കഷ്ടതയി​ന്മ​ധ്യേ​യും സന്തോ​ഷി​ക്കൽ

¹ തന്റെ ശിഷ്യർക്ക്‌ കഷ്ടതകൾ ഉണ്ടാകു​മെന്നു നമ്മുടെ നായകൻ മുൻകൂ​ട്ടി പറയു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. (മത്താ. 24:9) എന്നാൽ പരി​ശോ​ധ​ന​കളെ നാം എങ്ങനെ​യാ​ണു വീക്ഷി​ക്കേ​ണ്ടത്‌? കഷ്ടതകൾ ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ സഹിച്ചു​നിൽക്കാൻ നമ്മെ എന്തു സഹായി​ക്കും? 2004 സേവന​വർഷ​ത്തി​ലെ സർക്കിട്ട്‌ സമ്മേളന പരിപാ​ടി ഈ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഉത്തരം നൽകി. “ആശയിൽ സന്തോ​ഷി​പ്പിൻ; കഷ്ടതയിൽ സഹിഷ്‌ണുത കാണി​പ്പിൻ” എന്നതാ​യി​രു​ന്നു ആ സമ്മേള​ന​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​പാ​ദ്യ​വി​ഷയം.—റോമ. 12:12, 13.

² രണ്ടു സിമ്പോ​സി​യം: നേരി​ട്ടുള്ള ആക്രമ​ണങ്ങൾ, പ്രകൃ​തി​വി​പ​ത്തു​കൾ, വ്യക്തി​പ​ര​മായ ദുരി​തങ്ങൾ എന്നിവ​യ്‌ക്കു മധ്യേ യഹോ​വ​യു​ടെ ജനം ഫലം കായ്‌ക്കുന്ന വിധങ്ങളെ കുറിച്ച്‌ “സഹിഷ്‌ണു​ത​യോ​ടെ ഫലം കായ്‌ക്കുക” എന്ന ആദ്യ സിമ്പോ​സി​യം ചർച്ച ചെയ്‌തു. നമ്മുടെ ആകുല​തകൾ സംബന്ധി​ച്ചും നാനാ​തരം പ്രശ്‌നങ്ങൾ നേരി​ടുന്ന മറ്റു സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ സംബന്ധി​ച്ചും സദാ പ്രാർഥി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ വളരെ പ്രധാ​ന​മാണ്‌. (1 തെസ്സ. 5:17) അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ തങ്ങൾ പ്രസം​ഗി​ക്കു​ക​യും പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന വിധം സംബന്ധിച്ച്‌ പല പ്രസാ​ധകർ അഭിമു​ഖ​ത്തിൽ പറയു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. കുട്ടി​ക​ളു​മാ​യി എങ്ങനെ ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്യാ​മെ​ന്നും യഹോ​വ​യു​ടെ മുമ്പാ​കെ​യുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ അവരെ എങ്ങനെ സഹായി​ക്കാ​മെ​ന്നും ചർച്ച ചെയ്‌ത, “യഹോ​വ​യിൽനി​ന്നു ശിക്ഷണം ലഭിക്കു​മ്പോൾ” എന്ന പരിപാ​ടി മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്ക്‌ പ്രത്യേ​കാൽ പ്രയോ​ജ​ന​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. (സഭാ. 11:9) ലോക​ത്തി​ന്റെ കടന്നു​ക​യ​റ്റ​ങ്ങളെ ചെറു​ക്കാ​നും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​ക​ളോ ധനത്തിന്റെ വഞ്ചനാത്മക ശക്തിയോ നമ്മുടെ ഫലപ്രാ​പ്‌തി​യെ കെടു​ത്തി​ക്ക​ള​യു​ന്ന​തി​നെ​തി​രെ ജാഗ്രത പാലി​ക്കാ​നും നാം ചെയ്യേ​ണ്ടത്‌ എന്തൊ​ക്കെ​യാ​ണെന്ന്‌ സിമ്പോ​സി​യ​ത്തി​ലെ അവസാന പ്രസം​ഗകൻ കാണി​ച്ചു​തന്നു.—മർക്കൊ. 4:19; മത്താ. 6:22.

³ രണ്ടാമത്തെ സിമ്പോ​സി​യ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​പാ​ദ്യ​വി​ഷയം “സഹിഷ്‌ണു​ത​യോ​ടെ ഓടുക” എന്നതാ​യി​രു​ന്നു. നമ്മുടെ സമർപ്പിത ജീവി​ത​ഗതി ഏറ്റവും വലിയ ഓട്ടം, നിത്യ​ജീ​വ​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ഓട്ടം, ആയിരി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ​യെന്ന്‌ ഇതു വ്യക്തമാ​ക്കി. നാം ചട്ടപ്ര​കാ​രം ഓടേ​ണ്ടത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? (2 തിമൊ. 1:13; 2 കൊരി. 13:5) സകല ഭാരവും വിജയ​ക​ര​മാ​യി ഇറക്കി​വെ​ക്കാ​നും ജീവനു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ഓട്ടത്തിൽ തളർന്നു​പി​ന്മാ​റാ​തി​രി​ക്കാ​നും നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ കഴിയും? (ലൂക്കൊ. 12:16-21; 10:40-42; 2 കൊരി. 6:14, 15) ലഭിച്ച കാലോ​ചി​ത​മായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം സ്ഥിരത​യോ​ടെ അല്ലെങ്കിൽ സഹിഷ്‌ണു​ത​യോ​ടെ തുടർന്നും ഓടാൻ നമ്മെ​യെ​ല്ലാം സഹായി​ക്കും.—എബ്രാ. 12:1.

⁴ സഹിഷ്‌ണുത ദൈവാം​ഗീ​കാ​രം നേടി​ത്ത​രു​ന്നു: വിശ്വാ​സത്തെ ബലിഷ്‌ഠ​മാ​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രു​ടെ പ്രസം​ഗങ്ങൾ. ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ മേൽവി​ചാ​രകൻ നടത്തിയ ഒരു പ്രസം​ഗ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​പാ​ദ്യ​വി​ഷയം “സഹിഷ്‌ണുത ഒരു അംഗീ​കൃത നിലയി​ലേക്കു നയിക്കു​ന്നു” എന്നതാ​യി​രു​ന്നു. ആത്മീയ വ്യക്തികൾ എന്ന നിലയിൽ ‘ഒന്നിലും കുറവി​ല്ലാ​തെ തികഞ്ഞ​വ​രും സമ്പൂർണ്ണ​രും ആകുന്ന​തി​ലേക്കു’ സഹിഷ്‌ണുത നമ്മെ നയിക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അതു വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. (യാക്കോ. 1:4) സഹിഷ്‌ണു​ത​യു​ടെ മകു​ടോ​ദാ​ഹ​രണം യഹോ​വ​യാം ദൈവ​മാണ്‌. തന്റെ അഖിലാണ്ഡ പരമാ​ധി​കാ​ര​ത്തി​നെ​തി​രാ​യുള്ള മത്സരത്തെ ദീർഘ​കാ​ല​മാ​യി അവൻ സഹിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. പിൻവ​രുന്ന ചോദ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ പരസ്യ​പ്ര​സം​ഗം ഉത്തരം നൽകി: ജനതകൾ ആരുടെ നാമത്തി​ലാണ്‌ പ്രത്യാശ വെക്കേ​ണ്ടത്‌? അതിൽ എന്ത്‌ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു? “നിങ്ങൾ സഹിഷ്‌ണു​ത​കൊ​ണ്ടു നിങ്ങളു​ടെ പ്രാണനെ നേടും” എന്ന സമാപന പ്രസംഗം, പ്രകോ​പി​ത​നാ​കാ​തെ അനീതി സഹിക്കാൻ യേശു​വി​നു കഴിഞ്ഞത്‌ എങ്ങനെ​യെന്നു വ്യക്തമാ​ക്കി.—1 പത്രൊ. 2:21-23.

⁵ ഈ ആത്മീയ വിരുന്ന്‌ നമുക്കാ​യി ഒരുക്കി​യത്‌ യഹോ​വ​യാണ്‌. അതിനാൽ, സമ്മേളന പരിപാ​ടി​യിൽനി​ന്നു ലഭിച്ച എല്ലാ നല്ല ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശ​വും ബാധക​മാ​ക്കാ​നും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം നേടാ​നും നമുക്കു ദൃഢനി​ശ്ചയം ചെയ്യാം.