បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម
ប៉មយាម
បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត
ខ្មែរ
  • គម្ពីរ
  • សៀវភៅផ្សេងៗ
  • កិច្ចប្រជុំ
  • w95 ១/១១ ទំ. ៤-៧
  • តើសេចក្ដីខ្លាចនឹងមានទីបញ្ចប់នៅពេលណា?

សុំទោស គ្មានវីដេអូទេ

សុំទោស វីដេអូមានបញ្ហា

  • តើសេចក្ដីខ្លាចនឹងមានទីបញ្ចប់នៅពេលណា?
  • ១៩៩៥ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមប្រកាសអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា
  • ចំណងជើងតូច
  • អត្ថបទស្រដៀងគ្នា
  • សន្ដិសុខ​នៅ​ក្នុង​ពិភពលោក​ថ្មី​របស់​ព្រះ
  • តើអ្នកអាចរួចរស់ជីវិតនៅក្នុងតំបន់ដ៏គ្រោះថ្នាក់យ៉ាងណាបាន?
    ១៩៩៥ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមប្រកាសអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា
១៩៩៥ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមប្រកាសអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា
w95 ១/១១ ទំ. ៤-៧

តើ​សេចក្ដី​ខ្លាច​នឹង​មាន​ទីបញ្ចប់​នៅ​ពេល​ណា?

តើអ្នក​នឹង​ភ្ញាក់ផ្អើល​ទេ ដោយ​ដឹង​ថា​សន្ដិភាព​ដ៏​ពិត​គឺ​ជាប់​ទាក់ទង​នឹង​បុរស​ម្នាក់​ដែល​ធ្លាប់​រស់​នៅ​ប្រមាណ​២០០០​ឆ្នាំ​កន្លង​ទៅ​ហើយ​នោះ? ក្នុង​ការ​បង្ហាញ​នូវ​សេចក្ដី​ត្រូវ​ការ​នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ ព្រះ​យេស៊ូ​គ្រីស្ទ​បាន​ប្រាប់​នូវ​រឿង​ប្រៀបប្រដូច​ដ៏​អស្ចារ្យ​មួយ៖ «មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​កំពុង​តែ​ធ្វើ​ដំណើរ ពី​ក្រុង​យេរូសាឡិម ចុះ​ទៅ​ឯ​ក្រុង​យេរីខូរ ក៏​ធ្លាក់​ខ្លួន​ទៅ​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​នៃ​ពួក​ចោរ​វា​ប្លន់​គាត់ ព្រម​ទាំង​វាយ​ឲ្យ​ត្រូវ​របួស រួច​ចេញ​បាត់​ទៅ ចោល​គាត់​ឲ្យ​ទ្រម​នៅ»។ ថ្វី​បើ​មាន​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​ពីរ​នាក់​មិន​បាន​អើពើ​នឹង​អ្នក​រងគ្រោះ​នោះ​ក្ដី បុរស​សាសន៍​សាម៉ារី​ដ៏​សប្បុរស​ម្នាក់​បាន​បង្ហាញ​នូវ​សេចក្ដី​មេត្ដាករុណា។ ប៉ុន្តែ តើ​អ្នក​ណា​ទៅ​ដែល​មើល​ថែរក្សា​ចំពោះ​អ្នក​រងគ្រោះ​ទាំង​ឡាយ​នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ? តើ​ការ​ធូរ​ស្បើយ​ពី​ការ​ខ្លាច​យ៉ាង​ណា ដែល​យើង​អាច​នឹង​សង្ឃឹម​បាន​នោះ?—លូកា ១០:៣០​-​៣៧

ថ្វី​បើ​អះអាង​ថា​មាន​ជំនឿ​ទៅ​លើ​ព្រះ​ក្ដី បុគ្គល​ជា​ច្រើន​គិត​ថា មនុស្ស​ជាតិ​ត្រូវ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ដែល​បង្គាប់​ឲ្យ​ធ្វើ​តាម​ច្បាប់​និង​បញ្ជា​វិញ។ ប៉ុន្តែ តើ​ការ​កាត់​ទោស​ដាក់​គុក​ដ៏​ធ្ងន់ ឬ​ការ​ដាក់​បន្ថែម​ពួក​ប៉ូលិស ហើយ​ឲ្យ​ប្រាក់​ខែ​ច្រើន​ជាង​មុន នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ទីបញ្ចប់​នៃ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ដ៏​ឃោរឃៅ​ឬ? តើ​អ្នក​ពិត​ជា​ជឿ​ថា ទីភ្នាក់ងារ​នៃ​ការ​ប្រតិបត្ដិ​ច្បាប់​ជា​ច្រើន នឹង​បំបាត់​ចោល​អ្វីៗដូច​ជា​ការ​ប្រើ​គ្រឿង​ញៀន អង្គការ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម និង​ភាព​ក្រីក្រ​ទេ? ប៉ុន្តែ ការ​ស្រេក​ឃ្លាន​រក​សេចក្ដី​សុចរិត​របស់​យើង គឺ​មិន​ត្រូវ​ជា​ការ​ឥត​ប្រយោជន៍​ឡើយ។—ម៉ាថាយ ៥:៦

ទំនុកដំកើង ៤៦:១ ចែង​ថា៖ «ព្រះ​ទ្រង់​ជា​ទីពឹង​ជ្រក ក៏​ជា​កម្លាំង​នៃ​យើង​ខ្ញុំ ជា​ជំនួយ​ដែល​នៅ​ជាប់​ជា​មួយ​ក្នុង​គ្រា​អាសន្ន»។ យើង​នឹង​ឃើញ​ថា ពាក្យ​ទាំង​នេះ​គឺ​មិន​គ្រាន់​តែ​ជា​ពាក្យ​កំណាព្យ​ដ៏​ពិរោះ​ប៉ុណ្ណោះ​ឡើយ។

ដូច​ជា​អ្នក​ដឹង​ស្រាប់​ហើយ គ្រឿង​ផ្សាយ​ពត៌មាន​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​រាយ​ការណ៍​អំពី​ការ​កាប់​សម្លាប់​គ្នា​ដែល​ឥត​ត្រាប្រណី​ក្នុង​សង្គ្រាម ហើយ​វាយ​ប្រយុទ្ធ​ដោយ​ភេរវជន។ នៅ​កន្លែង​ខ្លះ​ក្នុង​ពិភពលោក​នេះ ជា​ការ​ធម្មតា​ទេ ក្នុង​ការ​ប្រហារ​ជីវិត​ក្មេង​ជំទង់​ដែល​មិន​ចង់​បាន ឬ​ប្រហារ​ជីវិត​អ្នក​សាក្សី​នៃ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម។ ហេតុ​អ្វី​ក៏​ជីវិត​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ថោក​ម្ល៉េះ? ថ្វី​បើ​មាន​កត្ដា​ផ្សេងៗនៃ​អំពើ​ឃោរឃៅ​នេះ គឺ​មាន​មូលហេតុ​មួយ​ដែល​យើង​មិន​ត្រូវ​បំភ្លេច​បាន​ឡើយ។

យោង​ទៅ​តាម​បន្ទូល​របស់​ព្រះ គឺ​ព្រះ​គម្ពីរ៖ «លោកីយ៍​ទាំង​មូល​ដេក​នៅ​ក្នុង​ឱវាទ​នៃ​មេ​កំណាច​វិញ»។ (យ៉ូហានទី១ ៥:១៩) តាម​ការ​ពិត ព្រះ​យេស៊ូ​គ្រីស្ទ​បាន​សម្គាល់​អារក្ស​សាតាំង​មិន​គ្រាន់​តែ​ជា​អ្នក​កំភូត​ទេ ប៉ុន្តែ​ជា​«អ្នក​សំឡាប់​គេ»​ផង។ (យ៉ូហាន ៨:៤៤) ដោយ​មាន​ឥទ្ធិពល​ទៅ​លើ​មនុស្ស​ជាតិ​តាម​របៀប​ផ្សេងៗ សត្តវិញ្ញាណ​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​នេះ នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ​កំពុង​តែ​គាំទ្រ​អំពើ​ឃោរឃៅ​ដែល​មាន​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើងៗ។ វិវរណៈ ១២:១២​ចែង​ថា៖ «វេទនា​ដល់​ផែនដី នឹង​សមុទ្រ​វិញ ពីព្រោះ​អារក្ស​បាន​ចុះ​មក​ឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា ទាំង​មាន​សេចក្ដី​ឃោរឃៅ​ជា​ខ្លាំង ដោយ​វា​ដឹង​ថា​ពេល​វេលា​វា​ខ្លី​ណាស់​ហើយ»។ ប៉ុន្តែ ជា​ការ​គួរ​ឲ្យ​សប្បាយ​ចិត្ត​ណាស់ ដែល​ប្រព័ន្ធ​ដ៏​អាក្រក់​នេះ​នឹង​ត្រូវ​ជំនួស​ដោយ​«ផ្ទៃ​មេឃ​ថ្មី​និង​ផែនដី​ថ្មី ដែល​មាន​សុទ្ធតែ​សេចក្ដី​សុចរិត​វិញ»។—ពេត្រុសទី២ ៣:១៣

ក្រៅ​ពី​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​ដ៏​អស្ចារ្យ​នៃ​ពិភពលោក​ថ្មី​នេះ តើ​ជំនួយ​អ្វី​ទៀត​ដែល​យើង​កំពុង​តែ​មាន​នៅ​ឥឡូវ​នេះ?

មុន​នឹង​ស្វែង​រក​នូវ​ចម្លើយ​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ​ចំពោះ​រឿង​នេះ ជា​ការ​ដ៏​ល្អ​ដែល​យើង​ត្រូវ​តែ​ចង​ចាំ​ថា សូម្បី​តែ​ជន​គ្រីស្ទាន​ពិត​ក៏​មិន​មាន​ការ​ធានា​រ៉ាប់​រង​ថា គេ​នឹង​ត្រូវ​បាន​ការពារ​ពី​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​នោះ​ឡើយ។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​រៀប​រាប់​នូវ​គ្រោះថ្នាក់​ខ្លះ​ដែល​គាត់​បាន​ជួប​ប្រទះ​ផ្ទាល់​ខ្លួន។ គាត់​បាន​«មាន​សេចក្ដី​អន្តរាយ​នៅ​ទន្លេ អន្តរាយ​ដោយ​ពួក​ចោរ​ប្លន់ អន្តរាយ​ដោយ​សាសន៍​របស់​ខ្ញុំ អន្តរាយ​ដោយ​សាសន៍​ដទៃ ក៏​អន្តរាយ​ក្នុង​ទី​ក្រុង ក្នុង​ទី​រហោ​ស្ថាន ក្នុង​សមុទ្រ»។ (កូរិនថូសទី២ ១១:២៦) តែ​ប៉ុល​បាន​រួច​រស់​ជីវិត​ពី​ការ​គ្រោះថ្នាក់​ទាំង​នេះ។ នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ក៏​ដូច្នេះ​ដែរ។ ដោយ​ចេះ​ប្រយ័ត្នប្រយែង យើង​នឹង​អាច​ប្រព្រឹត្ត​កិច្ចការ​របស់​យើង​តាម​ធម្មតា​បាន។ ចូរ​ឲ្យ​យើង​ពិចារណា​នូវ​របស់​ខ្លះៗដែល​នឹង​អាច​ជួយ​យើង។

បើសិន​ជា​បុគ្គល​ណា​ម្នាក់​រស់​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ដែល​មាន​គ្រោះថ្នាក់ ចរិយា​ដ៏​ល្អ​គឺ​អាច​ការពារ​យើង​បាន ពីព្រោះ​មនុស្ស​ខ្លះ​តែង​តែ​សង្កេត​អ្នក​ដទៃ​យ៉ាង​ជិតដិត។ ថ្វី​បើ​ពួក​ចោរ​តែង​ធ្វើ​គម្រោង​ការ​និង​ប្រព្រឹត្ត​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ក្ដី ពួក​គេ​ជា​ច្រើន​តែង​តែ​ចាត់​ទុក​ខ្លួន​គេ​ជា​មនុស្ស​ធម្មតា។ ចូរ​ចៀស​វាង​ពី​ការ​តិះដៀល​នូវ​អ្វីៗដែល​គេ​ធ្វើ ហើយ​ចូរ​កុំ​ចង់​ដឹង​នូវ​អ្វីៗដែល​ពួក​គេ​ជាប់​ទាក់ទង​នោះ​ឡើយ។ ដូច្នេះ​ហើយ ការ​សងសឹក​របស់​គេ​ទៅ​លើ​អ្នក គឺ​ប្រហែល​ជា​មិន​សូវ​មាន។ ចូរ​ចង​ចាំ​ថា ពួក​ចោរ​តែង​តែ​ខំ​ស្វែង​រក​អ្នក​ណា​ដែល​បាន​ទិញ​របស់​របរ​ថ្មី ឬ​អ្នក​ណា​ដែល​ទៅ​ដើរ​លេង ដូច្នេះ​ចូរ​ប្រយ័ត្ន​ក្នុង​ការ​និយាយ​អ្វី​ប្រាប់​អ្នក​ដទៃ។

ស្មរបន្ទាល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ច្រើន​បាន​ឃើញ​ថា កេរ្ដិ៍​ឈ្មោះ​របស់​គេ​ជា​អ្នក​បំរើ​ព្រះ​នោះ បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​គេ​នូវ​ការ​ការពារ​យ៉ាង​ល្អ​មួយ។ ពួក​ជន​ឧក្រិដ្ឋ​តែង​តែ​សម្ដែង​ថា​គេ​គោរព​ជន​គ្រីស្ទាន​បែប​នេះ ដែល​ជា​ពួក​មិន​រើស​មុខ ខំ​ជួយ​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​សង្គម​របស់​គេ។ ស្មរបន្ទាល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មិន​មែន​ជា​អ្នក​ឃាតករ ឬ​ពួក​ចោរ​ឡើយ ហើយ​ពួក​គេ​ក៏​មិន​‹ឡូកឡំ​ក្នុង​រឿងរ៉ាវ​របស់​អ្នក​ដទៃ​ដែរ› ដូច្នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ពួក​គេ គ្មាន​ការ​គំរាម​កំហែង​ដល់​អ្នក​ដទៃ។—ពេត្រុសទី១ ៤:១៥

សន្ដិសុខ​នៅ​ក្នុង​ពិភពលោក​ថ្មី​របស់​ព្រះ

យើង​មាន​ការ​ស្ដាយ​នៃ​‹ការ​ទទឹង​ច្បាប់​ដែល​មាន​កាន់​តែ​ច្រើន› ដែល​ព្រះ​យេស៊ូ​គ្រីស្ទ​បាន​ទាយ​មក​នោះ ប៉ុន្តែ​ជាជាង​មាន​សេចក្ដី​ព្រួយ​បារម្ភ​ហួស​ហេតុ​នោះ យើង​អាច​មាន​ការ​ទុក​ចិត្ត​ថា នៅ​ពេល​ឆាប់ៗនេះ ព្រះ​នឹង​បំបាត់​របប​ដ៏​អាក្រក់​នេះ​ចេញ។ ក្រៅ​ពី​បាន​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​នូវ​ការ​ផ្សាយ​នៃ​‹ដំណឹង​ល្អ​នៃ​ព្រះ​រាជាណាចក្រ› ព្រះ​យេស៊ូ​បាន​រំឭក​ពួក​អ្នក​កាន់​តាម​របស់​ទ្រង់​ថា៖ «តែ​អ្នក​ណា​ដែល​កាន់​ខ្ជាប់ ដរាប​ដល់​ចុង​បំផុត​វិញ អ្នក​នោះ​នឹង​បាន​សង្គ្រោះ»។—ម៉ាថាយ ២៤:១២​-​១៤

យើង​អាច​ដឹង​យ៉ាង​ប្រាកដ​ថា ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​បៀតបៀន​ដល់​អ្នក​ដទៃ ហើយ​ជួន​កាល​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​ភាព​ឃោរឃៅ​បំផុត​នោះ នឹង​ត្រូវ​បាន​បំផ្លាញ​ចោល​ជា​មិន​ខាន។ សុភាសិត ២២:២២, ២៣ ចែង​ថា៖ «កុំ​ឲ្យ​កោង​យក​របស់​នៃ​មនុស្ស​ក្រ ដោយ​ព្រោះ​តែ​គេ​ក្រ​ឡើយ ក៏​កុំ​ឲ្យ​សង្កត់​សង្កិន​មនុស្ស​វេទនា​នៅ​ត្រង់​ទ្វារ​ក្រុង​ដែរ ដ្បិត​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទ្រង់​នឹង​ជួយ​កាន់​ក្ដី​ជំនួស​អ្នក​នោះ ហើយ​ទ្រង់​នឹង​រឹប​យក​ជីវិត​នៃ​ពួក​អ្នក​ដែល​រឹប​យក​របស់​គេ​ដែរ»។ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​កំទេច​ចោល​ពួក​ប្រព្រឹត្ត​អាក្រក់ ដូច​ជា​ពួក​ចោរ ពួក​ឃាតករ និង​ពួក​សេព​មេថុន​ដ៏​ថោកទាប។ ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត ទ្រង់​នឹង​មិន​ធ្វើ​ជា​មិន​ដឹង​ឮ​ដល់​ពួក​រងគ្រោះ​នៃ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​បែប​នេះ​ឡើយ។ ទ្រង់​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​មាន​ជ័យជំនះ​ទៅ​លើ​ការ​បាត់បង់​របស់​គេ ហើយ​និង​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​មាន​សុខភាព​យ៉ាង​ពេញលេញ​ឡើង​វិញ។

ត្រូវ​ហើយ អស់​ពួក​ដែល​«គេច​ចេញ​ពី​ការ​អាក្រក់ ហើយ​ប្រព្រឹត្ត​ការ​ល្អ»​នឹង​ទទួល​នូវ​ជីវិត​ដ៏​អស់កល្ប​ជានិច្ច ដោយ​រួច​រស់​ជីវិត​ពី​សេចក្ដី​វេទនា​ជា​ខ្លាំង​ដែល​នឹង​មាន​នៅ​ខាង​មុខ​នេះ ឬ​ដោយ​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ​ពី​សេចក្ដី​ស្លាប់។ «ពួក​អ្នក​សុចរិត​នឹង​បាន​ស្រុក​ទុក​ជា​មរដក ហើយ​នឹង​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​នោះ​ជានិច្ច»។ (ទំនុកដំកើង ៣៧:២៧​-​២៩) យើង​នឹង​ទទួល​បាន​ប្រយោជន៍​បែប​នេះ ពីព្រោះ​ដោយ​យញ្ញបូជា​លោះ​របស់​ព្រះ​យេស៊ូ។ (យ៉ូហាន ៣:១៦) ប៉ុន្តែ តើ​ជីវិត​នៅ​ក្នុង​ទី​មនោរម្យ​ដែល​បាន​ស្ដារ​ឡើង​វិញ​នឹង​ជា​យ៉ាង​ណា​ទៅ?

ជីវិត​នៅ​ក្រោម​រាជាណាចក្រ​របស់​ព្រះ​នឹង​បាន​ទៅ​ជា​ទីគាប់​ចិត្ត​ណាស់។ ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​ថា៖ «ឯ​រាស្ត្រ​អញ គេ​នឹង​អាស្រ័យ​ក្នុង​ទីលំនៅ​ដ៏​មាន​សន្ដិសុខ ហើយ​នៅ​ផ្ទះ​សំបែង​មាំមួន ជា​ទី​សំរាក​ក្សេមក្សាន្ត»។ (អេសាយ ៣២:១៨) មនុស្ស​គ្រប់​គ្នា​ដែល​បាន​ទទួល​ជីវិត​ដ៏​អស់កល្ប​ជានិច្ច នឹង​ត្រូវ​បាន​កែ​ប្រែ​បុគ្គលិកលក្ខណៈ​របស់​គេ​ហើយ។ គ្មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​ឬ​គ្មាន​យុត្ដិធម៌​នោះ​ឡើយ ហើយ​ក៏​គ្មាន​មនុស្ស​ណា​មួយ​ដែល​នឹង​រងគ្រោះ​ពី​មនុស្ស​អាក្រក់​បែប​នេះ​ឡើយ។ ព្យាការី​មីកា​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ «គឺ​គ្រប់​គ្នា​នឹង​អង្គុយ​ក្រោម​ដើម​ទំពាំង​បាយ​ជូរ ហើយ​ក្រោម​ដើម​ល្វា​របស់​ខ្លួន ឥត​មាន​អ្នក​ណា​បំភ័យ​គេ​ឡើយ»។ (មីកា ៤:៤; អេសេគាល ៣៤:២៨) នេះ​ជា​ការ​ខុស​គ្នា​ឆ្ងាយ​ណាស់​ពី​តំបន់​ដែល​មាន​គ្រោះថ្នាក់​នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ!

[ប្រអប់​នៅ​ទំព័រ​៦]

ចូរ​ឲ្យ​ប្រយ័ត្នប្រយែង

ឧក្រិដ្ឋ​ជន​ជា​ច្រើន​ធ្វើ​ការ​ពេញ​ពេល ដោយ​យក​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ជា​វិជ្ជា​ជីវៈ​របស់​គេ។ ពួក​គេ​ប្រហែល​ជា​ធ្វើ​ការ​ជា​ក្រុម​ដោយ​មាន​មនុស្ស​ពីរ​ឬ​បី​នាក់ ជួន​កាល​មាន​តែ​ម្នាក់​ជា​អ្នក​ភ្ជង់​ក្ដី។ ជា​ការ​ឃើញ​យ៉ាង​ជាក់​ស្តែង​ណាស់ បើ​ឧក្រិដ្ឋ​ជន​មាន​វ័យ​ក្មេង នោះ​ពួក​គេ​ជា​មនុស្ស​រឹតតែ​សាហាវ​ឡើង។ តើ​អ្នក​អាច​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា បើសិន​អ្នក​ជា​បុគ្គល​រងគ្រោះ​នោះ?

ចូរ​នៅ​ឲ្យ​ស្ងប់​ស្ងៀម ដើម្បី​កុំ​ធ្វើ​ឲ្យ​ចោរ​មាន​ការ​ភ័យ​ស្លុត—ពីព្រោះ​ការ​ប្រតិកម្ម​ដ៏​គ្មាន​ពិសោធន៍​របស់​គាត់​អាច​សម្លាប់​អ្នក​បាន។ បើសិន​អ្នក​ជា​ស្មរបន្ទាល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ម្នាក់ ចូរ​ប្រាប់​គេ​ថា​ដូច្នេះ​ចុះ។ ប៉ុន្តែ ចូរ​ប្រុង​ប្រៀប​ហុច​ឲ្យ​អ្វី​ដែល​ចោរ​ចង់​បាន។ បើសិន​ជា​អ្នក​ពន្យារ​ពេល ការ​មាន​គ្រោះថ្នាក់​រឹតតែ​បង្កើន​ឡើង។ ពេល​ក្រោយ​មក ប្រហែល​ជា​អ្នក​គិត​ថា ជា​ការ​មិន​មាន​គ្រោះថ្នាក់​ក្នុង​ការ​សុំ​ប័ណ្ណ​សម្គាល់​ខ្លួន ឬ​តម្លៃ​ឈ្នួល​យាន​ជំនិះ​មក​វិញ។

ធម្មតា​យើង​មិន​អាច​ដឹង​ថា​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ជា​ឧក្រិដ្ឋ​ជន​បាន​ឡើយ។ ពួក​ចោរ​ខ្លះ​ជា​ពួក​វិ​ស​ពន្ធ ឬ​ជា​អ្នក​ខាង​វិជ្ជា​ជីវៈ រីឯ​ពួក​អ្នក​ដទៃ​ទៀត គេ​ប្រហែល​គ្រាន់​តែ​ចង់​បាន​លុយ​ដើម្បី​និង​ទិញ​អាហារ​ប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុង​ករណី​ណា​ក៏​ដោយ ចូរ​កុំ​កាន់​លុយ​ជា​ច្រើន​នៅ​នឹង​ខ្លួន​ឡើយ។ ចូរ​ចៀស​វាង​បង្ហាញ​នូវ​គ្រឿង​អលង្ការ ចិញ្ចៀន​មាស ឬ​នាឡិកា​ដ៏​ថ្លៃ។ ចូរ​ដើរ​ឬ​ធ្វើ​ដំណើរ​ជា​ធម្មតា​ចុះ កុំ​បង្ហាញ​ការ​ខ្លាច​ឡើយ។ ចូរ​កុំ​សម្លឹង​នឹង​បុគ្គល​ណា​មួយ ហាក់បី​ដូច​ជា​អ្នក​ចង់​សម្គាល់​គេ ថា​ជា​បុគ្គល​ដែល​គួរ​ឲ្យ​សង្ស័យ​នោះ។ បើសិន​ជា​មាន​ការ​បាញ់​គ្នា​នៅ​តាម​ផ្លូវ ចូរ​ក្រាប​នៅ​នឹង​ដី​ចុះ សំលៀកបំពាក់​អាច​បោក​សំអាត​នៅ​ពេល​ក្រោយ​បាន។—អតីត​ប៉ូលិស​នៅ​ទី​ក្រុង​រ៉ីអូឌីយិន​នីរ៉ូ

[រូបភាព​នៅ​ទំព័រ​៥]

ចូរ​នៅ​ឲ្យ​ស្ងប់​ស្ងៀម​ហើយ​ហុច​ឲ្យ​អ្វី​ដែល​ចោរ​ចង់​បាន។ បើសិន​ជា​អ្នក​ពន្យារ​ពេល​នោះ គ្រោះថ្នាក់​នឹង​រឹតតែ​បង្កើន​ឡើង

    សៀវភៅភាសាខ្មែរ (១៩៩១-២០២៥)
    ចេញពីគណនី
    ចូលគណនី
    • ខ្មែរ
    • ចែករំលែក
    • ជម្រើស
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • ល័ក្ខខ័ណ្ឌប្រើប្រាស់
    • គោលការណ៍ស្ដីអំពីព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក
    • កំណត់ឯកជនភាព
    • JW.ORG
    • ចូលគណនី
    ចែករំលែក