន​ឬ​គប់​អ្វី​មួយ​ទៅ​លើ​បុគ្គល​ម្នាក់​ទៀត ដោយ​គ្មាន​ចេតនា គ្មាន​ចិត្ត​ស្អប់ ឬ​គ្មាន​គំនុំ​ទេ+ ២៣ ឬ​ក្នុង​ករណី​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ធ្វើ​ឲ្យ​ថ្ម​ធ្លាក់​លើ​បុគ្គល​ម្នាក់​ទៀត​ដោយ​មិន​បាន​ឃើញ ហើយ​គាត់​មិន​មែន​ជា​សត្រូវ ឬ​គ្មាន​បំណង​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​របួស​ទេ តែ​បាន​បណ្ដាល​ឲ្យ​ជន​រង​គ្រោះ​ស្លាប់ ២៤ នោះ​ពួក​ជំនុំ​ត្រូវ​កាត់​ក្ដី​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​និង​អ្នក​ដែល​មាន​សិទ្ធិ​សង​សឹក ស្រប​តាម​ច្បាប់​ទាំង​នេះ។+ ២៥ ពួក​ជំនុំ​ត្រូវ​ជួយ​ការ​ពារ​អ្នក​ដែល​សម្លាប់​គេ​ដោយ​អចេតនា ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​ដៃ​របស់​អ្នក​ដែល​មាន​សិទ្ធិ​សង​សឹក ហើយ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​ត្រឡប់​ទៅ​ក្រុង​ពំនាក់​ដែល​គាត់​បាន​រត់​ទៅ​នោះ​វិញ។ ក្រោយ​ពី​នោះ គាត់​ត្រូវ​ស្នាក់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ រហូត​ដល់​សម្ដេច​សង្ឃ*ស្លាប់។+

  • ការបំភ្លឺច្បាប់ ៤:៤២
    គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
    • ៤២ បើ​អ្នក​ណា​ម្នាក់​សម្លាប់​អ្នក​ឯ​ទៀត​ដោយ​អចេតនា តែ​គាត់​មិន​បាន​ស្អប់​អ្នក​នោះ​ទេ+ នោះ​គាត់​ត្រូវ​រត់​ទៅ​ជ្រក​កោន​នៅ​ក្រុង​ណា​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​ក្រុង​ទាំង​នោះ។+

  • ការបំភ្លឺច្បាប់ ១៩:៣-៥
    គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
    • ៣ អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​បែង​ចែក​ទឹក​ដី​ក្នុង​ស្រុក​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ប្រគល់​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​បី​ផ្នែក ហើយ​ត្រូវ​រៀបចំ​ផ្លូវ​ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​សម្លាប់​គេ​អាច​រត់​ទៅ​ជ្រក​កោន​ក្នុង​ក្រុង​ទាំង​នោះ។

      ៤ ​«​ចំពោះ​អ្នក​ដែល​សម្លាប់​អ្នក​ឯ​ទៀត​ដោយ​អចេតនា​និង​ដោយ​គ្មាន​ចិត្ត​ស្អប់ គាត់​អាច​រត់​ទៅ​ជ្រក​កោន​នៅ​ក្រុង​ទាំង​នោះ​បាន ដូច​ករណី​ត​ទៅ​នេះ។+ ៥ ឧបមា​ថា បុរស​ម្នាក់​និង​អ្នក​ជិត​ខាង​គាត់​បាន​ទៅ​ព្រៃ​កាប់​អុស តែ​ចៃដន្យ​ពេល​ដែល​គាត់​លើក​ពូថៅ​កាប់​អុស ផ្លែ​ពូថៅ​ក៏​របូត​ចេញ​ពី​ដង​ទៅ​ត្រូវ​អ្នក​ជិត​ខាង​នោះ​បណ្ដាល​ឲ្យ​ស្លាប់ នោះ​អ្នក​សម្លាប់​គេ​ត្រូវ​រត់​ទៅ​ក្រុង​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​ក្រុង​ទាំង​នោះ ដើម្បី​រួច​ជីវិត។+

  • យ៉ូស្វេ ២០:៧-៩
    គម្ពីរបរិសុទ្ធសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មី
    • ៧ ដូច្នេះ ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ក៏​កំណត់​ក្រុង​មួយ​ចំនួន​ធ្វើ​ជា​ក្រុង​ពិសិដ្ឋ​គឺ ក្រុង​កេដេស+ក្នុង​ស្រុកកាលីឡេ​នៅ​តំបន់​ភ្នំ​របស់​កុលសម្ព័ន្ធ​ណែបថាលី និង​ក្រុង​ស៊ីគឹម+នៅ​តំបន់​ភ្នំ​របស់​កុលសម្ព័ន្ធ​អេប្រាអ៊ីម ព្រម​ទាំង​ក្រុង​គារីអាតអាបា+ គឺ​ក្រុង​ហេប្រុន នៅ​តំបន់​ភ្នំ​របស់​កុលសម្ព័ន្ធ​យូដា។ ៨ ចំណែក​ឯ​តំបន់​ទន្លេយ៉ូដាន់​ខាង​កើត​ក្រុង​យេរីខូ​វិញ ពួក​គេ​បាន​យក​ក្រុង​បេសឺ+នៅ​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ ដែល​ស្ថិត​នៅ​តាម​ខ្ពង់​រាប​របស់​កុលសម្ព័ន្ធ​រូបេន និង​ក្រុង​រ៉ាម៉ូត+នៅ​ស្រុក​គីលាត​របស់​កុលសម្ព័ន្ធ​កាដ ព្រម​ទាំង​ក្រុង​កូឡាន+នៅ​តំបន់បាសាន​របស់​កុលសម្ព័ន្ធ​ម៉ាណាសេ។+

      ៩ ក្រុង​ទាំង​នោះ​បាន​ត្រូវ​ទុក​សម្រាប់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់ និង​ជន​បរទេស​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ។ ម្ល៉ោះ​ហើយ បើ​អ្នក​ណា​ម្នាក់​បាន​សម្លាប់​មនុស្ស​ដោយ​គ្មាន​ចេតនា អ្នក​នោះ​អាច​រត់​ទៅ​ជ្រក​កោន​នៅ​ក្រុង​ទាំង​នោះ​បាន។+ យ៉ាង​នេះ អ្នក​នោះ​អាច​រួច​ជីវិត​ពី​អ្នក​ដែល​មាន​សិទ្ធិ​សង​សឹក* មុន​ដែល​អ្នក​នោះ​បាន​ទទួល​ការ​វិនិច្ឆ័យ​នៅ​មុខ​ពួក​ជំនុំ។+

សៀវភៅភាសាខ្មែរ (១៩៩១-២០២៥)
ចេញពីគណនី
ចូលគណនី
  • ខ្មែរ
  • ចែករំលែក
  • ជម្រើស
  • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
  • ល័ក្ខខ័ណ្ឌប្រើប្រាស់
  • គោលការណ៍ស្ដីអំពីព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក
  • កំណត់ឯកជនភាព
  • JW.ORG
  • ចូលគណនី
ចែករំលែក