Apostëlë Pedro nitii kyatukmastutë Jesus, yëˈë duˈunyëm tmëduunˈadëtsyë Jyobaa. Extëm nˈokpëjktakëm, ko Jesus tnimaytyaky mëdiˈibë mayë jäˈäy kyaj tjaygyujkëdë, ta nyikaktääyëdë, perë Pedro kyaj duˈun ttuuny (Fwank 6:68). Niˈigyë jyënany: “Mij [naytyuˈugyë] mmëdäjtypy ja ayuk diˈibë myaytyakypy ja jikyˈäjtën diˈibë winë xëë winë tiempë”. Jesus nyijäˈäwëbë nety ko ja yˈapostëlëty nikaktäˈäyanëdëp ets nanduˈun ja Pedro, perë Jesus yˈanmääyë Pedro ko duˈunyëm myëduunˈadëˈëtsäˈänyëty (Luk. 22:​31, 32). Jesus nyijäˈäwëbë nety ko ja yˈapostëlëtëjk ‘ënäämp ja yˈääw jyot ets ttundëty mëdiˈibë Dios tsyojkypyën jeˈeyë ko ja niˈkx kopk adoon abatk yajpäätyën’ (Mar. 14:​38, TY). Pääty ko Pedro tëgëkˈok jyënany ko kyaj tˈixyˈatyë Jesus, kyaj jyënany ko të nety myastuˈutyëty, pes ko jyukypyejky, ta mëët nyaybyatë (Mar. 16:7; Luk. 24:34; 1 Kor. 15:5). Seguurë ko Pedro yëˈë pudëjkë parë jatëgok nyayjyäˈäwë agujk jotkujk. w23.09 paj. 22 parr. 9, 10

Dios pyokymyeˈkxypy ja jäˈäy mëdiˈibë mëbëjkëbën, wäˈäts dyajnaxy ets kyaj tˈokjamyajtsënë ja pyoky (Sal. 32:​1,2). Duˈunxyëp extëm kyaj të pyokytyundë mët yëˈëgyëjxm ko tmëdattë mëbëjkën. Per oyë Abrahán, David etsë wiinkpë Diosmëduumbëty yajnäjxëdë wäˈätsë Dios, duˈunyëm yajpäättë pokyjyaˈay. Pesë Jyobaa pääty yajnäjxëdë wäˈäts mët yëˈëgyëjxm ko tmëdäjttë ja mëbëjkën, per mëdiˈibë kyaj myëdunëdë kyaj wäˈäts dyajnäjxy (Éfes. 2:12). Apostëlë Pablo ojts yajxon tnimaytyaˈaky ko parë mëët nnaymyaˈayëmë Dios, tsojkëp nmëdäjtëmë mëbëjkën. Abrahán etsë David duˈunën tmëdäjttë mëbëjkën ets ëtsäjtëm nanduˈunën mbäät nmëdäjtëm. w23.12 paj. 3 parr. 6, 7

Ninuˈun nDiosmëduˈunëm, mbäädë Jyobaa nmoˈoyëmë wintsëˈkën. ¿Wiˈix mbäät duˈun nduˈunëm? Ko nnasˈijxëmë xëëw tiempë, jot mëjääw ets ja meeny sentääbë parë nduˈunëmë Diosë tyuunk. Pën yëˈë nmoˈoyëmë Jyobaa mëdiˈibë niˈigyë nyajtsobatëm, yëˈë nety nyajnigëxëˈkëm ko nmëjjäˈäwëm ko mbäät nmëduˈunëm. Apostëlë Pablo kanäk pëky ojts tnigajpxy wiˈixën mbäät nDiosmëduˈunëm ets ko ninäˈä mbäät njäˈäytyëgoˈoyëm (Eb. 10:​22-25). Extëm nˈokpëjktakëm, jyënany ko jëjpˈam nmënuˈkxtakëmë Jyobaa, nˈëwäˈkx ngäjpxwäˈkxëm ets nnaymyëjääwmoˈoyëm nixim niyam, ets “waanë niˈigyë tyam, mët ko tyimpatnëp” mä myinäˈänyë Jyobaa myëjxëëw. Mä jyëjpkëjxnë Diˈibʉ Jatanʉp, jap tuˈugë anklës jyënany: “¡Awdat ja Dios!”. Ets majtskˈokën duˈun jyënany, yäˈädë yëˈë yˈandijpy ko jëjpˈamën duˈun yajtunët (Diˈibʉ Jat. 19:10; 22:9). Ninäˈä mbäät ngajäˈäytyëgoˈoyëm ko të nnijäˈäwëm nëˈpäät këkpäät ti yˈandijpy ja templë mëdiˈibë Jyobaa jyaˈäjtypy ets ko të tnasˈixë parë mbäät nˈawdäjtëm extëm të ttuknibëjktäägë. w23.10 paj. 29 parr. 17, 18