Roja Çarşemê, 17 Îlon
Çi qas dilxweş in kesên ku şaşiyên wan hatine efûkirin û gunehên wan hatine jibîrkirin (Romayî 4:7, NWT).
Xwedê gunehên kesên ku baweriya xwe pê tînin, dinixumîne û bi temamî efû dike (Zebûr 32:1, 2). Ew nema li gunehên wan dinêre. Ji ber baweriya wan, Xwedê wan rastdar dibîne. Birahîm, Dawid û xizmetkarên Xwedê yên din her çi qas mirovên gunehkar bûn jî, ew ji kesên rastdar hatin hesibandin. Lê li ber çavê Xwedê xizmetkarên wî û kesên ku jê re îbadet nakin ne wek hev in. Ji ber ku xizmetkarên Xwedê baweriya xwe bi wî tînin, Xwedê wan bêsûc dihesibîne (Efesî 2:12). Wek Pawlosê şandî di nameya xwe de zelal kir, mirov nikare bê îman bibe dostê Xwedê. Birahîm û Dawid dostên Xwedê bûn, çimkî wan baweriya xwe bi Xwedê dianî. Em jî dikarin ji ber îmana xwe bibin dostên Xwedê. w23.12 3 par. 6-7
Roja Pêncşemê, 18 Îlon
Her tim ji Xwedê re qurbanên pesnahiyê, yanê, mêwa lêvên ku navê wî îqrar dikin pêşkêş bikin! (Îbranî 13:15, KP).
Îro fersenda me hemûyan heye ku em wext, qewet û îmkanên xwe ji bo Padîşahiya Xwedê feda bikin. Pawlosê şandî wisa nivîsandibû: Gava çi ji destê me tê em dikin ku ji Yehowa re xizmetê bikin, em nîşan didin ku îbadeta Yehowa ji bo me îmtiyazeke mezin e. Pawlosê şandî di dawiya nameya xwe de nivîsand ku gerek em çend xisûsiyetên muhîm ên îbadetê îhmal nekin (Îbranî 10:22-25). Mesela, gerek em her tim dua bikin, ji kesên din re qala hêviya xwe bikin, herin civînên xwe û “çawa ku [em] dibînin Roja Xudan nêzîk dibe, hê zêdetir cesaretê bidin hevdû”. Di dawiya kitêba Peyxamê de, melekê Yehowa du caran got ku gerek em ji Xwedê re îbadetê bikin (Peyxam 19:10; 22:9). Bila em van rastiyên kûr ên di heqê îbadetgeha ruhî ya mezin de qet ji bîr nekin û qîmetê bidin îmtiyaza îbadeta ji Xwedê re! w23.10 29 par. 17-18
Roja Înê, 19 Îlon
Ji hevdû hez bikin (1. Yûhena 4:7).
Em dixwazin her tim “ji hevdû hez bikin”. Lê belê, gerek em vê yekê ji bîr nekin: Îsa Mesîh gotibû ku “hezkirina gelekan wê sar bibe” (Meta 24:12, NWT). Îsa Mesîh ne gotibû ku hezkirina di nava piraniya şagirtên wî de wê sar bibe. Lê gerek em hişyar bimînin ku dilsariya vê dinyayê li ser hezkirina me tesîr û bandor neke. Ji bo vê yekê, emê bala xwe bidin vê pirsa muhîm: Em çawa dikarin pê derxin ka hezkirina me ya ji xwişk û birayan xurt e? Gotin û kirinên me didin xuyakirin ku em ji kesên din çi qas hez dikin (2. Korîntî 8:8). Petrûsê şandî li ser vê yekê wisa gotibû: “Bila berî her tiştî, hezkirina we yî bi hev û din re, ji dil û can be; ji ber ku hezkirin, gelek gunehan dinixumîne” (1. Petrûs 4:8, KP). Qisûr û kêmasiyên kesên din dikarin hezkirina me bidin ceribandin. w23.11 10 par. 12-13