എല്ലായ്‌പോ​ഴും യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ക

¹ എല്ലായ്‌പോ​ഴും നമ്മുടെ ശ്രദ്ധയർഹി​ക്കുന്ന വളരെ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ചില പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ ഉണ്ട്‌. അവയിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കൽ, ശ്വസനം, ഉറക്കം എന്നിവ നാം ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. ശാരീ​രി​ക​മാ​യി നമ്മെ നിലനിർത്ത​ണ​മെ​ങ്കിൽ ഇവയെ​ല്ലാം അത്യാ​വ​ശ്യ​മാണ്‌. “നമുക്ക്‌ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ദൈവ​ത്തിന്‌ ഒരു സ്‌തു​തി​യാ​ഗം അർപ്പി​ക്കാം” എന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ സുവാർത്താ പ്രസം​ഗത്തെ സമാന​മാ​യൊ​രു വിഭാ​ഗ​ത്തിൽപ്പെ​ടു​ത്തി. (എബ്രാ. 13:15, NW) അതു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്ന​തും നമ്മുടെ നിരന്തര ശ്രദ്ധയർഹി​ക്കു​ന്നു. നമ്മുടെ സ്വർഗീയ പിതാ​വായ യഹോ​വയെ എല്ലായ്‌പോ​ഴും സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്നത്‌ നാം ഓരോ ദിവസ​വും ചെയ്യാൻ ശ്രമി​ക്കേണ്ട ഒന്നാണ്‌.

² യേശു​വി​ന്റെ ശ്രദ്ധ വേറെ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു തിരി​ക്കാൻ മറ്റുള്ളവർ ശ്രമി​ച്ച​പ്പോൾ, അവൻ ഇങ്ങനെ പ്രതി​ക​രി​ച്ചു: “ഞാൻ . . . ദൈവ​രാ​ജ്യം സുവി​ശേ​ഷി​ക്കേ​ണ്ട​താ​കു​ന്നു.” (ലൂക്കൊ. 4:43) അവന്റെ മൂന്നര​വർഷ​ക്കാ​ലത്തെ ശൂശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കി​ട​യിൽ, ഓരോ ദിവസ​വും അവൻ ചെയ്‌ത എല്ലാം ഏതെങ്കി​ലും തരത്തിൽ യഹോ​വയെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നോ​ടു നേരിട്ടു ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. 1 കൊരി​ന്ത്യർ 9:16-ൽ പൗലോസ്‌ പ്രകടി​പ്പിച്ച ആശയത്തി​ന്റെ വീക്ഷണ​ത്തിൽ പൗലോ​സി​നും അങ്ങനെ തോന്നി​യെന്നു നമുക്ക​റി​യാം, അവൻ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ സുവി​ശേഷം അറിയി​ക്കു​ന്നില്ല എങ്കിൽ എനിക്കു അയ്യോ കഷ്ടം!” മറ്റു വിശ്വസ്‌ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ തങ്ങളുടെ പ്രത്യാശ സംബന്ധി​ച്ചു മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു പ്രതി​വാ​ദം ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ഒരുക്ക​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. (1 പത്രൊ. 3:15) ഇന്ന്‌ ശുഷ്‌കാ​ന്തി​യുള്ള പതിനാ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു പയനി​യർമാ​രും ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു സഭാ പ്രസാ​ധ​ക​രും അത്തരം നല്ല മാതൃ​കകൾ അനുക​രി​ക്കാൻ കഠിന​ശ്രമം ചെയ്യുന്നു.

³ നമ്മുടെ മാതൃ​കാ​പു​രു​ഷ​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു പ്രകടി​പ്പിച്ച മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ​യുള്ള തീക്ഷ്‌ണ​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു നാം ധ്യാനി​ക്കു​മ്പോൾ, അവന്റെ കാൽചു​വ​ടു​കൾ അടുത്തു പിന്തു​ട​രാൻ നാം പ്രേരി​ത​രാ​കു​ന്നു. (1 പത്രൊ. 2:21) ദൈനം​ദിന ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വരു​മ്പോൾ ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ നാം നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​രാ​യേ​ക്കാം. ഒരു മുഴു​സമയ ലൗകിക ജോലി​യു​ള്ള​പ്പോൾ ദിവസേന യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസരങ്ങൾ നമുക്കു പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിയു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ? നമ്മുടെ സമയത്തി​ല​ധി​ക​വും ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന കുടുംബ കടപ്പാ​ടു​ക​ളും നമുക്ക്‌ അവഗണി​ക്കാ​നാ​വു​ക​യില്ല. മിക്ക യുവജ​ന​ങ്ങ​ളും അവശ്യ സ്‌കൂൾ വിദ്യ​ഭ്യാ​സ​ത്തിൽ വ്യാപൃ​ത​രാണ്‌. യഹോ​വയെ എല്ലാ ദിവസ​വും പരസ്യ​മാ​യി സ്‌തു​തി​ക്കുക സാധ്യ​മ​ല്ലെന്നു ചിലർക്കു തോന്നി​യേ​ക്കാം. ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ, ചിലർ സുവാർത്ത പങ്കിടു​ന്ന​തിൽ ഏതെങ്കി​ലും തരത്തിൽ ഉൾപ്പെ​ടാ​തെ ഒരു മുഴു മാസവും കടന്നു​പോ​കാൻ അനുവ​ദി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌.

⁴ പിൻമാ​റി നിൽക്കാൻ കഴിയാ​ഞ്ഞ​വ​രിൽ ഒരാളാ​യി​രു​ന്നു യിരെ​മ്യാവ്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തിൽ ചുരു​ങ്ങിയ സമയ​ത്തേക്കു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, തന്റെ ഉള്ളിൽ അസഹനീ​യ​മായ തീകത്തും​പോ​ലെ അവന്‌ അനുഭ​വ​പ്പെട്ടു. (യിരെ. 20:9) അപ്രതി​രോ​ധ്യ​മായ പ്രതി​കൂ​ലാ​വ​സ്ഥ​യെന്നു തോന്നി​യ​തി​നെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ച​പ്പോ​ഴും യഹോ​വ​യു​ടെ ദൂതു മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു പറയു​ന്ന​തിന്‌ യിരെ​മ്യാവ്‌ എല്ലായ്‌പോ​ഴും എന്തെങ്കി​ലും മാർഗം കണ്ടെത്തി. നമ്മുടെ സ്രഷ്ടാ​വി​നെ ഓരോ ദിവസ​വും സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസരങ്ങൾ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടർന്നു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ അവന്റെ ധൈര്യ​ത്തി​ന്റെ മാതൃക അനുക​രി​ക്കാൻ കഴിയു​മോ?

⁵ യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള നമ്മുടെ സംസാരം, സഭയുടെ പ്രദേ​ശത്ത്‌ മറ്റു പ്രസാ​ധ​ക​രോ​ടൊ​പ്പം മുൻകൂ​ട്ടി ക്രമീ​ക​രിച്ച സമയത്തു നടത്തുന്ന ഔപചാ​രി​ക​മായ സാക്ഷീ​ക​രണം മാത്ര​മാ​യി ഒതുക്ക​രുത്‌. നമുക്കു വേണ്ടതു ശ്രദ്ധി​ക്കുന്ന ഒരു കാതു മാത്ര​മാണ്‌. നാമെ​ല്ലാം ദിവസ​വും ആളുകളെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്നു—അവർ നമ്മുടെ വീടു​ക​ളിൽ വരുന്നു, നാം അവരോ​ടൊ​പ്പം ജോലി​ചെ​യ്യു​ന്നു, കടകളിൽ നാം അവരുടെ അടുത്തു നിൽക്കു​ന്നു, അല്ലെങ്കിൽ നാം അവരോ​ടൊ​പ്പം ബസിൽ സഞ്ചരി​ക്കു​ന്നു. ആകെക്കൂ​ടെ വേണ്ടി വരുന്നത്‌ ഒരു സൗഹാർദ​പ​ര​മായ അഭിവാ​ദ​ന​മോ സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തിന്‌ തുടക്ക​മി​ടുന്ന ചിന്തോ​ദ്ദീ​പ​ക​മായ ഒരു ചോദ്യ​മോ അല്ലെങ്കിൽ അഭി​പ്രാ​യ​മോ മാത്ര​മാണ്‌. അനേകർ ഇത്‌ തങ്ങളുടെ ഏറ്റവും ഫലപ്ര​ദ​മായ സാക്ഷീ​കരണ വിധമാ​യി കണ്ടെത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. സുവാർത്ത സംബന്ധി​ച്ചു മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു നമുക്കു ധാരാളം അവസര​ങ്ങ​ളു​ള​ള​പ്പോൾ ഒരു മുഴു​മാ​സ​വും രാജ്യ സാക്ഷ്യം നടത്താതെ തള്ളിവി​ടു​ന്നതു നമ്മെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അചിന്ത​നീ​യ​മാ​യി​രി​ക്കും.

⁶ യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള പദവി ഒരിക്ക​ലും നിലയ്‌ക്കു​ക​യില്ല. സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ സൂചി​പ്പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ, ജീവനുള്ള സകലതും യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​യി​രി​ക്കണം, തീർച്ച​യാ​യും അതിൽ ഉൾപ്പെ​ടാൻ നാമും ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീ. 150:6) അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ നമ്മുടെ ഹൃദയം എല്ലായ്‌പോ​ഴും നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും അവന്റെ വചന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസരങ്ങൾ നാം ദിവസ​വും പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തും.