Марко

12 Потоа почна да им зборува со споредби: „Еден човек насади лозје и постави ограда околу него, ископа место за гмечење на грозјето и изгради стражарска кула. Па им го даде под закуп на лозари и отпатува далеку од дома. 2 Кога дојде време за берба, испрати еден роб кај лозарите за да земе од нив дел од родот на лозјето. 3 Но, тие го фатија, го претепаа и го испратија назад со празни раце. 4 Им испрати и друг роб. Него го удрија по главата и го понижија. 5 Испрати и трет, а него го убија. Испрати и многу други, но некои од нив ги претепаа, а некои ги убија. 6 На крајот им го испрати својот сакан син, зашто си мислеше: ’Ќе го почитуваат мојот син‘. 7 Но лозарите си рекоа меѓу себе: ’Ова е наследникот. Ајде да го убиеме, па наследството ќе биде наше‘. 8 Тогаш го фатија и го убија, па го исфрлија од лозјето. 9 Што ќе направи сопственикот на лозјето? Ќе дојде и ќе ги погуби лозарите, а лозјето ќе им го даде на други. 10 Зарем никогаш не сте ги читале овие зборови од Писмото: ’Каменот што го отфрлија градителите стана главен аголен камен.* 11 Тоа е од Јехова, и прекрасно е во наши очи‘?“

12 Неговите противници сфатија дека споредбата се однесува на нив, и затоа сакаа да го фатат.* Но се плашеа од народот, па го оставија и си заминаа.

13 Потоа испратија кај него некои фарисеи и следбеници на Ирод за да го фатат за збор. 14 Кога дојдоа, тие му рекоа: „Учителе, знаеме дека ја зборуваш вистината и дека не им ласкаш на другите, зашто не гледаш кој е кој, туку исправно поучуваш за начинот на кој Бог сака да живееме. Кажи ни, дозволено ли е да му се плаќа данок на цезарот или не? 15 Треба да плаќаме или не треба?“ Свесен за нивното лицемерство, им рече: „Зошто ме искушувате? Донесете ми еден денариј!“* 16 И донесоа, а тој им рече: „Чиј е овој лик и натпис?“ Тие му одговорија: „На цезарот“.* 17 Тогаш Исус рече: „Дајте му го на цезарот она што е на цезарот, а на Бог она што е на Бог!“ И му се восхитуваа.

18 Тогаш дојдоа садукеите, кои велат дека нема воскресение, и го прашаа: 19 „Учителе, Мојсеј ни напиша дека, ако некој човек умре и нема деца, брат му треба да ја земе неговата жена и да ја продолжи лозата на својот брат. 20 Си беа седум браќа. Првиот се ожени, но умре без да има деца. 21 Вториот се ожени со жената на починатиот, но и тој умре без да има деца, а истото се случи и со третиот. 22 И сите седум браќа умреа без да имаат деца. На крај, умре и жената. 23 Кога ќе воскреснат, на кого од нив ќе му биде жена? Зашто, на сите седум браќа им беше жена“. 24 А Исус им рече: „Вие не ги познавате ниту Писмата ниту Божјата моќ, затоа сте во заблуда. 25 Зашто, кога ќе станат од мртвите, луѓето нема ни да се женат ни да се мажат, туку ќе бидат како ангели на небото. 26 А за тоа дека мртвите ќе станат, не сте читале ли во книгата на Мојсеј, во извештајот за грмушката, дека Бог му рече: ’Јас сум Богот на Авраам, Богот на Исак и Богот на Јаков‘? 27 А тој не е Бог на мртвите, туку на живите. Во голема заблуда сте“.

28 Еден од познавачите на Законот* ја слушна нивната дискусија, и виде дека тој добро им одговори, па го праша: „Која е прва* од сите заповеди?“ 29 Исус одговори: „Првата е: ’Чуј, Израеле! Јехова, нашиот Бог, е еден Јехова. 30 Сакај го Јехова, својот Бог, со сето свое срце, со сета своја душа,* со сиот свој ум и со сета своја сила‘. 31 Втората е: ’Сакај ги другите луѓе* како себеси‘. Нема други поголеми заповеди од овие“. 32 А човекот му рече: „Добро одговори, Учителе, така е: ’Тој е еден, и нема друг освен него‘. 33 И да го сакаш со сето срце, со сиот разум и со сета сила, и да ги сакаш другите луѓе* како себеси вреди многу повеќе од сите жртви паленици и други жртви“. 34 Кога виде дека тој паметно одговори, Исус му рече: „Не си далеку од Божјето Царство“. И никој повеќе немаше храброст да го праша нешто.

35 Додека поучуваше во храмот, Исус рече: „Како можат познавачите на Законот* да речат дека Христос е син на Давид? 36 Воден од светиот дух, самиот Давид рече: ’Јехова му рече на мојот Господар:* „Седи од мојата десна страна додека не ги ставам твоите непријатели под твоите нозе“‘. 37 Ако Давид го нарекува ’Господар‘, како тогаш му е син?“

А луѓето кои беа насобрани го слушаа со задоволство. 38 Кога ги поучуваше, рече: „Чувајте се од познавачите на Законот,* кои сакаат да се шетаат во раскошни облеки и да бидат поздравувани по пазарите,* 39 и кои со задоволство ги заземаат најдобрите* места во синагогите и најистакнатите места на гозбите. 40 Тоа се тие што им ги грабаат имотите* на вдовиците и долго се молат само за да ги импресионираат другите. Тие ќе добијат поголема казна“.

41 И седна спроти садовите за прилози и гледаше како народот пушта пари во садовите за прилози. Мнозина богати луѓе пуштаа многу пари. 42 А дојде една сиромашна вдовица и пушти две мали парички.* 43 Тогаш ги повика кај себе своите ученици и им рече: „Вистина ви велам, оваа сиромашна вдовица пушти повеќе од сите што пуштаат пари во садовите за прилози. 44 Зашто, сите тие пуштија од својот вишок, а таа, иако е толку сиромашна, пушти сѐ што имаше за живот“.