Приказна што подбудува на вера и храброст — Јеховините сведоци во Украина

КАКО што христијаните во првиот век трпеле прогонство, така трпи и Божјиот народ денес (Матеј 10:22; Јован 15:20). Во малку места прогонството било толку долго или силно како во Украина, каде што делото на проповедање на Царството беше под забрана 52 години.

Во Годишникот на Јеховините сведоци за 2002 беше раскажан извештајот за Божјиот народ во таа земја. Тоа е извештај на вера, храброст и сила и покрај тешки неволји. Ова се неколку коментари на ценење што стигнаа до канцеларијата на подружницата на Јеховините сведоци во Украина:

„Завршив со читањето на Годишникот за 2002. Не можев а да не се расплачам додека читав за вашата активност во Украина. Би сакала да ви кажам колку бев охрабрена од вашиот ревносен пример и од вашата цврста вера. Горда сум што припаѓам на истото духовно семејство како и вие. Ви благодарам од дното на душата!“ (Андреј, Франција).

„Немам зборови да ви опишам колку сум ви благодарна, вам и на Јехова, за Годишникот за 2002. По лицето ми се тркалаа солзи додека ги читав многуте искуства на браќа што ги поминале нивните најубави години во затвори и во концентрациони логори. Им се восхитувам на храброста. Иако сум Сведок веќе 27 години, сѐ уште можам да учам од тие браќа и сестри. Тие ми ја зајакнаа верата во нашиот небесен Татко, Јехова“ (Вера, поранешна Југославија).

„Ви го пишувам ова писмо со радост поради вашиот добар пример на истрајност и вера во текот на сите тие години противење. Вашата потполна доверба во Јехова и вашата решеност да останете верни ви донесуваат чест. Освен тоа, вашата понизност и покрај испитите ја зајакна мојата увереност дека Јехова не го напушта својот народ. Поради вашиот добар пример на храброст, издржливост и истрајност, полесно можеме да ги прифатиме нашите мали проблеми“ (Тутеирихија, Француска Полинезија).

„Откако го прочитав Годишникот морав да ви пишам. Толку бев трогната од сите убави искуства. Се почувствував горда што сум член на една таква лојална, обединета организација водена од еден љубезен Татко што се грижи, кој ни дава сила во право време. Бев нажалена што толку многу добри слуги на Јехова претрпеле толку многу, па дури го изгубиле и животот. Но, исто така, почувствував и радост зашто како резултат на нивната храброст и ревност, толку многу луѓе ја дознале вистината и го запознале нашиот љубезен Татко“ (Колет, Холандија).

„Јас и мојата сопруга моравме да ви пишеме за да ви кажеме дека нашите срца беа трогнати додека го читавме извештајот за Украина во Годишникот. Вие, верни браќа, оставивте извонреден пример на истрајност под долги и големи маки. Во склад со зборовите од Пословици 27:11, колку мора да е среќен Јехова кога знае дека толку многу верни браќа од Украина не дозволиле да биде скршен нивниот интегритет и покрај сите злобни дела на Ѓаволот“ (Ален, Австралија).

„Ми дојдоа солзи на очите кога читав за браќата во Украина. Издржале толку многу работи — долги години во затвори, малретирани, угнетувани и разделени од семејствата. Сакам да им кажам на сите браќа што сѐ уште служат во вашите собранија дека многу ги сакам и ги почитувам. Едноставно сум воодушевен од нивната храброст и непоколебливост. Го знам изворот на нивната сила, Јеховиниот дух. Јехова е близу до нас, тој сака да ни помогне“ (Сергеј, Русија).

„Го читав Годишникот за 2002 и плачев. Многу сестри и браќа во нашето собрание зборуваат за вас. Вие сте вистинско богатство. Многу сум среќна што сум дел од едно такво големо духовно семејство“ (Јунхи, Јужна Кореја).

„Длабоко сум трогнат од извештајот за вашата вера, истрајност и бескомпромисна љубов кон Јехова и неговото Царство. Понекогаш забораваме да ја цениме слободата што ја уживаме и изобилството духовна храна што Јехова ни ја дава. Меѓутоа, тоа не е случај и со вас. Вашиот пример на вера ни помага да сфатиме дека, ако имаме близок однос со нашиот Бог, тој ќе ни даде сила да се справиме со секакви испити“ (Пауло, Бразил).

„Имав прилика да прочитам за вашите искуства во Годишникот за 2002. Тие длабоко ме трогнаа, особено трогателното искуство на сестра Лидија Курдас. Се почувствував блиска со оваа сестра“ (Нидија, Коста Рика).

„Денес го дочитав Годишникот за 2002. Додека го читав, мојата вера во Јехова се зајакна. Нешто што никогаш нема да го заборавам е извештајот за тоа кога било посеано семе на сомнеж во врска со оние што предводат. Тоа ме научи никогаш да не се сомневам во браќата што предводат. Многу сум ви благодарна! Оваа духовна храна е добра за срцето и нѐ подготвува за времето кога нашата вера може да биде ставена на испит“ (Летисија, Соединети Држави).

„Благодарни сме за извонредниот Годишник. Многу објавители за првпат читаа за активноста на нашите браќа во Украина. Браќата овде беа зајакнати. Многумина, особено помладите, ја зголемија својата активност во службата. Некои почнаа да служат како општи или помошни пионери. Сите беа охрабрени од приказните на браќата и сестрите што му служеле на Јехова за време на забраната“ (Еден собраниски одбор за служба, Украина).

Верноста на нашите браќа во Украина навистина е извор на охрабрување за Јеховиниот народ низ целата земја. Всушност, тоа што редовно ќе ги читаме изградувачките извештаи што секоја година излегуваат во Годишникот е одличен начин да си ги зајакнеме верата и истрајноста во овие значајни времиња (Евреите 12:1).