‘സമു​ദ്രങ്ങൾ മരിക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ’

“ഭൂമി​യി​ലെ സമു​ദ്രങ്ങൾ മരിക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ—അതായത്‌, സമു​ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ലെ ജീവികൾ പെട്ടെന്ന്‌ ഏതെങ്കി​ലും വിധത്തിൽ അവസാ​നി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ—അത്‌ മനുഷ്യ​ന്റെ​യും അവൻ ഈ ഗ്രഹം പങ്കിട്ട​നു​ഭ​വി​ക്കുന്ന മററു ജന്തുക്ക​ളു​ടെ​യും സസ്യങ്ങ​ളു​ടെ​യും ക്ലേശക​ര​മായ കഥയുടെ അന്തിമ​വും ഏററവും വലുതു​മായ അത്യാ​ഹി​ത​മാ​യി​രി​ക്കും” എന്ന്‌ ദി ഓഷ്യൻ വേൾഡ ഓഫ ജാക്കസ കസറേ​റാവ എന്ന തന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഒന്നാം വാല്യ​ത്തി​ന്റെ ആമുഖ​ത്തിൽ ജാക്കസ്‌ കസ്‌റേ​റാവ്‌ എഴുതി.

അദ്ദേഹം തന്റെ ആമുഖം ഇങ്ങനെ തുടരു​ന്നു: “സമു​ദ്ര​ങ്ങ​ളിൽ ജീവൻ ഇല്ലെങ്കിൽ അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ലെ ഇംഗാ​ലാ​മ്ല​ത്തി​ന്റെ അംശം സ്ഥിരമാ​യി ഉയർന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. ഈ ഇംഗാ​ലാമ്ല (CO₂) ലവൽ ഒരു പ്രത്യേക പരിധി കടക്കു​മ്പോൾ ‘ഗ്രീൻ ഹൗസ്‌ ഇഫെക്ട്‌’ പ്രാവർത്തി​ക​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു: ഭൂമി​യിൽനിന്ന്‌ ശൂന്യാ​കാ​ശ​ത്തി​ലേക്ക്‌ വികി​രണം ചെയ്യുന്ന താപം സമതാ​പ​മാ​ന​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​നു താഴെ കുടു​ങ്ങു​ക​യും സമു​ദ്ര​നി​ര​പ്പി​ലെ ഊഷ്‌മാവ്‌ കുതി​ച്ചു​യ​രു​ക​യും ചെയ്യും. ഉത്തര ദക്ഷിണ​ധ്രു​വ​ങ്ങ​ളി​ലെ ഹിമമൂ​ടി​കൾ ഉരുകും. ചുരു​ങ്ങിയ വർഷങ്ങൾകൊണ്ട്‌ സമു​ദ്രങ്ങൾ ഒരുപക്ഷെ 100 അടി ഉയരും. മുഴു​ഭൂ​മി​യി​ലെ​യും പ്രമുഖ നഗരങ്ങൾ വെള്ളത്തിൽ ആണ്ടു​പോ​കും. മുങ്ങി​മ​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ ലോക​ജ​ന​സം​ഖ്യ​യി​ലെ മൂന്നി​ലൊന്ന്‌ മലകളി​ലേ​ക്കും പർവത​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും ഓടി​പ്പോ​കു​ന്ന​തിന്‌ നിർബ​ന്ധി​ത​രാ​യി​ത്തീ​രും, മലകളും പർവത​ങ്ങ​ളും ഈ ആളുകൾക്കു​വേണ്ടി ആവശ്യ​ത്തി​നു ഭക്ഷ്യം ഉത്‌പ്പാ​ദി​പ്പി​ക്കാൻ അപ്രാ​പ്‌ത​മാ​ക​യാൽ അവരെ സ്വീക​രി​ക്കാൻ തയ്യാറാ​യി​രി​ക്ക​യില്ല.”

കസ്‌റേ​റാവ്‌ പിന്നീട്‌ രൂക്ഷമായ പരിസ​മാ​പ്‌തി​യെ സംബന്ധിച്ച്‌ തുടരു​ന്നു: “വിവിധ പർവത​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ തിങ്ങി​ക്കൂ​ടി പട്ടിണി​യിൽ അസാധാ​രണ കൊടു​ങ്കാ​റ​റു​കൾക്കും രോഗ​ങ്ങൾക്കും അധീന​രാ​യി കുടും​ബ​ങ്ങ​ളും സമൂഹ​ങ്ങ​ളും മുഴു​വ​നാ​യി ശിഥി​ലീ​ഭ​വിച്ച്‌ മനുഷ്യ​വർഗ്ഗ​ത്തിൽ ശേഷി​ച്ചവർ പ്ലങ്ക്‌ടൺ കടൽപോ​ച്ച​ക​ളു​ടെ നാശത്താ​ലും കരയിലെ സസ്യങ്ങ​ളു​ടെ കുറവു​മൂ​ല​വും ഉളവാ​കുന്ന അനോ​ക്‌സിയ—പ്രാണ​വാ​യു​വി​ന്റെ കുറവ്‌—മൂലം കഷ്ടപ്പെ​ട്ടു​തു​ട​ങ്ങും. മൃതമായ സമു​ദ്ര​ങ്ങൾക്കും വന്ധ്യമായ മലഞ്ചെ​രു​വു​കൾക്കും ഇടയിലെ ഇടുക്കിൽ കുടുങ്ങി മനുഷ്യൻ തന്റെ അന്തിമ​നി​മി​ഷങ്ങൾ പറഞ്ഞു​കൂ​ടാത്ത കഠോ​ര​വേ​ദ​ന​യോ​ടെ ചുമച്ചു​ചു​മച്ചു തള്ളിനീ​ക്കും. സമു​ദ്രങ്ങൾ മരിച്ച​ശേഷം മുപ്പതു​മു​തൽ അമ്പതു​വരെ വർഷങ്ങൾ കഴിയു​മ്പോൾ ഭൂമി​യി​ലെ അവസാ​നത്തെ മനുഷ്യൻ അയാളു​ടെ അന്ത്യശ്വാ​സം വലി​ച്ചേ​ക്കാം. ഈ ഗ്രഹത്തി​ലെ ജീവികൾ സൂക്ഷ്‌മാ​ണു​ജീ​വി​ക​ളും മലഭു​ക്കായ ഏതാനും പ്രാണി​ക​ളും ആയി ചുരു​ങ്ങു​ന്നു.”

എന്നിരു​ന്നാ​ലും മനുഷ്യ​പ്ര​കൃ​തം നിമിത്തം പണഭ്രാ​ന്ത​രായ മനുഷ്യർ വിപത്തി​ലേ​ക്കുള്ള തങ്ങളുടെ സാഹസി​ക​മായ കുതിപ്പു തുടരു​മ്പോൾ ഇന്ന്‌ മുഴക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഇതു​പോ​ലു​ള്ള​തും സമാന​വു​മായ മുന്നറി​യി​പ്പു​കൾ ശ്രദ്ധി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തെ​പോ​കും. വളരെ​ക്കാ​ലം മുമ്പ്‌ യഹോവ പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ: “തന്റെ കാലടി​കളെ നയിക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലും നടക്കുന്ന മനുഷ്യ​നു​ള്ളതല്ല,” യഹോ​വ​തന്നെ മുന്നോ​ട്ടു​വന്ന്‌ “ഭൂമിയെ നശിപ്പി​ക്കു​ന്ന​വരെ” തടയു​ന്ന​തിന്‌ നടപടി​യെ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും.—യിരെ​മ്യാവ്‌ 10:23; വെളി​പ്പാട്‌ 11:18. (g89 9/22)