Em nizanin ku hin wehdên Kitêba Pîroz wê çawa bên cih (Danîêl 12:8, 9). Rast e, em tam nizanin ku wehdên Xwedê wê çawa bên cih. Lê ev yek nayê maneya ku ewê rast dernekevin. Em dikarin bawer bin ku mîna berê, Yehowa wê tam di wexta rast de tiştên ku gerek em bizanibin ji me re eşkere bike. Îlana “aştî û ewledarî” yan selamet û emniyet wê bê kirin (1. Selanîkî 5:3). Paşê hêzên siyasî wê hicûmî dînê sexte bikin û wî helak bikin (Peyxam 17:16, 17). Piştî vê, ewê hicûmî xizmetkarên Xwedê bikin (Hêzekîêl 38:18, 19). Ev qewimandin wê derbasî şerê dawîn ê Harmegedonê bibin (Peyxam 16:14, 16). Em dikarin emîn bin ku di wexteke nêzîk de, ev tişt wê biqewimin. Heta hingê, em her tim dixwazin şikirdariya xwe ji Bavê xweyî ezmanî re nîşan bidin. Û emê baş bala xwe bidin wehdên Kitêba Pîroz û alî kesên din bikin ku ew jî eynî tiştî bikin. w23.08 13 par. 19-20

Gava Pawlosê şandî behsa hêvî, bawerî û hezkirinê kir, wî gotibû ku “ji van [sifetan] ya herî mezin hezkirin e” (1. Korîntî 13:13). Pawlos çima wisa gotibû? Li dinyaya nû, wê êdî ne lazim be ku em hêvî û bawer bikin ku sozên Xwedê pêk werin, çimkî emê bi çavê xwe bibînin ku ew çawa hatine cih. Lê tiştek wê her û her bimîne. Gelo çi? Gerek em her tim ji Yehowa Xwedê û ji mirovan hez bikin. Ev hezkirin wê heta hetayê mezintir bibe. Wekî din, şagirtên Îsa Mesîh ên rast bi hezkirina xwe tên naskirin. Îsa Mesîh ji şandiyên xwe re wisa gotibû: “Bi vê yekê hemû wê bizanin ku hûn şagirtên min in, eger hûn ji hevdû hez bikin” (Yûhena 13:35). Hezkirin îtifaq û yekîtiya me diparêze. Pawlosê şandî anî ziman ku hezkirin “girêdana bêkêmahîtiyê ye” (Kolosî 3:14). Yûhenayê şandî ji xwişk û birayan re nivîsand: “Yê ku ji Xwedê hez dike, bila ji birayê xwe jî hez bike” (1. Yûhena 4:21). Gava em hezkirina xwe ji hev re nîşan didin, bi eslê xwe em hezkirina xwe ji Yehowa Xwedê re nîşan didin. w23.11 8 par. 1, 3

Kitêba Pîroz jiyana xizmetkarên Xwedê dişibîne bezekê. Bezvanên ku bi serkeftî digihîjin hedefê bi jiyana bêdawî tên xelatkirin (2. Tîmotêyos 4:7, 8). Gerek em çi ji destê me tê bikin ku beza xwe dewam bikin, çimkî hedef pir nêzîk e. Pawlosê şandî anîbû zimên ku çi wê alî me bike ku em jî bi ser bikevin. Wî wisa gotibû: “Her giraniyê … ji ser xwe bavêjin, bi bîhna fireh wê hevbezîna ku li ber me ye, bibezin”. Gelo Pawlos dixwest bigota ku gerek xizmetkarên Xwedê tu barekî hilnegirin? Na! Mexseda gotinên wî ew bû ku gerek em hemû giraniyên nelazim ji ser xwe bavêjin. Barên wisa dikarin ji me re bibin asteng û me gelekî biwestînin. Ji bo ku em li ber xwe bidin, gerek em zû pê derxin ku kîjan barên nelazim li ser pişta me ne û wan ji ser xwe bavêjin. Di eynî wextê de, em naxwazin barên ku gerek em hilgirin ji ser xwe bavêjin. Eger em barên xwe yên mecbûr hilnegirin, emê di bezê de nemînin (2. Tîmotêyos 2:5). w23.08 26 par. 1-2