9 Исус — сличен на Бог; по природа како Бог
Јован 1:1 — „и Речта беше бог (слична на Бог)“
грчки: καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος (ке тео́с ин о ло́гос)
1808: “and the word was a god”
(„и речта беше бог“)
The New Testament, in An Improved Version,
Upon the Basis of Archbishop Newcome’s New Translation:
With a Corrected Text, Лондон
1829: “and the Logos was a god”
(„и Логосот беше бог“)
The Monotessaron; or, The Gospel History,
According to the Four Evangelists,
том 1, Џон С. Томпсон, Балтимор, САД.
1864: “and a god was the Word”
(„и Речта беше бог“)
The Emphatic Diaglott (интерлинеарен текст),
Бенџамин Вилсон, Њујорк и Лондон.
1879: ”et la Parole était dieu“
(„и Речта беше бог“)
La Sainte Bible, Segond-Oltramare, Женева и Париз.
1928: ”et le Verbe était un être divin“
(„и Речта беше божествено суштество“)
La Bible du Centenaire, Société Biblique de Paris.
1935: “and the Word was divine”
(„и Речта беше божествена“)
The Bible— An American Translation,
Џ. М. П. Смит и Е. Џ. Гудспид, Чикаго.
1950: “and the Word was a god”
(„и Речта беше бог“)
New World Translation of the Christian
Greek Scriptures, Бруклин.
1975: “und ein Gott [Или: Gott von Art] war das Wort”
(„и еден Бог [или: Бог по природа] беше Речта“)
Das Evangelium nach Johannes,
Зигфрид Шулц, Гетинген, Германија.
1978: ”und göttlicher Art war der Logos“
(„и Логосот беше по природа како Бог“)
Das Evangelium nach Johannes, Јоханес Шнајдер, Берлин.
1979: ”und ein Gott war der Logos“
(„и Логосот беше бог“)
Das Evangelium nach Johannes,
Јирген Бекер, Вирцбург, Германија.
Поради тоа што грчкиот збор θεός (тео́с) е именка во еднина, која е дел од глаголско-именски прирок, стои пред глаголот и не ѝ претходи определен член, во овие англиски, француски и германски преводи пред именката „бог“ стои неопределен член (на англиски: „a“; на француски: „un“; на германски: „ein“) или, пак, се користат изрази кои укажуваат дека Речта била по природа слична на Бог. За Бог, кај кого Речта, или Логосот, била во почетокот, во грчкиот текст овде се користи изразот ὁ θεός, значи именката тео́с пред која стои определениот член о. Именка до која стои определен член укажува на нечиј идентитет, на личност, а именка во еднина која е дел од глаголско-именски прирок, стои пред глаголот и на која не ѝ претходи определен член укажува на некоја карактеристика на личноста. Според ова, изјавата на Јован дека Речта (Логосот) била „бог“, односно „по природа сличен на Бог“, не значи дека Речта била истиот Бог кај кого се наоѓала. Со оваа изјава едноставно се укажува на одредена карактеристика на Речта (Логосот), но тоа не значи дека Речта и Бог се една иста личност.
Во грчкиот текст има многу места на кои именка во еднина, како дел од глаголско-именски прирок, стои пред глагол и нема определен член. Види, на пример, во Мр 6:49; 11:32; Јвн 4:19; 6:70; 8:44, 48; 9:17; 10:1, 13, 33; 12:6; 18:37. На тие места, оние што преведуваат на јазици во кои постои граматичката категорија член додаваат неопределен член, а други, пак, таа именка ја пишуваат со мала почетна буква за да изразат некоја карактеристика или одлика на подметот. Затоа во Јвн 1:1, зборот тео́с без определен член е преведен со зборот „бог“ (со мала почетна буква), за разлика од о тео́с, кој претходно во истиот стих е преведен со „Бог“. Светото писмо ја потврдува исправноста на ваквиот превод.
Во статијата „Описни предикативни именки без член: Марко 15:39 и Јован 1:1“, објавена во списанието Journal of Biblical Literature, том 92, Филаделфија, 1973 г., страница 85, Филип Б. Харнер наведува дека делови од реченици како оваа во Јован 1:1, „каде што на глаголот му претходи предикативна именка без член, првенствено имаат описно значење. Тие покажуваат дека логос е по природа сличен на теос. Нема основа предикативниот тео́с да се смета за определен“. На 87. страница од својата статија, Харнер заклучува: „Во Јован 1:1 описната сила на прирокот, според мене, е толку јасно изразена што именката не може да се смета за определена“.