ತಣ್ಣನೆಯ ಜಗತ್ತಿನೊಳಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶ!

ಒಂದು ಮಗು ಹುಟ್ಟುವಾಗ, ಅದು ಕಠೋರವಾದ, ತಣ್ಣನೆಯ, ಹೌದು ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡದಿಂದ ತುಂಬಿರುವ ಜಗತ್ತಿನೊಳಗೆ ಕಾಲಿರಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ಹಸುಗೂಸಿಗೆ ತನ್ನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲಾಗದಿದ್ದರೂ, ಏನೆಲ್ಲಾ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ಜನನದ ಮುಂಚೆಯೇ ಭ್ರೂಣಕ್ಕೆ ತಿಳಿದಿರುತ್ತದೆಂಬುದು ಕೆಲವು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

ಅಜಾತ ಮಗುವಿನ ಗುಪ್ತ ಜೀವನ (ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌) ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕವು ಹೇಳುವುದು: “ಹುಟ್ಟಲಿರುವ ಮಗುವು ಅರಿವುಳ್ಳ, ಸ್ಪಂದಿಸುವ ಮಾನವ ಜೀವಿಯಾಗಿದ್ದು, ಆರನೆಯ ತಿಂಗಳಿಂದ ಆರಂಭಿಸಿ (ಬಹುಶಃ ಇದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮುಂಚೆಯೇ) ಒಂದು ಸಕ್ರಿಯ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತದೆಂದು ನಮಗೀಗ ತಿಳಿದಿರುತ್ತದೆ.” ಒತ್ತಡಭರಿತವಾದ ಪ್ರಸವದ ಕಾರ್ಯಗತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಗುವಿಗೆ ಏನೂ ಜ್ಞಾಪಕವಿರದಿದ್ದರೂ, ಆ ಅನುಭವವು ಸಹ ಮಗುವಿನ ಮುಂದಿನ ಜೀವಿತದ ಮೇಲೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತದೊ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲವು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಕುತೂಹಲಪಡುತ್ತಾರೆ.

ಜನನದ ನಂತರ, ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡವು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ. ಈಗ ತಾಯಿಯ ಗರ್ಭದಿಂದ ಹೊರಬಂದಿರುವ ಶಿಶು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾನೇ ಪೋಷಣೆ ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಆಮ್ಲಜನಕ ಮತ್ತು ಪೌಷ್ಟಿಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಳಿಕೆಯು ಇನ್ನಿಲ್ಲ. ಅದು ಬದುಕುಳಿಯಬೇಕಾದರೆ, ಸ್ವತಃ ಉಸಿರಾಡಲು ಮತ್ತು ಪೌಷ್ಟಿಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಸೇವಿಸಲು ಆರಂಭಿಸಬೇಕು. ಅದಕ್ಕೆ ಉಣಿಸಲು ಮತ್ತು ಅದರ ಇತರ ಶಾರೀರಿಕ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಯಾರಾದರೂ ಇರಬೇಕು.

ನವಜಾತ ಶಿಶು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ, ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ, ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿಯೂ ಬೆಳೆಯಬೇಕು. ಆದುದರಿಂದ ಪುಟ್ಟ ಕಂದನನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಪಾಲನೆಮಾಡಬೇಕು. ಇದನ್ನು ಮಾಡಲು ಸೂಕ್ತ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಾರು? ಎಳೆಯ ಮಗುವಿಗೆ ತನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಂದ ಏನು ಅಗತ್ಯ? ಈ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಪೂರೈಸಸಾಧ್ಯವಿದೆ? ಮುಂದಿನ ಲೇಖನಗಳು ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಸಹಾಯಮಾಡುವವು. (g03 12/22)

ಹಸುಗೂಸುಗಳ ಅಗತ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಅಪೇಕ್ಷೆಗಳು

ನವಜಾತ ಶಿಶುವಿಗೆ ಹುಟ್ಟಿದ ಕ್ಷಣದಿಂದಲೇ ಕೋಮಲ ಆರೈಕೆಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ, ಮೃದುವಾಗಿ ನೇವರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಚರ್ಮ ಸಂಪರ್ಕವು ಸೇರಿದೆ. ಜನನದ ನಂತರ ಮೊದಲ 12 ತಾಸುಗಳು ಅತಿ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯವಾಗಿವೆಯೆಂಬುದು ವೈದ್ಯರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಹೆರಿಗೆಯಾದ ಕೂಡಲೇ ತಾಯಿಗೂ ಮಗುವಿಗೂ ಆವಶ್ಯಕವಾಗಿರುವಂಥದ್ದೂ ಮತ್ತು ಅವರು ಬಯಸುವಂಥದ್ದೂ “ನಿದ್ದೆ ಅಥವಾ ಆಹಾರವಲ್ಲ ಬದಲಾಗಿ ಕೋಮಲವಾದ ನೇವರಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ದೇಹಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ, ಹಾಗೂ ಪರಸ್ಪರ ನೋಡುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಕಿವಿಗೊಡುವಿಕೆ ಆಗಿದೆ.”a

ಸಹಜಪ್ರವೃತ್ತಿಯಿಂದಲೇ, ಹೆತ್ತವರು ತಮ್ಮ ಕಂದನನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ, ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಎದೆಗವಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಸವರುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಮುದ್ದುಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಆಗ ಆ ಮಗು ತನ್ನ ಹೆತ್ತವರೊಂದಿಗೆ ಭದ್ರವಾದ ಅಂಟಿಕೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಕೊಡುವ ಗಮನಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಬಂಧವು ಎಷ್ಟು ಬಲವಾದದ್ದಾಗಿರುತ್ತದೆಂದರೆ, ತಮ್ಮ ಕಂದನ ಆರೈಕೆಮಾಡಲಿಕ್ಕಾಗಿ ಹೆತ್ತವರು ಬೇಸರಿಸದೇ ತ್ಯಾಗಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ಆದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ, ಹೆತ್ತವರೊಂದಿಗಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಂಧವಿಲ್ಲದೆ, ಒಂದು ಶಿಶು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ದುರ್ಬಲಗೊಂಡು ಸಾಯಬಲ್ಲದು. ಆದುದರಿಂದಲೇ, ಹೆರಿಗೆಯಾದ ಕೂಡಲೇ ಮಗುವನ್ನು ಅದರ ತಾಯಿಗೆ ಕೊಡುವುದು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯವೆಂದು ಕೆಲವು ವೈದ್ಯರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಮಗುವಿನ ನಡುವೆ ಕಡಿಮೆಪಕ್ಷ 30ರಿಂದ 60 ನಿಮಿಷಗಳ ಆರಂಭದ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕಾಗಿ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಡಬೇಕೆಂದು ಅವರು ಸಲಹೆಕೊಡುತ್ತಾರೆ.

ಈ ರೀತಿಯ ಅಂಟಿಕೆಯನ್ನು ಬೆಸೆಯುವುದರ ಮೇಲೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಒತ್ತು ಕೊಡಲ್ಪಡುವುದಾದರೂ, ಹೆರಿಗೆಯಾದ ಕೂಡಲೇ ಈ ಆರಂಭದ ಸಂಪರ್ಕಮಾಡುವುದು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿರಬಹುದು ಇಲ್ಲವೇ ಕೆಲವೊಂದು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಸಾಧ್ಯವೂ ಆಗಿರಬಹುದು. ಅನೇಕವೇಳೆ ನವಜಾತ ಶಿಶುಗಳನ್ನು ತಾಯಿಯಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲು ಕಾರಣ, ಅದಕ್ಕೆ ಸೋಂಕು ತಗಲುವ ಅಪಾಯವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲಿಕ್ಕಾಗಿಯೇ. ಆದರೆ ನವಜಾತ ಶಿಶುಗಳು ತಾಯಂದಿರೊಂದಿಗೇ ಉಳಿಯುವಾಗ, ಮರಣಾಂತಿಕ ಸೋಂಕುಗಳ ಪ್ರಮಾಣವು ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರಬಹುದೆಂದು ಕೆಲವೊಂದು ಸಾಕ್ಷ್ಯಗಳು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ಆದುದರಿಂದ, ತಾಯಿ ಮತ್ತು ನವಜಾತ ಶಿಶುವಿನ ನಡುವೆ ಆರಂಭದಲ್ಲೇ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಕೊಡಲು ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳು ಅನುಮತಿಸುತ್ತಿವೆ.

ಅಂಟಿಕೆಯನ್ನು ಬೆಸೆಯುವುದರ ಕುರಿತಾದ ಚಿಂತೆ

ಕೆಲವು ಮಂದಿ ತಾಯಂದಿರು ತಮ್ಮ ಮಗುವನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನೋಡಿದಾಕ್ಷಣ ಅದರೊಂದಿಗೆ ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಆದುದರಿಂದ, ‘ಅಂಟಿಕೆಯನ್ನು ಬೆಸೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಸಮಸ್ಯೆಯಿದ್ದೀತೆ?’ ಎಂದು ಅವರು ಕುತೂಹಲಪಡುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲಾ ತಾಯಂದಿರಿಗೆ ಪ್ರಥಮ ನೋಟದಲ್ಲೇ ತಮ್ಮ ಮಗುವಿನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಅಂಕುರಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಒಪ್ಪತಕ್ಕ ಮಾತು. ಆದರೂ, ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಹಸುಗೂಸಿಗಾಗಿ ಮಾತೃವಾತ್ಸಲ್ಯವು ತಡವಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದರೂ, ಮುಂದೆ ಅದು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ. “ಜನನದ ನಂತರ, ನಿಮ್ಮ ಮಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ರಚಿಸುವ ಇಲ್ಲವೆ ಕಡಿದುಹಾಕುವ ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಂದರ್ಭವಿದೆ ಎಂದೇನಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಅನುಭವಸ್ಥ ತಾಯಿಯೊಬ್ಬಳು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಹಾಗಿದ್ದರೂ, ನೀವು ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿರುವಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆ ಆತಂಕಗಳಿರುವಲ್ಲಿ, ಮುಂಚಿತವಾಗಿಯೇ ನಿಮ್ಮ ಹೆರಿಗೆ ವೈದ್ಯರೊಂದಿಗೆ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚಿಸುವುದು ವಿವೇಕಯುತ. ನಿಮ್ಮ ನವಜಾತ ಶಿಶುವಿನೊಂದಿಗೆ ನೀವು ಯಾವಾಗ ಮತ್ತು ಎಷ್ಟು ಸಮಯ ಕಳೆಯಲು ಬಯಸುತ್ತೀರೆಂಬುದರ ಕುರಿತಾದ ನಿಮ್ಮ ಇಚ್ಛೆಗಳನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿರಿ.

“ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡಿ!”

ಶಿಶುಗಳು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಉತ್ತೇಜಕಗಳಿಗೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಗ್ರಾಹಿಯಾಗಿರುವಂಥ ಕೆಲವೊಂದು ಸೀಮಿತ ಸಮಯಾವಧಿಗಳಿರುವಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮಯಾವಧಿಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಆ ಎಳೆಯ ಮಿದುಳು, ಒಂದು ಭಾಷೆಯನ್ನು, ಅಥವಾ ಒಂದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಸಲೀಸಾಗಿ ಕರಗತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕಲಿಯಲಿಕ್ಕಾಗಿರುವ ಅತ್ಯಂತ ಉತ್ತಮ ಅವಧಿಯು, ಸುಮಾರು ಐದು ವರ್ಷ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳಲಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.

ಒಂದು ಮಗುವು 12ರಿಂದ 14 ವರ್ಷ ಪ್ರಾಯವನ್ನು ತಲಪಿದ ನಂತರ ಒಂದು ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕಲಿಯುವುದು ಅತಿ ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿರಬಲ್ಲದು. ಶಿಶುವೈದ್ಯ ನರಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಪೀಟರ್‌ ಹುಟನ್‌ಲಾಕರ್‌ ಇವರಿಗನುಸಾರ, ಆ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ “ಮಿದುಳಿನ ಭಾಷಾ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿರುವ ಸಿನಾಪ್ಸಿಸ್‌ಗಳ ಸಾಂದ್ರತೆ ಮತ್ತು ಸಂಖ್ಯೆಯು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ.” ಆದುದರಿಂದ, ಭಾಷಾ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅತಿ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯ ಸಮಯವು ಜೀವನದ ಮೊದಲ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳೆಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟ!

ಶಿಶುಗಳು ತಮ್ಮ ಜ್ಞಾನಗ್ರಹಣದ ಉಳಿದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಾಗಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯವಾಗಿರುವಂಥ ಮಾತಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಿದ್ಧಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ? ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ಅವರ ಹೆತ್ತವರೊಂದಿಗಿನ ಮೌಖಿಕ ಪರಸ್ಪರಕ್ರಿಯೆಗಳ ಮೂಲಕವೇ. ಶಿಶುಗಳು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇತರ ಮಾನವರಿಂದ ಬರುವಂಥ ಉತ್ತೇಜಕಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತವೆ. “ಹಸುಗೂಸು, . . . ಅದರ ತಾಯಿಯ ಸ್ವರವನ್ನು ಅನುಕರಿಸುತ್ತದೆ,” ಎಂದು ಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್‌ ಇನ್ಸ್‌ಟಿಟ್ಯೂಟ್‌ ಆಫ್‌ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿಯ ಬ್ಯಾರಿ ಆ್ಯರನ್ಸ್‌ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಸಂಗತಿಯೇನೆಂದರೆ ಹಸುಗೂಸುಗಳು, ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಕಾರದ ಸದ್ದುಗಳನ್ನು ಅನುಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆ್ಯರನ್ಸ್‌ರವರು ಹೇಳುವಂತೆ ಎಳೆಯ ಕೂಸು, “ತಾಯಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಿರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೇ ತೊಟ್ಟಿಲಿನಿಂದ ಹೊರಡುವ ಕೀರಲು ಧ್ವನಿಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.”

ಭಿನ್ನಭಿನ್ನ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆಗಳ ಹೆತ್ತವರು ತಮ್ಮ ಹಸುಗೂಸುಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡುವಾಗ ಬಳಸುವ ತಾಳಬದ್ಧ ಶೈಲಿಯು ಒಂದೇ ರೀತಿಯದ್ದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹೆತ್ತವರು ಪ್ರೀತಿತುಂಬಿರುವ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡುವಾಗ ಮಗುವಿನ ಹೃದಯಬಡಿತದ ಪ್ರಮಾಣವು ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದು, ಪದಗಳು ಹಾಗೂ ಅವುಗಳು ಸೂಚಿಸುತ್ತಿರುವ ವಸ್ತುಗಳ ನಡುವೆ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಬೇಗನೆ ಜೋಡಿಸಲು ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತದೆಂದು ನಂಬಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ಒಂದೇ ಒಂದು ಮಾತನ್ನು ಆಡದೆಯೇ ಶಿಶುವು ಹೆತ್ತವರಿಗೆ, “ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡಿ!” ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತದೆ.

“ನನಗೆ ಗಮನಕೊಡಿ!”

ಮೊದಲ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಸುಮಾರು ಆ ಸಮಯದಷ್ಟಕ್ಕೆ, ಶಿಶುವು ತನ್ನ ಆರೈಕೆಮಾಡುವ ವಯಸ್ಕರೊಂದಿಗೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅದರ ತಾಯಿಯೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಅಂಟಿಕೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆಂಬ ಸಂಗತಿಯು ಸತ್ಯವೆಂದು ರುಜುಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಂಧದಲ್ಲಿ ಸುರಕ್ಷೆಯ ಅನಿಸಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದುವ ಮಗುವು, ಹೆತ್ತವರ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಸುರಕ್ಷೆಯಿಲ್ಲದಿರುವ ಕೂಸುಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಒಗ್ಗುವ ಗುಣವುಳ್ಳದ್ದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ತಾಯಿಯೊಂದಿಗಿನ ಅಂಥ ಅಂಟಿಕೆಯು, ಮಗುವಿಗೆ ಮೂರು ವರ್ಷವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ ಸ್ಥಾಪಿಸಲ್ಪಡಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಒಂದು ಶಿಶುವಿನ ಮನಸ್ಸು ಬಾಹ್ಯ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ವಶವಾಗುವಂಥ ಈ ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಅದನ್ನು ಅಲಕ್ಷಿಸಲಾಗುವಲ್ಲಿ ಏನಾಗಬಹುದು? 20ಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ವರ್ಷಗಳ ವರೆಗೆ 267 ತಾಯಂದಿರನ್ನೂ ಅವರ ಮಕ್ಕಳ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದ ಮಾರ್ಥ ಫ್ಯಾರೆಲ್‌ ಎರಿಕ್ಸನ್‌ ಈ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು: “ಮಗುವನ್ನು ಅಲಕ್ಷಿಸುವುದು, ನಿಧಾನವಾಗಿಯೂ ನಿರಂತರವಾಗಿಯೂ ಅದರ ಉತ್ಸಾಹವನ್ನು ಕಬಳಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಎಷ್ಟರ ವರೆಗೆ ಮುಂದುವರಿಯುವುದೆಂದರೆ, ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಬೆಸೆಯಲು ಇಲ್ಲವೆ ಜಗತ್ತನ್ನು ಪರಿಶೋಧಿಸಲು [ಮಗುವಿಗೆ] ಯಾವುದೇ ಆಸೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.”

ಟೆಕ್ಸಸ್‌ ಮಕ್ಕಳ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಡಾಕ್ಟರ್‌ ಬ್ರೂಸ್‌ ಪೆರಿ ಎಂಬವರು, ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಅಲಕ್ಷ್ಯದ ಗಂಭೀರ ಫಲಿತಾಂಶಗಳ ಕುರಿತು ತಮಗಿರುವ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ದೃಷ್ಟಾಂತಿಸಲಿಕ್ಕಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದು: “ನೀವು ನನಗೊಂದು 6 ತಿಂಗಳ ಕೂಸನ್ನು ಕೊಟ್ಟು, ಅದರ ಶರೀರದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಎಲುಬನ್ನು ಮುರಿಯುವ ಇಲ್ಲವೆ ಅದನ್ನು ಎರಡು ತಿಂಗಳುಗಳ ವರೆಗೆ ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಅಲಕ್ಷಿಸುವ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಡುವಲ್ಲಿ, ಅದರ ಶರೀರದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಎಲುಬನ್ನು ಮುರಿದುಹಾಕುವುದು ಆ ಕೂಸಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ತಮವೆಂದು ನಾನು ಹೇಳುವೆ.” ಏಕೆ? ಡಾಕ್ಟರ್‌ ಪೆರಿ ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕನುಸಾರ, “ಎಲುಬುಗಳು ಗುಣಹೊಂದಬಲ್ಲವು, ಆದರೆ ಒಂದು ಶಿಶು, ಎರಡು ತಿಂಗಳುಗಳ ವರೆಗೆ ಮಿದುಳಿನ ಉದ್ರೇಕಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ, ನಿತ್ಯಕ್ಕೂ ಅದರ ಮಿದುಳು ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತವಾಗಿರುವುದು.” ಇಂಥ ಹಾನಿಯನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಸರಿಪಡಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಮಾತನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಸಮ್ಮತಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಿದ್ದರೂ, ಒಂದು ಶಿಶುವಿನ ಎಳೆಯ ಮನಸ್ಸಿಗೆ, ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಪುಷ್ಟಿದಾಯಕವಾದ ವಾತಾವರಣವು ಅತ್ಯಾವಶ್ಯಕವೆಂದು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆಂಬುದು ನಿಜ.

ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, “[ಹಸುಗೂಸುಗಳು] ಪ್ರೀತಿಸಲು ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಸಲ್ಪಡಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿವೆ” ಎಂದು ಶಿಶುಗಳು (ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌) ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕವು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಹಸುಳೆಯು ಅಳುತ್ತಿರುವಾಗ, ಅನೇಕವೇಳೆ ಅದು ತನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ “ನನಗೆ ಗಮನಕೊಡಿ!” ಎಂದು ಅಂಗಲಾಚುತ್ತಿದೆ. ಆದುದರಿಂದ ಹೆತ್ತವರು ತುಂಬ ಅಕ್ಕರೆಭರಿತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪಂದಿಸುವುದು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯ. ಅಂಥ ಪರಸ್ಪರಕ್ರಿಯೆಗಳ ಮೂಲಕ ಆ ಕೂಸಿಗೆ, ತಾನು ತನ್ನ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಇತರರಿಗೆ ತಿಳಿಯಪಡಿಸಬಲ್ಲೆ ಎಂಬ ಅರಿವು ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ಅದು ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ಬೆಸೆಯಲು ಕಲಿಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ.

‘ನಾನು ಮಗುವನ್ನು ಕೆಡಿಸೆನೋ?’

‘ಮಗು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಬಾರಿ ಅತ್ತಾಗ ನಾನು ಸ್ಪಂದಿಸುವಲ್ಲಿ, ಅದನ್ನು ಕೆಡಿಸೆನೋ?’ ಎಂದು ನೀವು ಕೇಳೀರಿ. ಹಾಗೆ ಇರಲೂ ಬಹುದು. ಆದರೆ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅತಿ ಭಿನ್ನವಾದ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿವೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮಗುವು ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿದ್ದು ಅಪೂರ್ವವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಏನು ಮಾಡುವುದು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಎಂಬುದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆತ್ತವರೇ ನಿರ್ಧರಿಸಬೇಕು. ಆದರೆ ಇತ್ತೀಚಿನ ಸಂಶೋಧನೆಯೊಂದು ಸೂಚಿಸಿದ್ದೇನೆಂದರೆ, ಒಂದು ನವಜಾತ ಶಿಶು ಹಸಿದಿರುವಾಗ, ಹಾಯಾಗಿಲ್ಲದಿರುವಾಗ, ಇಲ್ಲವೆ ಸಿಡಿಮಿಡಿಗೊಂಡಿರುವಾಗ, ಅದರ ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡ-ಸ್ಪಂದಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡದ ಹಾರ್ಮೋನುಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆಮಾಡುತ್ತವೆ. ಆಗ ಮಗುವು ತನ್ನ ಸಂಕಟವನ್ನು ಅಳುವ ಮೂಲಕ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಹೆತ್ತವರು ಇದಕ್ಕೆ ಸ್ಪಂದಿಸಿ ಅದರ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವಾಗ, ಅವರು ಆ ಕೂಸಿನ ಮಿದುಳಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನೇ ಶಮನಗೊಳಿಸಲು ಕಲಿಯುವಂತೆ ಸಹಾಯಮಾಡುವ ನರಕೋಶಗಳ ಅಂತರ್ಜಾಲವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಡಾಕ್ಟರ್‌ ಮೇಗನ್‌ ಗುನ್ನರ್‌ರವರಿಗನುಸಾರ, ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತತ್‌ಕ್ಷಣ ಆರೈಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಕೂಸು, ಕಾರ್ಟಿಸಾಲ್‌ ಎಂಬ ಒತ್ತಡದ ಹಾರ್ಮೋನನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ಒಂದುವೇಳೆ ಮಗು ಸಿಡಿಮಿಡಿಗೊಂಡರೂ, ಆ ಒತ್ತಡದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಬೇಗನೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ.

ಮಾರ್ಥ ಫ್ಯಾರೆಲ್‌ ಎರಿಕ್ಸನ್‌ ಹೇಳುವುದು: “ಯಾರಿಗೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಮೊದಲ 6-8 ತಿಂಗಳುಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಕೂಡಲೇ ಮತ್ತು ಸತತವಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಲಾಗುತ್ತದೊ ಆ ಕೂಸುಗಳು ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ಅಳುತ್ತಾ ಇರುವಂತೆ ಬಿಡಲ್ಪಡುವ ಕೂಸುಗಳಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಅಳುತ್ತವೆ.” ನೀವು ಹೇಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತೀರೊ ಅದರಲ್ಲೂ ವೈವಿಧ್ಯವಿರುವುದು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನೀವು ಒಂದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪಂದಿಸುವುದಾದರೆ, ಅಂದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಹಾಲುಣಿಸುವುದಾದರೆ ಅಥವಾ ಅದನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವುದಾದರೆ, ಅದು ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಅತಿ ಮುದ್ದಿನಿಂದ ಕೆಡುವುದು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅದರ ಅಳುವಿಗೆ ಕೇವಲ ನಿಮ್ಮ ಧ್ವನಿಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ತೋರಿಸಿದರೆ ಸಾಕು. ಅಥವಾ ಅದರ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ, ಅದರ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಕೋಮಲವಾಗಿ ಮಾತಾಡಿದರೂ ಅದು ಸುಮ್ಮನಾಗಬಹುದು. ಇಲ್ಲವೆ, ಅದರ ಬೆನ್ನು ಅಥವಾ ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ನೇವರಿಸಿದರೆ ಕೂಡ ಅದರ ಅಳು ನಿಂತೀತು.

ಪೌರಾತ್ಯ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, “ಮಗುವಿನ ಕೆಲಸವೇ ಅಳುವುದು” ಎಂಬ ನಾಣ್ಣುಡಿಯಿದೆ. ಹಸುಗೂಸಿಗೆ, ತನಗೆ ಬೇಕಾದದ್ದನ್ನು ತಿಳಿಸುವ ಪ್ರಮುಖ ವಿಧಾನ ಅಳುವುದು ಆಗಿದೆ. ನೀವು ಏನಾದರೂ ಕೇಳುವಾಗ ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಅಲಕ್ಷಿಸಲಾಗುವಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆ ಹೇಗನಿಸುವುದು? ಹೀಗಿರುವಾಗ, ಆರೈಕೆಮಾಡುವವರಿಲ್ಲದಿರುವಲ್ಲಿ ನಿಸ್ಸಹಾಯಕವಾಗಿರುವ ನಿಮ್ಮ ಕೂಸು, ಗಮನವನ್ನು ಹಾತೊರೆಯುವ ಪ್ರತಿ ಸಮಯ ಅಲಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುವಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಗನಿಸೀತು? ಆದರೆ ಅದು ಅಳುವಾಗ ಯಾರು ಸ್ಪಂದಿಸಬೇಕು?

ಕೂಸಿನ ಆರೈಕೆಮಾಡುವುದು ಯಾರ ಕೆಲಸ?

ಯುನೈಟಡ್‌ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆಸಲ್ಪಟ್ಟ ಇತ್ತೀಚಿನ ಜನಗಣನೆಯು, 54 ಪ್ರತಿಶತ ಮಕ್ಕಳು ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಮೂರನೆಯ ತರಗತಿಯ ವರೆಗೆ, ಹೆತ್ತವರಿಂದಲ್ಲದೆ ಇತರ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಂದ ಯಾವುದಾದರೂಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆರೈಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತೋರಿಸಿತು. ಸಂಸಾರವನ್ನು ಸಾಗಿಸಲು ಅನೇಕ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಇಬ್ಬರೂ ಉದ್ಯೋಗಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾದೀತು. ಅನೇಕ ತಾಯಂದಿರು, ತಮ್ಮ ನವಜಾತ ಶಿಶುವನ್ನು ಕೆಲವೊಂದು ವಾರಗಳು ಇಲ್ಲವೆ ತಿಂಗಳುಗಳ ವರೆಗೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು, ಸಾಧ್ಯವಿರುವಲ್ಲಿ ಹೆರಿಗೆ ರಜೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ನಂತರ ಮಗುವನ್ನು ಯಾರು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವರು?

ಇಂಥ ನಿರ್ಣಯಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಯಾವುದೇ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಿನ ನಿಯಮಗಳಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಮಗುವು ತನ್ನ ಜೀವನದ ಈ ಪ್ರಮುಖ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ನಿಸ್ಸಹಾಯಕವಾಗಿದೆ ಎಂಬದನ್ನು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಡುವುದು ಒಳ್ಳೇದು. ತಂದೆ ತಾಯಿ ಇಬ್ಬರೂ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿನೋಡಬೇಕು. ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂಬದನ್ನು ನಿರ್ಣಯಿಸುವಾಗ, ಇರುವಂಥ ಆಯ್ಕೆಗಳನ್ನು ಅವರು ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಪರ್ಯಾಲೋಚಿಸಲೇಬೇಕು.

“ನಮ್ಮ ಸಂತಾನವನ್ನು ಬೆಳಸಲಿಕ್ಕಾಗಿ ಇರುವುದರಲ್ಲೇ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ಶಿಶು ಆರೈಕೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಬಿಡುವುದು, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ತಂದೆತಾಯಂದಿರಿಂದ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಬದಲಿಯಾಗಿರಲಾರದು ಎಂಬುದು ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾ ಇದೆ,” ಎಂದು ಶಿಶುವೈದ್ಯಶಾಸ್ತ್ರದ ಅಮೆರಿಕನ್‌ ಅಕಾಡೆಮಿಯ ಡಾಕ್ಟರ್‌ ಜೋಸೆಫ್‌ ಸಾಂಗಾ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಶಿಶುವಿಹಾರಗಳಲ್ಲಿರುವ ಕೂಸುಗಳಿಗೆ, ಅವರ ಆರೈಕೆಮಾಡುವವರೊಂದಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಿರುವಷ್ಟು ಪರಸ್ಪರಕ್ರಿಯೆ ನಡೆಸಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲವೆಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲವು ತಜ್ಞರು ಚಿಂತೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಕೆಲವು ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥ ತಾಯಂದಿರು, ತಮ್ಮ ಮಗುವಿನ ಅತ್ಯಾವಶ್ಯಕ ಅಗತ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವುಳ್ಳವರಾಗಿ, ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಪಾಲನೆಯನ್ನು ಬೇರೆ ಜನರಿಗೆ ವಹಿಸಿಕೊಡುವ ಬದಲಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿರಲು ನಿರ್ಣಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳೆಯು ಹೇಳಿದ್ದು: “ಸತ್ಯವಾಗಿಯೂ, ಬೇರಾವುದೇ ಉದ್ಯೋಗವು ನನಗೆ ಕೊಡಲಾಗದಂಥ ಸಂತೃಪ್ತಿಯು ನನಗೆ ದಕ್ಕಿದೆ.” ಆದರೆ, ಆರ್ಥಿಕ ಒತ್ತಡಗಳು ಎಲ್ಲಾ ತಾಯಂದಿರು ಇದೇ ರೀತಿಯ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಮಾಡುವಂತೆ ಎಡೆಮಾಡಿಕೊಡುವುದಿಲ್ಲವೆಂಬುದು ನಿಜ. ಅನೇಕ ಮಂದಿ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ ಬೇರಾವುದೇ ಆಯ್ಕೆಯಿಲ್ಲದೆ, ಶಿಶುವಿಹಾರಗಳ ಮೊರೆಹೋಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಆದುದರಿಂದ ಅವರು ತಮ್ಮ ಮಗುವಿನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ಗಮನ ಮತ್ತು ವಾತ್ಸಲ್ಯವನ್ನು ಕೊಡಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ತದ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿರುವ ಅನೇಕ ಮಂದಿ ಒಂಟಿ ಹೆತ್ತವರಿಗೂ ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಆಯ್ಕೆಗಳಿದ್ದು, ಅವರು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದರಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ಹೆತ್ತವರಾಗಿರುವುದು ಉದ್ರೇಕದಿಂದ ತುಂಬಿರುವಂಥ ಒಂದು ಆನಂದಕರ ಕೆಲಸವಾಗಿರಬಲ್ಲದು. ಹಾಗಿದ್ದರೂ, ಅದೊಂದು ಕಷ್ಟಕರವಾದ, ಸಮಯ ಹಾಗೂ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಂಥ ಕೆಲಸವಾಗಿದೆ. ನೀವು ಅದರಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಸಫಲರಾಗಬಲ್ಲಿರಿ? (g03 12/22)

[ಪಾದಟಿಪ್ಪಣಿ]

[ಪುಟ 6ರಲ್ಲಿರುವ ಚೌಕ/ಚಿತ್ರ]

ಮೌನ ಕೂಸುಗಳು

ಅಳದಿರುವ ಇಲ್ಲವೆ ನಗದಿರುವ ಕೂಸುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಳವಿದೆಯೆಂದು ಜಪಾನಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವೈದ್ಯರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಈ ಕೂಸುಗಳನ್ನು, ಶಿಶುವೈದ್ಯನಾದ ಸಾತೋಷಿ ಯಾನಾಗೀಸಾವಾರವರು ಮೌನ ಕೂಸುಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಕೂಸುಗಳು ತಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದೇಕೆ? ಈ ಸ್ಥಿತಿಯು, ಕೂಸುಗಳು ಹೆತ್ತವರೊಂದಿಗಿನ ಸಂಪರ್ಕದಿಂದ ವಂಚಿತರಾಗುವಾಗ ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತದೆಂದು ಕೆಲವು ವೈದ್ಯರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು, ಬಲವಂತದ ನಿಸ್ಸಹಾಯಕತೆಯೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಸಂವಾದಮಾಡುವ ಅಗತ್ಯಗಳು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅಲಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುವಾಗ ಅಥವಾ ಅಪಾರ್ಥಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಾಗ ಕೂಸುಗಳು ಕಟ್ಟಕಡೆಗೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದನ್ನೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಡುತ್ತವೆಂದು ಒಂದು ವಾದ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಮಗುವಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ತವಾದ ಉತ್ತೇಜಕವು ದೊರಕದಿರುವಾಗ, ಅದನ್ನು ಸಹಾನುಭೂತಿಯುಳ್ಳದ್ದಾಗಿ ಮಾಡುವಂಥ ಮಿದುಳಿನ ಭಾಗವು ಬೆಳೆಯದೇ ಇರಬಹುದೆಂದು, ಟೆಕ್ಸಸ್‌ ಮಕ್ಕಳ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಭಾಗದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿರುವ ಡಾಕ್ಟರ್‌ ಬ್ರೂಸ್‌ ಪೆರಿ ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ವಿಪರೀತವಾದ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಅಲಕ್ಷ್ಯದ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳಲ್ಲಿ, ಸಹಾನುಭೂತಿ ತೋರಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವು ಮರಳಿಪಡೆಯಲಾಗದಂಥ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋಗಬಹುದು. ಕೆಲವೊಂದು ವಿದ್ಯಮಾನಗಳಲ್ಲಿ, ಮಾದಕ ಪದಾರ್ಥ ಸೇವನೆ ಮತ್ತು ವಯಸ್ಕರ ಹಿಂಸಾಚಾರಕ್ಕೆ ಕಾರಣವು, ಜೀವಿತದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿನ ಅಂಥ ಅನುಭವಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿರುತ್ತದೆಂದು ಡಾಕ್ಟರ್‌ ಪೆರಿ ನಂಬುತ್ತಾರೆ.

[ಪುಟ 7ರಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರ]

ಹೆತ್ತವರು ಮತ್ತು ಮಗುವು ಸಂವಾದಮಾಡುವಾಗ ಅವರ ನಡುವಿನ ಬಂಧವು ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ಬಲವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ

ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಿರುವುದನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು

ಎಳೆಯ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಗಮನದ ಅಗತ್ಯವಿದೆಯೆಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟ, ಆದರೆ ಅನೇಕರಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಿರುವಂಥ ಗಮನವು ದೊರಕುತ್ತಿಲ್ಲವೆಂದು ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂದಿನ ಯುವಜನರ ಸ್ಥಿತಿಯು ಇದನ್ನೇ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. “ಹಿಂದೆಂದೂ ನಮ್ಮ ಯುವಜನರು ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬಗಳಿಂದ ಇಷ್ಟೊಂದು ಅಗಲಿರಲಿಲ್ಲ, ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಅನುಭವ ಮತ್ತು ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಬುದ್ಧಿಯ ಕೊರತೆಯುಳ್ಳವರಾಗಿರಲಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಪ್ರಲಾಪಿಸಿದ ಒಬ್ಬ ಸಂಶೋಧಕಿಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೆನಡದ ಟೊರಾಂಟೊವಿನ ದ ಗ್ಲೋಬ್‌ ಆ್ಯಂಡ್‌ ಮೇಲ್‌ ವಾರ್ತಾಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಯಿತು.

ತಪ್ಪಾಗಿರುವುದೆಲ್ಲಿ? ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಕಾರಣ​—⁠ಕಡಿಮೆಪಕ್ಷ ಭಾಗಶಃ​—⁠ತೀರ ಎಳೆಯ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕೊಡಬೇಕಾದ ಗಮನದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಲು ತಪ್ಪಿಹೋಗಿರುವುದು ಆಗಿರಬಲ್ಲದೊ? ಕಡಿಮೆ ಆದಾಯವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಮಹಿಳೆಯರು ತಮ್ಮ ನವಜಾತ ಶಿಶುಗಳ ಆರೈಕೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬುದನ್ನು ಕಲಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯಮಾಡುವ ಒಬ್ಬ ಮನಶ್ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞೆ ವಿವರಿಸುವುದು: “ಹೆತ್ತವರಾಗಿರಲು ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಕೌಶಲಗಳನ್ನು ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಕಲಿಯುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಮತ್ತು ನಾವು ಈಗ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಕಳೆಯುವಂಥ ಸಮಯವು, ನಮಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಪ್ರತಿಫಲಗಳೊಂದಿಗೆ ಹಿಂದೆ ಸಿಗುವುದೆಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಗ್ರಹಿಸುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.”

ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಕ್ರಮವಾದ ಉಪದೇಶದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಎಲ್ಲೊ ಒಮ್ಮೆ ಕೆಲವೊಂದು ನಿಮಿಷಗಳಿಗಲ್ಲ ಬದಲಾಗಿ ಕ್ರಮವಾಗಿ, ಹೌದು ದಿನವೆಲ್ಲ ಉಪದೇಶದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಶೈಶವದಿಂದಲೂ ಎಳೆಯರೊಂದಿಗೆ ಕಳೆಯಲಾಗುವ ಸಮಯವು, ಅವುಗಳ ಹಿತಕರವಾದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಾಗಿ ಅತ್ಯಾವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ.

ತಯಾರಿಯ ಅಗತ್ಯ

ಅವರ ಭಾರವಾದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಪೂರೈಸಲಿಕ್ಕಾಗಿ, ಹೆತ್ತವರು ತಮ್ಮ ಮಗುವಿನ ಆಗಮನಕ್ಕಾಗಿ ಸಿದ್ಧತೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು. ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಯೋಜನೆ ಮಾಡುವುದರ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಅವರು, ಯೇಸು ಕ್ರಿಸ್ತನು ತಿಳಿಸಿದಂಥ ಒಂದು ಮೂಲತತ್ತ್ವದಿಂದ ಕಲಿಯಬಹುದು. ಅವನಂದದ್ದು: “ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಯಾವನಾದರೂ ಒಂದು ಬುರುಜನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸಬೇಕೆಂದು ಯೋಚಿಸಿದರೆ ಅವನು ಮೊದಲು ಕೂತುಕೊಂಡು. . . ಲೆಕ್ಕಮಾಡುವದಿಲ್ಲವೇ?” (ಲೂಕ 14:28) ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸಾಕಿಸಲಹುವುದು ಒಂದು ಬುರುಜನ್ನು ಕಟ್ಟುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜಟಿಲವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, 20 ವರ್ಷಗಳ ಕಾರ್ಯಯೋಜನೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದುದರಿಂದ ಒಂದು ಮಗುವನ್ನು ಸಾಕಿಸಲಹುವುದರಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಪಡೆಯಲು, ಆ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಒಂದು ನೀಲಿನಕ್ಷೆಯು ಅಗತ್ಯ.

ಮೊದಲಾಗಿ, ಹೆತ್ತವರಾಗಿರುವುದರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮಾನಸಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ತಯಾರಿಯು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯ. ಒಂದು ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಹೊಂದಲು ಎದುರುನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ತಾಯಂದಿರ ಮಕ್ಕಳು, ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಬಯಸದಿದ್ದ ತಾಯಂದಿರ ಮಕ್ಕಳಿಗಿಂತ, ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿಯೂ ಶಾರೀರಿಕವಾಗಿಯೂ ಆರೋಗ್ಯವಂತರಾಗಿದ್ದರೆಂದು ಜರ್ಮನಿಯಲ್ಲಿನ 2,000 ಗರ್ಭವತಿ ತಾಯಂದಿರ ಒಂದು ಸಮೀಕ್ಷೆಯು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸಿತು. ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆಯಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಕಲಹಪೂರ್ಣ ವಿವಾಹದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಿರುವ ಒಬ್ಬ ಸ್ತ್ರೀಯು ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಇಲ್ಲವೆ ಶಾರೀರಿಕವಾಗಿ ಹಾನಿಗೊಳಗಾಗಿರುವ ಮಗುವನ್ನು ಹೆರುವಂಥ ಅಪಾಯವು, ಒಂದು ಸುರಕ್ಷಿತ ಬಂಧದಲ್ಲಿರುವಂಥ ಒಬ್ಬ ಸ್ತ್ರೀಗಿಂತ 237 ಪ್ರತಿಶತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆಂದು ಒಬ್ಬ ಸಂಶೋಧಕರು ಅಂದಾಜುಮಾಡಿದರು.

ಹಾಗಾದರೆ, ಒಂದು ಮಗುವನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆಸುವುದರಲ್ಲಿ ತಂದೆಯಂದಿರ ಪಾತ್ರವು ಮಹತ್ವಪೂರ್ಣ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟ. ಡಾಕ್ಟರ್‌ ಥಾಮಸ್‌ ವರ್ನಿ ಗಮನಿಸಿದ್ದು: “ತನ್ನ ಗರ್ಭಿಣಿ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೊಳಪಡಿಸುವ ಇಲ್ಲವೆ ಅಲಕ್ಷಿಸುವ ತಂದೆಯಿಂದ ಒಂದು ಮಗುವಿಗೆ ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿಯೂ ಶಾರೀರಿಕವಾಗಿಯೂ ತುಂಬ ಅಪಾಯವಿದೆ. ಇದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿರುವಂಥ ವಿಷಯಗಳು ತೀರ ಕಡಿಮೆ.” ಹೌದು, ಒಂದು ಮಗುವಿಗೆ ಸಿಗಬಲ್ಲ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ಉಡುಗೊರೆಯು, ಅದರ ತಾಯಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಒಬ್ಬ ತಂದೆಯೆಂದು ಅನೇಕವೇಳೆ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.

ತಾಯಿಯ ರಕ್ತಪ್ರವಾಹದೊಳಕ್ಕೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುವ, ವ್ಯಾಕುಲತೆ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿರುವ ಹಾರ್ಮೋನುಗಳು ಭ್ರೂಣದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮಬೀರಬಲ್ಲವು. ಹಾಗಿದ್ದರೂ, ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ಇಲ್ಲವೆ ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ವರೆಗೆ ಮುಂದುವರಿಯುವ ತಾಯಿಯ ವ್ಯಾಕುಲತೆಯು ಮಾತ್ರ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿದೆಯೇ ಹೊರತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಉಂಟಾಗುವ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಭಾವನೆಗಳಾಗಲಿ ಒತ್ತಡಭರಿತ ಘಟನೆಗಳಾಗಲಿ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ನೆನಸಲಾಗಿದೆ. ಅತೀ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯ ಅಂಶವು, ಗರ್ಭವತಿ ತಾಯಿಗೆ ತನ್ನ ಹುಟ್ಟಲಿರುವ ಮಗುವಿನ ಕುರಿತಾದ ಭಾವನೆಯೇ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ.a

ನೀವು ಗರ್ಭವತಿಯಾಗಿದ್ದು, ನಿಮ್ಮ ಗಂಡನಿಗೆ ಅದು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದಿರುವಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲವೆ ಸ್ವತಃ ನಿಮಗೆ ತಾಯಿಯಾಗುವ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಮಾಧಾನವಿರುವಲ್ಲಿ ಏನು? ಬಹುಶಃ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಿಂದಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಸ್ತ್ರೀಯು ತನ್ನ ಗರ್ಭಾವಸ್ಥೆಯ ಕುರಿತಾಗಿ ಖಿನ್ನಳಾಗುವುದು ಸಹಜ. ಆದರೂ, ನಿಮ್ಮ ಮಗು ಯಾವುದೇ ತಪ್ಪನ್ನು ಮಾಡಿಲ್ಲವೆಂಬುದನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಡಿರಿ. ಹಾಗಾದರೆ ಕಷ್ಟಕರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿಯೂ ನೀವು ಪ್ರಶಾಂತ ಭಾವವನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲಿರಿ?

ದೇವರ ವಾಕ್ಯವಾದ ಬೈಬಲಿನಲ್ಲಿ ಒದಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ವಿವೇಕಯುತವಾದ ನಿರ್ದೇಶನವು, ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಜನರಿಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡಿದೆ. ಅದು ಹೇಳುವುದು: “ಸರ್ವವಿಷಯದಲ್ಲಿ ದೇವರ ಮುಂದೆ ಕೃತಜ್ಞತಾಸ್ತುತಿಯನ್ನೂ ಪ್ರಾರ್ಥನೆವಿಜ್ಞಾಪನೆಗಳನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತಾ ನಿಮಗೆ ಬೇಕಾದದ್ದನ್ನು ತಿಳಿಯಪಡಿಸಿರಿ.” ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ‘ಯಾವ ಸಂಬಂಧವಾಗಿಯೂ ಚಿಂತೆಮಾಡದಿರಿ’ ಎಂಬ ಸಲಹೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವಂತೆ ಹೇಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡುವುದು ಎಂಬದನ್ನು ನೋಡಿ ನಿಮಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗುವುದು. (ಫಿಲಿಪ್ಪಿ 4:6, 7) ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಕಾಳಜಿಭರಿತ ಹಸ್ತವನ್ನು ನೀವು ಅನುಭವಿಸುವಿರಿ.​—⁠1 ಪೇತ್ರ 5:⁠7.

ಅಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಅನುಭವವಲ್ಲ

ಮಗುವಿಗೆ ಜನ್ಮನೀಡಿದ ನಂತರದ ಮೊದಲ ಕೆಲವೊಂದು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ, ಕೆಲವು ಯುವ ತಾಯಂದಿರಿಗೆ, ವಿವರಿಸಲಾಗದಂಥ ದುಃಖ ಮತ್ತು ಜಡತೆಯ ಅನುಭವವಾಗುತ್ತದೆ. ಮಗುವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟವರು ಸಹ ದುಗುಡದಿಂದ ತುಂಬಿದವರಾಗಬಹುದು. ಇಂಥ ಚಿತ್ತಸ್ಥಿತಿಯ (ಮೂಡ್‌ಗಳ) ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಅಸಾಮಾನ್ಯವಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ, ಸ್ತ್ರೀಯರು ಹೆರಿಗೆಯ ನಂತರ ಹಾರ್ಮೋನುಗಳ ಮಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬಹುದು. ತಾಯ್ತನವು ಹೇರುವ ಬೇಡಿಕೆಗಳ​—⁠ಹೊತ್ತಿನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಲ್ಲದಿರುವ ಹಸುಳೆಗೆ ಹಾಲುಣಿಸುವುದು, ಡೈಅಪರ್‌ ಬದಲಾಯಿಸುವುದು, ಮತ್ತು ಆರೈಕೆಮಾಡುವುದು​—⁠ಭಾರದಡಿ ಒಬ್ಬ ಹೊಸ ತಾಯಿ ಹೂತುಹೋಗುವುದು ಸಹ ಸರ್ವಸಾಮಾನ್ಯ.

ತನ್ನ ಮಗು, ಕೇವಲ ತನ್ನನ್ನು ಪೀಡಿಸಲಿಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಅಳುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಒಬ್ಬ ತಾಯಿಗೆ ಅನಿಸಿತು. ಮಗುವನ್ನು ಸಾಕಿಸಲಹುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಜಪಾನಿನಲ್ಲಿರುವ ಒಬ್ಬ ವಿಶೇಷಜ್ಞನು, “ಮಗುವನ್ನು ಸಾಕಿಸಲಹುವುದರೊಂದಿಗೆ ಬರುವ ಒತ್ತಡದಿಂದ ಯಾರೂ ಮುಕ್ತರಲ್ಲ” ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದರಲ್ಲಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನಿಲ್ಲ. ಈ ವಿಶೇಷಜ್ಞನಿಗನುಸಾರ, “ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯವಾದ ಸಂಗತಿಯೇನೆಂದರೆ ಒಬ್ಬ ತಾಯಿಯು ತನ್ನನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಇತರರಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಿಕೊಂಡು ದೂರವಿರಬಾರದು.”

ಒಬ್ಬ ತಾಯಿ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಖಿನ್ನಳಾಗುವುದಾದರೂ, ತನ್ನ ಚಿತ್ತಸ್ಥಿತಿಯ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಮಗುವಿನ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮಬೀರದಂತೆ ಆಕೆ ತಡೆಯಬಲ್ಲಳು. ಟೈಮ್‌ ಪತ್ರಿಕೆಯು ವರದಿಸಿದ್ದು: “ತಮ್ಮ ವಿಷಣ್ಣತೆಯಿಂದ ಹೇಗಾದರೂ ಹೊರಬಂದು, ತಮ್ಮ ಕೂಸುಗಳ ಮೇಲೆ ಗಮನದ ಸುರಿಮಳೆಗೈದು, ವಿನೋದಭರಿತ ಆಟಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡ ಖಿನ್ನ ತಾಯಂದಿರ ಮಕ್ಕಳ ಮಿದುಳಿನ ಚಟುವಟಿಕೆಯು ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಉಲ್ಲಾಸಭರಿತವಾದ ಸ್ವರೂಪವುಳ್ಳದ್ದಾಗಿತ್ತು.”b

ತಂದೆ ಸಹಾಯಮಾಡಬಲ್ಲ ವಿಧ

ಮಗುವಿನ ತಂದೆಯು ಅನೇಕವೇಳೆ ಬೇಕಾಗಿರುವ ಸಹಾಯ ಮತ್ತು ಬೆಂಬಲವನ್ನು ನೀಡಲು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ. ಮಗು ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಎದ್ದು ಅಳುವಾಗ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ತಂದೆಯು ಮಗುವಿನ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಬಹುದು. ಇದು, ಅವನ ಹೆಂಡತಿಯು ನಿದ್ರಿಸುವಂತೆ ಸಹಾಯಮಾಡುವುದು. ಬೈಬಲ್‌ ಹೇಳುವುದು: “ಪುರುಷರೇ, . . . ನಿಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿಯರ ಸಂಗಡ ವಿವೇಕದಿಂದ ಒಗತನಮಾಡಿರಿ.”​—⁠1 ಪೇತ್ರ 3:⁠7.

ಗಂಡಂದಿರಿಗೆ ಅನುಕರಿಸಲಿಕ್ಕಾಗಿ ಯೇಸು ಕ್ರಿಸ್ತನು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾದ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಇಟ್ಟನು. ಅವನು ತನ್ನ ಹಿಂಬಾಲಕರಿಗೆ ತನ್ನ ಜೀವವನ್ನೂ ಕೊಟ್ಟನು. (ಎಫೆಸ 5:​28-30; 1 ಪೇತ್ರ 2:​21-24) ಹೀಗೆ, ಮಗುವನ್ನು ಸಾಕಿಸಲಹುವುದರಲ್ಲಿ ಆರಂಭದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಸುಖವನ್ನು ತ್ಯಾಗಮಾಡುವ ಗಂಡಂದಿರು ಕ್ರಿಸ್ತನನ್ನು ಅನುಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹೌದು, ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದು, ಇಬ್ಬರೂ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿರುವ ಒಂದು ಸಹಕಾರಪೂರ್ಣ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿದೆ.

ಒಂದು ಜಂಟಿ, ಸಹಕಾರಿ ಪ್ರಯತ್ನ

“ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿಯೋಪಾದಿ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಮಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಬೆಳೆಸಬೇಕೆಂಬುದರ ಕುರಿತಾಗಿ ವಿವರವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸಿದ್ದೇವೆ,” ಎಂದು ಎರಡು ವರ್ಷ ಪ್ರಾಯದ ಹುಡುಗಿಯ ತಂದೆಯಾಗಿರುವ ಯೋಈಚೀರೊ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. “ಯಾವದಾದರೂ ವಾದಾಂಶವು ಎದ್ದಾಗಲೆಲ್ಲ, ನಾವೇನು ಮಾಡಬೇಕೆಂಬದರ ಕುರಿತಾಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ ಚರ್ಚಿಸುತ್ತೇವೆ.” ತನ್ನ ಪತ್ನಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಅಗತ್ಯವೆಂಬುದನ್ನು ಯೋಈಚೀರೊ ಮನಗಂಡದ್ದರಿಂದ ಯಾವುದಾದರೂ ಚಿಕ್ಕ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಅವನು ಮಗಳನ್ನೂ ಜೊತೆಗೆ ಕರಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.

ಹಿಂದಿನ ಕಾಲಗಳಲ್ಲಿ, ದೊಡ್ಡ ಮತ್ತು ಅನ್ಯೋನ್ಯ ಕುಟುಂಬಗಳು ಸರ್ವಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದ್ದಾಗ, ಹೆತ್ತವರಿಗೆ ಮಗುವಿನ ಆರೈಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯ ಮಕ್ಕಳ ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿಕರ ನೆರವು ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದುದರಿಂದ, ಜಪಾನಿನ ಕಾವಾಸಾಕಿಯಲ್ಲಿರುವ ಮಕ್ಕಳ ಸಾಕುಸಲಹುವಿಕೆಯ ಸಹಕಾರ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡುವ ಒಬ್ಬ ಸ್ತ್ರೀ ಹೀಗನ್ನುವುದು ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಲ್ಲ: “ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳಲ್ಲಿ, ತಾಯಂದಿರು ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡುವಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಉಪಶಮನವನ್ನು ಪಡೆಯುವರು. ಕೇವಲ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಹಾಯದೊಂದಿಗೆ, ಅನೇಕ ತಾಯಂದಿರು ಅಡಚಣೆಗಳ ಎದುರಿನಲ್ಲೂ ಅವುಗಳನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಲು ಶಕ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ.”

ಹೆತ್ತವರು (ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌) ಎಂಬ ಪತ್ರಿಕೆಯು ಹೇಳುವುದೇನೆಂದರೆ, ಹೆತ್ತವರಿಗೆ “ತಮ್ಮ ಚಿಂತೆಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ ಒತ್ತಾಸೆ ನೀಡುವ ಜನರ ಜಾಲಬಂಧವು ಅಗತ್ಯ.” ಇಂಥ ಜನರ ಜಾಲಬಂಧವನ್ನು ಅವರೆಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲರು? ಮುಕ್ತಮನಸ್ಸಿನವರಾಗಿದ್ದು, ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ತಂದೆತಾಯಂದಿರು ಇಲ್ಲವೆ ಅತ್ತೆಮಾವಂದಿರಿಗೆ ಕಿವಿಗೊಡುವ ಮೂಲಕ ಹೊಸ ತಂದೆತಾಯಂದಿರು ಬಹಳಷ್ಟು ಪ್ರಯೋಜನವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಆದರೆ ಅಂತಿಮ ನಿರ್ಣಯವು ಯುವ ದಂಪತಿಯದ್ದಾಗಿರಬೇಕೆಂಬದನ್ನು ಅಜ್ಜಅಜ್ಜಿಯಂದಿರು ಅಂಗೀಕರಿಸಬೇಕು.c

ಯುವ ಹೆತ್ತವರು ಅನೇಕವೇಳೆ ಅವಲಂಬಿಸಬಹುದಾದ ಇನ್ನೊಂದು ಮೂಲವು, ಧಾರ್ಮಿಕ ಜೊತೆ ವಿಶ್ವಾಸಿಗಳಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸಾಕಿಸಲಹುವುದರಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳ ಅನುಭವವುಳ್ಳ, ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಿವಿಗೊಡಲು ಸಿದ್ಧರಾಗಿರುವ ಜನರನ್ನು ನೀವು ಯೆಹೋವನ ಸಾಕ್ಷಿಗಳ ಸ್ಥಳಿಕ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಅವರು ನಿಮಗೆ ಕೆಲವೊಂದು ಸಹಾಯಕಾರಿ ಕಿವಿಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೊಡಬಲ್ಲರು. ಅನೇಕವೇಳೆ ನೀವು, ಯಾರು ಯುವ ಸ್ತ್ರೀಯರಿಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೋ ಅಂಥ ‘ವೃದ್ಧಸ್ತ್ರೀಯರ’​—⁠ಕ್ರೈಸ್ತ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅನುಭವವುಳ್ಳವರನ್ನು ಬೈಬಲ್‌ ಹೀಗೆ ಕರೆಯುತ್ತದೆ​—⁠ಸಹಾಯವನ್ನು ಕೋರಬಹುದು.​—⁠ತೀತ 2:​2-5.

ಇತರರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಗೆ ಕಿವಿಗೊಡುವಾಗಲಂತೂ ಹೆತ್ತವರು ಆಯ್ಕೆಮಾಡುವವರಾಗಿರಬೇಕು ನಿಜ. “ಒಮ್ಮೆಲೆ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲಿದ್ದ ಎಲ್ಲರೂ ಮಗು-ಶಿಕ್ಷಣದ ತಜ್ಞರಾಗಿಬಿಟ್ಟರು,” ಎಂದು ಯೋಈಚೀರೊ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅವನ ಪತ್ನಿ ಟಾಕಾಕೊ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು: “ಮೊದಮೊದಲು, ಇತರರು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಸಲಹೆಗಳಿಂದ ನನ್ನ ತಲೆಕೆಟ್ಟುಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ತಾಯಿಯೋಪಾದಿ ನನಗಿರುವ ಅನುಭವದ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಅವರು ಟೀಕಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದು ನನಗನಿಸಿತು.” ಆದರೆ ಇತರರಿಂದ ಕಲಿಯುವ ಮೂಲಕ ಅನೇಕ ಮಂದಿ ಗಂಡಹೆಂಡತಿಯರಿಗೆ, ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಏನು ಅಗತ್ಯವಿದೆಯೊ ಅದನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದರ ಕುರಿತಾಗಿ ಸಮತೂಕದ ನೋಟವನ್ನು ಹೊಂದಲು ಸಹಾಯವು ದೊರಕಿದೆ.

ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ಸಹಾಯ ಲಭ್ಯ

ನಿಮಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡಲು ಯಾರೂ ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲವೆಂದು ನಿಮಗೆ ತೋರುವಾಗಲೂ, ಬಲದ ಒಂದು ವಿಶ್ವಸನೀಯ ಮೂಲವಿದೆ. ಆ ಮೂಲವು, ಯಾರು ನಮ್ಮನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾನೋ ಮತ್ತು ಯಾರ ಕಣ್ಣುಗಳು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಜನಿಸುವವರ “ಭ್ರೂಣವನ್ನೂ” ನೋಡಸಾಧ್ಯವೋ ಆ ಯೆಹೋವ ದೇವರೇ ಆಗಿದ್ದಾನೆ. (ಕೀರ್ತನೆ 139:​16, NW) ಆತನ ವಾಕ್ಯವಾದ ಬೈಬಲಿನಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವಂತೆ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದ ತನ್ನ ಜನರಿಗೆ ಯೆಹೋವನು ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳಿದ್ದು: “ಒಬ್ಬ ಹೆಂಗಸು ತಾನು ಹೆತ್ತ ಮಗುವಿನ ಮೇಲೆ ಕರುಣೆಯಿಡದೆ ತನ್ನ ಮೊಲೆಕೂಸನ್ನು ಮರೆತಾಳೇ? ಒಂದು ವೇಳೆ ಮರೆತಾಳು, ನಾನಾದರೆ ನಿನ್ನನ್ನು ಮರೆಯೆ.”​—⁠ಯೆಶಾಯ 49:15; ಕೀರ್ತನೆ 27:⁠10.

ಇಲ್ಲ, ಯೆಹೋವನು ಹೆತ್ತವರನ್ನು ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಬೈಬಲಿನಲ್ಲಿ ಆತನು ಅವರಿಗೆ, ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸಾಕಿಸಲಹುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಅತ್ಯುತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ನಿರ್ದೇಶನಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಸುಮಾರು 3,500 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ದೇವರ ಪ್ರವಾದಿಯಾದ ಮೋಶೆಯು ಬರೆದುದು: “ನೀವು ನಿಮ್ಮ ದೇವರಾದ ಯೆಹೋವನನ್ನು ಪೂರ್ಣಹೃದಯದಿಂದಲೂ ಪೂರ್ಣಪ್ರಾಣದಿಂದಲೂ ಪೂರ್ಣಶಕ್ತಿಯಿಂದಲೂ ಪ್ರೀತಿಸಬೇಕು.” ನಂತರ ಮೋಶೆಯು ಹೇಳಿದ್ದು: “ನಾನು ಈಗ ನಿಮಗೆ ತಿಳಿಸುವ ಮಾತುಗಳು [ಯೆಹೋವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಮತ್ತು ಸೇವಿಸಲು ಕೊಡಲ್ಪಟ್ಟ ಉತ್ತೇಜನವು ಸೇರಿ] ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿರಬೇಕು. ಇವುಗಳನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅಭ್ಯಾಸಮಾಡಿಸಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತಿರುವಾಗಲೂ ದಾರಿನಡೆಯುವಾಗಲೂ ಮಲಗುವಾಗಲೂ ಏಳುವಾಗಲೂ ಇವುಗಳ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಬೇಕು.”​—⁠ಧರ್ಮೋಪದೇಶಕಾಂಡ 6:4-7.

ದೇವರ ವಾಕ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೊಡಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಈ ನಿರ್ದೇಶನದ ಮುಖ್ಯ ಅಂಶವೇನೆಂದು ನೀವು ನೆನಸುತ್ತೀರಿ? ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಕೊಡುವುದು, ಪ್ರತಿದಿನವೂ ನಡೆಸಲ್ಪಡಬೇಕಾದ ಕ್ರಮವಾದ ಮತ್ತು ಸತತವಾದ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನವಾಗಿದೆ ಎಂದಲ್ಲವೊ? ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ, ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಬರೇ ನಾಮಮಾತ್ರದ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಸಮಯವನ್ನು ಶೆಡ್ಯೂಲ್‌ ಮಾಡುವುದು ಸಾಲದು. ಸಂವಾದದ ಪ್ರಮುಖ ಕ್ಷಣಗಳು ಥಟ್ಟನೆ ಎದ್ದುಬರುತ್ತವಾದ್ದರಿಂದ, ನೀವು ನಿತ್ಯವೂ ನಿಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಹಾಗೆ ಮಾಡುವುದು, ನಿಮಗೆ ಬೈಬಲಿನ ಈ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸುವಂತೆ ಸಾಧ್ಯಮಾಡುವುದು: “ನಡೆಯಬೇಕಾದ ಮಾರ್ಗಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಹುಡುಗನನ್ನು ಶಿಕ್ಷಿಸು.”​—⁠ಜ್ಞಾನೋಕ್ತಿ 22:⁠6.

ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳ ಸರಿಯಾದ ತರಬೇತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರಿಗೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಓದಿಹೇಳುವುದೂ ಸೇರಿದೆ. ಪ್ರಥಮ ಶತಮಾನದ ಶಿಷ್ಯನಾದ ತಿಮೊಥೆಯನಿಗೆ ‘ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೂ ಪರಿಶುದ್ಧಗ್ರಂಥಗಳ ಪರಿಚಯ’ ಇತ್ತೆಂದು ಬೈಬಲ್‌ ನಮಗೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಆದುದರಿಂದ, ಅವನ ತಾಯಿ ಯೂನೀಕೆ ಮತ್ತು ಅಜ್ಜಿ ಲೋವಿಯು ಅವನಿನ್ನೂ ಒಬ್ಬ ಚಿಕ್ಕ ಮಗುವಾಗಿದ್ದಾಗಲೇ ಅವನಿಗೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಓದಿಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರೆಂಬುದು ಸುವ್ಯಕ್ತ. (2 ತಿಮೊಥೆಯ 1:5; 3:​14, 15) ನಿಮ್ಮ ಮಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ನೀವು ಮಾತಾಡಲಾರಂಭಿಸಿದ ಕೂಡಲೇ ನೀವಿದನ್ನು ಮಾಡಲಾರಂಭಿಸುವುದು ಒಳ್ಳೇದು. ಆದರೆ ನೀವೇನು ಓದಬಲ್ಲಿರಿ, ಮತ್ತು ಒಬ್ಬ ಶಿಶುವಿಗೂ ನೀವು ಹೇಗೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿ ಕಲಿಸಬಲ್ಲಿರಿ?

ನಿಮ್ಮ ಮಗು ನೀವು ಬೈಬಲ್‌ ಓದುವುದನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿ. ಬಹುಶಃ ತಿಮೊಥೆಯನಿಗೂ ಇದನ್ನೇ ಓದಿಹೇಳಲಾಗಿತ್ತು. ವರ್ಣಭರಿತ ಚಿತ್ರಗಳ ಮೂಲಕ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬೈಬಲನ್ನು ಪರಿಚಯಪಡಿಸುವಂಥ ಪುಸ್ತಕಗಳೂ ಇವೆ. ಬೈಬಲು ಕಲಿಸುವಂಥ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಇವು ಮಗುವಿಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಬೈಬಲ್‌ ಕಥೆಗಳ ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕ ಮತ್ತು ಜೀವಿಸಿರುವವರಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಮಹಾನ್‌ ಪುರುಷ ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕಗಳಿವೆ. ಇಂಥ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಮೂಲಕ, ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಪುಟಾಣಿಗಳ ಹೃದಮನಗಳಲ್ಲಿ ಬೈಬಲ್‌ ಬೋಧನೆಗಳು ಅಚ್ಚೊತ್ತಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ.

ಬೈಬಲ್‌ ಹೇಳುವಂತೆ, “ಪುತ್ರ [ಮತ್ತು ಪುತ್ರಿ] ಸಂತಾನವು ಯೆಹೋವನಿಂದ ಬಂದ ಸ್ವಾಸ್ತ್ಯವು; ಗರ್ಭಫಲವು ಆತನ ಬಹುಮಾನವೇ.” (ಕೀರ್ತನೆ 127:⁠3) ನಿಮ್ಮ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ನಿಮಗೊಂದು “ಸ್ವಾಸ್ತ್ಯ”ವನ್ನು, ಮುದ್ದಾದ ಮಗುವನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಅದು ಹೆಮ್ಮೆ ಮತ್ತು ಆನಂದದ ಮೂಲವಾಗಿರಬಲ್ಲದು. ಮಕ್ಕಳನ್ನು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅವರ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಸ್ತುತಿಗಾರರಾಗಿ ಬೆಳೆಸುವುದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಒಂದು ಪ್ರತಿಫಲದಾಯಕ ಜೀವನವೃತ್ತಿಯಾಗಿದೆ! (g03 12/22)

[ಪಾದಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು]

[ಪುಟ 8ರಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರ]

ಹುಟ್ಟಲಿರುವ ಮಗುವಿನ ಕುರಿತಾಗಿ ತಾಯಿಗಿರುವ ಭಾವನೆಗಳು ಅತಿ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯವಾಗಿವೆ

[ಪುಟ 9ರಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರ]

ಒಬ್ಬ ಹೊಸ ತಾಯಿ ಹೆರಿಗೆಯ ನಂತರ ಚಿತ್ತಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಾದರೂ, ತನ್ನ ಮಗುವಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಮತ್ತು ಸುರಕ್ಷೆಯ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸಲು ಬಹಳಷ್ಟನ್ನು ಮಾಡಬಲ್ಲಳು

[ಪುಟ 10ರಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರ]

ತಂದೆಯಂದಿರಿಗೆ ಮಗುವಿನ ಆರೈಕೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಿದೆ

[ಪುಟ 10ರಲ್ಲಿರುವ ಚಿತ್ರ]

ಮಗುವಿಗೆ ಓದಿಹೇಳುವುದು ಶೈಶವದಲ್ಲೇ ಆರಂಭವಾಗಬೇಕು