Јов

23 Тогаш Јов одговори:

 2 „Бунтовен сум денес од загриженост,+

тешка ми е раката од моето воздивнување.

 3 О, кога би знаел каде да го најдам!+

Би отишол право до неговото место.+

 4 В лице би му ја образложил својата парница

и со докази би ја наполнил својата уста.

 5 Би сакал да ги знам зборовите со кои би ми одговорил,

би размислил за она што би ми го рекол.+

 6 Дали тој, во својата голема моќ, би се препирал со мене?

Не, туку би ме сослушал.+

 7 Таму справедливиот човек би ги решил работите со него

и мојот судија би ме ослободил засекогаш.

 8 Ете, одам на исток, а него го нема;

тргнувам назад, но не го забележувам.+

 9 Одам налево, таму каде што работи, но не го гледам;

тој се свртува надесно, но јас не го гледам.

10 Сепак, тој добро знае по кој пат одам.+

Кога ќе ме испита, ќе излезам како злато.+

11 По неговите стапки чекори мојата нога,

се држам за неговиот пат и не скршнувам од него.+

12 Од заповедите на неговите усни не отстапувам.+

Ги зачував зборовите од неговата уста,+ и повеќе отколку што ми е одредено.

13 Тој има една замисла, и кој може да му се спротивстави?+

Што ќе посака неговата душа, тоа и ќе го направи.+

14 Ќе изврши сѐ што ми одредил,+

а во него има уште многу работи слични на тоа.

15 Затоа, чувствувам немир поради него,

размислувам за него и се плашам од него.+

16 Бог лично го направи плашливо моето срце,+

Семоќниот ме вознемири.+

17 Зашто, не сум замолкнат поради темнината,

ниту поради тоа што мрак ми го покри лицето.