ບົດທີ 9

ເຮົາຕ້ອງຕ້ານທານການລໍ້ໃຈ

ເຄີຍມີຜູ້ໃດຊວນລູກເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງບໍ?— ເຂົາທ້າໃຫ້ລູກເຮັດສິ່ງນັ້ນບໍ? ຫຼືເວົ້າວ່າເຮັດແບບນັ້ນມ່ວນແລະບໍ່ຜິດດອກ?— ເມື່ອລາງຄົນເຮັດແບບນີ້ກັບເຮົາ ແມ່ນເຂົາພະຍາຍາມລໍ້ໃຈເຮົາຢູ່.

ເຮົາຄວນຈະເຮັດແນວໃດເມື່ອຖືກລໍ້ໃຈ? ເຮົາຈະຍອມແພ້ແລະເຮັດຜິດບໍ?— ເຮັດແບບນັ້ນພະເຈົ້າເຢໂຫວາຈະບໍ່ພໍໃຈ. ແຕ່ລູກຮູ້ບໍວ່າໃຜຈະດີໃຈ?— ແມ່ນແລ້ວ ຊາຕານພະຍາມານຈະດີໃຈ.

ຊາຕານເປັນສັດຕູຂອງພະເຈົ້າ ແລະຊາຕານກໍເປັນສັດຕູຂອງພວກເຮົາ. ພວກເຮົາເບິ່ງຊາຕານບໍ່ເຫັນເພາະວ່າມັນເປັນກາຍວິນຍານ ແຕ່ວ່າມັນເຫັນພວກເຮົາ. ມື້ໜຶ່ງພະຍາມານເວົ້າກັບພະເຍຊູຄູຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ ມັນພະຍາຍາມລໍ້ໃຈພະອົງ. ລອງເບິ່ງດູວ່າພະເຍຊູເຮັດແນວໃດ. ແລ້ວເຮົາຈຶ່ງຈະຮູ້ເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງເມື່ອຖືກລໍ້ໃຈ.

Immediately after his baptism, Jesus looks heavenward and prays — ພະເຍຊູອາດຈະເລີ່ມຈື່ເລື່ອງໃດໄດ້ເມື່ອພະອົງຮັບບັບເຕມາ?

ພະເຍຊູຕ້ອງການເຮັດຕາມໃຈປະສົງຂອງພະເຈົ້າຢູ່ສະເໝີ. ພະອົງສະແດງເລື່ອງນີ້ຢ່າງເປີດເຜີຍໂດຍການຮັບບັບເຕມາໃນແມ່ນ້ຳຢູລະເດນ. ທັນທີຫຼັງຈາກພະເຍຊູຮັບບັບເຕມາ ຊາຕານກໍພະຍາຍາມລໍ້ໃຈພະອົງ. ຄຳພີໄບເບິນກ່າວວ່າ “ຟ້າສະຫວັນແຫວກອອກ” ແກ່ພະເຍຊູ. (ມັດທາຍ 3:16) ນີ້ອາດຈະໝາຍຄວາມວ່າຕອນນີ້ພະເຍຊູເລີ່ມຈື່ທຸກສິ່ງກ່ຽວກັບຊີວິດກ່ອນໜ້ານັ້ນເມື່ອຕອນທີ່ພະອົງຢູ່ກັບພະເຈົ້າໃນສະຫວັນ.

ຫຼັງຈາກພະເຍຊູຮັບບັບເຕມາແລ້ວ ພະອົງເຂົ້າໄປໃນປ່າເພື່ອຄຶດຕຶກຕອງເຖິງສິ່ງຕ່າງໆທີ່ພະອົງເລີ່ມຈື່ໄດ້. ສີ່ສິບມື້ແລະສີ່ສິບຄືນຜ່ານໄປ. ຕະຫຼອດໄລຍະເວລານັ້ນພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ກິນສິ່ງໃດເລີຍ ດັ່ງນັ້ນຕອນນີ້ພະອົງຈຶ່ງຫິວຫຼາຍ. ໃນຂະນະນັ້ນແຫຼະ ຊາຕານໄດ້ພະຍາຍາມລໍ້ໃຈພະເຍຊູ.

The Devil uses stones to tempt Jesus — ພະຍາມານໃຊ້ກ້ອນຫີນເພື່ອລອງໃຈພະເຍຊູແນວໃດ?

ພະຍາມານກ່າວວ່າ: “ຖ້າພະອົງເປັນພະບຸດແຫ່ງພະເຈົ້າ ຈົ່ງບອກກ້ອນຫີນທັງຫຼາຍນີ້ໃຫ້ກາຍເປັນເຂົ້າຈີ່ເຖີ້ນ.” ຖ້າໄດ້ກິນເຂົ້າຈີ່ຈັກໜ້ອຍໜຶ່ງຄົງຈະແຊບຫຼາຍ! ແຕ່ພະເຍຊູສາມາດເຮັດໃຫ້ກ້ອນຫີນກາຍເປັນກ້ອນເຂົ້າຈີ່ໄດ້ບໍ?— ແມ່ນແລ້ວ ພະອົງເຮັດໄດ້. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເຮັດໄດ້? ເພາະວ່າພະເຍຊູເປັນລູກຂອງພະເຈົ້າ ພະອົງມີລິດເດດພິເສດ.

ຖ້າພະຍາມານໃຫ້ລູກເຮັດກ້ອນຫີນເປັນເຂົ້າຈີ່ ລູກຈະເຮັດບໍ?— ພະເຍຊູກຳລັງຫິວຢູ່. ດັ່ງນັ້ນ ເຮັດແຕ່ເທື່ອດຽວຊື່ໆຄົງຈະບໍ່ຜິດຕິ?— ພະເຍຊູຮູ້ວ່າຜິດທີ່ຈະໃຊ້ລິດເດດໃນວິທີນີ້. ພະເຢໂຫວາປະທານລິດເດດນັ້ນໃຫ້ພະເຍຊູເພື່ອພະອົງຈະໄດ້ຊັກນຳຄົນເຂົ້າມາຫາພະເຈົ້າ ບໍ່ແມ່ນໃຊ້ລິດເດດນັ້ນເພື່ອປະໂຫຍດຂອງຕົນເອງ.

ດັ່ງນັ້ນ ແທນທີ່ຈະເຮັດຢ່າງນັ້ນ ພະເຍຊູບອກຊາຕານເຖິງສິ່ງທີ່ຂຽນໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນວ່າ: ‘ຄົນຈະບໍ່ລ້ຽງຊີວິດດ້ວຍເຂົ້າຈີ່ສິ່ງດຽວ ແຕ່ວ່າດ້ວຍຄຳເວົ້າທຸກຄຳທີ່ອອກມາຈາກປາກຂອງພະເຢໂຫວາ.’ ພະເຍຊູຮູ້ວ່າການເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈສຳຄັນຫຼາຍກວ່າການມີອາຫານກິນ.

ແຕ່ພະຍາມານກໍໄດ້ພະຍາຍາມອີກ. ມັນພາພະເຍຊູໄປທີ່ເມືອງເຢຣຶຊາເລມໃຫ້ພະອົງຢືນຢູ່ບ່ອນສູງໆໃນເຂດວິຫານ. ແລ້ວຊາຕານຈຶ່ງກ່າວວ່າ: ‘ຖ້າພະອົງເປັນບຸດຂອງພະເຈົ້າ ຈົ່ງໂຕນລົງໄປເຖີ້ນ ເຫດວ່າມີຄຳຂຽນໄວ້ວ່າທູດສະຫວັນຂອງພະເຈົ້າຈະປົກປ້ອງເຈົ້າບໍ່ໃຫ້ບາດເຈັບ.’

ເປັນຫຍັງຊາຕານຈຶ່ງກ່າວແບບນັ້ນ?— ມັນເວົ້າແບບນັ້ນເພື່ອລໍ້ໃຫ້ພະເຍຊູເຮັດສິ່ງທີ່ໂງ່ຈ້າ. ແຕ່ອີກເທື່ອໜຶ່ງພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ຟັງຄວາມຊາຕານ. ພະອົງບອກຊາຕານວ່າ: “ຍັງມີຄຳຂຽນໄວ້ອີກວ່າ ‘ເຈົ້າຢ່າລອງໃຈພະເຢໂຫວາຜູ້ເປັນພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ.’” ພະເຍຊູຮູ້ວ່າເປັນການຜິດທີ່ຈະທົດລອງພະເຢໂຫວາໂດຍການເອົາຊີວິດຂອງຕົນໄປສ່ຽງແບບນັ້ນ.

ແຕ່ຊາຕານຍັງບໍ່ຍອມເຊົາ. ຕໍ່ຈາກນັ້ນຊາຕານໄດ້ພາພະເຍຊູຂຶ້ນໄປເທິງພູເຂົາທີ່ສູງຫຼາຍ. ຢູ່ທີ່ນັ້ນມັນໄດ້ໃຫ້ພະອົງເຫັນອານາຈັກທັງໝົດ ຫຼືລັດຖະບານຕ່າງໆຂອງໂລກແລະສະຫງ່າລາສີຂອງອານາຈັກເຫຼົ່ານັ້ນ. ແລ້ວຊາຕານກ່າວກັບພະເຍຊູວ່າ “ສິ່ງທັງຫຼາຍນີ້ເຮົາຈະໃຫ້ແກ່ພະອົງທັງໝົດຖ້າພະອົງຈະນົບນ້ອມຕົວລົງແລະຂາບໄຫວ້ເຮົາ.”

ລອງຄິດເຖິງຂໍ້ສະເໜີຂອງພະຍາມານ. ອານາຈັກຫຼືລັດຖະບານຂອງມະນຸດທັງສິ້ນເປັນຂອງຊາຕານແທ້ໆບໍ?— ແທ້ຈິງແລ້ວ ພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ປະຕິເສດວ່າຊາຕານເປັນເຈົ້າຂອງ. ພະອົງຈະປະຕິເສດຖ້າຊາຕານບໍ່ເປັນເຈົ້າຂອງຂອງອານາຈັກເຫຼົ່ານັ້ນ. ແມ່ນແລ້ວ ຊາຕານເປັນຜູ້ປົກຄອງຊາດຕ່າງໆທັງໝົດໃນໂລກນີ້. ແມ່ນແຕ່ຄຳພີໄບເບິນຍັງໄດ້ເອີ້ນມັນວ່າ “ເຈົ້ານາຍແຫ່ງໂລກນີ້.”—ໂຢຮັນ 12:31.

Jesus refuses Satan’s offer of all the kingdoms of the world — ເປັນຫຍັງຊາຕານສາມາດສະເໜີອານາຈັກທັງໝົດໃຫ້ພະເຍຊູໄດ້?

ລູກຈະເຮັດແນວໃດຖ້າພະຍາມານສັນຍາວ່າມັນຈະໃຫ້ສິ່ງຂອງບາງຢ່າງກັບລູກຖ້າຂາບໄຫວ້ມັນ?— ພະເຍຊູຮູ້ວ່າມັນຜິດທີ່ຈະຂາບໄຫວ້ພະຍາມານບໍ່ວ່າພະອົງຈະໄດ້ຮັບສິ່ງໃດກໍຕາມ. ດັ່ງນັ້ນ ພະເຍຊູຈຶ່ງກ່າວວ່າ: ‘ຊາຕານຈົ່ງໜີໄປ! ເພາະຄຳພີໄບເບິນກ່າວໄວ້ວ່າ ຈົ່ງນະມັດສະການພະເຢໂຫວາຜູ້ເປັນພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າແລະຮັບໃຊ້ພະອົງແຕ່ອົງດຽວ.’—ມັດທາຍ 4:1–10; ລືກາ 4:1–13.

A little girl looks longingly at a pie — ລູກຈະເຮັດແນວໃດ ຖ້າລູກຖືກລໍ້ໃຈ?

ພວກເຮົາກໍປະເຊີນກັບການລໍ້ໃຈຄືກັນ. ລູກຮູ້ຈັກການລໍ້ໃຈແບບໃດແດ່?— ນີ້ເປັນຕົວຢ່າງໜຶ່ງ. ແມ່ອາດຈະເຮັດເຂົ້າໜົມເຄັກທີ່ແຊບຫຼາຍ. ແມ່ບອກກັບລູກວ່າຢ່າຟ້າວກິນ ຖ້າກິນຕອນກິນເຂົ້າແລ້ວ. ແຕ່ລູກຫິວຫຼາຍ ດັ່ງນັ້ນລູກອາດຈະຮູ້ສຶກຖືກລໍ້ໃຈໃຫ້ກິນ. ລູກຈະເຊື່ອຟັງແມ່ບໍ?— ຊາຕານບໍ່ຢາກໃຫ້ລູກເຊື່ອຟັງແມ່.

ຄິດເຖິງພະເຍຊູເບິ່ງ. ພະອົງກໍຫິວຫຼາຍຄືກັນ. ແຕ່ພະອົງຮູ້ວ່າການເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າພໍໃຈນັ້ນສຳຄັນກວ່າການກິນອາຫານ. ລູກສະແດງວ່າລູກຄືກັບພະເຍຊູເມື່ອລູກເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ແມ່ບອກ.

ອາດເປັນໄປໄດ້ທີ່ເດັກນ້ອຍຄົນອື່ນຈະຊວນລູກໃຫ້ກິນຢາບາງຢ່າງ. ເຂົາເຈົ້າອາດບອກລູກວ່າຢາເຫຼົ່ານັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ຮູ້ສຶກມ່ວນແລະຕື່ນເຕັ້ນ. ແຕ່ທີ່ຈິງແລ້ວຢາເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນຢາເສບຕິດ. ມັນຈະເຮັດໃຫ້ລູກປ່ວຍໂຊແລ້ວອາດເຖິງຂັ້ນຕາຍ. ຫຼືບາງຄົນອາດຈະເອົາຢາສູບໃຫ້ລູກເຊິ່ງມີຢາເສບຕິດຢູ່ ແລະທ້າໃຫ້ລູກສູບ. ລູກຈະສູບບໍ?—

A boy offers two boys cigarettes; one boy takes it, the other walks away

ຄິດເຖິງພະເຍຊູແມ. ຊາຕານພະຍາຍາມໃຫ້ພະເຍຊູສ່ຽງຊີວິດໂດຍບອກພະອົງໃຫ້ໂຕນຈາກວິຫານ. ແຕ່ພະເຍຊູບໍ່ເຮັດ. ລູກຈະເຮັດແນວໃດຖ້າມີຄົນທ້າໃຫ້ລູກເຮັດສິ່ງທີ່ເປັນອັນຕະລາຍ?— ພະເຍຊູບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງຊາຕານ. ລູກກໍບໍ່ຄວນເຊື່ອຄົນທີ່ພະຍາຍາມຊັກຊວນລູກໃຫ້ເຮັດສິ່ງທີ່ຜິດ.

A girl holds rosary beads — ເປັນຫຍັງການນະມັດສະການທີ່ໃຊ້ຮູບເຄົາລົບຈຶ່ງຜິດ?

ລາງເທື່ອອາດຈະມີຄົນບອກລູກໃຫ້ຂາບໄຫວ້ຮູບເຄົາລົບ ເປັນສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າເຮົາຕ້ອງບໍ່ເຮັດ. (ອົບພະຍົບ 20:4, 5) ເຊິ່ງອາດຈະເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງພິທີຢູ່ໂຮງຮຽນ. ນາຍຄູອາດຈະບອກວ່າຖ້າລູກບໍ່ຍອມເຂົ້າຮ່ວມກໍບໍ່ຕ້ອງມາຮຽນອີກ. ລູກຈະເຮັດແນວໃດ?—

ເປັນສິ່ງງ່າຍທີ່ຈະເຮັດສິ່ງຖືກຕ້ອງເມື່ອທຸກຄົນເຮັດ. ແຕ່ເມື່ອມີຄົນພະຍາຍາມຊັກຈູງເຮົາໃຫ້ເຮັດຜິດ ກໍເປັນເລື່ອງຍາກຫຼາຍທີ່ຈະເຮັດສິ່ງຖືກຕ້ອງ. ເຂົາເຈົ້າອາດຈະເວົ້າວ່າສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າກຳລັງເຮັດຢູ່ນັ້ນບໍ່ຜິດດອກ. ແຕ່ຄຳຖາມສຳຄັນແມ່ນ ພະເຈົ້າເວົ້າແນວໃດກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້? ພະອົງຮູ້ດີທີ່ສຸດ.

ດັ່ງນັ້ນ ບໍ່ວ່າຄົນອື່ນຈະເວົ້າແນວໃດ ເຮົາຈະບໍ່ເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າບອກວ່າຜິດ. ໂດຍວິທີນີ້ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າຍິນດີສະເໝີ ແລະເຮົາຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ພະຍາມານພໍໃຈຢ່າງເດັດຂາດ.

ຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບວິທີຕ້ານທານການລໍ້ໃຈໃຫ້ເຮັດຜິດຢູ່ໃນພະທຳຄຳເພງ 1:1, 2; ສຸພາສິດ 1:10, 11; ມັດທາຍ 26:41; ແລະ 2 ຕີໂມເຕ 2:22.