ចូរធ្វើជាអ្នកប្រុងស្ដាប់ដ៏ល្អ
១ ការយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់តម្រូវឲ្យចេះបង្ខំខ្លួន។ នេះក៏ថែមទាំងតម្រូវឲ្យអ្នកស្ដាប់នោះ មានចិត្តចង់រៀននិងទទួលប្រយោជន៍ពីអ្វីដែលគាត់ឮដែរ។ ហេតុនោះហើយបានជាព្រះយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថា «ត្រូវឲ្យប្រយ័ត ដែលអ្នករាល់គ្នាឮជាយ៉ាងណា»។—លូកា ៨:១៨
២ នេះទាក់ទងជាពិសេសនឹងពេលដែលយើងទៅឯកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ សន្និបាត និងមហាសន្និបាតនានា។ កម្មវិធីទាំងនេះជាគ្រាដែលយើងត្រូវតែប្រុងស្ដាប់។ (ហេព្រើរ ២:១) ចំណុចខ្លះៗដូចតទៅនេះ នឹងជួយអ្នកធ្វើជាអ្នកប្រុងស្ដាប់ដ៏ល្អនៅឯកម្មវិធីគ្រីស្ទានទាំងនោះ។
▪ ចូរយល់ដឹងពីតម្លៃនៃកិច្ចប្រជុំនានា។ កិច្ចប្រជុំទាំងឡាយជាមាគ៌ាដ៏ចំបងមួយឲ្យយើងត្រូវ«បង្រៀនដោយព្រះយេហូវ៉ា» តាមរយៈ‹អ្នកបំរើដែលមានចិត្តស្មោះត្រង់›។—អេសាយ ៥៤:១៣, ព.ថ.; លូកា ១២:៤២
▪ ចូររៀបចំទុកជាមុន។ សូមមើលសារជាថ្មីនូវពត៌មានដែលនឹងត្រូវយកមកពិគ្រោះនោះ និងកុំភ្លេចយកព្រះគម្ពីរនិងប្រកាសនវត្ថុរបស់អ្នកផ្ទាល់ ដែលត្រូវយកមកសិក្សានោះ
▪ ក្នុងកំឡុងពេលប្រជុំនានានោះ ចូរខំប្រឹងប្រុងស្មារតី។ ការនិយាយជាមួយអ្នកអង្គុយក្បែរៗខ្លួន ព្រមទាំងការរវល់មើលនូវអ្វីៗដែលអ្នកស្ដាប់ឯទៀតកំពុងតែធ្វើនោះ ជាអ្វីដែលយើងគួរចង់ជៀសវាង។ ចូរព្យាយាមកុំបែរអារម្មណ៍គិតពីអ្វីដែលអ្នកនឹងធ្វើក្រោយពីប្រជុំចប់ ឬពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួនណាទៀតឡើយ។
▪ ចូរយកមកវិភាគនូវអ្វីដែលគេថ្លែងប្រាប់នោះ។ សូមសួរខ្លួនថា៖ ‹តើពត៌មាននេះទាក់ទងនឹងខ្ញុំយ៉ាងណា? តើខ្ញុំនឹងអនុវត្តចំណុចទាំងនេះនៅពេលណាទៅ?›។
▪ ចូរកត់កំណត់ខ្លីៗជាខ្លឹមសារពីចំណុចសំខាន់ៗនិងខបទគម្ពីរដែរ។ ការធ្វើអ៊ីចឹងអាចជួយអ្នកប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែលគេកំពុងតែពិគ្រោះនោះ ព្រមទាំងជួយអ្នកនឹកចាំនូវចំណុចសំខាន់ៗ ដើម្បីយកមកប្រើនៅពេលក្រោយៗទៀត។
៣ ចូរបង្រៀនកូនៗរបស់ខ្លួនឲ្យចេះស្ដាប់ដែរ: កូនក្មេងក៏ត្រូវការនូវសេចក្ដីបង្ហាត់បង្រៀនខាងវិញ្ញាណដែរ។ (ចោទិយកថា ៣១:១២) ក្នុងចំណោមអនុរាស្ត្ររបស់ព្រះពីបុរាណនោះ «អស់អ្នកដែលល្មមនឹងស្ដាប់បាន» ត្រូវតែផ្ទៀងត្រចៀកស្ដាប់កាលដែលក្រិត្យវិន័យត្រូវអានជូនឲ្យគេស្ដាប់នោះ។ (នេហេមា ៨:១-៣) បើមាតាបិតាទាំងឡាយផ្ដោតគំនិតនិងប្រុងស្មារតីនៅពេលប្រជុំ នោះកូនៗរបស់គាត់ទំនងជានឹងធ្វើដូច្នោះដែរ។ ការយកប្រដាប់ក្មេងលេង ឬសៀវភៅគូរគំនូរដើម្បីឲ្យកូនៗរវល់នោះ មិនប្រកបទៅដោយប្រាជ្ញាទេ។ ការចេញទៅឯបន្ទប់ទឹកដោយមិនចាំបាច់នោះ ក៏រំខានដល់ការស្ដាប់របស់គេដែរ។ ដោយព្រោះ«សេចក្ដីចំកួត រមែងនៅជាប់ក្នុងចិត្តរបស់កូនក្មេង» នោះពួកមាតាបិតាគួរខំប្រឹងមើលកូនថា កំពុងតែអង្គុយស្ងៀមទាំងប្រុងស្ដាប់នៅឯកិច្ចប្រជុំនិមួយៗ។—សុភាសិត ២២:១៥
៤ ដោយយើងធ្វើជាអ្នកប្រុងស្ដាប់ដ៏ល្អ នោះយើងបញ្ជាក់ទីសំអាងថា យើងពិតជាមានប្រាជ្ញា និងចង់«ចំរើនចំណេះឡើង»ទៅទៀតដែរ។—សុភាសិត ១:៥