Вторник, 16 септември
Ние поверувавме и спознавме дека ти си Божјиот Светец (Јован 6:69)
Апостол Петар бил лојален. Тој не дозволил ништо да го спречи да го следи Исус. На пример, во една прилика Исус кажал нешто што неговите ученици не го разбрале (Јован 6:68). Без да чекаат објаснување, многумина престанале да го следат Исус. Но, не и Петар. Тој знаел дека само Исус ги има „зборовите на вечниот живот“. Исус знаел дека Петар и другите апостоли ќе го напуштат. Сепак, изразил доверба дека Петар ќе зајакне во духовен поглед и ќе му остане верен (Лука 22:31, 32). Исус бил свесен дека „духот... е спремен, но телото е слабо“ (Мар. 14:38). Затоа, дури и откако Петар одрекол дека го познава, Исус не се откажал од својот апостол. Откако воскреснал, Исус му се појавил на Петар — очигледно додека Петар бил сам (Мар. 16:7; Лука 24:34; 1. Кор. 15:5). Замисли колку тоа го охрабрило овој разочаран апостол! (w23.09 22, пас. 9-10).
Среда, 17 септември
Среќни се оние чии незаконски дела се простени и чии гревови се покриени (Рим. 4:7)
Бог ги простува или ги покрива гревовите на оние што имаат вера во него. Тој повеќе не им ги вбројува гревовите, односно потполно им ги простува (Пс. 32:1, 2). Бог ги смета таквите поединци за праведни поради нивната вера. Иако биле прогласени за праведни, Авраам, Давид и други верни Божји слуги сѐ уште биле несовршени и грешни. Но, поради нивната вера, Бог гледал на нив како да се беспрекорни, особено во споредба со оние кои немале вера во него (Еф. 2:12). Како што истакнал апостол Павле во своето писмо, за да бидеме пријатели со Бог мора да имаме вера. И Авраам и Давид требало да имаат вера за да бидат пријатели со Бог, а истото важи и за нас (w23.12 3, пас. 6-7).
Четврток, 18 септември
Секогаш му принесуваме на Бог жртва на фалба, односно плод на усните кои го објавуваат неговото име (Евр. 13:15)
Денес сите христијани ја имаат честа да му принесуваат жртви на Јехова така што ги користат своето време, сила и материјални средства за да му служат. Можеме да покажеме колку сме му благодарни на Јехова за честа што ни ја дал да му служиме така што ќе му ги принесуваме нашите најдобри жртви. Апостол Павле напишал кои работи секогаш мора да ги правиме за да го обожаваме Јехова (Евр. 10:22-25). Во нив е вклучено да му се молиме на Јехова, да им проповедаме на другите, да одиме на нашите состаноци и да се охрабруваме еден со друг толку повеќе колку што гледаме дека се приближува Јеховиниот ден. При крајот на книгата Откровение, Јеховиниот ангел вели: „Обожавај го Бог!“ (Отк. 19:10; 22:9, фус.). Ова го кажал двапати за да покаже колку е тоа важно. Никогаш да не ги заборавиме овие длабоки духовни вистини во врска со Јеховиниот голем духовен храм и огромната чест што ја имаме да му служиме на нашиот величествен Бог! (w23.10 29, пас. 17-18).