ໃຫ້ກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຈົ້າຝຶກສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາ
“ຍ້ອນຂ້ານ້ອຍຄຶດຕຶກຕອງຂໍ້ບັນຍັດທັງຫຼາຍແຫ່ງພະອົງ.”—ຄຳເພງ 119:99.
1. ສິ່ງໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາເໜືອກວ່າສັດແມ່ນຫຍັງ?
ພະເຢໂຫວາໃຫ້ບາງສິ່ງທີ່ພິເສດກັບມະນຸດ ນັ້ນກໍຄືສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບ. ນີ້ເປັນສິ່ງໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາເໜືອກວ່າສັດ. ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າອາດາມແລະເອວາມີສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບ? ຫຼັງຈາກທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າ ເຂົາເຈົ້າກໍໄປລີ້ພະອົງ. ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບລົບກວນໃຈເຂົາເຈົ້າ.
2. ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາເປັນຄືກັບເຂັມທິດແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
2 ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບແມ່ນຄວາມຮູ້ສຶກພາຍໃນທີ່ບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າອັນໃດຖືກອັນໃດຜິດເຊິ່ງຊີ້ນຳຊີວິດຂອງເຮົາ. ຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຝຶກສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບທີ່ດີເປັນຄືກັບເຮືອທີ່ມີເຂັມທິດເພ. ລົມແລະກະແສນ້ຳໃນມະຫາສະໝຸດຈະພັດເຮືອໄປຜິດທາງໄດ້. ແຕ່ເຂັມທິດທີ່ໃຊ້ໄດ້ດີຈະຊ່ວຍໃຫ້ກັບຕັນຄວບຄຸມເຮືອໄປໃນທິດທາງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ຄ້າຍຄືກັນ ຖ້າເຮົາຝຶກສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາຢ່າງຖືກຕ້ອງ ມັນກໍຈະຊີ້ນຳເຮົາໄປໃນທາງທີ່ດີ.
3. ຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນຖ້າເຮົາບໍ່ຝຶກສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຢ່າງຖືກຕ້ອງ?
3 ຖ້າເຮົາບໍ່ໄດ້ຝຶກສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຢ່າງຖືກຕ້ອງ ມັນກໍຈະບໍ່ເຕືອນເຮົາເມື່ອເຮົາເຮັດຜິດ. (1 ຕີໂມເຕ 4:1, 2) ມັນອາດເຖິງກັບເຮັດໃຫ້ເຮົາເຊື່ອວ່າ ‘ການຮ້າຍເປັນການດີ.’ (ເອຊາອີ 5:20) ພະເຍຊູບອກລູກສິດວ່າ: “ຄົນທຸກຄົນທີ່ຈະຂ້າທ່ານທັງຫຼາຍກໍຈະຄຶດວ່າເພິ່ນກະທຳການຖວາຍແກ່ພະເຈົ້າ.” (ໂຢຮັນ 16:2) ນັ້ນເປັນສິ່ງທີ່ຄົນຂ້າເອຕຽນໄດ້ຄິດ. (ກິດຈະການ 6:8, 12; 7:54-60) ຕະຫຼອດຫຼາຍປີທີ່ຜ່ານມາ ຫຼາຍຄົນທີ່ເຄັ່ງສາສະໜາເຮັດສິ່ງຊົ່ວຮ້າຍຫຼາຍເຊັ່ນ ຂ້າຄົນແລະອ້າງວ່າເຮັດເພື່ອພະເຈົ້າ. ແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວ ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດນັ້ນຂັດກັບກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າ. (ອົບພະຍົບ 20:13) ເຫັນໄດ້ວ່າສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຊີ້ນຳໄປໃນທາງທີ່ຖືກຕ້ອງ!
4. ເຮົາຈະໝັ້ນໃຈໄດ້ແນວໃດວ່າສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາເຮັດວຽກຢ່າງຖືກຕ້ອງ?
4 ເຮົາຈະໝັ້ນໃຈໄດ້ແນວໃດວ່າສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາເຮັດວຽກຢ່າງຖືກຕ້ອງ? ກົດໝາຍແລະຫຼັກການຈາກຄຳພີໄບເບິນ “ເປັນປະໂຫຍດສຳລັບສັ່ງສອນກໍດີ ສຳລັບໃຫ້ຮູ້ແຈ້ງກໍດີ ສຳລັບຕີສອນກໍດີ ສຳລັບແອບສອນໃນຄວາມຊອບທຳກໍດີ.” (2 ຕີໂມເຕ 3:16) ເຮົາຕ້ອງສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເປັນປະຈຳ ຄິດຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະນຳໄປໃຊ້ໃນຊີວິດ. ໂດຍວິທີນີ້ເຮົາກໍຮຽນຮູ້ທີ່ຈະຄິດຄືກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ. ແລ້ວເຮົາກໍສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາຈະຊີ້ນຳເຮົາໄປໃນທາງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວິທີທີ່ເຮົາຈະໃຊ້ກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຢໂຫວາຝຶກສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາ.
ໃຫ້ກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າຝຶກເຈົ້າ
5, 6. ກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າຊ່ວຍເຮົາແນວໃດ?
5 ຖ້າເຮົາຢາກໃຫ້ກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າຊ່ວຍເຮົາ ເຮົາຕ້ອງບໍ່ພຽງແຕ່ອ່ານຫຼືຮູ້ຈັກກົດໝາຍເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງຮັກແລະນັບຖືກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າ. ຄຳພີໄບເບິນບອກເຮົາວ່າ: “ຈົ່ງກຽດຊັງການຊົ່ວແລະຈົ່ງມັກການດີ.” (ອາໂມດ 5:15) ແລ້ວເຮົາຈະເຮັດໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາຕ້ອງຮຽນຮູ້ທີ່ຈະເບິ່ງສິ່ງຕ່າງໆຄືກັບພະເຢໂຫວາເບິ່ງ. ລອງເຮັດແບບນີ້ ໃຫ້ນຶກພາບວ່າເຈົ້ານອນບໍ່ຄ່ອຍຫຼັບ ແລະທ່ານໝໍກໍແນະນຳໃຫ້ເຈົ້າກິນອາຫານທີ່ມີປະໂຫຍດ ອອກກຳລັງກາຍຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະປັບປ່ຽນວິທີການໃຊ້ຊີວິດ. ເມື່ອເຈົ້າເຮັດຕາມຄຳແນະນຳນັ້ນ ມັນກໍໄດ້ຜົນ! ເຈົ້າຄົງຮູ້ສຶກວ່າຄຳແນະນຳຂອງທ່ານໝໍດີແທ້ໆແມ່ນບໍ?
6 ຄ້າຍຄືກັນ ຜູ້ສ້າງໃຫ້ກົດໝາຍເພື່ອປົກປ້ອງເຮົາຈາກຜົນທີ່ບໍ່ດີຂອງບາບ ແລະເພື່ອປັບປຸງຊີວິດຂອງເຮົາໃຫ້ດີຂຶ້ນ. ຕົວຢ່າງ: ຄຳພີໄບເບິນສອນເຮົາວ່າເຮົາບໍ່ຄວນເວົ້າຕົວະ ສໍ້ໂກງ ລັກ ເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ ໃຊ້ຄວາມຮຸນແຮງ ຫຼືຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບລັດທິຜີປີສາດ. (ອ່ານສຸພາສິດ 6:16-19; ຄຳປາກົດ 21:8) ເມື່ອເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກການເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍຈະຮັກພະອົງແລະກົດໝາຍຂອງພະອົງຫຼາຍຂຶ້ນ.
7. ບັນທຶກໃນຄຳພີໄບເບິນຊ່ວຍເຮົາແນວໃດ?
7 ເຮົາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງປະສົບກັບຄວາມທຸກຈາກຜົນຂອງການລະເມີດກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າເພື່ອຈະຮູ້ວ່າອັນໃດຖືກອັນໃດຜິດ. ເຮົາສາມາດຮຽນຮູ້ໄດ້ຈາກຄວາມຜິດພາດຂອງຄົນໃນອະດີດ ເຊິ່ງມີບັນທຶກໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ. ສຸພາສິດ 1:5 (ລ.ມ.) ບອກວ່າ: “ຄົນສະຫຼາດຈະຟັງແລະຮັບເອົາຄຳສອນຫຼາຍຂຶ້ນ.” ຄຳສອນນີ້ມາຈາກພະເຈົ້າແລະເປັນຄຳສອນທີ່ດີທີ່ສຸດ! ຕົວຢ່າງ: ຄິດເບິ່ງວ່າດາວິດປະສົບກັບຄວາມທຸກຫຼາຍສ່ຳໃດຫຼັງຈາກທີ່ບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ແລະເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດກັບນາງບາດເຊບາ. (2 ຊາເມືອນ 12:7-14) ເມື່ອເຈົ້າອ່ານບັນທຶກນັ້ນຂໍໃຫ້ຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ດາວິດອາດຈະຫຼີກລ່ຽງບັນຫາເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ແນວໃດ? ຖ້າຂ້ອຍເຈິເລື່ອງແບບນີ້ຂ້ອຍຈະເຮັດແນວໃດ? ຖ້າຂ້ອຍຖືກລໍ້ໃຈໃຫ້ເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ ຂ້ອຍຈະເຮັດຄືດາວິດຫຼືໂຢເຊບ?’ (ຕົ້ນເດີມ 39:11-15) ຖ້າເຮົາຄິດຄັກໆເຖິງຜົນເສຍຫາຍ ເຮົາກໍຈະ “ກຽດຊັງການຊົ່ວ” ຫຼາຍຂຶ້ນ.
8, 9. (ກ) ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາຊ່ວຍເຮົາແນວໃດ? (ຂ) ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາແລະຫຼັກການຂອງພະເຢໂຫວາເຮັດວຽກນຳກັນແນວໃດ?
8 ເຮົາຈະບໍ່ເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາກຽດຊັງແນ່ນອນ. ແຕ່ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດຖ້າມີກໍລະນີທີ່ບໍ່ໄດ້ມີກົດໝາຍບອກໄວ້ກົງໆໃນຄຳພີໄບເບິນ? ເຮົາຈະຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າພະເຈົ້າຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງ? ຖ້າເຮົາຍອມໃຫ້ຄຳພີໄບເບິນຝຶກສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາ ເຮົາກໍຈະຕັດສິນໃຈຢ່າງສະຫຼາດ.
9 ຍ້ອນພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາ ພະອົງຈຶ່ງໃຫ້ຫຼັກການເພື່ອຊີ້ນຳສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາ. ພະອົງບອກວ່າ: “ຝ່າຍເຮົາເຮົາແມ່ນພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ ຜູ້ສັ່ງສອນເຈົ້າສຳລັບປະໂຫຍດແກ່ເຈົ້າ ຜູ້ພາເຈົ້າໄປໃນຫົນທາງທີ່ເຈົ້າຕ້ອງໄປ.” (ເອຊາອີ 48:17, 18) ເມື່ອເຮົາຄິດຢ່າງເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນ ແລະໃຫ້ຫຼັກການເຫຼົ່ານັ້ນຢູ່ໃນໃຈຂອງເຮົາ ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາກໍຈະຖືກແກ້ໄຂແລະປັບປ່ຽນ ແລ້ວມັນກໍຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕັດສິນໃຈໄດ້ຢ່າງສະຫຼາດ.
ໃຫ້ຫຼັກການຂອງພະເຈົ້າຊີ້ນຳເຈົ້າ
10. ຫຼັກການແມ່ນຫຍັງ? ແລະພະເຍຊູໃຊ້ຫຼັກການໃນການສອນຂອງເພິ່ນແນວໃດ?
10 ຫຼັກການແມ່ນຄວາມຈິງພື້ນຖານທີ່ຊີ້ນຳຄວາມຄິດຂອງເຮົາ ເຊິ່ງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕັດສິນໃຈຢ່າງສະຫຼາດ. ການຮູ້ຈັກຫຼັກການຂອງພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າພະອົງຄິດແນວໃດ ແລະເປັນຫຍັງພະອົງຈຶ່ງໃຫ້ກົດໝາຍບາງຂໍ້ກັບເຮົາ. ພະເຍຊູໃຊ້ຫຼັກການສອນພວກລູກສິດວ່າຄວາມຄິດແລະການກະທຳຈະມີຜົນທີ່ຕາມມາ. ຕົວຢ່າງ: ເພິ່ນສອນວ່າຄວາມໃຈຮ້າຍຈະນຳໄປສູ່ຄວາມຮຸນແຮງ ແລະຄວາມຄິດທີ່ຜິດສິນລະທຳຈະນຳໄປສູ່ການເຮັດຜິດປະເວນີ. (ມັດທາຍ 5:21, 22, 27, 28) ເມື່ອເຮົາຍອມໃຫ້ຫຼັກການຂອງພະເຈົ້າຊີ້ນຳເຮົາ ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາຈະຖືກຝຶກເປັນຢ່າງດີ ແລະເຮົາກໍຈະເລືອກເຮັດສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄຳສັນລະເສີນ.—1 ໂກລິນໂທ 10:31
ຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຈະນັບຖືສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງຄົນອື່ນ (ເບິ່ງຂໍ້ 11, 12)
11. ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງແຕ່ລະຄົນອາດແຕກຕ່າງກັນແນວໃດ?
11 ເຖິງແມ່ນວ່າຄລິດສະຕຽນສອງຄົນຈະຝຶກສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບໂດຍໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນຄືກັນ ແຕ່ທັງສອງຄົນອາດຕັດສິນໃຈບາງເລື່ອງບໍ່ຄືກັນ. ເຊັ່ນ: ເລື່ອງການດື່ມເຫຼົ້າ. ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ບອກວ່າການດື່ມເຫຼົ້າເປັນເລື່ອງທີ່ຜິດ ແຕ່ເຕືອນເຮົາວ່າບໍ່ຄວນດື່ມຫຼາຍເກີນໄປ ຫຼືດື່ມຈົນເມົາ. (ສຸພາສິດ 20:1; 1 ຕີໂມເຕ 3:8) ໝາຍຄວາມວ່າຖ້າຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ມີບັນຫາເລື່ອງການດື່ມຫຼາຍເກີນໄປ ລາວກໍບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຄິດເຖິງເລື່ອງອື່ນເລີຍບໍເມື່ອຕັດສິນໃຈທີ່ຈະດື່ມ? ບໍ່ແມ່ນ. ເຖິງວ່າສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງລາວບອກວ່າດື່ມໄດ້ ແຕ່ລາວກໍຍັງຕ້ອງຄຳນຶງເຖິງສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງຄົນອື່ນນຳ.
12. ໂລມ 14:21 ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ນັບຖືສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງຄົນອື່ນແນວໃດ?
12 ໂປໂລສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາຕ້ອງນັບຖືສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງຄົນອື່ນ ເມື່ອລາວຂຽນວ່າ: “ອັນທີ່ຈະບໍ່ກິນເນື້ອສັດກໍດີນ້ຳອະງຸ່ນກໍດີ ແລະບໍ່ກະທຳສິ່ງໃດອື່ນທີ່ເປັນເຫດໃຫ້ພີ່ນ້ອງຊູນສະດຸດ ຫຼືເຄືອງໃຈ ຫຼືອ່ອນແຮງໄປກໍເປັນການດີຢູ່.” (ໂລມ 14:21) ດັ່ງນັ້ນ ເຖິງວ່າເຮົາມີສິດທີ່ຈະດື່ມເຫຼົ້າ ແຕ່ເຮົາກໍເຕັມໃຈເສຍສະລະເພາະຮູ້ວ່າມັນຈະລົບກວນສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງຄົນອື່ນ. ສົມມຸດວ່າພີ່ນ້ອງຄົນໜຶ່ງເຄີຍຕິດເຫຼົ້າກ່ອນທີ່ຈະມາຮຽນຄວາມຈິງ ແລະລາວກໍຕັດສິນໃຈແລ້ວວ່າຈະບໍ່ດື່ມອີກ. ເຮົາກໍຄົງບໍ່ຢາກເຮັດໃຫ້ລາວກັບໄປຕິດເຫຼົ້າອີກ. (1 ໂກລິນໂທ 6:9, 10) ຖ້າຫາກພີ່ນ້ອງຄົນນັ້ນເປັນແຂກຂອງເຮົາ ເຮົາຈະຊູຊີລາວໃຫ້ດື່ມບໍທັງໆທີ່ລາວປະຕິເສດ? ເຮົາຈະບໍ່ເຮັດແນ່ນອນ!
ເຈົ້າຍິນດີທີ່ຈະສະລະຕົວເອງເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນບໍ?
13. ຕີໂມເຕໄດ້ນັບຖືສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງຄົນອື່ນແນວໃດ ເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຮັບເອົາຂ່າວດີ?
13 ຕອນທີ່ຕີໂມເຕເປັນບ່າວ ລາວຍິນດີທີ່ຈະຮັບສິນຕັດເຖິງຈະເຈັບປວດ. ລາວຮູ້ວ່າເລື່ອງນີ້ສຳຄັນຫຼາຍສຳລັບຄົນຢິວທີ່ລາວຈະໄປປະກາດນຳ. ຕີໂມເຕກໍຄືກັບໂປໂລ ລາວບໍ່ຢາກເຮັດໃຫ້ໃຜຂຸ່ນເຄືອງໃຈ. (ກິດຈະການ 16:3; 1 ໂກລິນໂທ 9:19-23) ແລ້ວເຈົ້າເດ ເຈົ້າຍິນດີສະລະຕົວເອງເພື່ອຊ່ວຍຄົນອື່ນບໍ?
“ກ້າວໜ້າໄປເພື່ອຈະໄດ້ເປັນຜູ້ໃຫຍ່”
14, 15. (ກ) ເຮົາຈະເປັນຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ໄດ້ແນວໃດ? (ຂ) ຄົນທີ່ເປັນຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຈະປະຕິບັດຕໍ່ຄົນອື່ນແນວໃດ?
14 ເຮົາທຸກຄົນຄວນຢາກ “ຜ່ານຫຼັກຄຳສອນເບື້ອງຕົ້ນກ່ຽວກັບພະຄລິດ” ແລະ “ກ້າວໜ້າໄປເພື່ອຈະໄດ້ເປັນຜູ້ໃຫຍ່.” (ເຫບເລີ 6:1, ລ.ມ.) ການຢູ່ໃນຄວາມຈິງມາຫຼາຍປີກໍບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ສະເໝີໄປ. ເພື່ອຈະເປັນຜູ້ໃຫຍ່ໄດ້ຈະຕ້ອງອອກຄວາມພະຍາຍາມ. ເຮົາຕ້ອງພັດທະນາຄວາມຮູ້ຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງເຮົາຕໍ່ໆໄປ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງອ່ານຄຳພີໄບເບິນທຸກໆມື້. (ຄຳເພງ 1:1-3) ເມື່ອເຈົ້າອ່ານຄຳພີໄບເບິນທຸກມື້ ເຈົ້າກໍຈະເຂົ້າໃຈກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ.
15 ກົດໝາຍທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດສຳລັບຄລິດສະຕຽນແມ່ນຫຍັງ? ນັ້ນກໍຄື ກົດໝາຍແຫ່ງຄວາມຮັກ. ພະເຍຊູບອກລູກສິດຂອງເພິ່ນວ່າ: “ຄົນທັງປວງຈະຮູ້ຈັກວ່າທ່ານທັງຫຼາຍເປັນລູກສິດຂອງເຮົາດ້ວຍການນີ້ ຄືວ່າຖ້າທ່ານທັງຫຼາຍມີຄວາມຮັກໃນທ່າມກາງພວກທ່ານ.” (ໂຢຮັນ 13:35) ຄວາມຮັກຖືກເອີ້ນວ່າ: “ພະບັນຍັດຫຼວງ” ແລະຄວາມຮັກເຮັດໃຫ້ “ພະບັນຍັດສຳເລັດ.” (ຢາໂກໂບ 2:8; ໂລມ 13:10) ພວກເຮົາບໍ່ແປກໃຈທີ່ຄວາມຮັກສຳຄັນຫຼາຍ ເພາະຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ພະເຈົ້າເປັນຄວາມຮັກ.” (1 ໂຢຮັນ 4:8) ສຳລັບພະເຈົ້າ ຄວາມຮັກບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ຄວາມຮູ້ສຶກ. ພະອົງສະແດງຄວາມຮັກໂດຍການກະທຳ. ໂຢຮັນບອກວ່າ: “ໃນຂໍ້ນີ້ຄວາມຮັກແຫ່ງພະເຈົ້າຝ່າຍພວກເຮົາໄດ້ປາກົດແຈ້ງ ຄືວ່າພະເຈົ້າໄດ້ໃຊ້ພະບຸດອົງດຽວຂອງພະອົງເຂົ້າມາໃນໂລກ ເພື່ອເຮົາທັງຫຼາຍຈະໄດ້ມີຊີວິດດ້ວຍພະບຸດນັ້ນ.” (1 ໂຢຮັນ 4:9) ເມື່ອເຮົາສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ພະເຍຊູ ພີ່ນ້ອງ ແລະຄົນອື່ນໆ ເຮົາກໍພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາເປັນຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່.—ມັດທາຍ 22:37-39
ແຮ່ງເຮົາຄິດເຖິງແລະເຂົ້າໃຈຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນ ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາກໍແຮ່ງເຮັດວຽກໄດ້ດີຂຶ້ນ (ເບິ່ງຂໍ້ 16)
16. ເມື່ອເຮົາເປັນຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງເຫັນຄຸນຄ່າຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນຫຼາຍຂຶ້ນ?
16 ເມື່ອເຮົາເປັນຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຄວາມເປັນຜູ້ໃຫຍ່ ເຮົາຈະເຫັນຄຸນຄ່າຫຼັກການຫຼາຍຂຶ້ນ. ປົກກະຕິແລ້ວກົດໝາຍຈະໃຊ້ໄດ້ກັບສະຖານະການດຽວ ແຕ່ຫຼັກການຈະໃຊ້ໄດ້ກັບຫຼາຍສະຖານະການ. ຕົວຢ່າງ: ເດັກນ້ອຍບໍ່ເຂົ້າໃຈວ່າການຄົບໝູ່ທີ່ບໍ່ດີຈະເປັນອັນຕະລາຍ. ດັ່ງນັ້ນ ພໍ່ແມ່ຈະຕ້ອງຕັ້ງກົດເພື່ອປົກປ້ອງລູກ. (1 ໂກລິນໂທ 15:33) ແຕ່ເມື່ອລາວໃຫຍ່ຂຶ້ນ ລາວຈະຮຽນຮູ້ທີ່ຈະຄິດເຖິງແລະເຂົ້າໃຈຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນ. ຫຼັກການເຫຼົ່ານັ້ນກໍຈະຊ່ວຍລາວໃຫ້ຕັດສິນໃຈເລືອກໝູ່ທີ່ດີ. (ອ່ານ 1 ໂກລິນໂທ 13:11; 14:20) ແຮ່ງເຮົາເຂົ້າໃຈຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນຫຼາຍເທົ່າໃດ ສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບຂອງເຮົາກໍແຮ່ງເຮັດວຽກໄດ້ດີຂຶ້ນເທົ່ານັ້ນ ແລະເຮົາກໍຈະເຂົ້າໃຈຈະແຈ້ງຫຼາຍຂຶ້ນວ່າພະເຈົ້າຢາກໃຫ້ເຮົາເຮັດຫຍັງ ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເຈິເລື່ອງແບບໃດກໍຕາມ.
17. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າເຮົາມີຫຼາຍສິ່ງທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕັດສິນໃຈຢ່າງສະຫຼາດ?
17 ເຮົາມີຫຼາຍສິ່ງທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາຕັດສິນໃຈເພື່ອເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. ໃນຄຳພີໄບເບິນເຮົາໄດ້ອ່ານພົບກົດໝາຍແລະຫຼັກການທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ “ເຖິງທີ່ສຳເລັດແລະຊຳນານຈະກະທຳການດີທຸກຢ່າງ.” (2 ຕີໂມເຕ 3:16, 17) ຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຄິດແນວໃດ. ແຕ່ເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມຄົ້ນຄວ້າເບິ່ງ. (ເອເຟດ 5:17) ເຮົາມີເຄື່ອງມືຕ່າງໆທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໄດ້ເຊັ່ນ: ດັດຊະນີສັບພະໜັງສືຂອງວັອດທາວເວີ (ພາສາອັງກິດ) ຄູ່ມືຄົ້ນຄວ້າສຳລັບພະຍານພະເຢໂຫວາ ຫ້ອງສະໝຸດຂອງວັອດທາວເວີ (ພາສາອັງກິດ) ຫ້ອງສະໝຸດອອນລາຍຂອງວັອດທາວເວີ ແລະແອັບJW Library. ເມື່ອເຮົາໃຊ້ເຄື່ອງມືເຫຼົ່ານີ້ ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກການສຶກສາສ່ວນຕົວແລະການນະມັດສະການປະຈຳຄອບຄົວຫຼາຍຂຶ້ນ.
ການຝຶກສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບເຮັດໃຫ້ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດ
18. ຈະເປັນແນວໃດຖ້າເຮົາໃຊ້ກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຢໂຫວາໃນຊີວິດຂອງເຮົາ?
18 ຊີວິດຂອງເຮົາຈະດີຫຼາຍສ່ຳໃດຖ້າເຮົາໃຊ້ກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຢໂຫວາ! ຄຳເພງ 119:97-100 ບອກວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍຮັກແພງພະບັນຍັດແຫ່ງພະອົງຫຼາຍແທ້. ຂ້ານ້ອຍຄຶດຕຶກຕອງພະບັນຍັດນັ້ນໝົດວັນ. ຄຳສັ່ງທັງຫຼາຍແຫ່ງພະອົງໄດ້ໃຫ້ຂ້ານ້ອຍມີປັນຍາກວ່າພວກສັດຕູຕໍ່ໜ້າຂ້ານ້ອຍ ເຫດວ່າຄຳສັ່ງນັ້ນຢູ່ນຳຂ້ານ້ອຍເລື້ອຍບໍ່ຂາດ. ຂ້ານ້ອຍມີຄວາມເຂົ້າໃຈກວ່າຄົນທັງປວງທີ່ສັ່ງສອນຂ້ານ້ອຍ ຍ້ອນຂ້ານ້ອຍຄຶດຕຶກຕອງຂໍ້ບັນຍັດທັງຫຼາຍແຫ່ງພະອົງ. ຂ້ານ້ອຍມີສະຕິກວ່າພວກຜູ້ເຖົ້າແກ່ຍ້ອນຂ້ານ້ອຍຂັບຕາມຂໍ້ບັນຍັດທັງຫຼາຍແຫ່ງພະອົງ.” ເມື່ອເຮົາໃຊ້ເວລາຄິດຢ່າງເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຈົ້າ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມສະຫຼາດແລະມີຄວາມເຂົ້າໃຈຫຼາຍຂຶ້ນ. ແລະເມື່ອເຮົາໃຊ້ກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຈົ້າຝຶກສະຕິຮູ້ສຶກຜິດຊອບ ນັ້ນກໍຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາ “ເຕີບໂຕຢ່າງເຕັມທີຈົນເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຄືພະຄລິດ.”—ເອເຟດ 4:13, ລ.ມ.