വാർധ​ക്യം പ്രാപി​ക്കുക എന്നതിന്റെ അർഥ​മെന്ത്‌?

“മറുമ​രു​ന്നു പരിഗ​ണി​ക്കു​മ്പോൾ വാർധ​ക്യം അത്ര മോശമല്ല.”—മൗറിസ്‌ ചെവലി​യർ.

വാർധക്യ പ്രക്രിയ ഒടുവിൽ സകല​രെ​യും ബാധി​ക്കു​ന്നു. അതിൽനി​ന്നു രക്ഷപെ​ടാ​നാ​വില്ല. അത്‌ ആരംഭി​ക്കു​മ്പോൾ മിക്കവാ​റും അഗോ​ച​ര​മാണ്‌—അവിടേം ഇവിടേം ഒരു ചെറിയ വേദന, ഒരു ചെറിയ ചുളിവ്‌, പിന്നെ കുറച്ചു നരച്ച മുടികൾ, അത്രമാ​ത്രം. എന്നാൽ പതു​ക്കെ​പ്പ​തു​ക്കെ വാർധ​ക്യം വ്യക്തിയെ അതിന്റെ കരാള ഹസ്‌ത​ത്തി​ല​മർത്തു​ക​യാ​യി. ചരി​ത്ര​ത്തിൽ മുമ്പൊ​രി​ക്ക​ലും വാർധ​ക്യ​ത്തി​ന്റെ ഫലങ്ങൾ ഇത്രയും​പേർക്ക്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടില്ല.

മാരക​രോ​ഗ​ങ്ങ​ളെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലുള്ള വൈദ്യ​ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ വിജയ​മാണ്‌ പ്രായ​മാ​യ​വ​രു​ടെ എണ്ണം വർധി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു മുഖ്യ കാരണം. ഉദാഹ​രണം പറഞ്ഞാൽ, ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ 65 വയസ്സി​നു​മേൽ പ്രായ​മു​ള്ളവർ ജനസം​ഖ്യ​യു​ടെ ഏതാണ്ട്‌ 12 ശതമാനം വരുന്നു. ജപ്പാനിൽ അവർ ഏകദേശം 11 ശതമാ​ന​മാണ്‌. 85 വയസ്സി​നു​മേൽ പ്രായ​മുള്ള അമേരി​ക്ക​ക്കാ​രു​ടെ എണ്ണം 1953-ൽ 7,00,000 ആയിരു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ 1978-ൽ 21 ലക്ഷമായി വർധിച്ചു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഏതാണ്ട്‌ 50,000 അമേരി​ക്ക​ക്കാ​രും ഏതാണ്ട്‌ 3,700 കാനഡാ​ക്കാ​രും നൂറോ അതില​ധി​ക​മോ വയസ്സു പ്രായ​മു​ള്ള​വ​രാണ്‌!

പ്രായ​മാ​യ​വർ കഴിഞ്ഞ​കാ​ല​ത്തെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ ഫലപ്ര​ദ​മായ ജീവിതം നയിക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ പിൽക്കാല വർഷങ്ങൾ ചില പ്രത്യേക പ്രാപ്‌തി​ക​ളു​ടെ അഭാവം മൂലം മാറ്റം​വ​രു​ത്താൻ കഴിയാ​ത്ത​വി​ധം ഊനം തട്ടിയ​താണ്‌. പ്രായ​മാ​കു​മ്പോൾ കേൾവി, കാഴ്‌ച, പേശീ​ത​ന്തു​ക്ക​ളു​ടെ സങ്കോചം, ചലനക്ഷമത ഇവയെ​ല്ലാം ബാധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. പ്രായ​മായ ചിലർ ഏകാന്ത​ത​യും വാർധക്യ സഹജമായ ക്ഷീണവും അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നു. മറ്റുചി​ലർ, തങ്ങളുടെ ആകർഷ​ക​ത്വം നഷ്ടമാ​കു​ക​യാ​ണെന്നു തോന്നി​യി​ട്ടു വിഷാ​ദ​മ​ഗ്ന​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു.

ഒരാൾ വാർധ​ക്യ​പ്ര​ക്രി​യ​യോട്‌ എങ്ങനെ പൊരു​ത്ത​പ്പെട്ടു പോകു​ന്നു എന്നതാണ്‌ അയാളു​ടെ സന്തുഷ്ടി​യെ അല്ലെങ്കിൽ അതിന്റെ അഭാവത്തെ നിർണ​യി​ക്കു​ന്നത്‌. “അതു ചെയ്യാ​നുള്ള പ്രായം എനിക്കു കടന്നു​പോ​യി” എന്നൊ​രാൾ പറയു​മ്പോൾ സാധ്യ​മായ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ വാതിൽ അടച്ചു​ക​ള​യു​ന്നതു ചില​പ്പോൾ മനോ​ഭാ​വ​മാണ്‌, ശാരീ​രി​ക​മായ എന്തി​നെ​ക്കാ​ളു​മ​ധി​കം.

ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞ​പ്പോൾ ഒരു യുവാവ്‌ ഗണ്യമായ ഉൾക്കാഴ്‌ച പ്രകട​മാ​ക്കി: “ജീവിതം പരമാ​വധി പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നതു നിർത്തിയ ഏതൊ​രു​വ​നും, മേലാൽ ജീവി​തത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും അതിൽ ആസ്വാ​ദനം കണ്ടെത്തു​ക​യും ചെയ്യാത്ത ഏതൊ​രു​വ​നും എന്റെ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തിൽ പ്രായം​ചെ​ന്ന​വ​നാണ്‌. എത്ര വയസ്സാ​കു​മ്പോൾ ഒരാളെ ‘പ്രായം​ചെ​ന്ന​താ​യി’ കണക്കാ​ക്കാം എന്നു പറയുക യഥാർഥ​ത്തിൽ അസാധ്യ​മാണ്‌. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ പ്രായം​തോ​ന്നി​ക്കുന്ന കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​രുണ്ട്‌, ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രെ​പ്പോ​ലെ​യി​രി​ക്കുന്ന പ്രായ​മുള്ള ആളുക​ളു​മുണ്ട്‌.”

പ്രായം​ചെ​ന്ന​വ​രെ​ങ്കി​ലും സന്തുഷ്ട​രും സംതൃ​പ്‌ത​രും

ചിലരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ജീവി​ത​ത്തി​ലെ പിൽക്കാല വർഷങ്ങൾ ചില അർഥങ്ങ​ളിൽ സുവർണ വർഷങ്ങ​ളാണ്‌. സന്തുഷ്ട​രായ ഈ പ്രായം​ചെ​ന്നവർ നിരന്ത​ര​മുള്ള ജോലി​യു​ടെ സമ്മർദ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും പരിമി​തി​ക​ളിൽനി​ന്നു​മുള്ള സ്വാത​ന്ത്ര്യം ആസ്വദി​ക്കു​ന്നു. അവരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം വാർധ​ക്യം തങ്ങളുടെ പേരക്കി​ടാ​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​ത്തു കൂടുതൽ സമയം ആസ്വദി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ അർഥമാ​ക്കു​ന്നു. മറ്റുള്ളവർ തങ്ങളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എന്തു വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നെയല്ല തങ്ങളുടെ സന്തോഷം ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തെന്ന്‌ അവർ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. തങ്ങളുടെ മനസ്സി​ലു​ള്ളതു പറയാൻ അവർക്കു കൂടുതൽ സ്വാത​ന്ത്ര്യം തോന്നി​യേ​ക്കാം. അങ്ങനെ അവരുടെ പിരി​മു​റു​ക്കം അയയു​ക​യും കൂടുതൽ സംതൃ​പ്‌തി തോന്നു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

കൂടു​ത​ലാ​യി, അത്തരക്കാർ തങ്ങൾക്കു വ്യക്തി​പ​ര​മായ ആവശ്യങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടും സഹായ​മാ​വ​ശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​വരെ സ്വമേ​ധയാ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ആനന്ദം കണ്ടെത്തു​ന്നു. വായി​ച്ചു​കേൾപ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവർ അന്ധരെ സഹായി​ക്കു​ന്നു, അനാഥ​രോ​ടു​കൂ​ടെ യാത്ര​പോ​കു​ന്നു, അല്ലെങ്കിൽ കൂടുതൽ ആത്മസം​തൃ​പ്‌തി തോന്നാൻ വികലാം​ഗരെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. മറ്റു ചിലരാ​ണെ​ങ്കിൽ ഒരു കുടും​ബം പുലർത്തി​പ്പോ​ന്ന​പ്പോൾ അല്ലെങ്കിൽ ഉപജീ​വനം തേടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോൾ തങ്ങൾക്കു ചെയ്യാൻ കഴിയാ​തി​രുന്ന പുതിയ വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​ങ്ങൾ അഭ്യസി​ക്കു​ക​യും കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. പേരു​കേട്ട അമേരി​ക്കൻ ചിത്ര​കാ​രി ഗ്രാൻഡ്‌മാ മോസസ്‌ തന്റെ 70-കളുടെ ഒടുവി​ലാ​ണു ചിത്ര​ര​ചനാ ജോലി ആരംഭി​ച്ചത്‌. 100 വയസ്സി​നു​ശേഷം അവർ 25 ചിത്രങ്ങൾ പൂർത്തി​യാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു!

തീർച്ച​യാ​യും, സന്തോഷം നേടു​ന്ന​തിന്‌ ഒരുവൻ സാധാ​ര​ണ​മ​ല്ലാത്ത കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യേ​ണ്ട​തില്ല. 86-ാമത്തെ വയസ്സിൽ ലോക​പ്ര​സി​ദ്ധ​യായ ഒരു നാടക നടി ഇപ്രകാ​രം അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു: “ഞാൻ ഏറ്റവും നന്നായി ജീവിതം ആസ്വദി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇപ്പോ​ഴാണ്‌! ഇത്രയും വൈകി​യോ? എന്നു നിങ്ങൾ അതിശ​യി​ച്ചേ​ക്കാം. എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഈ ഘട്ടത്തിൽ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ നേട്ടം എന്താ​ണെന്നു ചോദി​ച്ചാൽ ഞാൻ മുമ്പും പിമ്പും നോക്കു​ന്നില്ല—ഒരു സമയത്ത്‌ അധികം ദിവസ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കു​ന്നില്ല—എന്നതാണ്‌. ഞാൻ വർത്തമാ​ന​കാ​ലം മാത്രം ആസ്വദി​ക്കു​ന്നു.” അവർ ഇപ്രകാ​രം കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു: “നിങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ത​ന്നെ​യും നിങ്ങളു​ടെ ജീവി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും യഥാർഥ സംതൃ​പ്‌തി തോന്നാൻ നിങ്ങൾ പ്രശസ്‌തി ആർജി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നില്ല, പത്തുലക്ഷം ഡോള​റി​ന്റെ ഉടമയാ​ക​ണ​മെ​ന്നു​മില്ല.”

പ്രായം​ചെ​ന്ന​തി​ന്റെ മറ്റൊരു നേട്ടം സാധാ​ര​ണ​മാ​യി വർഷങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ ആർജി​ച്ചെ​ടുത്ത ജ്ഞാനവും അനുഭ​വ​പ​രി​ച​യ​വു​മാണ്‌. നിങ്ങൾ ഈ മുതൽക്കൂ​ട്ടു​കൾ വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു​വോ? അപ്രകാ​രം ചെയ്യുന്ന ഒരു സ്‌ത്രീ പിൻവ​രു​ന്നതു പറഞ്ഞു: “വർഷങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ ആർജി​ച്ചെ​ടുത്ത ജ്ഞാനം ഞാൻ വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു. യഥാർഥ​ത്തിൽ പ്രാധാ​ന്യ​മുള്ള സംഗതി എന്താ​ണെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യത്‌ ജീവിത പ്രശ്‌ന​ങ്ങളെ തരണം​ചെ​യ്യാൻ എന്നെ സഹായി​ച്ചു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, അനേകം യുവതി​കൾ ഉപദേ​ശ​ത്തി​നാ​യി എന്റെയ​ടുത്ത്‌ വരുന്നുണ്ട്‌. സാധാരണ അവർ അവസാനം പറയുന്ന ഒരു സംഗതി​യുണ്ട്‌: ‘നിങ്ങ​ളോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ​തിൽ എനിക്കു വളരെ സന്തോ​ഷ​മുണ്ട്‌, അതി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആ രീതി​യിൽ മുമ്പൊ​രി​ക്ക​ലും ഞാൻ ചിന്തി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല.’ അതു ഞാനൊ​ന്നി​നും വേണ്ടി കൈമാ​റില്ല. മറ്റുള്ള​വരെ, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രെ സഹായി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തിൽ ഞാൻ വളരെ ചാരി​താർഥ്യ​മു​ള്ള​വ​ളാണ്‌.”

പ്രായ​മാ​യ​വരെ സംബന്ധി​ച്ചുള്ള വീക്ഷണം

പ്രായ​മാ​യ​വർക്ക്‌ ഉയർന്ന ആദരവു നൽകു​ക​യും അവരുടെ ഉപദേശം കേൾക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രുന്ന ഒരു കാലമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പല ദേശങ്ങ​ളി​ലും ഇതിനു മാറ്റം​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇപ്പോൾ പ്രായ​മാ​യ​വരെ മിക്ക​പ്പോ​ഴും അവഗണി​ക്കു​ക​യും അവരോ​ടു മോശ​മാ​യി പെരു​മാ​റു​ക​പോ​ലും ചെയ്യുന്നു. ഇത്‌ ദുഃഖ​ക​ര​മായ ഒരു സംഗതി​യാണ്‌, കാരണം പ്രായം​ചെ​ന്നവർ ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ​യും അനുഭ​വ​പ​രി​ച​യ​ത്തി​ന്റെ​യും സമൃദ്ധ​മായ ഒരു സ്രോ​തസ്സ്‌ ആണ്‌, ചെറു​പ്പ​ക്കാർക്ക്‌ അവയിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം അനുഭ​വി​ക്കാ​നും കഴിയും. തീർച്ച​യാ​യും ഇത്‌ പ്രായ​മാ​യ​വർക്കു മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ തല കടത്താ​നുള്ള ലൈസൻസ്‌ നൽകു​ന്നില്ല.

സന്തോ​ഷ​ക​ര​മെ​ന്നു പറയട്ടെ, പ്രായം​ചെ​ന്ന​വർക്ക്‌ അർഹമായ ബഹുമാ​നം കൊടു​ക്കുന്ന ചില സംസ്‌കാ​രങ്ങൾ ഇന്നുമുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ജപ്പാനി​ലും മിക്ക ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലും അവർ പലപ്പോ​ഴും കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ​യും ജനസമു​ദാ​യ​ത്തി​ന്റെ​യും കാമ്പാണ്‌. സാധാ​ര​ണ​മാ​യി ആളുകൾക്കു നൂറി​ല​ധി​കം വർഷത്തെ ആയുസ്സുള്ള മുൻ സോവി​യറ്റ്‌ യൂണി​യ​നി​ലെ ജോർജി​യ​യി​ലുള്ള അബ്‌കാസ്‌ റിപ്പബ്ലി​ക്കിൽ പ്രായം​കു​റഞ്ഞ തലമു​റകൾ നൂറു വയസ്സു​കാ​രെ ആദരി​ക്കു​ന്നു. പ്രായം​ചെ​ന്ന​വ​രു​ടെ അഭി​പ്രാ​യ​മാ​ണു മിക്ക​പ്പോ​ഴും കുടും​ബ​ത്തിൽ നിയമ​മാ​യി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌.

ചെറു​പ്പ​ക്കാർ ഈ ജ്ഞാന ഉറവിൽനി​ന്നു ജ്ഞാനം ഊറ്റി​യെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ കുടുംബ ഘടകം പ്രയോ​ജ​ന​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു. മുത്തശ്ശീ​മു​ത്ത​ശ്ശൻമാർക്കും പേരക്കി​ടാ​ങ്ങൾക്കു​മി​ട​യിൽ ഒരു പ്രത്യേക ബന്ധം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. രണ്ടു പ്രായ ഗ്രൂപ്പു​കാർ തമ്മിലുള്ള ഈ ഉറ്റ സൗഹൃ​ദ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യാ​ണു കുട്ടികൾ പലപ്പോ​ഴും ക്ഷമ, അനുകമ്പ, സമാനു​ഭാ​വം, മുതിർന്ന​വ​രോ​ടുള്ള ആദരവ്‌ എന്നിവ പഠിക്കു​ന്നത്‌. ഈ ബന്ധം നഷ്ടമാ​കു​മ്പോൾ ചെറു​പ്പ​ക്കാർ പ്രതി​കൂ​ല​മാ​യി ബാധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

തങ്ങളോട്‌ എങ്ങനെ പെരു​മാ​റാ​നാണ്‌ അവരാ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നത്‌?

പ്രായം​ചെ​ന്നവർ ആദരി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കു​ക​യും അങ്ങനെ തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തിൻമേൽ തങ്ങൾക്കു നിയ​ന്ത്ര​ണ​മു​ള്ള​താ​യി അവർക്കു തോന്നു​ക​യും ചെയ്യേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. അവരുടെ ശാരീ​രിക പ്രാപ്‌തി​കൾ പ്രായ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം കുറയു​മെ​ങ്കി​ലും മനസ്സിനെ ക്രിയാ​ത്മ​ക​മാ​യി നിർത്തു​ന്നവർ പലപ്പോ​ഴും ബുദ്ധി​കൂർമ​ത​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​ത്തന്നെ ഇരിക്കു​ന്നു. ചെറു​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അവർ ദ്രുത​ഗ​തി​യിൽ ചിന്തി​ക്കു​ക​യോ വേഗത്തിൽ പുതിയ കാര്യങ്ങൾ പഠിക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം എന്നതു സത്യം​തന്നെ. എന്നാൽ അവരെ നിസ്സാ​ര​മാ​യി തള്ളുക​യോ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ അവരുടെ പങ്കിനെ അപഹരി​ക്കു​ക​യോ പ്രായം​ചെ​ന്നവർ സ്വയം ചെയ്യാൻ ഇഷ്ടപ്പെ​ടുന്ന വീട്ടു​ജോ​ലി​കൾ മറ്റുള്ളവർ ഏറ്റെടു​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യരുത്‌. ഇങ്ങനെ ചെയ്‌താൽ അവർക്ക്‌ ഇച്ഛാഭം​ഗ​വും നിരാ​ശ​യും അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​ക​യും തങ്ങൾ അപര്യാ​പ്‌ത​രാ​ണെ​ന്നും ഒന്നിനും കൊള്ളാ​ത്ത​വ​രാ​ണെ​ന്നു​പോ​ലും തോന്നാൻ ഇടയാ​കു​ക​യും ചെയ്യും.

പ്രായ​മാ​യ​വ​രെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഉത്‌പാ​ദ​ന​ക്ഷ​മ​മായ പ്രവർത്തനം മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മാണ്‌; തങ്ങൾ മൂല്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​ണെന്നു തോന്നാൻ അതിട​യാ​ക്കു​ന്നു. അബ്‌കാസ്‌ റിപ്പബ്ലി​ക്കി​ലെ നൂറു​വ​യ​സ്സു​കാർക്ക്‌ മിക്ക​പ്പോ​ഴും അനവധി അനുദിന വീട്ടു​ജോ​ലി​കൾ കൈകാ​ര്യം​ചെ​യ്യാ​നു​ണ്ടെ​ന്നതു ശ്രദ്ധേ​യ​മാണ്‌. വയലിൽ വേല ചെയ്യൽ, വളർത്തു​കോ​ഴി​കൾക്കു തീറ്റ കൊടു​ക്കൽ, തുണി​യ​ലക്കൽ, വീടു വൃത്തി​യാ​ക്കൽ, കൊച്ചു കുട്ടി​കളെ പരിപാ​ലി​ക്കൽ എന്നിവ. ഇവയെ​ല്ലാം അവരുടെ ദീർഘാ​യു​സ്സി​നു സംഭാവന ചെയ്യുന്നു എന്നുള്ള​തി​നു സംശയ​മില്ല. അർഥവ​ത്തായ ജോലി​യു​ള്ള​പ്പോൾ പ്രായം​ചെ​ന്നവർ വളരെ ആത്മസം​തൃ​പ്‌തി അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നു. എന്തു​കൊണ്ട്‌? എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ അവർക്കു ജീവി​ത​ത്തിൽ ഇപ്പോ​ഴൊ​രു ഉദ്ദേശ്യ​മുണ്ട്‌.

പക്ഷാഘാ​ത​മോ മറ്റേ​തെ​ങ്കി​ലും രോഗ​മോ ബാധിച്ച്‌ വയ്യാതാ​കു​മ്പോൾപ്പോ​ലും മറ്റുള്ളവർ തങ്ങളോട്‌ അന്തസ്സോ​ടെ പെരു​മാ​റാ​നാണ്‌ അവർ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌. താഴ്‌ത്തി സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തോ കുട്ടി​കളെ വഴക്കു​പ​റ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ വഴക്കു​പ​റ​യു​ന്ന​തോ അവർ വിലമ​തി​ക്കു​ന്നില്ല. അവർക്കു സംസാ​രി​ക്കാൻ കഴിയി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും സാധാ​ര​ണ​മാ​യി കേൾക്കാൻ കഴിയും, മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​വു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അവരുടെ വികാ​രങ്ങൾ എളുപ്പം മുറി​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​മാണ്‌. ചില​പ്പോൾ അമിത​മായ ചികി​ത്സ​മൂ​ലം അവർ അവശരാ​യി കാണ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം, യഥാർഥ​ത്തിൽ അങ്ങനെ​യ​ല്ലാ​ത്ത​പ്പോൾപ്പോ​ലും. അതു​കൊണ്ട്‌ മറ്റേതു വികാ​ര​ത്തെ​ക്കാ​ളു​മ​ധി​ക​മാ​യി സമാനു​ഭാ​വ​മാണ്‌ അവരെ ഉചിത​മാ​യി പരിച​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള താക്കോൽ.

പ്രായം​ചെ​ന്ന​വർക്കു വീട്ടിൽ തന്നെ കഴിഞ്ഞു​കൂ​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​ക്കാ​മെ​ന്ന​തി​നാൽ മറ്റുള്ളവർ തങ്ങളെ മറന്നു​പോ​യി​ട്ടി​ല്ലെന്ന്‌ അവർക്കു തോ​ന്നേ​ണ്ട​തി​ന്റെ ആവശ്യ​മുണ്ട്‌. അവർ സന്ദർശ​കരെ വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു. രാജ്യ​വേ​ല​യു​ടെ വികസ​ന​ത്തിന്‌ കഴിഞ്ഞ​കാ​ലത്തു ശ്രദ്ധേ​യ​മായ സംഭാവന ചെയ്‌തി​ട്ടുള്ള വയ്യാത്ത, പ്രായം​ചെന്ന അംഗങ്ങളെ ക്രിസ്‌തീയ സഭയിലെ അംഗങ്ങൾ സന്ദർശി​ക്കു​ക​യോ ഫോൺവി​ളി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ അത്‌ എത്ര ദുഃഖ​ക​ര​മാണ്‌! വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, അത്തരം സന്ദർശ​ന​ങ്ങ​ളും ഫോൺ വിളി​ക​ളും പ്രായ​മാ​യ​വർക്കു ചെയ്യുന്ന വലിയ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തോ​ടു താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ അവയ്‌ക്കു ചിലവാ​കുന്ന സമയവും ശ്രമവും കുറവാണ്‌!

മറ്റുള്ളവർ അവരോട്‌ എങ്ങനെ​യും പെരു​മാ​റി​ക്കൊ​ള്ളട്ടെ, പ്രായം​ചെ​ന്നവർ തങ്ങളെ​ത്തന്നെ എങ്ങനെ വീക്ഷി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നെ വളരെ​യ​ധി​കം കാര്യങ്ങൾ ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു 75 വയസ്സു​കാ​രി ഇപ്രകാ​രം പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു: “എപ്പോ​ഴും എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്യാൻ കാണു​മെ​ന്നു​ള്ള​താ​ണു യഥാർഥ​ത്തിൽ മുമ്പോ​ട്ടു​പോ​കാൻ എന്നെ സഹായി​ക്കുന്ന സംഗതി. പ്ലാനു​ക​ളും ലക്ഷ്യങ്ങ​ളു​മി​ല്ലാ​ത്ത​പ്പോൾ എനി​ക്കൊ​ന്നും പൂർത്തീ​ക​രി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞി​ട്ടില്ല. തീർച്ച​യാ​യും എനിക്കു ശാരീ​രിക പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. എന്നാൽ എന്റെ പ്രായ​ത്തി​ലുള്ള മിക്കവർക്കും അവയുണ്ട്‌.”

സ്ഥിരം പരാതി​ക്കാ​രും സഹകര​ണ​മ​നോ​ഭാ​വ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും ആയിത്തീ​രു​ന്നത്‌ പ്രായം​ചെ​ന്നവർ ഒഴിവാ​ക്കണം. കഷ്ടത അനുഭ​വി​ക്കു​മ്പോൾ ഇതത്ര എളുപ്പ​മാ​യി​രി​ക്ക​യില്ല. പ്രായം​ചെന്ന ഒരു സ്‌ത്രീ ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു: “എനിക്കു ശാരീ​രിക പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കി​ലും അസുഖങ്ങൾ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ സന്തോ​ഷത്തെ കുറച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞി​ട്ടില്ല. എല്ലാറ്റി​ലും പ്രധാനം മനോ​ഭാ​വ​മാ​ണെന്നു ഞാൻ കരുതു​ന്നു. ഇക്കഴിഞ്ഞ വർഷങ്ങ​ളി​ലെ ജീവി​താ​നു​ഭവം എന്നെ സമ്പന്നനാ​ക്കി​ത്തീർത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. ചെറു​പ്പ​മാ​യി തുടരു​ന്ന​തി​നുള്ള താക്കോൽ ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രു​മാ​യി സഹവസി​ക്കു​ന്ന​താ​ണെന്ന്‌ എനിക്കു തോന്നു​ന്നു. അവർ എന്റെ ജ്ഞാനത്തിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജ​ന​മ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു. ഞാൻ അവരുടെ ഊർജ​വും ചോർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്നു. നിങ്ങൾക്ക​റി​യാ​മോ, യഥാർഥ​ത്തിൽ എന്റെ മനസ്സ്‌ ചെറു​പ്പ​മാണ്‌.”

എന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയും?

നിങ്ങൾ ചെറു​പ്പ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ, വാർധ​ക്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും പ്രായം​ചെ​ന്ന​വ​രോ​ടുള്ള പെരു​മാ​റ്റ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​മുള്ള വീക്ഷണ​ഗതി നിങ്ങൾ മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ? നിങ്ങൾ പ്രായം​ചെന്ന ഒരാളാ​ണെ​ങ്കിൽ ഇതി​നോ​ടൊ​പ്പം കൊടു​ത്തി​രി​ക്കുന്ന ചതുര​ത്തി​ലെ ചോദ്യ​ങ്ങൾ എന്തു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങ​ളോ​ടു​തന്നെ ചോദി​ച്ചു​കൂ​ടാ? നിങ്ങളു​ടെ സാഹച​ര്യം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താൻ തക്കവണ്ണം നിങ്ങൾക്കു ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടോ?

ഈ ചതുര​ത്തി​ലെ എല്ലാ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കും നിങ്ങൾ ഉവ്വ്‌ എന്ന ഉത്തരം നൽകു​ന്നെ​ങ്കിൽ പ്രായ​മാ​യ​വ​രോ ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രോ ആയ സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഇല്ലാ​തെ​വ​രു​ന്നത്‌ അപൂർവ​മാ​യി​രി​ക്കും. നിങ്ങളു​ടെ​കൂ​ടെ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ മറ്റുള്ളവർ സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യും ആഗ്രഹി​ച്ചു​പോ​കും. എല്ലാറ്റി​ലു​മു​പ​രി​യാ​യി, നിങ്ങൾ നിങ്ങളു​ടെ​തന്നെ സഹവാസം ആസ്വദി​ക്കും, ജീവിതം ഏതു പ്രായ​ത്തി​ലും രസകര​വും പൂർണ​വു​മാ​ണെന്നു കണ്ടെത്തും.

[16-ാം പേജിലെ ചതുരം]

പ്രായമായവർക്കുള്ള ഒരു ആത്മ-പരി​ശോ​ധന

◻ഞാൻ ഭാവി​യി​ലേക്കു പ്രത്യാ​ശ​യോ​ടെ നോക്കു​ന്നു​വോ?

◻പുതിയ കാര്യങ്ങൾ പഠിക്കാൻ ഞാൻ ഇപ്പോ​ഴും ജിജ്ഞാ​സ​യും ആകാം​ക്ഷ​യും ഉള്ളവനാ​ണോ?

◻സാധ്യമാകുന്നിടത്തോളം ക്രിയാ​ത്മ​ക​മാ​യി നിൽക്കു​വാൻ ഞാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നു​വോ?

◻ഓരോ ദിവസ​ത്തെ​യും അതായി​രി​ക്കുന്ന വിധത്തിൽ ഞാൻ സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും ആവശ്യ​മായ ക്രമീ​ക​ര​ണങ്ങൾ വരുത്തു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നു​ണ്ടോ?

◻ഞാൻ ആഹ്ലാദ​മു​ള്ള​വ​നും മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം പകരു​ന്ന​വ​നു​മാ​ണോ?

◻ഞാൻ എന്റെ നർമ​ബോ​ധം നിലനിർത്താൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നു​വോ?

◻ലളിതമായി പറഞ്ഞാൽ—പ്രായം​ചെ​ല്ലു​ന്തോ​റും ഞാൻ എന്റെ മാന്യത നിലനിർത്തു​ന്നു​വോ?

[15-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

നിങ്ങൾ പ്രായ​മാ​യ​വരെ സന്ദർശി​ക്കു​ന്നു​വോ?