Gava Pawlosê şandî behsa hêvî, bawerî û hezkirinê kir, wî gotibû ku “ji van [sifetan] ya herî mezin hezkirin e” (1. Korîntî 13:13). Pawlos çima wisa gotibû? Li dinyaya nû, wê êdî ne lazim be ku em hêvî û bawer bikin ku sozên Xwedê pêk werin, çimkî emê bi çavê xwe bibînin ku ew çawa hatine cih. Lê tiştek wê her û her bimîne. Gelo çi? Gerek em her tim ji Yehowa Xwedê û ji mirovan hez bikin. Ev hezkirin wê heta hetayê mezintir bibe. Wekî din, şagirtên Îsa Mesîh ên rast bi hezkirina xwe tên naskirin. Îsa Mesîh ji şandiyên xwe re wisa gotibû: “Bi vê yekê hemû wê bizanin ku hûn şagirtên min in, eger hûn ji hevdû hez bikin” (Yûhena 13:35). Hezkirin îtifaq û yekîtiya me diparêze. Pawlosê şandî anî ziman ku hezkirin “girêdana bêkêmahîtiyê ye” (Kolosî 3:14). Yûhenayê şandî ji xwişk û birayan re nivîsand: “Yê ku ji Xwedê hez dike, bila ji birayê xwe jî hez bike” (1. Yûhena 4:21). Gava em hezkirina xwe ji hev re nîşan didin, bi eslê xwe em hezkirina xwe ji Yehowa Xwedê re nîşan didin. w23.11 8 par. 1, 3

Kitêba Pîroz jiyana xizmetkarên Xwedê dişibîne bezekê. Bezvanên ku bi serkeftî digihîjin hedefê bi jiyana bêdawî tên xelatkirin (2. Tîmotêyos 4:7, 8). Gerek em çi ji destê me tê bikin ku beza xwe dewam bikin, çimkî hedef pir nêzîk e. Pawlosê şandî anîbû zimên ku çi wê alî me bike ku em jî bi ser bikevin. Wî wisa gotibû: “Her giraniyê … ji ser xwe bavêjin, bi bîhna fireh wê hevbezîna ku li ber me ye, bibezin”. Gelo Pawlos dixwest bigota ku gerek xizmetkarên Xwedê tu barekî hilnegirin? Na! Mexseda gotinên wî ew bû ku gerek em hemû giraniyên nelazim ji ser xwe bavêjin. Barên wisa dikarin ji me re bibin asteng û me gelekî biwestînin. Ji bo ku em li ber xwe bidin, gerek em zû pê derxin ku kîjan barên nelazim li ser pişta me ne û wan ji ser xwe bavêjin. Di eynî wextê de, em naxwazin barên ku gerek em hilgirin ji ser xwe bavêjin. Eger em barên xwe yên mecbûr hilnegirin, emê di bezê de nemînin (2. Tîmotêyos 2:5). w23.08 26 par. 1-2

Maqûlî alî me dike ku em qedrê nêrînên kesên din bigirin. Mesela, hinek xwişkên me hez dikin ku xwe makyaj bikin, lê hinek jî hez nakin. Hinek xizmetkarên Xwedê bi maqûlî alkolê vedixwin, lê kesên din xwe ji alkolê dûr digirin. Hemû xizmetkarên Xwedê siheteke baş dixwazin, lê ew tedawiyên cuda hildibijêrin. Eger em bi qerar û nêrînên xwe gelekî bawer bin û hewl bidin ku li ser xwişk û birayan tesîr bikin, dibe ku em bibin sebebê terpilîna wan û parçebûna civatê (1. Korîntî 8:9; 10:23, 24). Yehowa ji me re nabêje ku gerek em çi li xwe bikin, lê wî prensîp dane me, da ku em qerarên baş bidin. Gerek em cil û kincên ku rûmetê didin Xwedê li xwe bikin. Kitêba Pîroz dibêje ku gerek em kincên maqûl, “li gor edebê û bi awayekî pîvangî” li xwe bikin (1. Tîmotêyos 2:9, 10, KP). Loma, em naxwazin bala kesên din bi zêdeyî bikişînin ser şekl û şemala xwe. Prensîpên Kitêba Pîroz alî rîspiyan dikin ku ew li gor dilê xwe qaîdeyan daneynin. w23.07 23-24 par. 13-14